Zapalenie Tarczycy Hashimoto
Zapraszamy na Facebook ->
  • Home
  • Autorki
  • Książka
  • Blog
  • Wywiady
  • PRZEPISY

HASHIMOTO I SELEN

1/3/2021

0 Comments

 
Picture







Selen: Składnik Odżywczy, Który Może Zmniejszyć Przeciwciała Tarczycy o 40%

Niedobór selenu jest jednym z najczęstszych niedoborów składników odżywczych, które występują u osób z Hashimoto - badania pokazują, że większość osób z Hashimoto ma niedobór selenu. Niedobór tego kluczowego składnika odżywczego występuje bardzo często i jest powszechnie uznanym wyzwalaczem choroby autoimmunologicznej tarczycy!

Dobrą wiadomością jest to, że suplementacja selenem w dawce terapeutycznej zmniejsza przeciwciała tarczycowe i objawy niedoczynności tarczycy, a także poprawia ogólne samopoczucie. Kiedy przeprowadziłam ankietę wśród moich czytelników, to okazało się, że u 63% z nich uważa, że przyjmowanie suplementu selenu pomogło im poczuć się lepiej.

Jako dodatkowy bonus wykazano, że selen pomaga również zmniejszyć niepokój. Pamiętam własne niedowierzanie, kiedy po zażyciu selenu moje częste ataki paniki całkowicie ustąpiły! Być może nawet nie zdajesz sobie sprawy, że lęk, który u ciebie występuje, jest bardzo częstym objawem związanym z niedoczynnością tarczycy. Badanie z 2004 roku wykazało, że w rzeczywistości istnieje związek między obecnością lęku lub zaburzeń nastroju a podwyższonym poziomem przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycowej (TPO). Wielu moich czytelników, którzy zażywali leki przeciwlękowe, było w stanie całkowicie je odstawić po zastosowaniu zalecanych przeze mnie interwencji.

Poza Hashimoto, zagrożone niedoborem selenu są osoby na dietach (bezzbożowych, bezglutenowych - właśnie takie diety, które zwykle okazują się pomocne dla osób z Hashimoto!), osoby z celiakią lub nadwrażliwością na gluten, osoby z IBS lub chorobą Gravesa-Basedowa, kobiety w ciąży lub z poporodowym zapaleniem tarczycy oraz osoby z chorobami tarczycy.

Dlaczego tak się dzieje? Selen jest niezbędny do przekształcania T4 w T3, chroni naszą tarczycę i zapewnia zdrowie układu odpornościowego. Badania wykazały, że optymalne spożycie selenu jest trudne do osiągnięcia poprzez samą dietę, zwłaszcza u osób z Hashimoto, u których występują problemy z jelitami, odpowiedzialne za słabe wchłanianie składników odżywczych.

Aby osiągnąć optymalny poziom selenu musimy przezwyciężyć problemy z jego wchłanianiem. Selen, podobnie jak i inne kluczowe składniki odżywcze dla tarczycy, możesz spożywać „za mało” lub „za dużo”, co w obydwu przypadkach będzie szkodliwe dla zdrowia.

W tym artykule dowiesz się:
  • Jaki jest związek pomiędzy selenem a zdrowiem tarczycy?
  • Jak suplementacja selenem może złagodzić objawy?
  • Czy poziom selenu jest powiązany z lękiem? 
  • Jak zoptymalizować spożycie selenu?

Związek między selenem a zdrowiem tarczycy

Selen jest ważnym pierwiastkiem śladowym i przeciwutleniaczem niezbędnym do prawidłowej syntezy i metabolizmu hormonów tarczycy. Stwierdzono, że ludzka tarczyca ma najwyższą zawartość selenu, przypadającą na gram tkanki, spośród wszystkich narządów w organizmie człowieka. (1) Selen wspomaga przemianę nieaktywnego hormonu tarczycy, tyroksyny (T4) w biologicznie aktywną trójjodotyroninę (T3). Ponadto selen chroni komórki tarczycy przed uszkodzeniami oksydacyjnymi podczas tego procesu.

W dalszej części artykułu opowiem więcej na temat roli selenu w procesie konwersji hormonów tarczycy, jego związku z poziomem jodu oraz o tym, jak może on wywoływać Hashimoto. Ale najpierw pozwólcie, że wspomnę, dlaczego niedobory selenu są tak powszechne u osób z Hashimoto.

U osób z Hashimoto występuje wiele niedoborów składników odżywczych. Uważam, że problemy dotyczące składników odżywczych występują nie tylko w przypadku Hashimoto, ale w dzisiejszych czasach odnoszą się prawie do każdego. Niestety, zbyt wiele osób w Stanach Zjednoczonych spożywa nadmiernie przetworzoną i nieprzyjazną dla jelit zachodnią dietę, co często prowadzi do reakcji nadwrażliwości na pokarm, problemów z trawieniem, problemów z przepuszczalnością jelit i innych problemów z wchłanianiem składników odżywczych. Dodajmy do tego toksyny w naszym codziennym środowisku, stres i inne wpływy świata rzeczywistego… i nic dziwnego, że nasze ciała nie funkcjonują optymalnie.

Większość moich czytelników raportuje niedobór jednego lub kilku kluczowych składników odżywczych ważnych dla prawidłowego funkcjonowania tarczycy, takich jak: żelazo / ferrytyna i B12 (obie związane z anemią), witamina D, tiamina i magnez. Wysoko na tej liście znajduje się również selen.

Czy znasz teorię trójnogiego stołu związaną z chorobą autoimmunologiczną? Ta teoria głosi, że aby powstała choroba autoimmunologiczna, jak Hashimoto, muszą współistnieć trzy czynniki: predyspozycja genetyczna, problemy z przepuszczalnością jelit (takie jak nieszczelne jelita) i obecność jednego lub więcej czynników środowiskowych. Tak więc problemy z przepuszczalnością jelit są nieodłączne u osób z Hashimoto, co wiąże się ze słabym wydobywaniem i wchłanianiem składników odżywczych.

Kiedy osoby z Hashimoto przechodzą na dietę bezglutenową, aby leczyć problemy z przepuszczalnością jelit, mogą nieumyślnie pogłębić niedobór selenu. Chociaż stwierdzono, że dieta bezglutenowa poprawia objawy Hashimoto i zmniejsza atak autoimmunologiczny na tarczycę, trzeba również pamiętać, że niedobór selenu może być spowodowany lub pogorszony dietą bezglutenową i bezzbożową, co wykazano w badaniach żywieniowych z udziałem osób z celiakią . (2) 

Jak niedobór selenu może wyzwolić Hashimoto? 

Może to być nieco skomplikowane, ale warto poświęcić kilka minut na rozmowę o tym, jak niedobór selenu może wywołać chorobę Hashimoto. Ważne jest również zrozumienie roli jodu, jako że wysoki poziom jodu może zwiększać ryzyko niedoboru selenu.

Dla optymalnego metabolizmu hormonów tarczycy wymagane są odpowiednie poziomy zarówno jodu, jak i selenu. Tyroksyna (T4) jest wytwarzana przez tarczycę w dużych ilościach, ale jest względnie nieaktywna biologicznie. Aktywnym biologicznie hormonem tarczycy jest trójjodotyronina (T3), która powstaje w procesie konwersji T4 do T3 przy udziale jodu.

Podczas tego procesu konwersji wymagany jest przeciwutleniacz selen; jego rolą jest neutralizacja toksycznego nadtlenku wodoru (H2O2), który jest wytwarzany jako produkt uboczny konwersji hormonów.

Pamiętasz, jak wspomniałam, że tarczyca zawiera najwięcej selenu w organizmie? Selen w organizmie występuje w połączeniu z białkami, zwanymi selenoproteinami. Istnieje wiele różnych typów selenoprotein, które koncentrują się na różnych funkcjach związanych ze wspieraniem tarczycy i układu odpornościowego. Niektóre rodzaje selenoprotein wytwarzają przeciwutleniający nadtlenek glutationu, który usuwa nadmiar nadtlenku wodoru wytwarzany podczas procesu konwersji hormonu tarczycy T4 do T3. Nadtlenek glutationu rozkłada nadtlenek wodoru na cząsteczki wody. Pozwala to na usunięcie komórek dotkniętych uszkodzeniem oksydacyjnym.

Ten proces usuwania jest ważny, ponieważ nadtlenek wodoru jest reaktywną formą tlenu, która powoduje uszkodzenia oksydacyjne i stany zapalne. Nagromadzenie reaktywnych form tlenu w komórkach może spowodować uszkodzenie DNA, a nawet śmierć komórki. Zadanie selenu (poprzez działanie nadtlenku glutationu) prowadzi do neutralizacji nadtlenku wodoru wytwarzanego podczas konwersji hormonów tarczycy.
​
W przypadku zbyt dużej ilości jodu powstaje większa ilość nadtlenku wodoru. Więc nawet jeśli poziom selenu jest „normalny”, zbyt dużo jodu powoduje względny niedobór selenu w organizmie (tj. jest za dużo jodu i za dużo nadtlenku wodoru, aby sobie z tym poradził „normalny” poziom selenu / nadtlenku glutationu, więc następuje toksyczne gromadzenie się nadtlenku wodoru). Sytuacja pogarsza się jeszcze bardziej, jeśli dana osoba ma również niedobór selenu.

Gdy reaktywny nadtlenek wodoru nie jest kontrolowany, powoduje on uszkodzenia oksydacyjne i zapalenie otaczających tkanek tarczycy. To zapalenie powoduje gromadzenie się limfocytów lub białych krwinek (WBC), w celu oczyszczenia.

W miarę gromadzenia się białych krwinek powstają niewielkie ilości przeciwciał, które pomagają oznaczyć uszkodzone komórki, które wymagają wyeliminowania. In więcej komórek z uszkodzeniem oksydacyjnym spowodowanym nadmiarem jodu i niedoborem selenu, tym więcej jest wytwarzanych przeciwciał i dochodzi do zaburzeń układu odpornościowego, co skutkuje niemożnością odróżnienia tkanek własnych od obcych. (3)

Tak zaczyna się autoimmunizacja. Zatem niedobór selenu został również uznany za czynnik ryzyka dla Hashimoto. W rzeczywistości niedobór selenu jest szczególnie powiązany z procesem powstania choroby autoimmunologicznej. (4)

Wykazano również, że selen powstrzymuje ten postęp. W badaniu przeprowadzonym na myszach autoimmunologiczne zapalenie tarczycy zostało wywołane przez jod, ale rozwój choroby autoimmunologicznej został zahamowany po podaniu selenu. Selen zmniejszył liczbę przeciwciał tarczycowych, jednocześnie zwiększając liczbę limfocytów T regulatorowych (które pomagają układowi odpornościowemu rozpoznawać swoje tkanki i zapobiegają infiltracji komórek tarczycy przez WBC).

Oto pomocna grafika, która pokazuje, co dzieje się podczas syntezy hormonów tarczycy, gdy występuje zarówno niedobór selenu, jak i nadmiar jodu:

Nadmiar jodu i niedobór selenu
Więcej jodu -->Więcej H2O -->Niedobór selenu/ glutationu--> dużo komórek z uszkodzeniem
oksydacyjnym -->stan zapalny i gromadzenie się białych ciałek krwi-->nadmiar przeciwciał --> zwrot immunologiczny--> zaburzenie rozpoznania własnych komórek (proces autoimmunologiczny)

Picture







​









​Mamy nadzieję, że ta grafika pomoże wyjaśnić ten proces.

W chorobie autoimmunologicznej Hashimoto konwersja T4 do T3 może być zaburzona. Zmniejszona produkcja hormonów tarczycy w wyniku tego upośledzenia skutkuje pobudzeniem osi podwzgórze-przysadka, zwiększając produkcję TSH. To z kolei stymuluje selenoproteiny do konwersji większej ilości T4 do T3, a nadtlenek wodoru gromadzi się, zamiast być neutralizowanym. Nadmiar nadtlenku wodoru w tkance tarczycy, powoduje dalsze uszkodzenia. (5)

Korzyści dla tarczycy wynikające z suplementacji selenu

Suplementacja selenu i Hashimoto

Badania sugerują, że suplementacja selenu u osób z Hashimoto wiąże się ze zmniejszeniem poziomu przeciwciał TPO, poprawą obrazu w badaniu ultrasonograficznym tarczycy i poprawą jakości życia. (6)

W rzeczywistości wykazano, że przeciwciała przeciwko tarczycyu osób z Hashimoto zmniejszają się o 40 procent w ciągu trzech do sześciu miesięcy po zastosowaniu terapeutycznych dawek selenu. (7)

Ale zanim zagłębimy się w badania na ten temat, przypomnijmy sobie, jak ważne jest kontynuowanie interwencji, która zmniejszy przeciwciała tarczycy, nawet jeśli poziom TSH może wskazywać, że nie mamy problemu z tarczycą.

Przeciwciała są systemem wczesnego ostrzegania przed chorobą Hashimoto i pojawiają się na wiele lat, zanim wystąpią nieprawidłowe poziomy TSH! Badania sugerują, że 80 do 90 procent osób z Hashimoto będzie miało podwyższony poziom przeciwciał TPO lub TG, lub też obu.

Zmniejszenie ilości przeciwciał może spowodować, że ludzie poczują się lepiej. A interwencje, takie jak suplementacja składników odżywczych, mogą przynieść szybkie rezultaty!

Wiele lat temu, zanim zdiagnozowano u mnie problemy z tarczycą, nie badałam przeciwciał, tylko TSH. Wynik TSH, pomimo tego, że wynosił 4,5 μIU / ml uważany był za normalny. Teraz wiem, że optymalny zakres TSH to 0,5-2,0) μIU / ml dla większości kobiet w wieku rozrodczym). Kiedy w końcu zostałam przetestowana pod kątem przeciwciał TPO, to okazało się, że mój poziom przeciwciał był w granicach 2000 IU / ml. (Uwaga: optymalny zakres to mniej niż 2 IU / ml!) Po zdiagnozowaniu u mnie choroby Hashimoto zaczęłam skupiać się na usuwaniu moich pierwotnych przyczyn i dopiero kiedy dzięki interwencjom, które zastosowałam, udało mi się  zredukować przeciwciała, zaczęłam czuć się lepiej.

Przejdźmy teraz do badań pokazujących, że suplementacja selenu - w dawce terapeutycznej - zmniejsza przeciwciała tarczycowe, eliminuje objawy niedoczynności tarczycy i poprawia samopoczucie.

W jednym badaniu brało udział 71 pacjentów z Hashimoto (u wszystkich z nich poziom przeciwciał był wysoki). Połowa badanych otrzymywała suplementy selenu w dawce 200 mcg dziennie wraz z lewotyroksyną przez okres 90 dni. Drugiej połowie podano tylko lewotyroksynę i placebo. Wyniki pokazały, że osoby przyjmujące selen wykazały 40-procentowy spadek przeciwciał TPO. Druga grupa (grupa placebo) wykazała tylko 10-procentowy spadek przeciwciał. U 24 procent osób przyjmujących suplement selenu poziom przeciwciał całkowicie się znormalizował! Osoby przyjmujące suplementację zgłaszały również lepsze samopoczucie w porównaniu z grupą placebo. (8)

W badaniu uzupełniającym tych samych autorów 71 uczestników, którzy brali w powyższym badaniu podzielono na 4 grupy. Jedna grupa nadal przyjmowała selen, a ich poziom przeciwciał nadal spadał. Druga grupa, której zaprzestano podawanie suplementu, wykazała wzrost przeciwciał. Inna grupa, która pierwotnie nie przyjmowała suplementacji, po jej włączeniu wykazała spadek przeciwciał. U uczestników ostatniej grupy, która nie brała suplementów w pierwszym i drugim badaniu, przeciwciała pozostały takie same. (9)

W nowszym badaniu z Grecji oceniano wpływ suplementacji selenu (200 mcg / dzień) u pacjentów cierpiących na tyreotoksykozę wywołaną amiodaronem (AIT). AIT jest efektem ubocznym u osób przyjmujących lek przeciwarytmiczny Amiodaron, ponieważ lek zawiera jod. Po 6 miesiącach stosowania selenu zaobserwowano 9,9 procentową redukcję przeciwciał TPO. Następnie kontynuowano suplementację w jednej grupie, co skutkowało dalszym spadkiem przeciwciał; podczas gdy w drugiej grupie przerwano suplementację i u nich nastąpił wzrost przeciwciał. (10)

Badania te sugerują, że przeciwciała przeciwko tarczycy można zmniejszyć poprzez terapeutyczne dawki selenu (pomimo zwiększonego spożycia jodu) i zostały one poparte dodatkowymi badaniami dotyczącymi Hashimoto.

Suplementacja selenu a ciąża

Szacuje się, że do 10 procent kobiet w ciąży ma dodatnie przeciwciała przeciwko TPO, a u około 8 procent wszystkich kobiet w ciąży dochodzi do poporodowego zapalenie tarczycy. (12) Dlatego badania dotyczące ciężarnych kobiet z przeciwciałami przeciw TPO są ważne: suplementacja selenu może znacząco zmniejszyć odsetek kobiet z poporodowym zapaleniem tarczycy i niedoczynnością tarczycy. (13)

W interesującym badaniu z udziałem 2143 kobiet w ciąży z autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy w eutyreozie (kiedy występują objawy niedoczynności tarczycy lub przeciwciała, ale poziom TSH jest w normie) podawano preparaty selenu w trakcie ciąży i po jej zakończeniu. Z pierwotnej grupy 169 kobiet, które miały pozytywny wynik na obecność przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycowej (TPO) wyodrębniono dwie grupy: 77 ciężarnych otrzymywało 200 μg selenometioniny dziennie, a 74 otrzymywało dawki placebo.

Grupa, która przyjmowała selen w czasie ciąży i po porodzie, wykazała zmniejszenie progresji autoimmunologicznego zapalenia tarczycy, w tym obniżenie poziomu przeciwciał przeciw TPO. Wykazano również zmniejszoną częstość wystąpienia dysfunkcji tarczycy w okresie poporodowym, lepszy wynik USG tarczycy i mniejsze ryzyko powstania trwałej niedoczynność tarczycy. (14)

Sugeruje to, że suplementacja selenu u kobiet w ciąży z przeciwciałami przeciwko TPO może prowadzić do zmniejszenia przeciwciał oraz zmniejszenia poporodowego zapalenia tarczycy i niedoczynności tarczycy! Istnieją również badania dotyczące kobiet w ciąży, sugerujące, że podawanie selenu może pełnić rolę ochronną i zapobiegać utracie ciąży. (15,16)

Suplementacja selenu w autoimmunologicznej nadczynności tarczycy

Suplementacja selenu przyniosła również poprawę czynności tarczycy w kilku badaniach dotyczących choroby Gravesa-Basedowa i wydaje się, że selen ma również korzystny wpływ na orbitopatię Gravesa (znaną również jako oftalmopatia Gravesa).

W jednym badaniu porównano poziomy selenu w surowicy pacjentów z remisją i nawrotem choroby Gravesa-Basedowa. Autorzy stwierdzili, że najwyższe poziomy selenu w surowicy (> 120 mg / l) obserwowano w grupie z remisją, co wskazuje na pozytywny wpływ poziomu selenu na wynik choroby Gravesa-Basedowa. (17)

W odniesieniu do orbitopatii Gravesa, jedno badanie wykazało, że leczenie selenem wiązało się z mniejszym zajęciem oczu, poprawą jakości życia i opóźnionym postępem orbitopatii Gravesa po 6 miesiącach. (20)

Od 2018 roku trwają co najmniej dwa aktywne badania mające na celu uzyskanie definitywnych rezultatów; badanie GRASS (badanie suplementacji selenem w chorobie Gravesa-Basedowa) i CATALYST (badanie dotyczące jakości życia w przewlekłym autoimmunologicznym zapaleniu tarczycy). Badania te koncentrują się na uzyskaniu danych na temat optymalnej suplementacji selenu niezbędnej dla pacjentów z nadczynnością tarczycy, która zapewni najszybszą remisję i poprawę jakości życia. (18)

Jednak nawet bez tych ostatecznych danych zalecenie dotyczące stosowania selenu w łagodnych przypadkach zostało włączone do ostatnich wytycznych dotyczących orbitopatii European Group On Graves ’(EUGOGO). (19) Jest to bardzo istotne i sugeruje, że selen może być zalecany w przypadku chorób związanych z chorobą Gravesa-Basedowa w najbliższej przyszłości.

Dlaczego poziom selenu może mieć związek z lękiem

Wraz ze zmniejszeniem się przeciwciał tarczycowych odkryłam, że suplementacja selenu często powoduje również zmniejszenie lęku u wielu osób z Hashimoto.

Lęk, drażliwość i zaburzenia nastroju to objawy, które często są związane z chorobą Hashimoto i Gravesa. Jak wspomniałam wcześniej, sama cierpiałam na znaczny niepokój, ale przyjmowanie suplementów selenu i równoważenie poziomu cukru we krwi zdziałało cuda, zapewniając mi poczucie spokoju.

Kiedy tarczyca jest atakowana przez układ odpornościowy, a komórki tarczycy są niszczone, uwalniane są hormony tarczycy do krwiobiegu. Powoduje to przemijającą nadczynność tarczycy, znaną również jako wyrzuty hormonów tarczycy. Może to powodować niepokój, rozdrażnienie i podenerwowanie.

Inne badanie przeprowadzone w Nowej Zelandii wykazało, że niskie spożycie selenu w diecie było związane ze wzmożonymi objawami depresyjnymi u młodych dorosłych. Naukowcy wysunęli teorię, że oksydacyjne uszkodzenie mózgu i układu nerwowego było spowodowane niezdolnością organizmu do neutralizacji nadmiaru nadtlenku wodoru. (22)

Badania te podkreślają kwestię, którą omówię w następnej sekcji, a mianowicie, że zawartość składników odżywczych w żywności może się znacznie różnić w zależności od tego, gdzie jest ona uprawiana! W tym przypadku gleba Nowej Zelandii ma niską zawartość minerałów, takich jak selen. (Uzyskanie stałego poziomu dowolnego składnika odżywczego poprzez dietę może być trudne z wielu powodów, a jednym z nich jest nieznany poziom składników odżywczych w zależności od miejsca uprawy.) 

Niezależnie od tego, czy próbujemy zredukować poziom przeciwciał, zmniejszyć objawy lęku, czy po prostu poczuć się lepiej, musimy mieć pewność, że nasze spożycie selenu jest optymalne i na terapeutycznym poziomie. Jak więc to zrobić, jeśli same źródła żywności są często niewystarczające?

Porozmawiajmy o tym, jak osiągnąć optymalny poziom selenu, aby poprawić zdrowie tarczycy.

Źródła selenu w diecie

Nasze ciała otrzymują selen w jedzeniu, które spożywamy. Według jednego z badań głównymi źródłami selenu są produkty mięsne (31 procent), ryby (19 procent), makaron lub ryż (12 procent) oraz chleb lub zboża (11 procent). (23) Zauważ, że to badanie zostało przeprowadzone w Belgii, więc dieta USA - lub dieta, którą osobiście przestrzegasz - może nie odzwierciedlać tych wartości procentowych.

Wiele osób z Hashimoto może przejść na dietę bardziej przyjazną dla jelit, taką jak dieta bezglutenowa lub bezzbożowa, więc w rzeczywistości obniżą swoje spożycie selenu. Obniżony poziom selenu jest również związany ze spożywaniem jaj, białego ryżu, alkoholu i kawy (24), a także paleniem papierosów.

Średnie spożycie selenu w Stanach Zjednoczonych wynosi 93 mcg dziennie u kobiet i 134 mcg dziennie u mężczyzn. (25) Biorąc pod uwagę, że RDA (zalecane dzienne spożycie) dla selenu w Stanach Zjednoczonych wynosi tylko 55 mcg dziennie, możesz zapytać, na czym polega problem?

Problem polega na tym, że RDA wynoszące 55 mcg nie wystarczy do redukcji przeciwciał TPO.

Badania wykazały, że minimalna dawka selenu niezbędna do redukcji przeciwciał przeciwko TPO wynosi 200 mcg dziennie. Nawet dawka 100 mcg nie spowodowała statystycznie istotnej redukcji przeciwciał TPO.

Jest też mało prawdopodobne, abyś osiągnął tę dzienną dawkę poprzez samą dietę.
 
Niektóre wykresy żywieniowe sugerują, że jedna porcja niektórych produktów spożywczych, takich jak orzechy brazylijskie, zawiera więcej niż wystarczającą ilość selenu, więc możesz pomyśleć, że wystarczy codziennie jeść kilka orzechów brazylijskich.

Chociaż może być kuszące, aby zwiększyć spożycie selenu poprzez zwiększenie spożycia produktów bogatych w selen, takich jak orzechy brazylijskie, ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że zawartość selenu jest bardzo zróżnicowana w przypadku żywności uprawianej na różnych glebach. Pamiętasz mój wcześniejszy komentarz dotyczący Nowej Zelandii? Podczas gdy Dakota ma gleby bogate w selen, inne obszary, takie jak Rosja i Chiny, mają niedobór selenu.

Import żywności dodatkowo komplikuje te kwestie. Jak wykazują badania, ilości selenu w pojedynczym orzechu brazylijskim wahają się dziesięciokrotnie w zależności od miejsca ich uprawy, co oznacza, że ​​zawartość może się wahać od 55 mcg do 550 mcg na uncję orzechów.

Ponadto problemy z wchłanianiem spowodowane problemami żołądkowo-jelitowymi (GI) i wrażliwością pokarmową mogą ograniczać dostępność selenu ze źródeł pokarmowych.

Suplementacja

Z tych powodów rutynowo zalecam suplementację selenu w celu uzyskania terapeutycznego poziomu selenu, który wpływa na redukcję przeciwciał. Suplementacja pozwala również na utrzymanie stałej dawki każdego dnia. Osobiście i z moimi czytelnikami testowałam orzechy brazylijskie w porównaniu z suplementami selenu i stwierdziłam, że suplementacja selenu jest skuteczniejsza w eliminowaniu objawów i redukcji przeciwciał.

Możesz się zastanawiać, czy warto rutynowo sprawdzać poziom selenu, aby śledzić proces leczenia. Osobiście nie polecam rutynowego przeprowadzania testów na poziom selenu; raczej odkryłam, że suplementacja selenu w przebadanym zakresie od 200 do 400 mcg dziennie jest ogólnie bezpieczna i skuteczna dla większości osób z Hashimoto.

Warto wspomnieć, ze w mojej ankiecie 63 procent respondentów stwierdziło, że przyjmowanie suplementu selenu pomogło im poczuć się lepiej. Trzydzieści cztery procent nie zauważyło różnicy, a tylko 3,5 procent poczuło się gorzej.

Istnieją również badania, które pokazują, że suplementacja selenu ma znaczący wpływ stymulujący odporność, nawet poza Hashimoto (27), a problemy z toksycznością są bardzo rzadkie. Porozmawiaj ze swoim lekarzem, czy suplementacja selenu może być dla Ciebie odpowiednia.

Chociaż multiwitamina może zawierać RDA selenu, należy pamiętać, że nie będzie to właściwa dawka terapeutyczna. Multiwitaminy zawierają również wiele różnych składników, a czasem nawet wypełniaczy, co powoduje zmniejszenie wchłaniania selenu.

Należy pamiętać, że podczas gdy wiele witamin dla kobiet w okresie prenatalnym zawiera do 200 mcg selenu, niektóre z nich zawierają tylko 100 mcg, a inne nie zawierają selenu. Niemniej jednak, nawet jeśli witaminy dla kobiet w okresie prenatalnym zawierają selen, może być wymagany dodatkowy samodzielny suplement, aby zapewnić odpowiednie wchłanianie.

Dla większości osób polecam Selenium Methionine from Pure Encapsulations w dawce 200 mcg dziennie. Zwykle potrzeba 3-5 dni, zanim objawy zaczną się poprawiać, i 3 pełne miesiące, aby zaobserwować zmniejszenie przeciwciał tarczycy.

Ze względu na problemy z wchłanianiem, które występują u wielu osób z Hashimotoi, zawsze zalecam przyjmowanie suplementu selenu wraz z suplementem witaminy E.

Jak zapewnić prawidłowe wchłanianie selenu

Aby zapewnić prawidłowe wchłanianie polecam przyjmowanie selenu (najlepiej marki Pure Encapsulations) na pusty żołądek z witaminą E, która działa synergicznie z selenem.

Należy jednak pamiętać, że wiele suplementów witaminy E jest na bazie soi. (Soja jest często nietolerowana przez osoby z Hashimoto!)

Znalezienie wersji witaminy E bez soi było dla mnie dużym wyzwaniem w ciągu ostatnich kilku lat. Często polecałam markę, której skład był potem zmieniony albo też została wycofana.. Znalazłam dwie marki stworzone bez soi, które mogę polecić: Integrative Therapeutics to profesjonalna marka wysokiej jakości, która ma świetną opcję bez soi  soy-free option, która zawiera 400 IU witaminy E (jako d-alfa tokoferol) plus 50 mg mieszanych tokoferoli (gamma, delta, alfa i beta). Sun-E 400 marki NOW oferuje również bezsojową, naturalną witaminę E, która pochodzi z oleju słonecznikowego niezmodyfikowanego genetycznie Identity Preserved (IP). Zawiera 400 IU witaminy E (jako D-alfa tokoferol).

Optymalne a toksyczne dawki selenu

Selen ma wąski indeks terapeutyczny, a dawki poniżej 100 mcg dziennie mogą nie być wystarczające do poprawy objawów i markerów Hashimoto, podczas gdy dawki przekraczające 800 mcg dziennie mogą być toksyczne.
​
Jak wspomniałam wcześniej, RDA dla selenu w Stanach Zjednoczonych określono jako 55 mcg, a sugerowana górna granica to 400 mcg. Badanie przeprowadzone w Dakocie Południowej nie wykazało żadnych oznak toksyczności przy poziomach tak wysokich jak 724 mcg. Jednak zmiany w strukturze paznokci, oznakę toksyczności, odnotowano w Chinach przy spożyciu selenu w wysokości 900 mcg dziennie.

Chociaż suplementy selenu w dawkach terapeutycznych są bezpieczne, to należy pamiętać, że każdy z nas jest inny i przy obecności pewnych problemów zdrowotnych, może się zwiększyć ryzyko wystąpienia reakcji niepożądanych na suplementy selenu, dlatego zawsze zalecam omówienie każdego rodzaju suplementacji z lekarzem. Moim zadaniem będzie określenie bezpiecznej dawki.

Na podstawie moich własnych obserwacji i obserwacji moich czytelników, uważam, że toksyczność selenu jest niezwykle rzadka. Selen przyjmowany w dawkach terapeutycznych zazwyczaj nie powoduje skutków ubocznych.

Chociaż większość zgłoszonych przypadków toksyczności była związana z wypadkami przemysłowymi i błędami produkcyjnymi (29), ważne jest, aby znać jakie objawy są związane z przyjęciem toksycznych dawek selenu.

Niektóre zgłaszane objawy toksyczności selenu obejmują zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, wypadanie włosów, zmiany we włosach i paznokciach, zmęczenie, neuropatię obwodową, drażliwość, oddech pachnący czosnkiem, gorączkę, nudności i żółty odcień skóry podobny do żółtaczki.

Potencjalnie poważne skutki uboczne obejmują problemy z wątrobą, nerkami i sercem. Przy wystarczająco wysokich dawkach selen może nawet spowodować śmierć.

Należy pamiętać, że selen może również wchodzić w interakcje z innymi suplementami i lekami, takimi jak statyny obniżające poziom cholesterolu, leki zobojętniające sok żołądkowy, leki stosowane w chemioterapii, kortykosteroidy, niacyna, a nawet tabletki antykoncepcyjne.

Osoby z mutacją CBS mają trudności z rozkładaniem selenu. (Badania wykazały, że selenometionina musi zostać przekształcona w jej aktywną formę poprzez gen CBS. Tak więc, jeśli ten gen jest zmutowany, organizm nie może prawidłowo rozłożyć selenometioniny). Zatem osoby z mutacją genu CBS będą miały więcej selenu krążącego w ich ciale, w porównaniu z osobami bez tej mutacji.

Jeśli wiesz, że masz mutację CBS, konieczne jest regularne monitorowanie poziomu selenu. Jeśli podejrzewasz, że możesz mieć tę mutację, koniecznie przetestuj mutację genu CBS za pomocą testu genetycznego, takiego jak ten oferowany przez 23andMe.

Warto też zapoznać się z planem przeciw zatruciu siarką w mojej książce: "Hashimoto. Jak w 90 dni pozbyć nie objawów i odzyskać zdrowie". Słyszeliśmy od jednego czytelnika, który miał mutację CBS i właśnie z tego powodu doszło do toksyczności selenu.

Suplementy selenu są również związane z ryzykiem raka skóry innego niż czerniak (rak kolczystokomórkowy), dlatego osoby z wysokim ryzykiem raka skóry nie powinny ich przyjmować.

Ponadto badanie przeprowadzone przez National Cancer Institute pokazuje, że mężczyźni, którzy mają już wysokie stężenie selenu w swoich ciałach, są prawie dwukrotnie narażeni na agresywny rak prostaty, jeśli przyjmują suplementy selenu.

Spożycie selenu może również powodować działania niepożądane u osób z cukrzycą. Jedno z badań wykazało, że osoby, które przyjmowały 200 mikrogramów selenu dziennie, były o 50 procent bardziej narażone na cukrzycę typu 2. Jak dotąd nie wiadomo, czy selen faktycznie spowodował chorobę.

Należy również zauważyć, że suplementy ziołowe, takie jak suplementy wspomagające laktację, mogą być źródłem selenu. Należą do nich korzeń łopianu, lucerna, kozieradka, nasiona kopru włoskiego, kocimiętka, rumianek, czosnek, kajenna, pokrzywa, słoma owsiana, krwawnik pospolity, mięta pieprzowa, sarsaparilla, trawa cytrynowa, żeń-szeń, jagoda głogu, owoc róży i liść maliny. Dlatego może być konieczne dostosowanie dawki suplementacji, aby uniknąć zbyt dużej ilości selenu.

Jak wspomniano wcześniej, źródła żywności bogate w selen mogą również przyczyniać się do powstawania nadmiaru selenu, zwłaszcza jeśli typowa dieta obejmuje orzechy brazylijskie oprócz suplementu selenu. Jeśli spożywasz orzechy brazylijskie z gleb bogatych w selen (takich jak Nowa Zelandia), możesz spożywać dodatkowo 550 mcg selenu, oprócz 200-400 mcg selenu, który pochodzi z suplementacji.
 
Moja najlepsza rada to współpraca z lekarzem w celu ustalenia odpowiedniej dla Ciebie dawki. Dodatkowo większość rekomendowanych produktów, w tym suplement selenu z Pure Encapsulations, jest przeznaczony wyłącznie dla osób dorosłych.

Przed podaniem suplementów dzieciom należy skonsultować się z pediatrą. Dopuszczalna górna granica dla dzieci w wieku 9-13 lat wynosi 280 mcg. Ponieważ marka, którą polecam, Pure Encapsulation Selenomethionine, może zawierać do 320 mcg na kapsułkę (specyfikacja podaje, że produkt może zawierać do 160 procent dawki deklarowanej na etykiecie), nie jest zalecany dla dzieci.

Co robić, jeśli masz niski poziom jodu

Wiele osób zgłasza nie do mnie już w trakcie trwania suplementacji jodem (czego generalnie nie popieram, bez badań potwierdzających niedobór jodu). Jednak większość osób z Hashimoto nie ma niedoboru jodu. Co więcej, zbyt dużo jodu może pogorszyć przebieg Hashimoto.

Znane są przypadki osób, u których dodanie selenu w obecności niskiego poziomu jodu pogorszyło ich samopoczucie.

Jeśli masz niepożądaną reakcję na selen (występuje bardzo rzadko), może się okazać, że masz niedobór jodu. Chociaż zwykle nie zalecam przyjmowania suplementów jodu zanim nie zostaną wyeliminowane inne przyczyny Hashimoto, z pewnością możesz porozmawiać ze swoim lekarzem o tym, czy suplement jodu w niskiej dawce jest dla Ciebie odpowiedni. (Dawka jodu do 250 mcg dziennie jest dobrze tolerowana przez osoby z Hashimoto).

Niektóre potencjalne czynniki, które mogą skłonić mnie do podejrzeń o niedobór jodu, obejmują: dietę ubogą w owoce morza, dietę wegańską, zmiany włóknisto- torbielowate w piersiach (choć może to być spowodowane niedoborem magnezu) lub niski poziom odwróconego T3. 

Co możesz zrobić dzisiaj, aby poczuć się lepiej

Jeśli masz Hashimoto, prawdopodobnie masz jeden lub więcej niedoborów składników odżywczych i chociaż musisz zbadać i skorygować wszelkie podstawowe przyczyny (takie jak problemy z jelitami lub wrażliwość pokarmowa), w międzyczasie suplementacja selenem może sprawić, że poczujesz się lepiej.

Wykazano, że codzienne przyjmowanie stałej, terapeutycznej dawki selenu zmniejsza przeciwciała tarczycowe, zmniejsza objawy (w tym niepokój) i poprawia ogólne samopoczucie. Selen jest niezbędny do konwersji hormonów tarczycy z T4 do T3. Pomaga również organizmowi na inne sposoby. Pamiętaj, że wspomaga ogólny stan układu odpornościowego. Promuje również zdrowy przepływ krwi, a w synergii z witaminą E chroni normalne funkcjonowanie komórek, a także wzmacnia funkcje niektórych komórek produkujących energię.

​Stworzyłam infografikę, której możesz użyć w mediach społecznościowych, aby podzielić się zaletami selenu:
  • Działa w synergii z witaminą E, wspomagając zdrowy wzrost i rozmnażanie,  chroniąc normalne funkcje komórek i wzmacniając funkcje niektórych komórek wytwarzających energię
  • Wspomaga układ immunologiczny
  • Promuje zdrowy przepływ krwi
  • Wpływa na ogólne dobre samopoczucie
  • Zmniejsza poziom przeciwciał i sprawia, że ​​ludzie z lękiem wywołanym Hashimoto czują się spokojniejsi
  • Pomaga w przetwarzaniu żywności i w detoksykacji
Picture








​Nawet jeśli nie zdiagnozowano u Ciebie choroby tarczycy z powodu „normalnego” poziomu TSH, nadal możesz mieć przeciwciała przeciwko tarczycy i zalecam wykonanie testów na ich obecność. Jest to łatwe i niedrogie, a badanie przeciwciał będzie systemem „wczesnego ostrzegania”, który może zapobiec dalszemu  uszkodzeniu tarczycy.

Mam nadzieję, że pomoże ci to w Twojej uzdrawiającej podróży! Daj znać, czy suplementacja selenu w połączeniu z witaminą E okazała się pomocna. 🙂 

Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto


References
  1. Köhrle J. The trace element selenium and the thyroid gland. Biochimie. 1999 May;81(5):527-33.
  2. Rybicka I, Krawczyk M, Stanisz E, Gliszczyńska-Świgło A. Selenium in Gluten-free Products. Plant Foods for Human Nutrition. 2015;70(2):128-134. doi:10.1007/s11130-015-0467-8.
  3. Ventura M, Melo M, Carrilho F. Selenium and Thyroid Disease: From Pathophysiology to Treatment. International Journal of Endocrinology. 2017;2017:1297658. doi:10.1155/2017/1297658.
  4. Gärtner R, Gasnier BC, Dietrich JW, Krebs B, Angstwurm MW. Selenium supplementation in patients with autoimmune thyroiditis decreases thyroid peroxidase antibodies concentrations. J Clin Endocrinol Metab. 2002;87(4):1687-1691.
  5. Gärtner R, Gasnier BC. Selenium in the treatment of autoimmune thyroiditis. Biofactors. 2003;19:165–70.
  6. Mazokopakis EE, Papadakis JA, Papadomanolaki MG, et al. Effects of 12 months treatment with L-selenomethionine on serum anti-TPO Levels in patients with Hashimoto’s thyroiditis. Thyroid. 2007 Jul;17(7):609-12.
  7. Negro R. Selenium and thyroid autoimmunity. Biologics : Targets & Therapy. 2008;2(2):265-273.
  8. Stagnaro-Green A. Postpartum thyroiditis. Best Pract Res Clin Endocrinol Metab. 2004 Jun;18(2):303-16.
  9. Drutel A, Archambeaud F, Caron P. Selenium and the thyroid gland: more good news for clinicians. Clin Endocrinol. 2013 Feb;78(2):155-64. doi:10.1111/cen.12066.
  10. Negro R, Greco G, Mangieri T, Pezzarossa A, Dazzi D, Hassan H. The influence of selenium supplementation on postpartum thyroid status in pregnant women with thyroid peroxidase autoantibodies. The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism. 2007;92(4):1263–1268. doi: 10.1210/jc.2006-1821.
  11. Winther KH, Watt T, Bjørner JB, et al. The chronic autoimmune thyroiditis quality of life selenium trial (CATALYST): study protocol for a randomized controlled trial. Trials. 2014;15:115. doi:10.1186/1745-6215-15-115
  12. Bartalena L, Baldeschi L, Boboridis K, et al. The 2016 European Thyroid Association/European Group on Graves’ Orbitopathy Guidelines for the Management of Graves’ Orbitopathy. European Thyroid Journal. 2016;5(1):9–26. doi: 10.1159/000443828
  13. Drutel A, Archambeaud F, Caron P. Selenium and the thyroid gland: more good news for clinicians. Clin Endocrinol. 2013 Feb;78(2):155-64. Doi: 10.1111/cen.12066
  14. Benton D, Cook R. The impact of selenium supplementation on mood. Biological psychiatry.1991;29(11):1092-1098.
  15. Conner T. New study shows strong link between selenium levels and depression. Medical Press. https://medicalxpress.com/news/2014-11-strong-link-selenium-depression.html. Published November 6, 2014. Accessed September 3, 2018.
  16. Waegeneers N, Thiry C, De Temmerman L, Ruttens A. Predicted dietary intake of selenium by the general adult population in Belgium. Food Additives & Contaminants. 2013;30(2):278–285. doi: 10.1080/19440049.2012.746474.
  17. Park K, Rimm E, Siscovick D, Spiegelman D, Morris JS, Mozaffarian D. Demographic and lifestyle factors and selenium levels in men and women in the U.S. Nutrition Research and Practice. 2011;5(4):357–364. doi: 10.4162/nrp.2011.5.4.357
  18. Rayman MP. Selenium and human health. Lancet. 2012;379(9822):1256–1268. doi: 10.1016/S0140-6736(11)61452-9.
  19. Office of Dietary Supplements. Selenium Fact Sheet for Health Professionals. NIH. https://ods.od.nih.gov/factsheets/Selenium-HealthProfessional/. Updated March 2, 2018. Accessed September 3, 2018.
  20. Duntas LH, Benvenga S. Selenium: an element for life. Endocrine. 2015;48(3):756–775. doi: 10.1007/s12020-014-0477-6
  21. Sen CK, Khanna S, Roy S. Tocotrienols: Vitamin E Beyond Tocopherols. Life sciences. 2006;78(18):2088-2098. doi:10.1016/j.lfs.2005.12.001.
  22. MacFarquhar JK, Broussard DL, Melstrom P, et al. Acute selenium toxicity associated with a dietary supplement. Archives of Internal Medicine. 2010;170(3):256–261. doi: 10.1001/archinternmed.2009.495
  23. Goyens P, Golstein J, Nsombola B, Vis H, Dumont JE. Selenium deficiency as a possible factor in the pathogenesis of myxoedematous endemic cretinism. Acta Endocrinologica. 1987;114(4):497–502.
  24. Levander OA, Beck MA. Interacting nutritional and infectious etiologies of Keshan disease: insights from Coxackie virus B-induced myocarditis in mice deficient in selenium or vitamin E. Biol Trace Elem Res. 1997;56:5–21.
  25. Xia Y, Hill KE, Byrne DW, et al. Effectiveness of selenium supplements in a low-selenium area of China. Am J Clin Nutr. 2005;81:829–34.
  26. Krysiak R, Szkróbka W, Okopień. The Effect of Gluten-Free Diet on Thyroid Autoimmunity in Drug-Naïve Women with Hashimoto’s Thyroiditis: A Pilot Study. Exp Clin Endocrinol Diabetes. 2018 Jul 30. doi: 10.1055/a-0653-7108.
Note: Originally published in February 2015, this article has been revised and updated for accuracy and thoroughness.


0 Comments

11 SPOSOBÓW ABY POZBYĆ SIĘ ZMĘCZENIA W HASHIMOTO

12/27/2020

0 Comments

 
Picture







​11 SPOSOBÓW ABY POZBYĆ SIE ZMĘCZENIA W HASHIMOTO

Jak się czujesz, gdy budzisz się rano? Jak się czujesz codziennie między 2 a 3 po południu?  Czy czujesz się „obudzony” w ciągu dnia, czy masz mgłę mózgową, jesteś zmęczony i ledwo powłóczysz nogami? Czy potrzebujesz kofeiny, aby „się obudzić” rano?

Jeśli odpowiedziałeś „tak” na którekolwiek z tych pytań, najprawdopodobniej odczuwasz zmęczenie z  powodu choroby Hashimoto.

Zmęczenie było najbardziej uciążliwym objawem, jakiego doświadczyłam w Hashimoto. Zaczęło się osiem lat przed ostateczną diagnozą w 2009 roku, po tym, jak na studiach przechorowałam mono (infekcja spowodowana wirusem Epsteina-Barra). Musiałam spać przez 12 godzin każdej nocy, żeby móc funkcjonować… Codziennie piłam kilka filiżanek kawy, aby nie zasnąć. Często piłam Red Bulla i Pepsi na śniadanie i byłam uosobieniem powiedzenia  “wired but tired.” „zmęczona ale nakręcona”.

Zasięgałam porad wielu lekarzy i zaproponowano mi leki przeciwdepresyjne i pobudzające stosowane w narkolepsji i ADHD, ale nikt nie pomyślał o sprawdzeniu mojej tarczycy. Wtedy natrafiłam na informację na temat „syndromu chronicznego zmęczenia”, który wydawał się pasować do moich objawów, ale powiedziano mi, że „nie ma na to lekarstwa” (przynajmniej według medycyny konwencjonalnej). 

Kiedy w końcu zdiagnozowano u mnie Hashimoto, poczułam ulgę. Myślałam, że po zastosowaniu hormonów tarczycy odzyskam energię. Tak się jednak nie stało. Jasne, leki na tarczycę pomogły; zamiast spać przez 12 godzin, potrzebowałem tylko 11 godzin snu. W momencie postawienia diagnozy pracowałam jako farmaceuta konsultant i przyzwyczaiłam się do wyszukiwania najnowszych  informacji na temat zdrowia. Znalezienie sposobu na poprawę zdrowia stało się moją misją.

Prawie trzy lata od zdiagnozowania Hashimoto zajęło mi odzyskanie energii i mam nadzieję, że niektóre ze strategii, które zastosowałam, również pomogą innym.

Jeśli borykasz się ze zmęczeniem w Hashimoto, chciałbym podzielić się z Tobą kilkoma wskazówkami:
  • Optymalny poziom TSH, pomocny w zwalczeniu zmęczenia
  • Jeden składnik odżywczy, który może przywrócić energię w ciągu trzech dni (jeśli występują jego niedobory)
  • Hormon tarczycy, który może blokować produkcję energii
  • Trzy rodzaje niedokrwistości wywołującej zmęczenie, które lekarz może przeoczyć
  • Suplementy, które mogą zmniejszyć zmęczenie tarczycy

Strategie radzenia sobie ze zmęczeniem

1. Znaczenie optymalnego TSH

Konwencjonalni endokrynolodzy często określają test TSH jako „złoty standard” w diagnostyce i leczeniu chorób tarczycy. Jednym z głównych objawów niedoczynności tarczycy jest niski poziom energii. Dlatego ważne jest, aby upewnić się, że poziom TSH mieści się w zakresie, który występuje u zdrowej osoby bez choroby tarczycy (a nie u osoby starszej lub osoby z subkliniczną chorobą tarczycy).

TSH to skrót od hormonu stymulującego tarczycę, który jest wytwarzany w przysadce mózgowej. Przysadka mózgowa nakazuje tarczycy wytwarzanie i uwalnianie hormonów do krwi. Test TSH mierzy, ile tego hormonu znajduje się we krwi. W zaawansowanych przypadkach Hashimoto i pierwotnej niedoczynności tarczycy wynik TSH będzie podwyższony. W przypadku choroby Gravesa-Basedowa i nadczynności tarczycy TSH będzie niski. Pamiętaj jednak, że osoby z Hashimoto i centralną niedoczynnością tarczycy mogą mieć normalny odczyt tego testu.

National Academy of Clinical Biochemists wskazuje, że 95 procent osób bez chorób tarczycy ma stężenie TSH poniżej 2,5 μIU / ml. Jednak od 2017 r. oficjalny zakres TSH w większości laboratoriów w USA wynosi od około 0,5 do 4,5 lub 5,0 (μIU / ml). Uważa się, że pacjent z poziomem TSH w tym zakresie ma prawidłową czynność tarczycy.

Jednak niektóre laboratoria nie dostosowały do najnowszych wytycznych i podają normy TSH- 0,2-8,0 μIU / ml. Wielu lekarzy kieruje się informacjami podanymi przez laboratoria i mogą nie znać nowych wytycznych. Jest to jeden z powodów, dla których pacjenci powinni zawsze prosić swoich lekarzy o kopię wyników badań laboratoryjnych. Pomimo niektórych testów laboratoryjnych stwierdzających, że TSH 8 lub 5 µIU / ml jest „normalne”, większość osób czuje się najlepiej przy TSH między 0,5-2 µIU / ml.

Może Cię również zainteresować fakt, że spośród ponad 2000 osób, które wzięły udział w przeprowadzonej przeze mnie ankiecie, pacjenci z chorobą tarczycy zgłaszali, że optymalizacja poziomu TSH poprawiła ich energię. Siedemdziesiąt siedem procent moich czytelników z poziomem TSH poniżej 1 μIU / ml zauważyło poprawę energii, a 72 procent z TSH między 1 a 2 μIU / ml uważało za optymalne.

Osobiście czułam się ciągle zmęczona, gdy mój TSH znajdował się w „normalnym” zakresie 4 μIU / ml.

W 2001 roku opublikowano wyniki Basel Thyroid Study przeprowadzone pod koniec lat 90-tych, które ujawniły, że zmęczenie i znużenie często pozostawały u osób z niedoczynnością tarczycy, pomimo terapii hormonami tarczycy. Artykuł redakcyjny w Thyroid, napisany przez Petera Andreasa Koppa w 2014 roku, wykazał, że pacjenci nadal mają objawy (jak zmęczenie) pomimo „normalnego” poziomu hormonów tarczycy.

Podobnie jak w opinii Koppa, Mary H. Samuels, profesor Oregon Clinical and Translational Research Institute, stwierdziła: „Jest powszechną obserwacją kliniczną, że niektórzy zdrowi pacjenci z niedoczynnością tarczycy nadal skarżą się na zmęczenie, zły nastrój, niezdolność do koncentracji i trudności poznawcze (często określane jako „mgła mózgowa”) pomimo normalnego poziomu TSH ”.

2. Wpływ niskiego T3 / wysokiego odwrotnego T3 
​
Oprócz TSH, dodatkowo zalecam również badanie hormonów tarczycy.

Trójjodotyronina lub T3 to hormon wytwarzany przez tarczycę, który jest niezbędny do utrzymania naszego metabolizmu. T3 jest głównym hormonem „energetycznym” wytwarzanym przez tarczycę. W odpowiedzi na T3, nasze komórki wytwarzają więcej energii, więc jest bardzo ważne, aby utrzymać prawidłowy poziom aktywnego T3. W naszym organizmie T3 odpowiada za porost włosów, przyśpieszenie metabolizmu i wytwarzanie energii.

Ważne jest również, aby unikać wysokiego poziomu odwrotnej T3, który blokuje receptory tarczycy w komórkach, zamiast je aktywować.
Picture






​​Synthroid® lub lewotyroksyna (syntetyczna wersja T4) to najczęściej przepisywany lek na tarczycę, ale zawiera tylko T4, prekursor T3, naszego głównego hormonu „energii”. T4 jest przekształcany w T3 w organizmie, ale nie zawsze tak się dzieje z powodu wielu czynników, takich jak stres, niedobory składników odżywczych i inne… dlatego często nadal czujemy się wyczerpani pomimo normalnego poziomu T4.
Picture




Jeśli nadal będziesz zmęczony pomimo przyjmowania leków, możesz poprosić lekarza o sprawdzenie poziomu wolnego T3. (W niektórych przypadkach pomocne może być również przetestowanie odwrotnego T3, chociaż nie zawsze jest to konieczne).

W przypadku, gdy Twój T3 jest niski lub znajduje się w dolnej granicy zakresu referencyjnego, lub jeśli nadal masz objawy pomimo stosowania preparatów T4, możesz skorzystać z dodania leku zawierającego T3, takiego jak Cytomel (liotyronina) do obecnego reżimu leczenia lub przejście na lek złożony T4 / T3, taki jak WP Thyroid, Armour Thyroid *, Nature-Throid lub specjalnie przygotowane preparaty T4 / T3 (compounded T3/ T4).

W mojej ankiecie, w której wzięło udział ponad 2000 czytelników, 76 procent zgłosiło poprawę energii podczas przyjmowania złożonego T3 / T4, 74 procent przyjmujących Armor Thyroid *, 74 procent w przypadku Cytomelu i 72 procent podczas przyjmowania Nature-Throid. Tylko 52 procent zauważyło poprawę poziomu energii po stosowaniu Synthroid, leku najczęściej przepisywanego w niedoczynności tarczycy.

3. Czy anemia kradnie twoją energię?

Wiele osób uważa niedobór żelaza za przyczynę anemii, ale w rzeczywistości istnieją trzy rodzaje niedoborów składników odżywczych, które mogą prowadzić do anemii i są powszechne u osób z Hashimoto - a są to niedobory żelaza, witaminy B12 i kwasu foliowego.

Rozpoznanie anemii

Aby zdiagnozować anemię, lekarz zazwyczaj przeprowadza badanie krwi w celu sprawdzenia hemoglobiny i hematokrytu. Chociaż ten test jest pomocny w zaawansowanych przypadkach niedokrwistości, może pomijać niektóre subtelne przypadki niedokrwistości, które mogą powodować uczucie wyczerpania.

Dodatkowo oprócz badania hemoglobiny i hematokrytu polecam również badanie ferrytyny, witaminy B12 i kwasu foliowego. Zawsze upewnij się, że masz kopię swoich testów laboratoryjnych. Podobnie jak w przypadku „normalnego” zakresu TSH, „normalne” wartości laboratoryjne witaminy B12 i ferrytyny często nie są optymalne.

B12

Witamina B12 jest niezbędna do syntezy białek, podziału komórek i prawidłowego wzrostu. Pomaga również w produkcji melatoniny i serotoniny, które promują spokojny sen i pozytywny nastrój. Jednak poziom witaminy B12 może się wyczerpać, zwłaszcza w okresach dużego stresu.

Normalny poziom witaminy B12 wynosi od 200 do 900 pg / ml; jednakże wiadomo, że poziomy poniżej 350 pg / ml są związane z objawami neurologicznymi. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​możesz mieć objawy, jeśli poziom jest poniżej 700 pg / ml, a suplement nadal może przynieść korzyści.

W badaniu dotyczącym powiązania niedoboru witaminy B12 wśród pacjentów z dysfunkcją tarczycy stwierdzono, że chorobie autoimmunologicznej tarczycy często towarzyszy inna choroba autoimmunologiczna, jaką jest niedokrwistość złośliwa, prowadząca do złego wchłaniania witaminy B12. W badaniu stwierdzono, że w celu zapewnienia właściwego leczenia zaleca się badanie przesiewowe witaminy B12 przy wstępnym rozpoznaniu autoimmunologicznej choroby tarczycy, a następnie sprawdzanie jej poziom okresowo.

​Ponieważ niektórzy mogą mieć trudności z wchłanianiem witaminy B12 podanej doustnie, dlatego też rekomendowane jest podawanie jej w zastrzykach lub podjęzykowa w postaci kropli.

Upewnij się, że kupujesz witaminę B12 w wersji metylokobalaminy lub hydroksykobalaminy zamiast cyjanokobalaminy, ponieważ są one lepiej wchłaniane przez większość ludzi.

Uważam, że płynny suplement B12 5000 firmy B12 5000 supplement by Pure Encapsulations jest bardzo pomocny.

W mojej ankiecie przeprowadzonej wśród 2232 moich czytelników z Hashimoto, 88 procent zauważyło poprawę energii po suplementacji witaminą B12. 

Ferrytyna

Ferrytyna to nazwa nadana białku, które jest rezerwuarem żelaza w organizmie. „Normalne” poziomy ferrytyny dla kobiet mieszczą się w zakresie 12–150 ng / ml. Jednak optymalny poziom ferrytyny dla funkcji tarczycy wynosi 90–110 ng / ml. Ferrytyna jest jednym z najczęstszych niedoborów, jakie widzę u osób z Hashimoto, a oprócz zmęczenia niedobór ferrytyny może również przyczyniać się do duszności, zespołu niespokojnych nóg, wypadania włosów, bezsenności, dziwnych zachcianek pokarmowych, podwyższonego poziomu odwróconego T3 i wahania nastroju.

Chociaż prawdopodobnie niedobór ferrytyny może występować nawet u 50 procent kobiet w wieku rozrodczym, a także u 80 procent kobiet w ciąży lub bezpośrednio po porodzie, nie polecam suplementacji bez wykonania badań laboratoryjnych, potwierdzających niedobór.  Zbyt dużo żelaza / ferrytyny również może stanowić problem!

Według moich badań suplementacja ferrytyną / żelazem poprawiła poziom energii u 82 procent osób, które udzieliły odpowiedzi. Podczas gdy większość suplementów żelaza może powodować zaburzenia trawienia, dwie potencjalne opcje mogą być lepiej tolerowane:

  1. OptiFerin-C zawiera ferrytynę i pomógł wielu osobom zwiększyć poziom ferrytyny. Askorbinian wapnia, naturalna rozpuszczalna w wodzie wersja witaminy C, jest dodawany w celu zwiększenia wchłaniania jelitowego.
  2. Thorne Iron Bisglycinate to suplement żelaza, który jest łagodniejszy dla żołądka i rzadziej powoduje zaparcia. Zalecam przetestowanie ferrytyny przed suplementacją i ponowne zbadanie poziomu w ciągu 1-3 miesięcy po rozpoczęciu przyjmowania, aby upewnić się, że suplementacja jest wystarczająca (ale nie nadmierna!)

Kwas foliowy

Witamina B9 jest niezbędnym składnikiem odżywczym, który naturalnie występuje w postaci folianów. Kwas foliowy odgrywa istotną rolę w tworzeniu DNA i wzroście komórek. W niektórych przypadkach badanie może wykazywać normalny lub nawet podwyższony poziom kwasu foliowego, ale nadal możesz mieć niedobór odpowiedniego rodzaju kwasu foliowego dla swojego organizmu.

Dzieje się tak u osób w przypadku odmiany genu MTHFR, która może wpływać na to, jak dobrze organizm metabolizuje kwas foliowy. Zarówno kwas foliowy w postaci folianu, jak i kwas foliowy są formami witaminy B9, potrzebnej do wielu ważnych funkcji organizmu. Jednak kwas foliowy jest syntetyczny, a foliany występują naturalnie w żywności, takiej jak brokuły, jagnięcina, buraki i komosa ryżowa.

Niektóre osoby, w tym osoby z Hashimoto, mają zmienność genu MTHFR, która uniemożliwia im prawidłowe przetwarzanie kwasu foliowego, który jest obecny w tańszych suplementach i przetworzonej żywności. Niektórzy specjaliści twierdzą, że ten rodzaj kwasu foliowego może nawet powodować gromadzenie się w organizmie, co prowadzi do toksyczności.

Gen MTHFR odpowiedzialny jest za wytwarzanie enzymu niezbędnego do prawidłowego przetwarzania witaminy B9. Enzym ten jest również ważny dla konwersji homocysteiny do metioniny, której organizm potrzebuje do prawidłowego wzrostu mięśni i wytwarzania energii.

Osoby, które mają zmęczenie nadnerczy, oraz ci, którzy często są zestresowani, a także osoby ze zmiennością genu MTHFR i wysokim poziomem homocysteiny mogą odnieść korzyści z aktywowanej lub metylowanej wersji kwasu foliowego, głównie dlatego, że samo jedzenie nie zapewnia wystarczających poziomów. Sformułowałam MTHFR Pathways, który zawiera wszystkie wyżej wymienione składniki i może być pomocny w obniżaniu poziomu homocysteiny.

4. Odkryj swoją wrażliwość na żywność

Po spożyciu pokarmu, na który jesteś wrażliwy, może wystąpić zmęczenie. Wrażliwość pokarmowa różni się od alergii pokarmowych. Wiele osób jest wrażliwych na określone grupy pokarmowe, co może powodować zmęczenie. Osoby z Hashimoto często mają nadwrażliwość na gluten, nabiał, soję, jaja, kukurydzę i orzechy. W rzeczywistości dwie z najczęstszych wrażliwości pokarmowych występujących u osób z Hashimoto to gluten i nabiał.

Gluten jest głównym białkiem reaktywnym występującym w zbożach, a kazeina jest głównym białkiem reaktywnym występującym w nabiale. Coraz więcej dowodów wskazuje, że nadwrażliwość na pokarm może negatywnie wpływać na nasz organizm i wywoływać szeroki zakres objawów, takich jak astma, zapalenie stawów, zaburzenia nastroju i zaburzenia autoimmunologiczne. Moje własne kliniczne i osobiste doświadczenie pokazało, że nadwrażliwość na gluten bez celiakii jest jednym z najczęstszych wyzwalaczy Hashimoto.

Optymalna dieta w Hashimoto:
• Bogata w składniki odżywcze
• Zawierająca 6 porcji warzyw dziennie
• O niskiej zawartości cukru
• Bez przetworzonej żywności-bez glutenu / bez soi / bez nabiału
• Wolna od innych uczulających pokarmów
• O niskiej zawartości węglowodanów
• O niskiej zawartości fruktozy
• Zawierająca ryby wolne od rtęci
• Wysokotłuszczowa
• O odpowiedniej zawartości białka
• Organiczna, na ile to jest możliwe
• Zawierające warzywa fermentowane

Picture






​

​Zmiana diety pomogła mi w zmęczeniu i dzięki temu odzyskałam energię. Pomogło mi również wyeliminować wzdęcia, objawy zespołu jelita drażliwego, niepokój i zespół cieśni nadgarstka!

W moim badaniu wśród osób z Hashimoto 75% zgłosiło poprawę energii po diecie Autoimmunologicznej Paleo, a kolejne 78% zauważyło poprawę energii po diecie Paleo. Oczywiście ważne jest, aby znaleźć dietę, która działa dla Ciebie i nie zawiera pokarmów, na które jesteś wrażliwy.

W niektórych przypadkach pomocne mogą być testy wrażliwości pokarmowej. Nie wszystkie testy są tworzone jednakowo, ale uważam, że badanie wrażliwości na żywność za pośrednictwem  food sensitivity testing through Alletess jest najdokładniejsze. Firma oferuje testy wrażliwości na żywność (96 i 184 panele żywnościowe) dla ludzi do samodzielnego zamówienia. Zaczęłam od 96 panelu żywieniowego, który wystarczył do wskazania większości moich wyzwalaczy żywieniowych, a teraz powtarzam co roku 184 panel dotyczący żywności, aby mieć pewność, że śledzę na bieżąco potencjalne wyzwalacze, ponieważ nasza wrażliwość na żywność i reakcje na pokarmy zmieniają się z czasem.

5. Zrównoważ poziom cukru we krwi

Brak równowagi cukru we krwi może siać spustoszenie w naszym poziomie energii, a także powodować niepokój. Osoby z zaburzeniami równowagi cukru we krwi często mają w ciągu dnia okresy, w których czują się szczególnie zmęczone, słabe i / lub niespokojne, takie jak „poranne zmęczenie” lub „popołudniowy zastój”. Osoby, które mają zmęczenie nadnerczy, mogą również cierpieć na zaburzenia równowagi cukru we krwi.

​Dlatego zrównoważenie poziomu cukru we krwi powinno być jednym z głównych priorytetów dla każdego, kto chce przezwyciężyć zmęczenie. Zbalansowanie poziomu cukru we krwi pomogło mi poczuć się bardziej zrównoważoną energetycznie i mniej niespokojną przez cały dzień. Dodatkową korzyścią jest to, że większość osób z Hashimoto zauważy, że poziom przeciwciał tarczycowych spadnie kiedy zrównoważą swój poziom cukrui!

Zanim zbilansowałam poziom cukru we krwi, kilka razy dziennie odczuwałam „głód” (głód + złość). Odkryłam, że pokarmy bogate w węglowodany, które jadłam, powodowały ogromne wahania poziomu cukru we krwi i nie zdawałam sobie sprawy, że te wahania powodowały wzrost przeciwciał tarczycowych i osłabianie moich nadnerczy.

Praktycy, tacy jak ja, którzy koncentrują się na odwracaniu Hashimoto, często opisują zaburzenia równowagi cukru we krwi jako dodawanie oliwy do ognia w autoimmunologicznej chorobie tarczycy. Nie zdawałam sobie sprawy, że miałam problemy z regulacją poziomu cukru we krwi (pomimo tego, że zdawałam sobie sprawę, że byłam uzależnienia od cukru).

Naukowcy w Polsce odkryli, że nawet 50 procent pacjentów z Hashimoto ma obniżoną tolerancję na rafinowane lub proste węglowodany, takie jak przetworzony cukier lub rafinowane zboża, z których usunięto składniki odżywcze. Oznacza to, że po spożyciu pokarmów bogatych w węglowodany ich poziom cukru we krwi wzrasta zbyt wysoko, zbyt szybko, co prowadzi do szybkiego i często skrajnego uwalniania insuliny. Te wyrzuty insuliny mogą powodować niski poziom cukru we krwi (reaktywna hipoglikemia), co z kolei może powodować uciążliwe objawy, takie jak zawroty głowy, nerwowość, niepokój i zmęczenie.

Zastosowanie diety o niskim indeksie glikemicznym może pomóc Ci dłużej czuć się pełniejszym. Może również pomóc poprawić poziom cholesterolu i cukru we krwi, poprawić wydajność poznawczą, poprawić energię, złagodzić objawy zmęczenia nadnerczy, sprzyjać utracie wagi i zmniejszyć trądzik. Dieta może zmniejszyć ryzyko zachorowania na cukrzycę, choroby serca i niektóre nowotwory. 

Jak uregulować poziom cukru we krwi:
1. Jedz śniadanie nie poźniej niż 1 godzina po wstaniu
2. Włącz białko i tłuszcze do każdego posiłku; jajka, orzechy, nasiona, ryby, mięso
3. Włącz przekąski bogate w białko/ tłuszcze co 2-3 godziny
4. Unikać słodyczy przed położeniem się do łóżka
5. Unikać soków owocowych
6. Ograniczyć kofeinę
7. Ograniczyć lub wykluczyć spożywanie zbóż, mleka, soi, kukurydzy i drożdży
8. Unikać głodówek
10. Ograniczyć pokarmy z indeksem glikemicznym powyżej 55
11. Zawsze jeść śniadanie
12.Zawsze łączyć węglowodany z proteinami i tłuszczami (proporcje węglowodanów/tłuszczów powinny wynosić 2:1
Picture
6. Popraw i zoptymalizuj trawienie

Proces trawienia jest energochłonny. Badania wykazały, że osoby z Hashimoto i niedoczynnością tarczycy często nie mają odpowiedniego poziomu kwasu żołądkowego, a niektórzy wykazują całkowity BRAK kwasu żołądkowego, przez co trawienie białek jest nieefektywne i jeszcze bardziej wyczerpuje naszą energię.

Odkrycie, że mam niedobór kwasu żołądkowego było dla mnie momentem „aha”! Nie mogłam uwierzyć, jak duża zmiana w poziomie energii wystąpiła u mnie kiedy zaczęłam brać Betainę z Pepsyną do posiłków zawierających białko.

Moje 10-letnie wyniszczające zmęczenie ustąpiło praktycznie z dnia na dzień i moje zapotrzebowanie na sen zmniejszyło się z 11-12 godzin na 8 godzin - tylko dlatego, że zaczęłam lepiej trawić jedzenie. W końcu posiadanie wystarczającej ilości energii dało mi pewność, że mogę pokonać Hashimoto i moją długą listę problemów zdrowotnych. Pomogło to nawet w mojej mgle mózgowej i już nie miałam problemów ze znalezieniem właściwego słowa w czasie rozmowy. Wrócił też mój humor.

Zaczęłam pisać swoją pierwszą książkę o przezwyciężaniu Hashimoto rano po przyjęciu dawki Betainy z Pepsyną (Betaine with Pepsin.) Dało mi to nadzieję, że będę mogła poświęcić się badaniom i znalezieniu pierwotnej przyczyny mojego stanu, a następnie podzielić się tą wiedzą, aby pomóc innym.

Betaina z Pepsyną wspomaga zdrowe trawienie i wchłanianie różnych składników odżywczych, takich jak białko, wapń, witamina B12 i żelazo. Uważam, że jest to bardzo korzystne dla każdego, kto szuka poprawy funkcji trawiennych.

Spośród 627 moich czytelników, którzy brali Betainę HCI i Pepsynę, 59 procent stwierdziło, że poczuli się lepiej i zauważyli poprawę poziomu energii, 33 procent stwierdziło, że poczuli się gorzej, a 7 procent nie zauważyło różnicy w objawach. Te wyniki prowadzą mnie do oszacowania, że ​​50-70 procent osób z Hashimoto prawdopodobnie ma niedobór kwasu żołądkowego, a 33 procent tych, którzy poczuli się gorzej, prawdopodobnie nie miało niedoboru kwasu żołądkowego. Ci, którzy nie zauważyli żadnej poprawy, mogli nie otrzymać odpowiedniej dawki, ponieważ dawkę Betainy z Pepsyną należy dostosować indywidualnie. 

7. Niedobór słońca

Brak słońca może prowadzić do zmęczenia z dwóch bardzo specyficznych przyczyn: niedoboru witaminy D i niedoboru światła.

Niski poziom witaminy D może być związany ze zmęczeniem, niedoczynnością tarczycy i sprzyjać rozwojowi procesu autoimmunologicznego. Witaminę D Możemy pozyskać ze słońca, niektórych pokarmów i suplementów, ale nie zawsze jest to ilość wystarczająca. Prawie każdy, kto nie jest pełnoetatowym ratownikiem w południowej Kalifornii, jest narażony na niedobór witaminy D.

Niedobór witaminy D jest powszechny u większości mieszkańców Ameryki Północnej, Europejczyków i Australijczyków. Ryzyko to zwiększa dieta niskotłuszczowa lub zaburzenia wchłaniania tłuszczu.

Niedobór witaminy D występuje częściej u osób z Hashimoto - 68 procent moich czytelników z Hashimoto zgłosiło również, że zdiagnozowano u nich niedobór witaminy D, a 67 procent zauważyło poprawę energii dzięki zwiększeniu poziomu witaminy D. Badania przeprowadzone w Turcji wykazały, że 92 procent pacjentów z Hashimoto miało niedobór witaminy D, a inne badanie z 2013 roku wykazało, że niski poziom witaminy D był związany z wyższymi przeciwciałami przeciwko tarczycy i gorszymi rokowaniami dotyczącymi choroby.

Osobiście odkryłam, że większość moich czytelników  którzy są w remisji w Hashimoto, utrzymuje poziom witaminy D w granicach 60-80 ng / ml (150-200 nmol / l). Jest to szczególnie ważne w przypadku osób, które w przeszłości przebyły infekcję wirusem Epsteina-Barra (EBV).

Najlepszym sposobem na przywrócenie optymalnego poziomu witaminy D jest ekspozycja na słońce, bezpieczne solarium i doustne suplementy witaminy D3 ( oral vitamin D3 supplement ) Drugim najlepszym źródłem witaminy D są pokarmy, takie jak dziki łosoś i olej z wątroby dorsza.

Kolejną rzeczą, którą polecam, są wakacje na plaży. Ale jeśli nie możesz jeszcze dostać się na plażę, poniższe zalecenia powinny działać nawet podczas najciemniejszych i najzimniejszych zim!

Zwolennicy witaminy D zalecają 15 minut ekspozycji na słońce bez kremu przeciwsłonecznego około południa. A może w porze lunchu możesz pójść na spacer? Jeśli masz jasną karnację i nie jesteś przyzwyczajony do słońca, możesz zacząć nieco wolniej. Opalaj się ostrożnie, aby zapobiec poparzeniom słonecznym.

Polecam również terapię światłem niebieskim. Klinicznie udowodniono, że światło niebieskie naturalnie zwiększa energię, poprawia nastrój, a także zwalcza zimową depresję. Terapia ta pozwala uzyskać światło, którego potrzebujesz, gdziekolwiek mieszkasz lub pracujesz. Może minąć około tygodnia, zanim zaczniesz odczuwać powrót energii. Należy stosować kurację codziennie przez co najmniej 30 minut, aby uzyskać najlepsze wyniki.

Generalnie zalecam światła niebieskiego rano, gdy przygotowujesz się do pracy, a także wczesnym popołudniem, aby dać sobie kolejny zastrzyk energii. Nie polecam używania światła zbyt blisko snu, chyba że planujesz nie spać do późna! Osobiście stosuję tego typu światło profilaktycznie podczas pochmurnej pogody, a także zawsze, gdy czuję, że potrzebuję zastrzyku energii a nie mogę wyjść na zewnątrz ani na plażę.

8. Czy zmęczenie nadnerczy potęguje twoje zmęczenie?

Zmęczenie nadnerczy może sprawić, że poczujesz się, jakbyś ciągnął 50 funtów betonu, szczególnie w późniejszych jego fazach, kiedy poziom kortyzolu zostanie wyczerpany. Zmęczenie nadnerczy jest jednym z głównych powodów, dla których czujemy się wyczerpani pomimo przyjmowania leków na tarczycę.

Przy optymalnej funkcji nadnerczy rano kortyzol gwałtownie rośnie, dając naturalny bodziec, który powoduje, że wstajesz z łóżka. Osoby z zaawansowanym poziomem zmęczenia nadnerczy nie wytwarzają wystarczającej ilości kortyzolu rano i mogą mieć trudności ze wstawaniem rano i utrzymaniem energii przez cały dzień. Powszechny wzorzec, który często widzę, to „osoba popołudniowa” lub ktoś, kto ma problemy rano i wieczorem i ma tylko kilka dobrych godzin po południu; lub „zmęczona nocna sowa”, osoba, która czuje się zmęczona przez większość dnia, a następnie dostaje "drugi oddech" przed snem, kiedy uwalniany jest kortyzol. Bez odpowiedniego poziomu kortyzolu możemy stać się zależni od kofeiny… Kofeina tymczasowo podnosi poziom kortyzolu, ale na dłuższą metę osłabia nadnercza. W rzeczywistości picie zbyt dużej ilości kofeiny może stworzyć błędne koło niespokojnego snu / zmęczenia / zapotrzebowania na więcej kofeiny. Odpowiedni sen, jak również stopniowe odstawienie kofeiny może pomóc w przywróceniu równowagi nadnerczom.

Wypicie gorącej wody z cytryną z samego rana jest świetnym substytutem kofeiny i pomaga złagodzić zmęczenie. Inną świetną opcją jest Dandy Blend, czyli napój ziołowy z mniszka lekarskiego. To bezglutenowa i bezkofeinowa alternatywa dla kawy, która nie prowadzi do objawów odstawienia. Lubię też mieszankę Four Sigmatic 10 Mushroom Mix Blend, która ma taki sam wspaniały smak jak kawa, ale bez drżenia rąk, kołatania serca czy  problemów żołądkowych, które mogą powodować produkty zawierające kofeinę.

Odkryłam, że ABC nadnerczy może być niezwykle pomocne we wspieraniu nadnerczy i wpływać korzystnie na poziom energii:
A - Adaptogeny nadnerczy
B - Witamina B
C - witamina C.

Stworzyłam Adrenal Supportz Rootcology, który zawiera mieszankę ABC. Powinieneś zauważyć poprawę poziomu energii i odporności w ciągu kilku dni od rozpoczęcia Adrenal Support.

W niektórych przypadkach mogą być wskazane wykonanie dodatkowych testów nadnerczy i zastosowanie specjalnych protokołów. Omawiam je szczegółowo w mojej książce: Hashimoto: Jak w 90 dni pozbyć się objawów i odzyskać zdrowie.

9. Czy masz przeciążoną wątrobę?

Funkcją wątroby jest usuwanie toksyn z naszego organizmu. Toksyny mogą pochodzić z różnych źródeł zewnętrznych, takich jak pleśnie, lub ze źródeł wewnętrznych, takich jak brak równowagi bakterii jelitowych lub patogenów. Niektórzy z nas mogą być wyczerpani, ponieważ nie potrafimy przetworzyć toksyn obecnych w naszym ciele. Toksyny zalegają w wątrobie i nasycają nasze enzymy wątrobowe, powodując uczucie zmęczenia.

Najczęstsze toksyny środowiskowe to:
  • Pestycydy
  • Herbicydy
  • Metale ciężkie
  • Dodatki do żywności
  • Formaldehyd
  • Rozpuszczalniki / materiały czyszczące

Dobrym sposobem jest ograniczenie narażenia na toksyny w swoim środowisku. Kilka pomysłów to zastosowanie oczyszczacza powietrza, picie przefiltrowanej wody, zaprzestanie używania kosmetyków zawierających substancje petrochemiczne, unikanie konserwantów i niezdrowych dodatków do żywności, zaprzestanie używania drażniących środków czyszczących i aerozoli oraz eliminacja pleśni w domu.

Zauważyłam również, że warto się zastanowić nad  N-Acetyl-Cysteine (N-Acetyl-Cysteiną), suplementem wspomagającym detoksykację wątroby. 

10. Zwiększ tiaminę i zwiększ swoją energię

Badania wykazały, że osoby z Hashimoto często mają niedobór tiaminy (witaminy B1). Tiamina jest niezbędna do produkcji energii i trawienia węglowodanów. Nasze ciała potrzebują tiaminy do wytwarzania trifosforanu adenozyny (ATP), który nasze komórki zużywają na energię i odgrywa kluczową rolę we wspieraniu układu nerwowego. Uważa się, że B1 wzmacnia układ odpornościowy i pomaga naszemu organizmowi przetrwać stresujące sytuacje. Aby jednak wchłonąć wystarczającą ilość tiaminy do naszego organizmu, potrzebujemy również odpowiednich zapasów B6, B12 i kwasu foliowego.

Najbardziej ekscytujące jest to, że przyjmowanie 600 mg dziennie może przywrócić poziom energii w zaledwie trzy dni! To wspaniała wiadomość dla kogoś, kto cierpi na zmęczenie. Pisałam o połączeniu z tarczycą i tiaminą w swoich postach na blogu i nadal otrzymuję uściski od osób, które spotykam na konferencjach, które donosiły, że tiamina zmieniła ich życie. Polecam Benfomax from Pure Encapsulations, aby uzyskać najlepsze wyniki. Suplement ten nie zawiera GMO, jest bezglutenowy i wegański… i jest jednym z najwyższej jakości suplementów tiaminy na rynku.

11. L-karnityna na zmęczenie tarczycy

L-karnityna to aminokwas naturalnie wytwarzany w organizmie. Pomaga w transporcie kwasów tłuszczowych do mitochondriów, gdzie można je spalić i wykorzystać jako paliwo.

Poziom L-karnityny może być obniżony w niedoczynności tarczycy, potencjalnie z powodu zmniejszonej syntezy L-karnityny.. Przyjmowanie leków na tarczycę może zwiększyć produkcję L-karnityny, ale może również działać jako podciśnienie, usuwając L-karnitynę z organizmu i powodując ogólny jej niedobór.

Wyniki niedawno przeprowadzonego badania dotyczącego suplementacji L-karnityny w leczeniu zmęczenia u pacjentów z niedoczynnością tarczycy wykazały, że L-karnityna może być przydatna w łagodzeniu objawów zmęczenia u pacjentów z niedoczynnością tarczycy, szczególnie u osób poniżej 50. roku życia i osób z niedoczynnością tarczycy z powodu tyroidektomii.

W badaniu, w którym uczestniczyło 60 pacjentów, odczuwających zmęczenie, podawano L-karnitynę przez 12 tygodni. Dawkę 1980 mg podano 30 osobom, które przyjmowały hormony tarczycy (z powodu Hashimoto lub po usunięciu tarczycy), a 30 osobowom podawano placebo. Po 12 tygodniach naukowcy zauważyli, że grupa otrzymująca L-karnitynę rzeczywiście wykazała poprawę w zmęczeniu, a najbardziej znaczącą poprawę zaobserwowano w „zmęczeniu mózgu”. Osobiście widziałam ludzi dosłownie „budzących się” po użyciu L-karnityny. L-karnityna w połączeniu z dietą o niskim indeksie glikemicznym może również pomóc zbilansować poziom cukru we krwi. Jak omówiliśmy powyżej, równowaga cukru we krwi ma kluczowe znaczenie dla przezwyciężenia zmęczenia. Badania na ludziach i zwierzętach wykazały, że suplementacja karnityną skutkowała poprawą tolerancji glukozy, w szczególności u osób z insulinoopornością.

Czerwone mięso jest najbogatszym źródłem L-karnityny, ale niektóre osoby mogą nie jeść wystarczającej ilości czerwonego mięsa, aby zaspokoić swoje zapotrzebowanie na karnitynę lub mogą nieprawidłowo wyodrębniać ten składnik odżywczy. Z tego powodu stworzyłam Rootcology’s Carnitine Blend, aby połączyć L-karnitynę i jej acetylowaną formę w wygodne kapsułki. Zarówno L-karnityna, jak i acetylo-L-karnityna pomogą w zwiększeniu poziomu karnityny w organizmie; każda z nich może mieć swoje specyficzne zalety. Doniesiono, że L-karnityna (2 gramy dziennie) łagodzi zmęczenie związane z Hashimoto, a także wspomaga działanie przeciwutleniające w organizmie, podczas gdy acetylo-L-karnityna ma wyjątkowe właściwości wspomagające mózg i wykazano, że pomaga zmniejszyć zmęczenie psychiczne
(i poprawić funkcje poznawcze) w różnych badaniach (pa pa mgła mózgowa!).

Podsumowanie

Wiele osób codziennie cierpi z powodu wyczerpujących objawów zmęczenia. Wiem z pierwszej ręki, jak zmęczenie może rujnować codzienne życie. Pokonanie zmęczenia Hashimoto jest ważnym krokiem w odzyskaniu energii, a wymienione powyżej interwencje mogą w tym pomóc.  

Mam nadzieję, że informacje przedstawione w artykule okażą się pomocne.

Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto

References
  1. Brownstein D. Overcoming Thyroid Disorders. West Bloomfield, MI: Medical Alternatives Press; 2008.
  2. Arakawa, Y. Association of polymorphisms in DNMT1, DNMT3A, DNMT3B, MTHFR and MTRR genes with global DNA methylation levels and prognosis of autoimmune thyroid disease. Clinical and Experimental Immunology. 170:194–201.
  3. Tejani AM, Wasdell M, Spiwak R, Rowell G, Nathwani S. Carnitine for fatigue in multiple sclerosis. Cochrane Database of Systematic Reviews. 2012;5. DOI: 10.1002/14651858.CD007280.pub3.
  4. Tomassini V, Pozzilli C, Onesti E, Pasqualetti P, Marinelli F, Pisani A, et al. Comparison of the effects of acetyl L- carnitine and amantadine for the treatment of fatigue in multiple sclerosis: results of a pilot, randomised, double- blind, crossover trial. Journal Neurological Sciences. 2004; 218(1-2):103–8.
  5. Lloyd AR. Hales JP. Gandevia SC: Muscle strength, endurance and recovery in the post-infection fatigue syndrome. J Neurol Neurosurg Psychiatry. 1988;51:1316-1322.
  6. Kuratsune H. Yamaguti K, Takahashi M. et al. Acylcamitine deficiency in Chronic Fatigue Syndrome. Clin infect Dis. 1994;1:S62-67.
  7. Chiba S, Ito M, Matsumoto H. Amantadine treatment for refractory pain in patients with multiple sclerosis. Can J Neurol Sci. 1992;19:309.
  8. Murray TJ. Amantadine therapy for fatigue in multiple sclerosis. Can J Neurol Sci. 1985;12:251-254.
  9. Rosenberg GA. Appcnzcller O. Amantadine, fatigue and multiple sclerosis. Can J Neurol Sci.1988;45:1104-1106.
  10. Fukuda K, Strauss SE, Hickie I, et al. The Chronic Fatigue Syndrome: A comprehensive approach to its definition and study. Ann In­tern Med. 1994;121:953-959.
  11. An JH, Kim YJ, Kim SH, et al. L-carnitine supplementation for the management of fatigue in patients with hypothyroidism on levothyroxine treatment: a randomized, double-blind, placebo-controlled trial. Endocr J. 2016;63(10):885-895.
  12. Collins AB, Pawlak R. Prevalence of vitamin B-12 deficiency among patients with thyroid dysfunction. Asia Pac J Clin Nutr. 2016;25(2):221-6. doi: 10.6133/apjcn.2016.25.2.22.
  13. Meier C. TSH-controlled L-thyroxine therapy reduces cholesterol levels and clinical symptoms in subclinical hypothyroidism: a double blind, placebo-controlled trial (Basel Thyroid Study) J. Clin. Endocrinol. 2001;86:4860–4866.
  14. Zulewski H. Estimation of tissue hypothyroidism by a new clinical score: evaluation of patients with various grades of hypothyroidism and controls. J. Clin. Endocrinol. 1997;82:771–776.
  15. Meier C. Serum thyroid stimulating hormone in assessment of severity of tissue hypothyroidism in patients with overt primary thyroid failure: cross sectional survey. BMJ. 2003;326:311–312.
  16. Winther KH. Disease-specific as well as generic quality of life is widely impacted in autoimmune hypothyroidism and improves during the first six months of levothyroxine therapy. PLoS One. 2016;11.
  17. Kopp P.A. Commentary on: guidelines for the treatment of hypothyroidism. Thyroid. 2014;24:1667–1669.
  18. Samuels MH. Effect of thyroid function variations within the laboratory reference range on health status, mood, and cognition in levothyroxine-treated subjects. Thyroid. 2016;26:1173–1184.
  19. Saravanan P. Psychological well-being in patients on ‘adequate’ doses of l-thyroxine: results of a large, controlled community-based questionnaire study. Clin. Endocrinol. 2002;57:577–585.
  20. Wekking E.M. Cognitive functioning and well-being in euthyroid patients on thyroxine replacement therapy for primary hypothyroidism. Eur. J. Endocrinol. 2005;153:747–753.
  21. Walsh J.P. Small changes in thyroxine dosage do not produce measurable changes in hypothyroid symptoms, well-being, or quality of life: results of a double-blind, randomized clinical trial. J. Clin. Endocrinol. 2006;91:2624–2630.
  22. WebMD. L-CARNITINE: Uses, Side Effects, Interactions and Warnings. WebMD. https://www.webmd.com/vitamins-supplements/ingredientmono-1026-L-CARNITINE.aspx. Accessed March 2, 2018.
  23. Billewicz WZ. Statistical methods applied to the diagnosis of hypothyroidism. Q. J. Med. 1969;38:255–266.
Note: Originally published in May 2015, this article has been revised and updated for accuracy and thoroughness.


0 Comments

CZY MASZ CHOROBĘ REFLUKSOWĄ I HASHIMOTO?

12/3/2020

0 Comments

 
Picture







CZY MASZ CHOROBĘ REFLUKSOWĄ I HASHIMOTO?
​
Ja też miałam. Zaczęło się od uporczywego kaszlu, bólu, uczucia pieczenia i dławienia...Próbowałam wszystkich dostępnych leków bez recepty...Byłam badana przez lekarza ogólnego, alergologa, gastroenterologa i laryngologa, miałam przeprowadzony test z połykaniem baru (niesmacznej białej substancji)...Test pokazał, że mam przepuklinę przeponową ze spontanicznym refluksem. Piłam mleko butelkami, żeby zneutralizować kwasy. Mylantę i inne leki przeciwkwasowe zawsze miałam przy sobie. Próbowałam Nexium, Prilosec, Aciphex, Pepcid, a nawet rozpatrywałam możliwość operacji. Nic nie pomagało.

Przez 3 lata spałam niemal w pozycji siedzącej, unikałam czerwonego wina, pomidorowego sosu, pomarańczy i innych zwiększających kwasowość pokarmów, których zalecono mi unikać. Objawy refluksu nie ustępowały.
 
Ciągle się nie poddawałam...Poszłam inną drogą…Chodziłam do chiropraktyka żeby wepchnął moją przepuklinę z powrotem na miejsce. Próbowałam relaksującej jogi. Próbowałam herbaty ziołowej z imbiru. Przestałam pić kawę. Zaczęłam przyjmować magnez. Choroba refluksowa nie ustępowała.

​W końcu prawie już się poddałam i próbowałam pogodzić się z myślą, że już będę musiała z tym jakoś żyć …I wtedy zrobiłam jedną zmianę w diecie i stało się objawy refluksu i  przewlekły, uporczywy kaszel ustąpiły bezpowrotnie w ciągu trzech dni! Jaka to była zmiana? Przestałam spożywać produkty mleczne.

Nigdy bym nie podejrzewała, że są one powodem moich problemów zdrowotnych, jadłam je przecież przez lata i nie zauważyłam żadnych niepokojących objawów. Przeprowadzony IgA test potwierdził nietolerancję produktów mlecznych. 

Od czasu, kiedy jestem na diecie bezmlecznej, objawy refluksu przełykowego nie powróciły… Z wyjątkiem kilku razy, kiedy spożyłam je przypadkowo.

Czy dieta bezmleczna będzie dobrym rozwiązaniem dla innych? 
Nie wiem.
Ale się nie poddawaj. Możesz być tylko o jeden krok od poprawy!

Po więcej informacji odwiedzaj stronę Tarczyca Hashimoto
0 Comments

DIETA FODMAP W HASHIMOTO

10/26/2020

0 Comments

 
Picture










​DIETA FODMAP DLA OSÓB Z HASHIMOTO

Z własnego doświadczenia wiem, że zastosowanie odpowiedniej diety to jeden z najlepszych sposobów na wyeliminowanie objawów Hashimoto, poprawę samopoczucie, a nawet uzyskanie remisji. We wczesnych latach mojej podróży z Hashimoto próbowałam każdej diety, aby poczuć się lepiej… niektóre z lepszymi  rezultatami niż inne.

W końcu trafiłam na sposób odżywiania, który przypomina zmodyfikowaną dietę w stylu paleo i teraz czuję się lepiej niż kiedykolwiek, ale zawsze lubię przypominać swoim czytelnikom, że nie ma jednej diety, która będzie dobra dla każdego. Większość z nas będzie musiała znaleźć właściwą dla siebie dietą drogą prób i błędów.

Jedną z diet, która okazała się pomocna dla wielu osób z Hashimoto - szczególnie tych, które mają SIBO (przerost bakteryjny jelita cienkiego) - jest dieta o niskiej zawartości FODMAP. Chociaż nazwa brzmi trochę dziwnie, sama dieta daje świetne wyniki w łagodzeniu objawów zespołu jelita drażliwego (IBS) i może być dobrym punktem wyjścia dla niektórych osób z Hashimoto.

W tym artykule omówię bardziej szczegółowo:
  • Co to są FODMAP?
  • Jak FODMAP pomaga w IBS
  • Jak FODMAP mogą wpływać na Hashimoto
  • Jak wygląda dieta o niskiej zawartości FODMAP
  • Inne źródła na temat diety o niskiej zawartości FODMAP

Co to są FODMAP?

FODMAP jest to zbiór krótkołańcuchowych węglowodanów (cukrów), które naturalnie występują w różnych produktach spożywczych. (W dalszej części artykułu powiem, które pokarmy są bogate w FODMAP.) Te węglowodany nie są prawidłowo wchłaniane w jelitach osób z IBS i niektórymi zaburzeniami jelitowymi; i mogą wywoływać objawy, takie jak ból brzucha, wzdęcia, gazy, biegunka i zaparcia. Termin FODMAP to akronim oznaczający kategorie węglowodanów, które dla niektórych są problematyczne:
  • Fermentowalne cukry: Fermentacja to proces, w którym bakterie jelitowe fermentują niestrawione węglowodany, które z kolei mogą wytwarzać gazy jelitowe.
  • Oligosacharydy: obejmują fruktany i GOS (galaktooligosacharydy lub galaktany), które można znaleźć w żywności takiej jak pszenica, żyto, cebula, czosnek i rośliny strączkowe.
  • Disacharydy: laktoza - znajduje się w produktach mlecznych, takich jak mleko, sery i jogurt.
  • Monosacharydy: Fruktoza - znajduje się w miodzie, syropie kukurydzianym o wysokiej zawartości fruktozy i wielu owocach, takich jak jabłka.
  • Poliole: sorbitol i mannitol - znajdują się w niektórych owocach i warzywach i są używane jako sztuczne słodziki.

FODMAP i IBS

Zespół jelita drażliwego (IBS) to przewlekłe schorzenie, które atakuje jelito grube i objawia się takimi objawami, jak skurcze, ból brzucha, wzdęcia, gazy i biegunka lub zaparcia, lub też jedno i drugie. U niektórych osób, u których zdiagnozowano IBS, objawy są łagodne i można je leczyć za pomocą interwencji dietetycznych i stylu życia. Inne osoby doświadczają cięższych objawów, które mogą wymagać leczenia lekami. Jest to stosunkowo częste zaburzenie, na które cierpi około 10-20 procent światowej populacji.

Objawy IBS mają tendencję do zaostrzenia i zanikania, i mogą być wywoływane przez nietolerancję pokarmową, stres i zmiany hormonalne. Nie ma dostępnego testu na IBS, który by definitywnie potwierdzał IBS, ale zwykle diagnozuje się go na podstawie obecności objawów żołądkowo-jelitowych, gdy wszystkie inne schorzenia (takie jak np. celiakia) są wykluczone. Chociaż dokładna przyczyna IBS nie jest znana, wykazano, że istnieje kilka czynników, które mogą odgrywać rolę w jego powstaniu:
  • Uszkodzenie ściany jelita. Ściany jelit są wyłożone warstwami mięśni, które kurczą się, gdy pokarm jest przemieszczany przez przewód pokarmowy. Kiedy te mięśnie ulegną uszkodzeniu, na przykład w przypadku zwiększonej przepuszczalności jelit (często występujący u osób, u których rozwinęła się choroba Hashimoto), skurcze, które są silniejsze niż zwykle, mogą powodować gazy, wzdęcia i biegunkę. Z kolei słabe skurcze jelit mogą spowolnić pasaż pokarmu i prowadzić do zaparć.
  • Nieprawidłowości układu nerwowego. Zakłócenie sygnałów między mózgiem a jelitami może spowodować nadmierną reakcję organizmu na zmiany, które normalnie zachodzą w procesie trawienia, powodując ból, biegunkę lub zaparcia.
  • Zapalenie jelit. Niektóre osoby z IBS mają zwiększoną liczbę komórek układu odpornościowego w jelitach, co może powodować ból i biegunkę.
  • Zakażenia. IBS może rozwinąć się po ciężkiej infekcji jelit wywołanej przez bakterie lub wirusy. Może również wystąpić w wyniku nadmiaru bakterii w jelitach (np. jak to ma miejsce w przypadku przerostu bakterii w jelicie cienkim).
  • Zmiany w składzie bakterii jelitowych. Mikroflora to „dobre” bakterie, które żyją w jelitach i odgrywają kluczową rolę w zdrowiu. Istnieją pewne przesłanki, że populacja mikroflory może różnić się u osób z IBS, w porównaniu z osobami zdrowymi. Wiele czynników związanych ze stylem życia, takie jak dieta, niektóre leki, stres i inwazyjne procedury medyczne, mogą wpływać na mikroflorę jelitową. Wcześniejsza infekcja, stosowanie antybiotyków, alergie i nadwrażliwość pokarmowa również są wiązane z powstaniem IBS.​

Kiedy FODMAP są spożywane przez osoby z IBS, są szybko fermentowane przez bakterie żyjące w jelitach. Wciągając więcej wody do jelit, FODMAP może powodować wytwarzanie większej ilości gazu. Powoduje to wzdęcia oraz wpływa na zdolność prawidłowego skurczu jelit. To jest powód, dla którego tak wiele osób z IBS cierpi na luźne stolce lub zaparcia. Wykazano, że usunięcie z diety żywności zawierającej FODMAP łagodzi wiele objawów IBS i jest często zalecane jako interwencja dietetyczna dla osób cierpiących na tę chorobę.

Jak FODMAP wpływają na Hashimoto?

W mojej ankiecie obejmującej 2232 osoby z Hashimoto, odkryłam, że 30 procent z nich poczuło się lepiej na diecie o niskiej zawartości FODMAP. Wiele osób zgłaszało korzyści po zastosowaniu diety z małą ilością FOODMAP, ponieważ przerost bakteryjny jelita cienkiego (SIBO) często towarzyszy Hashimoto i jest odpowiedzialny za powstanie IBS.

Co to jest SIBO?

Jelito cienkie powinno być wolne od bakterii, podczas gdy jelito grube jest siedliskiem większości bakterii jelitowych. W niektórych przypadkach bakterie z jelita grubego mogą przedostać się do jelita cienkiego i przerastać.

Przerost bakterii w jelicie cienkim może prowadzić do przepuszczalności jelit i długiej listy objawów trawiennych, w tym refluksu, odbijania się, wzdęć, zaparć i biegunki. SIBO często objawia się wzdęciami po jedzeniu, spowodowanymi przez bakterie w jelicie cienkim, które wytwarzają nadmiar gazów. Gdy pokarmy z dużą ilością błonnika, sfermentowane, zawierające histaminę, prebiotyki, warzywa kapustne lub probiotyki powodują zaostrzenie objawów ze strony układu pokarmowego, jest bardzo prawdopodobne, że w jelicie cienkim występuje przerost bakterii.

Stany takie jak IBS, niedoczynność tarczycy, fibromialgia i zespół niespokojnych nóg są powiązane z SIBO. Szacuje się, że ponad 50 procent osób z niedoczynnością tarczycy ma również SIBO.

Stosowanie diety o niskiej zawartości FODMAP w celu złagodzenia SIBO

Usuwając pokarmy bogate w fermentowalne cukry, dieta o niskiej zawartości FODMAP zasadniczo odcina dopływ pokarmu do złych bakterii, które mogą rosnąć w jelitach w sposób niekontrolowany. Innymi słowy, unikając pokarmów, które są fermentowane przez chorobotwórczą florę, dieta o niskiej zawartości FODMAP może pomóc wyeliminować SIBO poprzez potencjalne głodzenie patogennej flory i umożliwienie namnażania się dobrej flory. Zasadniczo jest to dieta eliminacyjna, wykluczająca węglowodany, które mogą być fermentowane przez bakterie jelitowe. Jednak w cięższych przypadkach sama dieta może nie wystarczyć do wyeliminowania SIBO i może być konieczne zastosowanie innych form leczenia, takich jak antybiotyki i probiotyki.

Jak wygląda dieta Low FODMAP?

Celem diety o niskiej zawartości FODMAP jest umożliwienie wyleczenia jelit i, ostatecznie, ponowne wprowadzenie niektórych pokarmów z powrotem do diety w kontrolowanym okresie czasu. Zaleca się przestrzeganie ścisłej diety o niskiej zawartości FODMAP (eliminacja wszystkich pokarmów o wysokiej zawartości FODMAP) przez 2 do 6 tygodni. Po ponownym wprowadzeniu pokarmów o wysokiej zawartości FODMAP, które jesteś w stanie tolerować, znajdziesz własną wersję diety o niskiej zawartości FODMAP, na której możesz pozostać dłużej, w zależności od tego, ile czasu zajmie gojenie się jelit. Pracując nad wyleczeniem jelit, będziesz dążyć do ustąpienia objawów, takich jak biegunka lub zaparcie, wzdęcia, refluks, gazy i ból brzucha.

Po początkowej restrykcyjnej diecie wiele osób jest w stanie ponownie wprowadzić większość pokarmów, z zaledwie kilkoma produktami o wysokiej zawartości FODMAP, których należy unikać w dużych ilościach.

Istnieją pewne przesłanki, przemawiające za tym, że przestrzeganie ścisłej diety o niskiej zawartości FODMAP w dłuższej perspektywie może zmniejszyć poziom niektórych pożytecznych bakterii w jelitach, dlatego nie zaleca się niepotrzebnego stosowania diety o niskiej zawartości FODMAP w nieskończoność.

Dieta o niskiej zawartości FODMAP polega tak naprawdę na monitorowaniu reakcji na pokarmy o wysokiej zawartości FODMAP i znalezieniu diety dostosowanej do Twojego organizmu. W związku z tym będziesz testować każdą grupę żywności, aby zobaczyć, jak reaguje na nią Twój organizm, eliminując te, które wywołują u Ciebie negatywne reakcje.

Stosowanie diety o niskiej zawartości FODMAP podzielone jest na trzy etapy:

Etap 1: Rozpoczęcie diety o niskiej zawartości FOODMAP (Low FODMAP) 
Wyeliminujesz wszystkie pokarmy o wysokiej zawartości FODMAP na okres od 2 do 6 tygodni. Poczekaj z przejściem do kolejnego etapu diety, aż objawy żołądkowo-jelitowe ustąpią. Jeśli w tym czasie odczujesz złagodzenie objawów, oznacza to że jesteś gotów do następnego etapu. Jeśli nadal odczuwasz objawy, być może nadszedł czas, aby spróbować innego podejścia dietetycznego lub poddać się testom wrażliwości na pokarmy.

Etap 2: Ponowne wprowadzenie żywności FODMAP
Podczas tej fazy ponownie wprowadzisz do swojej diety pokarmy o wysokiej zawartości FODMAP, skupiając się na jednej podkategorii FODMAP na raz. Pomaga to określić, które typy FODMAP tolerujesz, ponieważ niewiele osób jest wrażliwych na wszystkie z nich. Pomaga to także ustalić liczbę FODMAP, które możesz tolerować.

Na tym etapie będziesz testować poszczególne grupy FODMAP pojedynczo, przez trzy dni. W tym okresie zwróć uwagę na swoje reakcje, jeśli w ogóle pojawią się. Wypróbuj potrawy w różnych ilościach o różnych porach i zanotuj swoje reakcje. Na przykład, jeśli testujesz cukry proste (poprzez ponowne wprowadzenie żywności zawierającej fruktozę), spróbuj jednego kawałka jabłka i zobacz, jak zareagujesz. Poczekaj kilka godzin, a następnie spróbuj zjeść całe jabłko i zanotuj wszelkie reakcje. Gdy tylko wystąpią objawy, przestań jeść to jedzenie. To da ci wyobrażenie o twoim poziomie tolerancji na ten rodzaj żywności (np. brak reakcji po spożyciu kilku kęsów itp.). Natychmiastowa reakcja wskazuje, że jesteś bardzo wrażliwy na tę grupę żywności i może być konieczne unikanie jej przez jakiś czas.

Po trzech dniach testowania jednej podgrupy FODMAP przejdź do innej i przetestuj żywność w tej kategorii. Nie musisz próbować wszystkich źródeł żywności w każdej kategorii, aby określić, czy żywność z tej kategorii jest dla Ciebie problematyczna. Pamiętaj, że nie szukamy tutaj alergii pokarmowych, raczej eliminujemy kategorie żywności, w których określona forma węglowodanów nie jest dobrze rozkładana przez bakterie jelitowe.

Ważne jest, aby kontynuować dietę o niskiej zawartości FODMAP przez cały okres reintrodukcji. Oznacza to, że nawet jeśli możesz tolerować określoną żywność o wysokiej zawartości FODMAP, powinieneś kontynuować jej ograniczanie do etapu 3.

Należy również zauważyć, że w przeciwieństwie do osób z większością alergii pokarmowych, osoby z IBS mogą tolerować niewielkie ilości FODMAP.

Etap 3: Spersonalizuj swoją dietę FODMAP
Po przetestowaniu wszystkich grup pokarmów na etapie reintrodukcji będziesz mógł ponownie wprowadzić do swojej diety produkty, które tolerujesz. Chociaż poszczególne poziomy tolerancji FODMAP są różne, większość ludzi uważa, że ​​nie muszą oni tak rygorystycznie podchodzić do spożycia FODMAP, jak na początkowym etapie, ponieważ niektóre grupy żywności mogą nie wywoływać u nich żadnych reakcji lub mogą powodować reakcję kiedy są spożywane w dużych ilościach. Wiele osób jest w stanie ponownie wprowadzić do swojej diety sporo produktów o wysokiej zawartości FODMAP, ale może nie być w stanie ich jeść tak często lub w takiej samej ilości, jak wcześniej.

Po około trzech miesiącach przebywania z dala od grup pokarmowych, na które zareagowałeś, możesz ponownie spróbować wprowadzić je do swojej diety. Z czasem będziesz w stanie wyleczyć jelita i tolerować każdą podkategorię FODMAP.

Jedynym zastrzeżeniem dla osób z Hashimoto jest to, że zalecam całkowite usunięcie glutenu i nabiału z diety i pominięcie tych pokarmów na etapie ponownego wprowadzenia.

Jakie pokarmy są zawarte w diecie Low FODMAP?

Dieta o niskiej zawartości FODMAP dopuszcza niektóre owoce, ale odradza spożywanie ich zbyt dużej ilości. Dozwolone są banany, borówki, żurawina, winogrona, grejpfruty, melon spadziowy, kiwi, cytryny, limonki, pomarańcze, maliny i truskawki.

Warzywa wchodzące w skład diety low FODMAP to marchew, seler, cykoria, imbir, fasolka szparagowa, sałata, oliwki, pasternak, ziemniaki, dynia, czerwona papryka, szpinak, dynia, bataty, pomidory, rzepa i cukinia, a także większość ziół.

Dozwolone są zboża i ziarna bezglutenowe, takie jak ryż, owies, polenta, komosa ryżowa, psyllium, sorgo, tapioka i maranta.

Większość produktów mlecznych jest niedozwolona, ​​chyba że nie zawierają laktozy. Dozwolone są substancje słodzące, takie jak cukier i syrop klonowy, ale nie w dużych ilościach.

Mięso i jajka nie są ograniczone w diecie o niskiej zawartości FODMAP, ponieważ nie zawierają węglowodanów podlegających fermentacji. Dla osób stosujących inny rodzaj diety, na przykład paleo lub bezglutenową, można wprowadzić modyfikacje do diety o niskiej zawartości FODMAP, aby spełnić Twoje wymagania. Przykłady tego, jak możesz chcieć zmodyfikować swoją dietę, obejmują:

  • Bezglutenowe: wyeliminuj wszystkie zboża zawierające gluten (pszenicę, jęczmień i żyto we wszystkich odmianach).
  • Bezmleczne: wyeliminuj wszystkie źródła nabiału, w tym produkty mleczne bez laktozy.
  • Paleo: wyeliminuj wszystkie zboża, nabiał, rośliny strączkowe i przetworzone produkty spożywcze. Skoncentruj się na mięsie oraz warzywach i owocach o niskiej zawartości FODMAP.
  • Autoimmunologiczne Paleo: Unikaj wszelkiej przetworzonej żywności, zbóż, roślin strączkowych, nabiału, jaj, soi, cukru, dodatków do żywności, alkoholu oraz większości orzechów i nasion. Skoncentruj się na mięsie z wolnego wybiegu oraz owocach i warzywach o niskiej zawartości FODMAP.

Chociaż niska FODMAP będzie wyglądać inaczej dla poszczególnych osób, typowy dzień na diecie dla osoby stosującej dietę Autoimmunologiczną Paleo może wyglądać mniej więcej tak:

Śniadanie: Rosemary Sweet Potato Hash

Obiad: Udka z kurczaka w ziołach z puree ziemniaczane

Kolacja: Sałatka z pasternakiem i krewetkami

Przekąska: Sałatka kokosowo-jagodowa

Poniższa infografika powinna pomóc ci zrozumieć cztery różne kategorie FODMAP i żywność, która ma najwyższą zawartość fermentowalnych węglowodanów w każdej z nich:

Pokarmy o wysokim FOODMAP

​Oligosacharydy: obejmują fruktany i GOS
WARZYAWA: karczoch, szalotka, czosnek, por, cebula
OWOCE: dojrzałe banany, porzeczka, daktyle, suszone figi, grejpfruty, nektarynki, śliwki, persimonki, białe brzoskwinie, arbuz
ZBOŻA: żyto, pszenica, jęczmień
ORZECHY: orzechy pistacjowe, orzech nerkowca
ROŚLINY STRĄCZKOWE: soja, czarna fasola, bób, fasola zwyczajna, fasola, groszek
INNE: Herbata rumiankowa, herbata oolong, herbata z kopru włoskiego, chleb świętojański, wyciąg z korzenia cykorii, inulina 

Disacharydy: laktoza
SERY: ser riccota, ser wiejski
NAPOJE: mleko krowie, kozie i owcy
INNE: jogurt, lody, mleko odparowane, śmietana

Monosacharydy (fruktoza)
WARZYWA: karczoch jerozolimski, szparagi, groszek cukrowy, suszone pomidory
OWOCE: jabłka, malinojeżyny, figi, mango, gruszki, tamarillo, arbuz
SŁODZIKI: agawa, syrop wysokofruktozowy, miód
ALKOHOL: rum

Poliole: sorbitol i mannitol
WARZYWA: kalafior, grzyby, groszek
OWOCE: jabłka, morele, jeżyny, czereśnie, nektarynki, gruszki, brzoskwinie, śliwki, arbuz
​SŁODZIKI; sorbitol, mannitol, izomalt, ksylitol 

Picture








Sposoby pomagające w nawigacji po diecie Low FODMAP

Może to być trochę przytłaczające, gdy zaczynasz stosować dietę o niskiej zawartości FODMAP, ponieważ lista pokarmów, których należy unikać, może wydawać się długa i może być skomplikowana z powodu konieczności uwzględnienia ilości spożywanych FODMAP. Na szczęście w Internecie dostępnych jest wiele porad, które pomogą Ci w nawigacji po diecie. Najważniejszym z nich jest Uniwersytet Monash w Australii, skąd pochodzi dieta. Na ich stronie internetowej znajdują się listy produktów, których należy jeść i których należy unikać w diecie, a także można uzyskać tam dostęp do bardzo przydatnej aplikacji, która zawiera przewodnik po diecie o niskiej zawartości FODMAP.

Kilka uwag końcowych

Dieta o niskiej zawartości FODMAP jest sposobem na wyeliminowanie i ponowne wprowadzenie pewnych kategorii żywności, które mogą być szczególnie problematyczne dla wielu osób z IBS, SIBO i Hashimoto.

​Większość osób stosujących tę dietę stwierdza, że ​​niektóre FODMAP są dobrze tolerowane, podczas gdy inne powodują objawy o różnym stopniu nasilenia, od łagodnych do ciężkich. Chociaż jest możliwe, że niektórzy będą zmuszeni unikać pewnych pokarmów przez dłuższy czas, to jednak większość z nich będzie w stanie w przyszłości ponownie wprowadzić te produkty, ponieważ ich organizm wyleczy się po wyeliminowaniu problematycznej żywności.

​Zawsze przypominam swoim czytelnikom, że nie ma diety „jednakowej dla wszystkich” w Hashimoto, i że każda osoba będzie musiała poeksperymentować, aby znaleźć dietę, która będzie dla niej najlepsza. I dieta ta prawdopodobnie będzie się zmieniać z czasem, gdy nowe pokarmy będą tolerowane - a inne, gdy pojawią się nowe nietolerancje - będą musiały być wyeliminowane na pewien czas.

Celem stosowania diety jest znalezienie sposobu odżywiania się, który jest zrównoważony i zapewnia największą ulgę w objawach. Dla niektórych będzie to podejście Paleo lub Autoimmunologiczne Paleo. Inni mogą potrzebować diety eliminacyjnej, podczas gdy niektórzy będą musieli przejść testy wrażliwości pokarmowej, aby odkryć żywność, która powoduje u nich reakcje.

Dieta o niskiej zawartości FODMAP może być bardzo skuteczna dla osób borykających się z SIBO lub objawami IBS, ale to tylko jedno podejście. Dla wielu osób aby pozbyć się SIBO będzie potrzebne podejście wielokierunkowe, które oprócz diety wprowadzi antybiotyki, dietę elementarną, leki ziołowe, leki,, LDN lub inne.

Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto
​

References
  1. The Low FODMAP Diet. Monash University. https://www.monashfodmap.com/. Accessed August 14, 2018.
  2. Irritable Bowel Syndrome. Mayo Clinic. https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/irritable-bowel-syndrome/symptoms-causes/syc-20360016. Accessed August 14, 2018.
  3. Kwiatkowski L, Rice E, Langland J. Integrative Treatment of Chronic Abdominal Bloating and Pain Associated With Overgrowth of Small Intestinal Bacteria: A Case Report. Altern Ther Health Med. 2017 Jul;23(4):56-61.
  4. Zannini E, Arendt EK. Low FODMAPs and gluten-free foods for irritable bowel syndrome treatment: Lights and shadows. Food Res Int. 2018 Aug;110:33-41. doi: 10.1016/j.foodres.2017.04.001.
  5. Dieterich W, Schuppan D, Schink M, Schwappacher R, Wirtz S, Agaimy A, et al. Influence of low FODMAP and gluten-free diets on disease activity and intestinal microbiota in patients with non-celiac gluten sensitivity. Clin Nutr. 2018 Apr 4. S0261-5614(18):30129-8. doi: 10.1016/j.clnu.2018.03.017.
  6. Distrutti E, Monaldi L, Ricci P, Fiorucci S. Gut microbiota role in irritable bowel syndrome: New therapeutic strategies. World J Gastroenterol. 2016 Feb 21; 22(7): 2219–2241.
  7. Patil AD. Link between hypothyroidism and small intestinal bacterial overgrowth. Indian J Endocrinol Metab. 2014 May-Jun; 18(3): 307–309.
0 Comments

KORZYŚCI ZE STOSOWANIA ALOESU W CHOROBACH TARCZYCY

10/10/2020

0 Comments

 
Picture










​KORZYŚCI ZE STOSOWANIA ALOESU W CHOROBACH TARCZYCY 

Hashimoto zaczęłam się interesować w 2009 roku, zaraz po tym jak zdiagnozowano u mnie tę chorobę. Protokoły, które opracowałam przez lata i udostępniłam w swoich książkach, pomogą około 80 procentom osób poczuć się lepiej, ale na tym nie poprzestałam. Ciągle szukam nowych protokołów i śledzę najnowsze badania aby w przyszłości pomóc większej ilości osób. Bardzo się ucieszyłam kiedy dowiedziałam, że aloes może być korzystny dla osób z Hashimoto - stwierdzono, że zmniejsza przeciwciała tarczycy, a także poprawia poziomy TSH i wolnego T4.

W przeszłości sporadycznie używałam aloesu do leczenia problemów z jelitami z bardzo dobrymi rezultatami, ale jeszcze do niedawna nie zdawałam sobie sprawy, że może mieć również korzystny wpływ na przeciwciała i markery tarczycy. Aloes ma liczne właściwości lecznicze, gdy jest stosowany doustnie i miejscowo i z tego powodu od tysięcy lat jest niezbędną rośliną leczniczą w wielu kulturach. Tradycyjnie roślina była używana jako doskonały środek do leczenia ran, łagodzenia swędzenia i zmniejszania blizn. Był również stosowany w różnych stanach, w tym zaparciach, problemach z regulacją poziomu cukru we krwi, infekcjach i stanach zapalnych. Ponieważ dolegliwości te często współwystępują u osób z autoimmunologiczną chorobą tarczycy, aloes może również im pomóc. 

Z tym artykule dowiesz się:
  • Jak aloes może pomóc tarczycy
  • Korzystny wpływ aloesu na trawienie, poziom stresu, zdrowie układu odpornościowego i nie tylko
  • Konkretne zalecenia dotyczące suplementu jakim jest aloes i ważne środki ostrożności

Co to jest Aloe Vera?

Aloe vera (Aloe barbadensis) to jedna z najstarszych znanych z właściwości leczniczych roślin. Pochodząca z Półwyspu Arabskiego, ta soczysta roślina (należąca do rodziny lilii) była stosowana przez starożytnych Egipcjan do leczenia ran i oparzeń.

Już Kleopatra była znana z tego, że używała aloesu podczas zabiegów pielęgnacyjnych. Prawdopodobnie wynikało to z faktu, że żel Aloe Vera (przezroczysta galaretowata substancja znajdująca się w liściach aloesu) zawiera prawie 99% wody i może nawilżać skórę.

W rzeczywistości można go stosować miejscowo, aby zmniejszyć drobne linie i zmarszczki.

Obecnie aloes jest uprawiany w wielu krajach na całym świecie. Często polecam posiadanie aloesu w domu lub biurze, ponieważ jest nie tylko łatwy w pielęgnacji i wymaga minimalnego nasłonecznienia, ale może również poprawić jakość powietrza poprzez odfiltrowanie toksycznych chemikaliów i lotnych związków organicznych (LZO), takich jak formaldehyd i benzen. 

Oprócz tego, że jest praktyczną rośliną, aloes jest reklamowany ze względu na benefity odżywcze, ponieważ jest pełen przeciwutleniaczy i składników przeciwzapalnych. Liść aloesu zawiera witaminy C, E i A, a także wiele niezbędnych witamin z grupy B: B12, niacynę, B6, kwas foliowy i biotynę. Aloes jest wyjątkowy, ponieważ jest bogaty w witaminę B12, która występuje rzadko w roślinach. (Zazwyczaj ta wspomagająca energię witamina B znajduje się tylko w produktach pochodzenia zwierzęcego, takich jak ryby, mięso, jaja i mleko).

Aloe vera zawiera również minerały, w tym minerały śladowe, które są niezbędne dla ochrony tarczycy i zdrowej konwersji T4 do T3 - obejmują one chrom, cynk, selen, miedź, magnez, sód, potas i wapń. (Jednym z powodów, dla których tak bardzo cenię aloes, jest to, że jego profil odżywczy może pomóc w rozwiązaniu niedoborów składników odżywczych, które są bardzo częste u osób z Hashimoto!) Kolejną unikalną cechą aloesu jest to, że zawiera wiele aminokwasów, które są niezbędne dla organizmu. Jednym z aminokwasów aloesu, który jest dla mnie szczególnie interesujący, jest tyrozyna. Jest to prekursor tyroksyny, znanej również jako… hormon tarczycy. 🙂

Aloes dla zdrowia tarczycy

Jak wspomniałam wcześniej, aloes może przynosić korzyści osobom z chorobami tarczycy na wiele sposobów. Bardzo się ucieszyłam, gdy dowiedziałam się o nowym badaniu z Włoch, które skupiało się, w szczególności, na korzyściach płynących ze spożywania aloesu przez osoby z Hashimoto. Co ciekawe, jedna z badaczek, która zainicjowała to badanie, zauważyła, że jej własne markery Hashimoto poprawiły się po tym, jak zaczęła codziennie pić aloes. Używała go do leczenia zaparć i jako środka łagodzącego problemy z trawieniem.

Badaczka wykonywała rutynowe badania laboratoryjne, aby co kilka miesięcy śledzić markery Hashimoto. Przed rozpoczęciem codziennego stosowania aloesu jej TSH wynosiło 5,14 μIU / ml, wolne T4 -8,3 pmol / l, a przeciwciała TPO wynosiły 1875 IU / ml. Trzy miesiące po rozpoczęciu leczenia aloesem jej TSH spadło do 3,22 μIU / ml, a poziom wolnego T4 wzrósł do 11,44 pmol / l, a jej przeciwciała tarczycowe spadły do ​​778 IU / ml. Kolejne badanie wykonane po następnych 6 miesiącach wykazało, że wyniki laboratoryjne nadal się poprawiały: jej TSH znajdowało się w optymalnym zakresie 1,83 μIU / ml, a przeciwciała tarczycowe spadły do ​​24 IU / ml, co według większości laboratoriów jest uważane za „ujemne” dla Hashimoto! 
​
W przeprowadzonym badaniu stosowano 50 ml soku Aloe barbadensis miller (lub ABMJ, co jest botaniczną nazwą rośliny aloesu) dwa razy dziennie, przez okres 9 miesięcy, u 30 kobiet z zapaleniem tarczycy Hashimoto i subkliniczną niedoczynnością tarczycy (w badaniu wzięło też udział 15 kobiet, które stanowiły grupę kontrolną.) Po dziewięciomiesięcznej próbie nastąpił spadek poziomu przeciwciał TSH i TPO w surowicy (redukcja wynosiła 54%!), a także nastąpił wzrost wolnego T4 w surowicy u tych osób. Co ciekawe, poziom T3 w surowicy spadł o 16 procent po 3 miesiącach, bez dalszego spadku po kolejnych sześciu miesiącach stosowania aloesu.

Interesujące jest również to, że aloes był równie skuteczny jak selen, jeden z dobrze znanych i często polecanych suplementów dla osób z Hashimoto. Ogólnie wykazano, że selen (selenometionina w dawce 200 IU dziennie przez sześć miesięcy) redukuje przeciwciała przeciw TPO nawet o 54 procent i jest jednym z moich kluczowych zaleceń dla osób osób, u których rozpoznano Hashimoto.

Jeśli chodzi o selen, zauważyłam, że jego stosowanie zmniejszało lęk, a także było korzystne przy wypadaniu włosów. W tym konkretnym badaniu nie podano szczegółowo jak stosowanie aloesu wpływa na objawy Hashimoto, ale wiadomo, że u osób, u których zastosowano aloes, poprawiły się głównie objawy związane z jelitami, takie jak zaparcia i dolegliwości żołądkowe. Niemniej jednak, opierając się na sukcesie tego ostatniego badania, wierzę, że sok z aloesu może być korzystny dla osób z Hashimoto i będę oczekiwać, że więcej badań zostanie opublikowanych na ten temat.

Korzyści wynikające z zastosowania Aloe Vera

Aloes nie tylko może obniżyć poziom przeciwciał tarczycowych i pozytywnie wpłynąć na poziom hormonów tarczycy, ale może również łagodzić wiele objawów i schorzeń, które często współwystępują z Hashimoto. Często powtarzam, że Hashimoto jest połączeniem wrażliwości pokarmowej, niedoborów składników odżywczych, upośledzonej zdolności radzenia sobie ze stresem (w tym zaburzeń równowagi cukru we krwi), upośledzonej zdolności radzenia sobie z toksynami, problemami z jelitami i infekcjami. Zobaczmy, jak może pomóc aloes.

Zdrowie jelit i trawienie

Wiadomo, że aloes balansuje układ pokarmowy, a także zmniejsza stan zapalny okrężnicy i jelita cienkiego. Jest to niezwykle pomocny mechanizm, ponieważ przepuszczalność jelit (znana również jako nieszczelne jelito) jest jednym z trzech czynników, które muszą być obecne, aby wystąpiła choroba autoimmunologiczna. Innymi słowy, większość osób z Hashimoto będzie miała problemy z jelitami - a poprawa stanu zdrowia jelit poprzez wyleczenie infekcji i uszczelnienie jelita może doprowadzić do remisji choroby.

Jednym ze sposobów, w jaki aloes może mieć korzystny wpływ na zdrowie jelit jest poprawa trawienia. Aloes zawiera wiele enzymów (alliinazy, alkaliczna fosfataza, amylazy, bradykinazy, karboksypeptydazy, katalazy, celulazy, lipazy i peroksydazy). Ponieważ wiele osób z Hashimoto ma niedobór enzymów trawiennych, wysoka zawartość enzymów w aloesie może w rzeczywistości wspomagać trawienie, rozkładając węglowodany i tłuszcze z pożywienia.

Aloes, zawierający 75 aktywnych składników, jest również bogaty w sacharydy (cukry). Cukry te są doskonałym źródłem błonnika i prebiotyków (forma błonnika pokarmowego, który działa jak pokarm dla probiotyków - czyli dobrych bakterii jelitowych), które wspomagają przewód pokarmowy w pozbywaniu się  toksyn i nadmiaru hormonów.

Co ciekawe, badanie zakończone w 2012 roku wykazało wpływ soku z aloesu na wzrost probiotyku Lactobacilli. Wyniki wykazały poprawę wzrostu L. Acidophilus, L. Plantarum i L. Casei w laboratorium, a jak wiadomo  zwiększenie ilości pożytecznych bakterii w jelitach może spowodować remisję objawów związanych z jelitami!

Szczególnie korzystne jest wspomaganie wzrostu L. Casei, ponieważ probiotyk ten może pomóc w rozkładaniu kazeiny, reaktywnego białka występującego w produktach mlecznych, które wiele osób z Hashimoto i chorobami autoimmunologicznymi nie toleruje.

Aloes może również pomóc przy refluksie, który jest częstym objawem Hashimoto i niedoczynności tarczycy.
Aloes posiada naturalne właściwości alkalizujące, które pomagają zrównoważyć pH okrężnicy. Chociaż wiele osób z Hashimoto ma niedobór kwasu żołądkowego, który może powodować objawy refluksu, osoby z nadmiarem kwasu żołądkowego i zagrożone wrzodami mogą skorzystać z alkalizujących właściwości aloesu. Badania wykazały, że aloes jest dobrze tolerowany i tak samo skuteczny w zmniejszaniu objawów choroby refluksowej przełyku, jak inne leki zmniejszające kwasowość żołądka (takie jak omeprazol lub ranitydyna).

Zdrowie wątroby - osłabiona zdolność radzenia sobie z toksynami

W badaniach na zwierzętach wykazano, że aloes chroni wątrobę przed uszkodzeniem wywołanymi stresem oksydacyjnym (spowodowanym brakiem równowagi między produkcją szkodliwych wolnych rodników a zdolnością organizmu do przeciwdziałania im za pomocą przeciwutleniaczy). Może to wynikać z dużej zawartości aminokwasów w roślinie. Badanie na zwierzętach z 2013 roku, w którym codziennie stosowano żel Aloe Vera przez okres 21 dni, wykazało, że żel Aloe Vera pomógł w normalizacji podwyższonych enzymów wątrobowych (które są markerami choroby wątroby), przy czym dla większości markery te powracały do ​​normalnego lub zbliżonego do normy zakresu.

Wcześniej omówiłam, w jaki sposób „zaleganie” w wątrobie może prowadzić do słabej detoksykacji, a także upośledzać konwersję hormonu tarczycy T4, obecnego w większości leków tarczycowych, do biologicznie aktywnego hormonu T3.

Wsparcie nadnerczy i walka ze stresem

Aloes jest adaptogenem, czyli substancją, która może zwiększyć odporność organizmu na różne rodzaje stresu, w tym stres fizyczny i emocjonalny. Ciągły stres czy też bardzo stresująca sytuacja, otwiera drzwi do zaburzeń autoimmunologicznych. Wielu moich klientów zauważyło, że ich objawy ze strony tarczycy zaczęły się po szczególnie stresującym okresie w ich życiu.

Obecna lub niedawna diagnoza Hashimoto może potęgować reakcję na stres, prowadząc do obniżenia jakości snu, zaburzeń równowagi cukru we krwi i dodatkowego stresu emocjonalnego - wszystkie te czynniki mogą siać spustoszenie w naszych nadnerczach, które pomagają nam reagować na stres. Aby się wyleczyć z Hashimoto musimy poradzić sobie ze stresem.

Z tego powodu adaptogeny, takie jak aloes, które poprawiają naszą odporność na stresujące sytuacje, pomogą w walce ze stresem, gdy nadnercza są przytłoczone - a rozwiązanie problemów z nadnerczami może z kolei pomóc w odwróceniu wielu objawów Hashimoto!

Poziom cukru we krwi

Aloes jest stosowany jako lekarstwo na podwyższony poziom cukru we krwi. W jednym z badań stwierdzono, że aloes poprawia wrażliwość na insulinę i obniża poziom cukru we krwi na czczo u dorosłych, gdy jest przyjmowany dwa razy dziennie przez 14 dni. Jak się okazało spadł nie tylko poziom cukru we krwi na czczo, ale także poziom trójglicerydów (poziom tłuszczu we krwi, który jest związany z cukrzycą typu 2). Badanie to sugeruje, że aloes może pomóc obniżyć poziom cukru we krwi, który często jest podwyższony u osób z Hashimoto.

Infekcje

Badania wykazały również, że aloes działa przeciwbakteryjnie i może zapobiegać namnażaniu się grzybów i bakterii w okrężnicy.

W aloesie znajduje się wiele środków antyseptycznych, takich jak kwas salicylowy, siarka i fenole.
Działają one na bakterie, pleśnie, wirusy i grzyby - wszystkie te czynniki mogą być wyzwalaczami chorób autoimmunologicznych. Silne właściwości przeciwwirusowe aloesu sprawiły, że jest on szczególnie dobrym rozwiązaniem w przypadku wirusów opryszczki, a także wirusa Epstein-Barr, który często jest czynnikiem wyzwalającym  Hashimoto.

Dodatkowo aloes zawiera liczne enzymy. Enzymy te mogą pomóc w rozbiciu biofilmów, które stanowią osłonę dla kolonii patogenów, utrudniającymi ich eliminację, nawet przy zastosowaniu leków przeciwdrobnoustrojowych lub ziół. Wykazano, że zawartość polisacharydów w aloesie rozbija te biofilmy, a także hamuje wiązanie bakterii Helicobacter pylori (często występujących u osób z Hashimoto) do komórek żołądka.

Zdrowie immunologiczne

Badania również potwierdziły, że związki czynne znajdujące się w aloesie mają właściwości modulujące odporność.

W jednym z badań, które przeprowadzono na zwierzętach, opublikowanym w Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics, oceniano wyekstrahowane glikoproteiny z aloesu i stwierdzono, że blokują one reakcje antygen-przeciwciało (w tym hamowanie histaminy i leukotrienu z komórek tucznych), które są reakcjami układu odpornościowego na obecność substancji obcych w organizmie.

Wykazano również, że związki antrachinonowe aloesu (w szczególności aloe-emodyna) pomagają hamować wytwarzanie kilku cytokin prozapalnych (biorących udział w reakcjach zapalnych) przez białe krwinki w kontakcie z materiałami patogennymi.

Polisacharydy (złożone węglowodany), które stanowią 55% rośliny Aloe Vera, są również bardzo korzystne dla zdrowia układu odpornościowego. Polisacharydy acemannan i glukomannan, które są uważane za dwa główne aktywne składniki rośliny, mają silne właściwości przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne, ponieważ stymulują białe krwinki, które biorą udział w zwalczaniu infekcji.

Stres oksydacyjny

Jedno interesujące badanie, na które warto zwrócić uwagę, zostało opublikowane w International Journal of Immunopharmacology w 1990 roku. Badanie wykazało, że składniki występujące w ekstraktach z żelu aloesowego mogą hamować uwalnianie reaktywnych form tlenu (RFT).

RFT mogą mieć wiele niekorzystnych skutków w organizmie, w tym oksydacyjne uszkodzenie naszych mitochondriów i DNA, a także otworzyć bramę dla autoimmunizacji. Stres oksydacyjny pojawia się, gdy zachodzi brak równowagi między RFT a przeciwutleniaczami, ponieważ przeciwutleniacze przeciwdziałają szkodliwej działalności RFT.

W zapaleniu tarczycy typu Hashimoto często występuje zwiększona produkcja wolnych rodników (toksycznych produktów ubocznych metabolizmu tlenu), które mogą obejmować RFT. Zdolność antyoksydacyjna jest również znacznie obniżona u osób z chorobami autoimmunizacyjnymi. Badanie to sugeruje, że aloes może potencjalnie pomóc zmniejszyć stres oksydacyjny i przyczynić się do poprawy u osób z chorobami autoimmunologicznymi.

Zaparcia

Ze względu na wysoką zawartość polifenoli aloes skutecznie łagodzi sporadyczne zaparcia, które są częstym objawem niedoczynności tarczycy. Aloe vera zawiera antrachinony, które są związkami wywołującymi skurcze mięśni w jelicie grubym i działają przeczyszczająco. Związek ten można spotkać też w innych roślinach, ale aloes wyróżnia się tym, że zawiera je w dużej ilości. Jak obliczono aloes zawiera ponad 12 różnych antrachinonów.

Aloina, rodzaj antrachinonu pochodzącego z żółtobrązowego soku z zewnętrznego liścia (nazywanego również lateksem aloesowym lub aloesem), zwiększa skurcze mięśni i ruchliwość w okrężnicy, powodując wolne stolce. Przyjmując lateks z aloesu jako samodzielny lek na zaparcia, ważne jest, aby znać jego skutki uboczne i wiedzieć jak długo należy go przyjmować jako suplement.

Antrachinony znajdujące się w lateksie aloesu zwiększają wydzielanie płynów i elektrolitów do przewodu pokarmowego, powodując wypróżnienie w ciągu dziesięciu godzin. Chociaż nie polecam używania go jako „środka przeczyszczającego”, niektórzy uważają, że pomaga im w łagodzeniu zaparć.

Ponownie, ponieważ zaparcia są częstym objawem doświadczanym przez osoby z niedoczynnością tarczycy i Hashimoto, aloes może okazać się dla nich korzystny.

​Jeżeli chodzi o zaparcia to najważniejsze jest aby zidentyfikować przyczyny. W przyszłości postaram się napisać artykuł na ten temat, ale w międzyczasie możesz rozważyć wykonanie testów na obecność infekcji jelitowych, takich jak H. pylori, SIBO i przerost Candida, które często są odpowiedzialne za zaparcia.

BENEFITY WYNIKAJĄCE ZE STOSOWANIA ALOESU
  • Dostarcza wielu niezbędnych witamin, minerałów i aminokwasów
  • Może być korzystny w przypadku objawów ze strony układu pokarmowego, takich jak refluks, brak enzymów trawiennych i zaparcia​
  • Wspomaga wątrobę i zdrowie nadnerczy
  • Chroni organizm przed infekcjami
  • Reguluje poziom cukru we krwi
  • Redukuje stres oksydacyjny
  • Wspomaga funkcję tarczycy
Picture





​Suplementacja aloesem

Aloes można uzupełniać na różne sposoby, w tym stosując go w postaci soku, żelu, proszku lub kapsułek.

W powyższym badaniu uczestnicy pili sok z liści aloesu w dawce 50 ml dwa razy dziennie. Należy jednak zauważyć, że aloes w postaci soku będzie zawierał najwyższe poziomy związków antrachinonowych, które zwiększą perystaltykę jelit i mogą dawać efekt przeczyszczający, co może być problemem dla niektórych osób, szczególnie tych, które mają już skłonność do luźniejszych stolców (uwaga, Klinika Mayo nie zaleca stosowania aloesu jako środka przeczyszczającego).

Aloes można również przyjmować w postaci proszku lub kapsułek, w których żel Aloe Vera jest spłukiwany w celu usunięcia pozostałości aloiny (środka przeczyszczającego). Polecam jedną kapsułkę dziennie Aloe by Rootcology, która jest silnie skoncentrowana. W rzeczywistości potrzeba 200 funtów żelu Aloe Vera, aby wyprodukować jeden funt tego odżywczego ekstraktu z aloesu! Jest on przygotowywany przy użyciu metody odwadniania w niskiej temperaturze bez filtrowania, co zapewnia, że ​​korzystne składniki rośliny (długie łańcuchy polisacharydów) i jej naturalny skład pozostają w jak największym stopniu nienaruszone.

Środki ostrożności

Należy pamiętać, że niektóre osoby mogą być wrażliwe na związki antrachinonu, które są obecne w lateksie aloesu (pobieranym z zewnętrznej skórki rośliny) i ekstraktach z całych liści aloesu. (Aloes firmy Rootcology Aloe by Rootcology, jest testowany na obecność antrachinonu, a jego zawartość jest poniżej granicy wykrywalności wynoszącej 0,1 ppm.) Ze względu na działanie przeczyszczające, lateks aloesu może również powodować utratę minerałów, takich jak potas i sód. Należy również zauważyć, że w jednym badaniu stwierdzono, że składnik aloina (znajdujący się w lateksie aloesu) ma działanie rakotwórcze. W tym badaniu aloes (ekstrakt z całych liści) powodował podrażnienie jelit i działał rakotwórczo w obrębie jelita grubego szczurów. Jednak stężenie było ponad dziesięciokrotnie wyższe niż ilość, jaką ktoś przyjąłby w dziennej dawce, co odpowiadało bardzo wysokiej dawce 14,4 grama. Dodatkowo w badaniu wykorzystano ekstrakt z całych liści (który zawiera lateks aloesowy z zewnętrznej krawędzi oraz żel z wnętrza rośliny), który różni się od zalecanego przeze mnie soku lub żelu z aloesu.

Aloes może również wchodzić w interakcje z niektórymi lekami. Na przykład nie należy go przyjmować w połączeniu z glikozydami nasercowymi, ponieważ może to przyczynić nie do dodatkowego ubytku potasu i zwiększyć ryzyko toksyczności. Aloesu nie należy również przyjmować z kortykosteroidami, w tym prednizonem i prednizolonem. Mogą też istnieć inne leki, które będą wchodziły w interakcje z aloesem, dlatego też przed rozpoczęciem suplementacji skonsultuj się ze swoim lekarzem, aby przejrzeć aktualną listę leków.

Ponadto nie zaleca się przyjmowania doustnego aloesu w czasie ciąży, ponieważ może on potencjalnie działać stymulująco na macicę. Nie należy go również stosować doustnie podczas karmienia piersią, ponieważ niektóre substancje czynne mogą być wydzielane z mlekiem matki.

Jak zawsze, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania tego suplementu, aby upewnić się, że dawkowanie i suplement są odpowiednie dla Ciebie.

Podsumowanie

Podsumowując, aloes dostarcza wielu niezbędnych witamin, minerałów i aminokwasów. Dla niektórych stosowanie aloesu może być korzystne w przypadku objawów trawiennych, takich jak refluks, brak enzymów trawiennych i zaparcia.

Może również wspierać zdrowie wątroby i nadnerczy, chronić organizm przed infekcjami, regulować poziom cukru we krwi i zmniejszać stres oksydacyjny.

Jeśli masz Hashimoto, aloes może być korzystny w eliminowaniu objawów, a suplementacja aloesem Rootcology’s Aloe i organic aloe vera juice  i / lub organicznym sokiem z aloesu może być bardzo pomocnym dodatkiem do codziennej rutyny.

 Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto

Picture



​










​References
  1. Surjushe A, Vasani R, Saple DG. Aloe vera: A short review. Indian J. Dermatol. 2008;53:163166. doi: 10.4103/0019-5154.44785.
  2. Nahar T, Uddin B, Hossain S, Sikder AM, Ahmed S. Aloe vera gel protects liver from oxidative stress-induced damage in experimental rat model. J complement Integr Med. 2013. May 7;10. doi: 10.1515/jcim-2012-0020.
  3. Yongchaiyudha S, Rungpitarangsi V, Bunyapraphatsara N, Chokechaijaroenporn O. Antidiabetic activity of Aloe Vera L. Juice. I. Clinical trial in new case of diabetes mellitus. Phytomedicine. 1996 Nov;3(3):241-3.
  4. Xu C, Ruan XM, Li HS, Guo BX, Ren XD, Shuang JL, Zhang Z. Anti-adhesive effect of an acidic polysaccharide from Aloe vera L. var. chinensis (Haw.) Berger on the binding of Helicobacter pylori to the MKN-45 cell line. J Pharm Pharmacol. 2010;62:1753-1759.
  5. Nagpal R, Kaur V, Kumar M, Maratta F. Effect of Aloe Vera juice on growth and activities of Lactobacilli in-vitro. Acta Biomed. 2012 Dec;83(3):183-8.
  6. Panahi Y, Khedmat H, Valizadegan G, Mohtashami R, Sahebkar A. Efficacy and safety of Aloe vera syrup for the treatment of gastroesophageal reflux disease: a pilot randomized positive-controlled trial. J Tradit Chin Med. 2015 Dec;35(6):632-6.
  7. Bugdaci M, Zuhur S, Sokmen M, Toksoy B, Albayrak B, Altuntas Y. The Role of Helicobacter pylori in Patients with Hypothyroidism in Whom Could Not be Achieved Normal Thyrotropin Levels Despite Treatment with High Doses of Thyroxine. Helicobacter. 2011;16(2):124-130. doi:10.1111/j.1523-5378.2011.00830.x.
  8. Metro D, Cernaro V, Papa M, Benvenga S. Marked improvement of thyroid function and autoimmunity by Aloe barbadensis miller juice in patients with subclinical hypothyroidism. J Clin Transl Endocrinol. 2018;11:18-25. doi:10.1016/j.jcte.2018.01.003
  9. Park MY, Kwon HJ, Sung MK. Evaluation of aloin and Aloe-emodin as anti-inflammatory agents in Aloe by using murine macrophages. Biosci. Biotechnol. Biochem. 2009; 73(4): 828-832.
  10. Â Ro JY, Lee B, Kim JY, Chung Y, Chung MH, Lee SK, et al. Inhibitory mechanism of aloe single component (Alprogen) on mediator release in guinea pig lung mast cells activated with specific antigen-antibody reactions. J Pharmacol Exp Ther. 2000;292:114-121.
  11. Hart LA, Nibbering PH, van den Barselaar MT, van Dijk H, van den Burg AJ, Labadie RP. Effects of low molecular constituents from aloe vera gel on oxidative metabolism and cytotoxic and bactericidal activities of human neutrophils. Int J Immunopharmacol. 1990;12:427-434.
  12. Resch U, Helsel G, Tatzber F, Sinzinger H. Antioxidant status in thyroid dysfunction. Clin Chem Lab Med. 2002;40:1132-1134.
  13. Davis RH, Parker WL, Murdoch DP. Aloe vera as a biologically active vehicle for hydrocortisone acetate. J Am Podiatric Med Assoc. 1991;81:1-9.
  14. Boudreau MD, Mellick PW, Olson GR, Felton RP, Thorn BT, Beland FA. Clear evidence of carcinogenic activity by a whole-leaf extract of Aloe barbadensis miller (aloe vera) in F344/N rats. Toxicol Sci. 2012;131(1):26-39.
  15. Lily of the Desert. The Aloe Vera Story. Lily of the Desert. https://lilyofthedesert.com/aloes-story. Accessed February 20, 2019.
Note: Originally published in June 2019, this article has been revised and updated for accuracy and thoroughness.
0 Comments

WITAMINA D i HASHIMOTO. POZYSKAJ TROCHĘ SŁOŃCA DLA TWOJEJ TARCZYCY!

10/3/2020

0 Comments

 
Picture



















WITAMINA D I HASHIMOTO. POZYSKAJ TROCHĘ SŁOŃCA DLA TWOJEJ TARCZYCY!

W styczniu ubiegłego roku przygotowałam listę celów, na których powinnam się skupić, a jeden z nich dotyczył wsparcia immunologicznego mojej rodziny. (W poprzednich biuletynach pisałam, że obecnie bierzemy reishi, S. boulardii i astragalus, aby wesprzeć wydzielnicze IgA, która jest pierwszą linię obrony w naszych drogach oddechowych i pokarmowych. Pijemy także bulion kostny i przyjmujemy witaminę D.

Czy kiedykolwiek czuliście się gorzej zimą niż latem? Suplementy witaminy D i terapia niebieskim światłem mogą być kluczem do lepszego samopoczucia.

Choroby autoimmunologiczne są bardziej skłonne do skupiania się w regionach im dalej od równika, a naukowcy zasugerowali, że jedną z potencjalnych przyczyn takiego stanu rzeczy może być niewystarczający poziom witaminy D.

Chociaż wydawałoby się, że osoby żyjący w ciepłym klimacie, Południowa Kalifornia, Floryda i Arizona wchłaniają wystarczającą ilość witaminy D, to okazuje się, że niedobór tej witaminy dotyczy ich w podobnym stopniu, jak i osoby żyjące w zimniejszych stanach jak Wisconsin i Minnesota!

Dzieje się tak, ponieważ wchłanianie witaminy ze źródeł pożywienia jest minimalne i często jest dodatkowo zagrożone przez niedobory enzymów trawiennych i choroby jelit, które prowadzą do złego wchłaniania składników odżywczych (takich jak infekcje i przerost bakterii).

W rezultacie witamina D jest jednym z najbardziej niedostatecznie rozpoznanych niedoborów w naszym społeczeństwie i szacuje się, że 85 procent Amerykanów może jej mieć niedobór.

Witamina D wpływa na około 3000 do 30000 genów w naszym organizmie. Witamina D pomaga Twojemu organizmowi wchłonąć wapń i wzmocnić kości, ale odgrywa również ważną rolę w zdrowiu układu odpornościowego, kontrolując jego delikatną równowagę. Witamina D może zapobiegać chorobom autoimmunologicznym i modulować układ odpornościowy, podczas gdy niedobór witaminy D wiąże się z nieprawidłową jego funkcją.

Z niskim poziomem witaminy D wiąże się również wiele chorób, w tym choroby serca, choroby autoimmunologiczne, depresja, a ostatnio choroby tarczycy, w tym choroba Hashimoto.

Optymalizacja poziomu tego ważnego składnika odżywczego może być kluczową częścią układanki w przywracaniu zdrowia.

W tym artykule dowiesz się  na temat:
  • Roli witaminy D w organizmie
  • Jaki jest związek między niedoborem witaminy D a chorobami tarczycy
  • Jak sprawdzić niedobór witaminy D.
  • Wskazówki dotyczące stylu życia i suplementy zwiększające poziom witaminy D.
​
Co to jest witamina D?

Witamina D jest niezbędnym składnikiem odżywczym i prekursorem hormonu, który odgrywa ważną rolę w wielu funkcjach biochemicznych organizmu. Organizm wytwarza witaminę D z cholesterolu, gdy nasza skóra jest wystawiona na działanie promieni słonecznych. Witamina D znajduje się również w niektórych produktach spożywczych, takich jak tłuste ryby i wzbogacone produkty mleczne.

Jednak uzyskanie odpowiednich ilości poprzez samą dietę jest bardzo trudne.

Witamina D pełni kilka ważnych funkcji w organizmie, w tym regulację wchłaniania wapnia i fosforu, niezbędnych dla zdrowia kości i zębów.

Wykazano również, że witamina D zmniejsza ryzyko rozwoju stwardnienia rozsianego (SM) i chorób serca.

Ponadto witamina D odgrywa ważną rolę w regulowaniu nastroju i zapobieganiu depresji. W rzeczywistości naukowcy w badaniu przeprowadzonym w 2013 roku wykazali, że receptory witaminy D znajdują się w tych samych obszarach mózgu, które są związane z depresją i uważa się, że witamina D odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu mózgu i zdrowiu psychicznym.

Warto zauważyć, że witamina D również wspiera układ odpornościowy (receptory witaminy D i enzymy aktywujące, znajdują się na powierzchni wszystkich białych krwinek!) Poprzez wzmacnianie działalności monocytów i makrofagów - białych krwinek, które są ważnymi elementami obrony immunologicznej - oraz zmniejszając stan zapalny, witamina D może pomóc zmniejszyć prawdopodobieństwo zarażenia się wirusami, takimi jak grypa sezonowa.

Analiza 10933 uczestników badania dostarczyła ostatecznych dowodów na to, że witamina D chroni przed infekcjami dróg oddechowych. Wyniki analizy wykazały, że u uczestników badania codzienna lub cotygodniowa suplementacja zmniejszyła o połowę ryzyko ostrej infekcji dróg oddechowych u osób z najniższym wyjściowym poziomem witaminy D (poniżej 25 nmol / l). Także osoby z wyższymi wyjściowymi poziomami witaminy D również odniosły korzyści, chociaż efekt był skromniejszy (10% zmniejszenie ryzyka). Ogólnie wykazano, że suplementacja witaminy D jest pomocna w zmniejszaniu ryzyka ostrej infekcji dróg oddechowych.

Badania sugerują, że witamina D, zmniejszając prozapalne cytokiny i hepcydynę, może zwiększać dostępność żelaza, a istnieją również dowody na to, że witamina D może wspierać erytropoezę.

Wpływ roli witaminy D na zdrowie organizmu ludzkiego został dobrze opisany zarówno przez naukowców, jak i środowisko medyczne. Ostatnie badania wykazały, że poziom witaminy D w surowicy może być bezpośrednio skorelowany z oczekiwaną długością życia człowieka. Dr William Grant ze Stanów Zjednoczonych, uważany za eksperta w tej dziedzinie, twierdzi, że poprzez podwyższenie poziomu witaminy D w surowicy śmiertelność z powodu nowotworów złośliwych mogłaby się zmniejszyć o około 30%.

Chociaż szacuje się, że 1 miliard ludzi na całym świecie ma niski poziom witaminy D, większość z nich nie zdaje sobie sprawy, ponieważ objawy są często subtelne.

Wskazania, że możesz mieć niedobór witaminy D to:
  • Zmęczenie
  • Bóle kości
  • Ból pleców
  • Ból i osłabienie mięśni
  • Złamania przeciążeniowe (szczególnie w nogach, miednicy i biodrach)
  • Częste choroby lub infekcje
  • Depresja
  • Utrudnione gojenie się ran
  • Osteoporoza
  • Wypadanie włosów
Dodatkowo u osób z Hashimoto podwyższone przeciwciała tarczycowe mogą być oznaką niedoboru witaminy D.

Witamina D i choroby autoimmunologiczne tarczycy

Liczne badania wiążą niski poziom witaminy D z różnymi chorobami autoimmunologicznymi. Na przykład niedobór witaminy D został skorelowany z wyższymi wskaźnikami cukrzycy typu 1. W Finlandii zapadalność na cukrzycę typu 1 u fińskich dzieci wzrosła po zmniejszeniu dziennej zalecanej dawki witaminy D z 4000-5000 IU w 1964 r. do 400 IU w 1992 r. Jakkolwiek zapadalność na cukrzycę u dzieci spada od 2006 r., rok po tym jak Finlandia zdecydowała się wzbogacić wszystkie dietetyczne przetwory mleczne witaminą D3.

Witamina D może być korzystna w równoważeniu układu odpornościowego poprzez wspomaganie produkcji limfocytów T regulatorowych i tłumienie wirusa Epstein-Barr, wirusa, który jest powiązany z wieloma chorobami autoimmunologicznymi, w tym Hashimoto. Badania wykazały również, że witamina D aktywnie zapobiega rozwojowi chorób autoimmunologicznych w modelach zwierzęcych.

Ponadto istnieje silny związek między niedoborem witaminy D a różnymi chorobami tarczycy. Niedobór witaminy D został udokumentowany w chorobie Hashimoto, chorobie Gravesa-Basedowa, raku tarczycy, a także w poporodowym zapaleniu tarczycy.

Jedno z badań przeprowadzonych w Turcji wykazało, że 92 procent pacjentów z Hashimoto miało niedobór witaminy D! W 2015 roku ankieta 2332 przeprowadzona wsród moich czytelników z Hashimoto wykazała, że 68 procent z nich  ma również niedobór witaminy D.

W ostatnich latach pojawiły się liczne badania łączące niedobór witaminy D z rozwojem przeciwciał tarczycowych. Im niższy poziom witaminy D, tym wyższe przeciwciała tarczycy…

Badania wykazały również, że witamina D obniża poziom przeciwciał tarczycy (przeciwciała TPO, a także przeciwciała TG) u osób przyjmujących lewotyroksynę, a także u osób z prawidłową funkcją tarczycy w Hashimoto, gdzie poziom TSH jest nadal prawidłowy, ale mają podwyższone przeciwciała tarczycowe. Greckie badanie wykazało około 20-procentowy ogólny spadek przeciwciał tarczycy po suplementacji witaminą D.

Co ciekawe, naukowcy zasugerowali, że witamina D może spowalniać i zapobiegać postępowi choroby Hashimoto.

Kto jest zagrożony niedoborem?

Ponieważ świadomość zagrożenia rakiem skóry i stosowanie filtrów przeciwsłonecznych stało się coraz bardziej powszechne, większość ludzi nie otrzymuje odpowiedniej ilości witaminy D poprzez wchłanianie przez skórę. W rzeczywistości, przegląd kliniczny, który został opublikowany w The Journal of the American Osteopathic Association wykazał, że prawie 1 miliard ludzi na całym świecie może mieć niewystarczający poziom witaminy D i może to być częściowo powiązane ze stosowaniem filtrów przeciwsłonecznych. Badanie wykazało również, że niedobór witaminy D może być częstszy w niektórych populacjach z powodu różnic w pigmentacji skóry. Uważa się, że 95 procent dorosłych Afroamerykanów może mieć niedobór witaminy D.

Ponadto osoby żyjące w klimacie północnym są szczególnie narażone na niedobór witaminy D, szczególnie w chłodniejszych miesiącach.

Jednak nawet osoby mieszkające w ciepłych krajach mogą być narażone na niski poziom witaminy D. Według hiszpańskich badań, chociaż Hiszpania otrzymuje wystarczającą ilość promieniowania słonecznego, jej mieszkańcom trudno jest osiągnąć zalecaną dzienną dawkę witaminy D zimą, ponieważ ekspozycja na światło słoneczne zależy od szerokości geograficznej Hiszpanii. W badaniu zauważono również, że wchłanianie może zależeć od pory dnia i położenia słońca. O 10 rano potrzeba prawie 10 godzin, aby uzyskać wystarczającą ilość witaminy D - ale większość ludzi nie przebywa ma słońcu 10 godzin- a jeżeliby przebywali przez taki okres czasu, to byłaby to nadmierna ekspozycja!

Badanie niedoboru witaminy D.

Możesz się zastanawiać, ile witaminy D potrzebuje Twój organizm? Podczas gdy konwencjonalne zakresy referencyjne definiują niedobór witaminy D poniżej 30 ng / ml, uważa się, że  poziom witaminy D powinien wynosić od 60 do 80 ng / ml, aby zapewnić optymalne funkcjonowanie receptorów tarczycy i układu odpornościowego. Istnieją dwie popularne formy witaminy D:
  • Witamina D2 (ergokalcyferol) - ta postać występuje w niektórych wzbogaconych produktach spożywczych i niektórych suplementach.
  • Witamina D3 (cholekalcyferol) - jest to najbardziej biologicznie aktywna forma i występuje w niektórych wysokiej jakości suplementach.

Witamina D2 i D3 mogą być przekształcane zarówno przez wątrobę, jak i przez nerki w aktywną postać 1,25-dihydroksywitaminy D.
Istnieją dwa dostępne testy do sprawdzania poziomu witaminy D:
  • 1,25 (OH) D (który sprawdza aktywną formę witaminy D) i
  • 25 (OH) D (który sprawdza zarówno D2, jak i D3).
Preferowany jest test 25 (OH) D (25-hydroksywitaminy D), ponieważ bada zarówno poziom witaminy D2, jak i D3 i dokładniej odzwierciedla aktualny stan witaminy D w organizmie.

Z mojego doświadczenia wynika. że u osób z Hashimoto, witamina D jest najczęstszym niedoborem, a zaraz za nią jest niedobór ferrytyny. Ponieważ jednak nadmiar witaminy D jak i żelaza może być problematyczny, dlatego zawsze zalecam przetestowanie tych składników odżywczych przed suplementacją.

Jeśli masz Hashimoto i nie sprawdzałeś/aś poziomu witaminy D, zalecam przeprowadzenie testów tak szybko, jak to możliwe. Podczas suplementacji zalecam testowanie co 3-6 miesięcy, aby upewnić się, że otrzymujesz odpowiednie ilości, a także testowanie ponownie w sezonie zimowym.

Jak uzupełnić witaminę D? 

Obecnie badania sugerują, że należy przyjmować znacznie wyższe dawki witaminy D niż pierwotnie zalecana dzienna dawka 400 IU dziennie. W rzeczywistości niektóre badania pokazują, że poziomy 25 (OH) D poniżej 75 nmol / l mogą być zbyt niskie, aby zapewnić bezpieczeństwo i są związane z wyższą śmiertelnością z różnych przyczyn. Co więcej, jedno badanie wykazało, że do osiągnięcia zalecanych przez Endocrine Society wartości 25 (OH) D w surowicy 75 nmol / l potrzebne jest dzienne spożycie 6201 IU.

Ponadto uważam, że witamina D jest szczególnie ważna dla osób, które przeszły wcześniej infekcję Epstein-Barr, ponieważ komórki T CD8 +, które zwalczają wirusa, są zależne od witaminy D.

Jak więc możemy uzyskać odpowiednią ilość witaminy D?

Witamina D może być wytwarzana w skórze pod wpływem światła słonecznego lub może być dostarczona organizmowi poprzez spożywanie pokarmów bogatych w witaminę D i suplementów.
Picture











 
1. Wyjdź na zewnątrz. 

​​Jednym z najlepszych sposobów przywrócenia optymalnego poziomu witaminy D jest ekspozycja na słońce. (Jako bonus, światło słoneczne ma naturalne właściwości modulujące odporność, a także może poprawić nastrój). Można powiedzieć, że zwiększenie poziomu witaminy D może być „spacerem po parku”.  Zwolennicy witaminy D zalecają 15 minut ekspozycji na słońce bez ochrony przeciwsłonecznej, około południa.

Może warto wybrać się na spacer w porze lunchu? Jeśli masz jasną karnację i nie jesteś przyzwyczajony do słońca, musisz być bardziej ostrożny. Uważaj, aby nie przebywać na słońcu za długo, aby uniknąć poparzeń słonecznych.

Jednak niektórzy pracownicy służby zdrowia sugerują, że w przypadku poważnych niedoborów uzyskanie odpowiedniego poziomu witaminy D wymagałoby spędzenia od czterech do sześciu godzin na słonecznej plaży… przez siedem dni z rzędu. Brzmi okropnie, prawda? Oczywiście dla wielu z nas nie jest to realne i przeważnie żyjemy w klimacie, który nie zapewnia nam odpowiedniej ilości promieni słonecznych przez cały rok, więc będziemy musieli szukać alternatywnych źródeł witaminy D.

Generalnie polecam wakacje na plaży, szczególnie w zimie dla tych, którzy żyją w północnym klimacie, ale nie zawsze jest to realistyczne dla wielu - i prawdopodobnie nie jest możliwe podczas pandemii. W związku z tym musimy opalać się, kiedy tylko możemy, a tak naprawdę skupić się przede wszystkim na żywności i suplementach.

2. Farmakologia żywności

Witaminę D możemy pozyskać ze źródeł dietetycznych, w tym poprzez spożywanie dzikiego łososia (który zawiera 800 IU D3 na 3,5 uncji), tranu z wątroby dorsza (700 IU na łyżeczkę), ryb, wzbogaconych produktów mlecznych i soku pomarańczowego oraz jaj. Jednak ilość witaminy D, którą wchłaniamy z pożywienia, jest ograniczona, a zdolność wchłaniania składników odżywczych u osób z zaburzeniami wchłaniania tłuszczu, nadwrażliwością na pokarm i innymi problemami trawiennymi typowymi dla Hashimoto może być dodatkowo upośledzona. Dodatkowo nabiał, jajka i słodkie napoje mogą być problematyczne dla osób z Hashimoto, którym również towarzyszy zaburzona regulacja cukru. Dlatego nie polecam aby polegać na tych produktach w celu uzyskania odpowiedniej ilości witaminy D i uważam, że suplementacja może być niezbędna dla większości osób z Hashimoto.

 3. Suplementy 

Przyjmowanie doustnego suplementu witaminy D3.  vitamin D3 supplement. polecam dla wszystkich, którzy nie mogą uzyskać wystarczającej dawki podczas ekspozycji na słońce. 

Ponieważ wykazano, że zalecane dzienne spożycie 400 IU witaminy D jest niewystarczające dla większości ludzi, generalnie dla osób z Hashimoto zalecam 5000 IU dziennie jako punkt wyjścia. Przyjmowanie suplementów witaminy D podczas posiłku może pomóc w zwiększeniu jej wchłaniania o 30-50 procent.

Dla wszystkich osób przyjmujących suplementy, zalecam monitorowanie witaminy D, aby upewnić się, że wyniki mieszczą się w optymalnym zakresie (60 do 80 ng / ml, poziom potrzebny dla optymalnego funkcjonowania receptorów tarczycy i układu odpornościowego). W niektórych przypadkach lekarz może zalecić dawkę nawet 20000 IU, aby osiągnąć cel, ale nie zalecałbym stosowanie takiej dawki samodzielnie, ponieważ witamina D jest witaminą rozpuszczalną w tłuszczach i może się odkładać w organizmie.

Uwaga: niektóre osoby z Hashimoto mogą również mieć niedobór witaminy K, zwłaszcza gdy mają problemy ze złym wchłanianiem tłuszczu. Niedobór witaminy K nie jest rutynowo testowany, ale objawy mogą obejmować łatwe powstawanie siniaków, nadmierne krwawienie i obfite miesiączki.

Uzupełnianie witaminy D przy niedoborze witaminy K może mieć negatywny wpływ na nasze tętnice. Suplementy witaminy D uwalniają wapń z naszego organizmu, a w przypadku niedoboru witaminy K wapń może trafić do tętnic zamiast do kości. Dodanie witaminy K może zapobiegać zwapnieniu tętnic i zwiększać ilość wapnia w kościach, co jest korzystne w osteoporozie, częstym stanie u osób z Hashimoto. W związku z tym zalecam przyjmowanie witaminy D z dodatkiem witaminy K (lub bez), w zależności od indywidualnych potrzeb. Polecam suplementy witaminy D:

Pure Encapsulations Vitamin D 5000 IU (bez witaminy K) - możesz ją również kupić przez Amazon
Designs for Health Vitamin D Supreme (z witaminą K *) — możesz ją również kupić za pośrednictwem Amazon 
Uwaga: Pepton sojowy jest stosowany jako surowiec w procesie fermentacji witaminy K2. Gotowa witamina K2 jest testowana pod kątem zanieczyszczenia białka sojowego i zawiera mniej niż 10 ppm (części na milion). Jeśli nie tolerujesz soi, możesz zamiast tego wybrać wersję Pure Encapsulations, bez witaminy K. Ponadto suplementy witaminy K są ogólnie bezpieczne i dobrze tolerowane, ale jeśli zażywasz leki rozrzedzające krew, takie jak warfaryna, porozmawiaj ze swoim lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem suplementacji zawierającej witaminę K.

Terapia światłem niebieskim 

Jeżeli czujesz się gorzej zimą niż latem (a szczególnie jeśli masz zimową depresję), witamina D może pomóc, ale prawdopodobnie najlepsze wyniki terapeutyczne uzyskasz, jeśli połączysz ją z terapią światłem niebieskim.

Niedawne badanie opublikowane w Scientific Report sugeruje, że ekspozycja na światło słoneczne może być korzystna dla naszego układu odpornościowego poprzez mechanizmy niezależne od witaminy D. Naukowcy zauważyli, że w szczególności niebieskie światło, które jest wytwarzane naturalnie przez słońce, może aktywować komórki odpornościowe i zwiększyć odporność. W ich badaniu ekspozycja na światło niebieskie wyzwoliła syntezę nadtlenku wodoru, który dezaktywował szlaki sygnalizujące wzrost ruchliwości limfocytów T (odgrywających rolę w wywoływaniu odpowiedzi immunologicznej przeciwko infekcjom) zarówno w mysich, jak i ludzkich limfocytach T.

Wiadomo, że niebieskie światło dociera do głębszej warstwy skóry, gdzie występuje wyższe stężenie limfocytów T, w porównaniu z tymi znajdującymi się we krwi. Dlatego badanie sugeruje, że może istnieć oddzielna ścieżka, przez którą światło słoneczne - szczególnie ekspozycja na światło niebieskie - może wzmocnić układ odpornościowy.

Urządzenia do terapii światłem niebieskim były również badane w sezonowych zaburzeniach afektywnych (SAD), zwanych „zimową depresją”, z dużym sukcesem.

Urządzenie do terapii światłem niebieskim this blue light therapy device pozwala w każdej chwili czerpać korzyści z ekspozycji na światło niebieskie w zaciszu twojego domu, bez konieczności czekania, aż meteorolog ogłosi słoneczny dzień. Świetnie też jest mieć takie urządzenie pod ręką zimą. Chociaż zalecam używanie go przez około 15 minut dziennie, możesz ustawić timer zgodnie ze swoimi potrzebami. Ta terapia światłem może być również bardzo pomocna, jeśli masz problemy z budzeniem się rano. Zalecam trzymanie go przy łóżku i włączanie go po przebudzeniu lub trzymanie go w łazience i włączanie w czasie porannej toalety. To małe urządzenie do terapii niebieskim światłem pomogło mi przetrwać wiele ponurych zim w Chicago, pochmurne dni w Amsterdamie i długie zimy w Kolorado.

Podsumowanie

Witamina D pomogła mi w odzyskaniu zdrowia i odkryłam, że ekspozycja na słońce, suplementy witaminy D i terapia światłem niebieskim to strategie, które konsekwentnie poprawiają samopoczucie moich czytelników. W mojej ankiecie obejmującej 2232 osoby z Hashimoto, 67 procent moich czytelników zgłosiło poprawę zmęczenia i stwierdziło, że czuli się znacznie lepiej po zażyciu suplementu witaminy D. Poprawa dotyczyła nastroju, redukcji bólu, a także spadku przeciwciał.

Ze względu na występowanie niedoboru witaminy D w chorobie Hashimoto oraz ogólnie znany związek z chorobami autoimmunologicznymi, od 2013 roku polecam testowanie i suplementację witaminy D moim czytelnikom. Zauważyłam, że ci, którzy mają najwięcej problemów z tarczycą często mają niedobór witaminy D; a osoby, które czują się najlepiej i / lub mają remisję z Hashimoto, mają zwykle poziom witaminy D w zakresie 60-80 ng / ml.

Optymalizacja poziomu witaminy D może być naprawdę prostym i niedrogim sposobem na lepsze samopoczucie i poprawę odporności.

Bardzo chciałbym usłyszeć od Ciebie! Ile słońca dostajesz w swojej części świata? Czy bierzesz suplement witaminy D? Jak zawsze życzę wszystkiego najlepszego w drodze do lepszego zdrowia.

Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto

References
  1. Tamer G, Arik S, Tamer I, Coksert D. Relative vitamin D insufficiency in Hashimoto’s thyroiditis. Thyroid. 2011;21(8):891-896. doi:10.1089/thy.2009.0200.
  2. Wang J, Lv S, Chen G, et al. Meta-analysis of the association between vitamin D and autoimmune thyroid disease. Nutrients. 2015;7(4):2485-2498. doi:10.3390/nu7042485.
  3. Vahabi P, Aminorroaya A, Amini M, et al. Effect of Vitamin D deficiency treatment on thyroid function and autoimmunity markers in Hashimoto’s thyroiditis: A double-blind randomized placebo-controlled clinical trial. Journal of Research in Medical Sciences : The Official Journal of Isfahan University of Medical Sciences. 2017;22:103. doi:10.4103/jrms.JRMS_1048_16.
  4. Papadimitriou DT. The Big Vitamin D Mistake. Journal of Preventive Medicine and Public Health. 2017;50(4):278-281. doi:10.3961/jpmph.16.111.
  5. Some Benefits of Sunlight May Be Independent of Vitamin D. Medscape.com. https://www.medscape.com/viewarticle/874371. Published January 18, 2017. Accessed January 23, 2018.
  6. Pfotenhauer K, Shubrook J. Vitamin D Deficiency, Its Role in Health and Disease, and Current Supplementation Recommendations. J Am Osteopath Assoc. 2017;117(5), 301-305.
  7. Serrano M, Cañada J, Moreno J, Gurrea G. Solar ultraviolet doses and vitamin D in a northern mid-latitude. Sci Total Environ. 2017;574:744-750. doi: 10.1016/j.scitotenv.2016.09.102
  8. Baker T. Vitamin D insufficiency, low rate of DNA methylation in black teens may increase disease risk. Medical College of Georgia at Augusta University and ScienceDaily. www.sciencedaily.com/releases/2016/04/160425143108.htm. Published April 25, 2016. Accessed January 18, 2018.
  9. MayoClinic. Vitamin D toxicity rare in people who take supplements, researchers report. Mayo Clinic and ScienceDaily. www.sciencedaily.com/releases/2015/04/150430134852.htm. Published April 30, 2015. Accessed January 23, 2018
  10. Smith E, Frankenburg E, Goldstein S, Koshizuka K, Elstner E, Said J, et al. Effects of long-term administration of vitamin D3 analogs to mice. Journal of Endocrinology. 2010;165(1):163-172.
  11. Baeke F, Takiishi T, Korf H, Gysemans C, Mathieu C. Vitamin D: modulator of the immune system. Current opinion in pharmacology. 2010;10(4):482-496.
  12. Strieder T, Prummel M, Tijssen J, Endert E, Wiersinga W. Risk factors for and prevalence of thyroid disorders in a cross‐sectional study among healthy female relatives of patients with autoimmune thyroid disease. Clinical endocrinology. 2003;59(3):396-401.
  13. Krysiak R, Szkróbka W, Okopień B. Moderate-dose simvastatin therapy potentiates the effect of vitamin D on thyroid autoimmunity in levothyroxine-treated women with Hashimoto’s thyroiditis and vitamin D insufficiency. Pharmacol Rep. 2018;70(1):93-97. doi: 10.1016/j.pharep.2017.07.019.
  14. Krysiak R, Szkróbka W, Okopień B. The Effect of Vitamin D on Thyroid Autoimmunity in Levothyroxine-Treated Women with Hashimoto’s Thyroiditis and Normal Vitamin D Status. Exp Clin Endocrinol Diabetes. 2017;125(4):229-233. doi: 10.1055/s-0042-123038.
  15. Ucan B, Sahin M, Sayki Arslan M, Colak Bozkurt N, Kizilgul M, Güngünes A, et al. Vitamin D Treatment in Patients with Hashimoto’s Thyroiditis may Decrease the Development of Hypothyroidism. Int J Vitam Nutr Res. 2017;12:1-9. doi: 10.1024/0300-9831/a000269.
  16. Kim D. The Role of Vitamin D in Thyroid Diseases. Int J Mol Sci. 2017;18(9). pii: E1949. doi: 10.3390/ijms18091949.
  17. Ke W, Sun T, Zhang Y, He L, Wu Q, Liu J, et al. 25-Hydroxyvitamin D serum level in Hashimoto’s thyroiditis, but not Graves’ disease is relatively deficient. Endocr J. 2017;64(6):581-587. doi: 10.1507/endocrj.EJ16-0547.
  18. Liontiris MI, Mazokopakis EE. A concise review of Hashimoto thyroiditis (HT) and the importance of iodine, selenium, vitamin D and gluten on the autoimmunity and dietary management of HT patients. Points that need more investigation. Hell J Nucl Med. 2017;20(1):51-56. doi: 10.1967/s002449910507.
  19. Krysiak R, Szkróbka W, Okopień B. The Effect of Vitamin D on Thyroid Autoimmunity in Levothyroxine-Treated Women with Hashimoto’s Thyroiditis and Normal Vitamin D Status. Exp Clin Endocrinol Diabetes. 2017;125(4):229-233. doi: 10.1055/s-0042-123038.
  20. Altieri B, Muscogiuri G, Barrea L, Mathieu C, Vallone CV, Mascitelli L, et al. Does vitamin D play a role in autoimmune endocrine disorders? A proof of concept. Rev Endocr Metab Disord. 2017;18(3):335-346. doi: 10.1007/s11154-016-9405-9.
  21. Kim D. Low vitamin D status is associated with hypothyroid Hashimoto’s thyroiditis. Hormones(Athens). 2016;15(3):385-393. doi: 10.14310/horm.2002.1681.
  22. Maciejewski A, Wójcicka M, Roszak M, Losy J, Łącka K. Assessment of Vitamin D Level in Autoimmune Thyroiditis Patients and a Control Group in the Polish Population. Adv Clin Exp Med. 2015;24(5):801-6. doi: 10.17219/acem/29183.
  23. Mazokopakis EE, Papadomanolaki MG, Tsekouras KC, Evangelopoulos AD, Kotsiris DA, Tzortzinis AA. Is vitamin D related to pathogenesis and treatment of Hashimoto’s thyroiditis? Hell J Nucl Med. 2015;18(3):222-7.
  24. Ma J, Wu D, Li C, Fan C, Chao N, Liu J, et al. Lower Serum 25-Hydroxyvitamin D Level is Associated With 3 Types of Autoimmune Thyroid Diseases. Medicine (Baltimore). 2015;94(39):e1639. doi: 10.1097/MD.0000000000001639.
  25. Office of Dietary Supplements. Vitamin K – Health Professional Fact Sheet. National Institutes of Health. https://ods.od.nih.gov/factsheets/VitaminK-HealthProfessional/. Updated March 2, 2018. Accessed March 13, 2018.
  26. van Ballegooijen AJ, Pilz S, Tomaschitz A, Grübler MR, Verheyen N. The Synergistic Interplay between Vitamins D and K for Bone and Cardiovascular Health: A Narrative Review. Int J Endocrinol. 2017;2017:7454376. doi: 10.1155/2017/7454376.
  27. Holick MF. The vitamin D epidemic and its health consequences. J Nutr. 2005;135(11):2739S-48S.
  28. Gouni-Berthold I, Krone W, Berthold HK. Vitamin D and cardiovascular disease. Curr Vasc Pharmacol. 2009;7(3):414-22.
  29. Iwamoto J, Yeh JK, Takeda T, Ichimura S, Sato Y. Comparative effects of vitamin K and vitamin D supplementation on prevention of osteopenia in calcium-deficient young rats. Bone. 2003;33(4):557-66.
  30. Braam LA, Hoeks AP, Brouns F, Hamulyák K, Gerichhausen MJ, Vermeer C. Beneficial effects of vitamins D and K on the elastic properties of the vessel wall in postmenopausal women: a follow-up study. Thromb Haemost. 2004;91(2):373-80.
  31. Wallin R, Wajih N, Greenwood GT, Sane DC. Arterial calcification: a review of mechanisms, animal models, and the prospects for therapy. Med Res Rev. 2001;21(4):274-301.
  32. Kidd PM. Vitamins D and K as pleiotropic nutrients: clinical importance to the skeletal and cardiovascular systems and preliminary evidence for synergy. Altern Med Rev. 2010;15(3):199-222.
  33. Sokoll LJ, Booth LS, Davidson KW, Dalla GE, Sadowski. Diurnal variation in total and undercarboxylated osteocalcin: influence of increased dietary phylloquinone. Calcif tissue Int. 1998;62(5):447-52.
  34. Howland RH. An overview of seasonal affective disorder and its treatment options. Phys Sportsmed. 2009;37(4):104-15. doi: 10.3810/psm.2009.12.1748.
  35. Eyles DW, Smith S, Kinobe R, Hewison M, McGrath. Distribution of the vitamin D receptor and 1 alpha-hydroxylase in human brain. J Chem Neuroanat. 2005 Jan;29(1):21-30.
  36. Martineau AR, Jolliffe DA, Hooper RL, Greenberg L, Aloia JF, Bergman P, et al. Vitamin D supplementation to prevent acute respiratory tract infections: systematic review and meta-analysis of individual participant data. BMJ, 2017; i6583 DOI: 10.1136/bmj.i6583
Note: Originally published in October 2016, this article has been revised and updated for accuracy and thoroughness.

0 Comments

MAGNEZ A ZDROWIE TARCZYCY

8/29/2020

0 Comments

 
Picture



















MAGNEZ A ZDROWIE TARCZYCY

Kilka lat temu zacząłam pracować z nowym klientem, który przyjmował dwanaście różnych suplementów od lekarza medycyny alternatywnej. Niektóre były środkami przeciwdrobnoustrojowymi, używanymi do zabijania patogenów jelitowych; niektóre były ziołami i składnikami odżywczymi, które miały wspierać wątrobę i nadnercza.

Teoretycznie protokół, który zastosowano, był zgodny z moimi zaleceniami… wspomagał jelita, wątrobę i nadnercza. Jednak leczący w swoim protokole nie wziął pod uwagę indywidualności biologicznej leczonej osoby ani wyjątkowych przyczyn źródłowych. Co więcej, praktykujący zastosował wszystkie protokoły naraz, nie zwracając uwagi na potencjalne interakcje używanych leków i suplementów. Chociaż pacjenta każdego miesiąca wydawała duże pieniądze na leczenie, to nadal nie mogła znaleźć ulgi w objawach!

Jej głównymi dolegliwościami były migrena, zaparcia, bezsenność, wrażliwość na głośne dźwięki i niepokój. Przejrzałam z nią mój kwestionariusz badający niedobór magnezu i okazało się, że jest w grupie wysokiego ryzyka. Po zapoznaniu się z listą suplementów, które zażywała, zaleciałam by odstawiła wszystkie dwanaście, a jedynym suplementem, który jej poleciłam był cytrynian magnezu, przed snem. Podczas wizyty kontrolnej zgłosiła, że ​​ustąpiły migreny, zaparcia i bezsenność! Nie musiała już brać NSAIDs, środków przeczyszczających ani leków nasennych i była w stanie tolerować muzykę swojego nastolatka. 🙂 W tym artykule chciałbym zagłębić się w liczne zalety magnezu dla osób z Hashimoto, w tym:
  • Jak organizm wykorzystuje magnez
  • Połączenie objawów występujących w Hashimoto z niedoborami magnezu
  • Przyczyny i objawy niedoboru magnezu
  • Konwencjonalne i naturalne możliwości leczenia niedoboru magnezu

Co to jest magnez?

Magnez jest to minerał, który jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Bierze udział w ponad 300 reakcjach biochemicznych w organizmie, w tym: utrzymaniu funkcji nerwów i mięśni, wspieraniu zdrowego układu odpornościowego i utrzymywaniu stabilnego bicia serca. Magnez pomaga również w tworzeniu mocnych kości, stabilizuje poziom glukozy we krwi i pomaga w produkcji energii.

Przeciętny organizm dorosłego człowieka zawiera około 25 g magnezu, z czego 50-60% znajduje się w kościach, a reszta w tkankach miękkich.

Magnez występuje naturalnie w różnych produktach, a także często jest dodawany do produktów spożywczych. Jest łatwo dostępny jako suplement diety, a także występuje w niektórych lekach (takich jak leki zobojętniające sok żołądkowy i środki przeczyszczające).

Magnez i tarczyca

Chociaż magnez ma kluczowe znaczenie dla zdrowego funkcjonowania wszystkich osób, odkryłam, że jest to jeden z najważniejszych i często deficytowych składników odżywczych w Hashimoto.

Większość osób z Hashimoto ma liczne niedobory mikroelementów, które mogą wystąpić w wyniku jedzenia ubogich w składniki odżywcze pokarmów, zapalenia spowodowanego infekcjami lub nadwrażliwości pokarmowej, przyjmowania pewnych leków lub braku równowagi bakterii jelitowych.

Czynniki takie jak niski poziom kwasu żołądkowego, złe wchłanianie tłuszczu i niedobór enzymów trawiennych, które są powszechne u osób z Hashimoto, spowodują, że wiele osób nie będzie w stanie rozkładać i wchłaniać składników odżywczych z pożywienia, które jedzą. Brak wystarczającej ilości hormonów tarczycy może również prowadzić do niedoborów składników odżywczych, ponieważ ​​ekstrakcja składników odżywczych z pożywienia jest u nich utrudniona i mniej wydajna.

Magnez ma kluczowe znaczenie dla zdrowia wątroby i włączam go jako część mojego protokołu do detoksykacji wątroby. Dlatego też polecam go dla osób z Hashimoto jako jeden z kluczowych suplementów. Ponadto magnez wspomaga funkcję nadnerczy - kolejny obszar, który często dotyczy osób z dysfunkcją tarczycy.

Niedobór magnezu nie tylko prowadzi do całego szeregu objawów, które omówię bardziej szczegółowo poniżej, ale badania wykazały, że może on również mieć bezpośredni wpływ na czynność tarczycy.

Roy i Helga Moncayo, dwaj austriaccy naukowcy, pracują od 2007 roku z osobami, u których występuje choroba autoimmunologiczna tarczycy. W swoich pierwszych interwencjach zauważyli, że pacjenci ci mają niski poziom selenu i zaczęli rekomendować jego suplementację. Jednak suplementacja tylko selenem nie przyniosła trwałych rezultatów. Kontynuowali poszukiwania i odkryli, że niedobór magnezu koreluje z wieloma objawami tarczycy.

Zauważyli, że stres fizyczny i psychiczny doprowadził do wyczerpania magnezu, który jest potrzebny do utylizacji jodu przez tarczycę.

Jedenastu pacjentów z podwyższonym TSH (w zakresie od 2,3 do 21 mIU / L, średnio 7,67 mIU / L) otrzymywało cytrynian magnezu przez 6 tygodni. U każdego pacjenta wystąpił spadek TSH (w zakresie od 1,6 - 4 mIU / l). Średni spadek wyniósł 5 punktów, co dało średnie TSH 2,67 mIU / l po suplementacji! Najwyższy spadek TSH, który zaobserwowano w badaniu to spadek z wartości TSH 21 mIU / L do TSH 4 mIU / L!

Oprócz cytrynianu magnezu klinicyści ci stosowali u pacjentów również  selenium and Coenzyme Q10, a także zalecali walkę ze stresem psychicznym i dbanie o zdrowie fizyczne.

Po rozpoczęciu suplementacji magnezem pacjenci zgłaszali lepsze samopoczucie, więcej energii, lepszy sen, mniejszy niepokój i mniej zaparć.

Ponadto naukowcy zauważyli, że u niektórych osób wystąpiła normalizacja ultrasonografii tarczycy (pacjenci z Hashimoto początkowo wykazywali zwiększone ukrwienie i uszkodzenie tarczycy podczas początkowego USG). Ostrzegali, że nie u każdego tkanka tarczycy ulegnie normalizacji i że potrzeba przynajmniej ośmiu miesięcy suplementacji magnezem, aby zobaczyć poprawę w wyglądzie tarczycy. (Uważam jednak, że warto spróbować, zwłaszcza, że ​​magnez może pomóc w wyeliminowaniu wielu objawów, często występujących w Hashimoto).

Jak powszechny jest niedobór magnezu?

Istnieją dwa rodzaje niedoborów, które mogą wystąpić w odniesieniu do składników odżywczych
  1. Jawny niedobór, który może prowadzić do niskiego poziomu wapnia lub potasu, ze względu na zaburzoną równowagę minerałów w organizmie. Jest to poważny stan, który może objawiać się drętwieniem, skurczami / skurczami mięśni, drgawkami, zmianami osobowości, nieprawidłowym rytmem serca i innymi zagrażającymi zdrowiu i życiu objawami. Takie niedobory występują stosunkowo rzadko, ponieważ w okresach niskiego spożycia nerki przeciwdziałają wydalaniu magnezu, zatrzymując obecne jego zapasy.
  2. Subkliniczne niedobory, których standardowe badania krwi nie wykazują, jakkolwiek mogą pojawić się objawy niedoboru.

Według Instytutu Medycyny Funkcjonalnej następujące objawy, wywiad rodzinny i stan zdrowia mogą świadczyć o niedoborze magnezu:

  • Depresja lub zły nastrój
  • Drażliwość lub niepokój
  • Trudności z koncentracją
  • Historia rodzinna autyzmu
  • Częste bóle głowy lub migreny
  • Rodzinna lub osobista historia cukrzycy
  • Trudności w połykaniu
  • Refluks
  • Wrażliwość na głośne dźwięki
  • Zmęczenie
  • Historia rodzinna astmy
  • Zaparcia (mniej niż dwa wypróżnienia dziennie)
  • Nadmierny stres
  • Problemy z zasypianiem i / lub utrzymaniem snu
  • Drżenie mięśni
  • Zespół napięcia przedmiesiączkowego
  • Skurcze dłoni
  • Zespół niespokojnych nóg
  • Uczucie trzepotania serca, przerywane bicie lub kołatanie serca
  • Historia rodzinna lub osobista kamieni nerkowych
  • Rodzinna lub osobista historia chorób serca lub niewydolności serca
  • Historia rodzinna lub osobista wypadania płatka zastawki mitralnej
  • Niskie spożycie wodorostów, otrębów lub kiełków pszenicy, migdałów, orzechów nerkowca, gryki lub ciemnozielonych warzyw liściastych
Chciałbym dodać, że mojego doświadczenia, bóle stawów, skurcze nóg, bóle menstruacyjne i zaburzenia tarczycy są zawsze powodem aby podejrzewać niedobór magnezu.

Badanie niedoboru magnezu

Jeśli chcesz ocenić swój poziom magnezu za pomocą badań krwi, polecam Spectracell Micronutrient Test Panel. Jednak z mojego doświadczenia wynika, że ​​większość osób z Hashimoto ma niedobór magnezu i ogólnie rzecz biorąc, można go bezpiecznie przyjmować bez testowania.

Ważne jest, aby pamiętać, że jeśli obecnie używasz innych leków, na przykład leki obniżające ciśnienie krwi, przed zastosowaniem suplementacji magnezem, powinieneś skonsultować się z farmaceutą, ponieważ może on zakłócać wchłanianie niektórych leków.

Zalecana dzienna dawka magnezu to 400 mg dziennie, a większość osób dorosłych stosujących standardową dietę amerykańską otrzymuje mniej niż 300 mg dziennie.

Kto jest podatny na niedobór magnezu?:
  • Osoby z cukrzycą typu 2
  • Osoby z historią alkoholizmu - między innymi alkohol może podwoić, a nawet zwiększyć czterokrotnie wydalanie magnezu
  • Osoby z biegunką
  • Osoby z chorobami jelit, takimi jak celiakia, IBS i choroba Crohna
  • Starsze osoby (ich zdolność wchłaniania magnezu w jelitach zmniejsza się wraz z wiekiem, a ich wydalanie magnezu przez nerki wzrasta)
  • Osoby przyjmujące niektóre leki, które mogą powodować ubytek magnezu. Najczęstsze z nich to: inhibitory pompy protonowej (Nexium, Prilosec, Omeprazol, Protonix), hormony żeńskie (doustne środki antykoncepcyjne i hormonalna terapia zastępcza) oraz antybiotyki
  • Osoby z niedoczynnością tarczycy - brak hormonów tarczycy może prowadzić do niskiego poziomu magnezu
  • Amerykanie! W 2009 roku Światowa Organizacja Zdrowia opublikowała raport stwierdzający, że nawet 75 procent Amerykanów nie otrzymywało odpowiednich ilości magnezu
  • Osoby na niektórych dietach, takich jak dieta paleo (lub paleo autoimmunologiczne), które eliminują źródła pożywienia magnezu (zboża, przetworzona żywność, orzechy, nasiona, fasola i rośliny strączkowe)

Ponadto kofeina, stres i toksyny, takie jak fluor i alkohol - powszechne w naszym codziennym życiu - mogą dodatkowo zmniejszać poziom magnezu.

Źródła żywności zawierające magnez 

Źródła magnezu obejmują zielone warzywa liściaste (takie jak szpinak i jarmuż), produkty pełnoziarniste, orzechy, fasolę, rośliny strączkowe i nasiona. Niektóre przetworzone produkty spożywcze, takie jak płatki śniadaniowe, mogą być również wzbogacone magnezem.

Idealnie byłoby, gdybyśmy otrzymali cały magnez, którego potrzebujemy z naszej diety. Jednak dla większości ludzi może to nie być realistyczne. Nie tylko w wielu naszych źródłach żywności brakuje składników odżywczych z powodu nowoczesnych praktyk rolniczych, ale wiele osób z Hashimoto może wykluczyć niektóre z tych produktów, jeśli stosują dietę Paleo (lub inny rodzaj diety eliminacyjnej).

Oczywiście zielone warzywa liściaste są odpowiednią opcją dla większości osób z Hashimoto. Jednak nie zawsze realistyczne jest spożywanie ich w wystarczającej ilości… Pół filiżanki gotowanego szpinaku zapewni nam zaledwie 20% zalecanego dziennego spożycia magnezu .

Z tego powodu zalecam większości osób suplementację magnezem.

Jak stosować suplementy magnezu? 

Zawsze zalecam rozpoczęcie od podejścia Root Cause - ustalenie głównej przyczyny braku równowagi w organizmie, które doprowadziły do wystąpienia objawów. Zapytaj więc siebie:
  • Dlaczego, przede wszystkim, masz niedobór magnezu?
  • Czy prowadzisz życie, które jest zbyt stresujące?
  • Czy bierzesz na siebie zbyt wiele obowiązków?
  • Czy jesz wystarczająco dużo zielonych warzyw liściastych?

Jestem fanem medycyny ortomolekularnej - czyli stosowania suplementacji żywieniowej dla zachowania zdrowia. Po raz pierwszy zetknęłam się z medycyną ortomolekularną podczas rotacji klinicznych na czwartym roku studiów farmaceutycznych. Byłam stażystą w Pfeiffer Treatment Centre prowadzonym przez dr Williama Walsha. Ośrodek często stosował duże dawki witamin i minerałów, aby przeciwdziałać objawom braku równowagi biochemicznej, które objawiały się zaburzeniami nastroju.

To było dla mnie fascynujące doświadczenie i wiele się nauczyłam, widząc, jak odpowiednie składniki odżywcze mogą pomóc ludziom poczuć się lepiej. Chociaż zawsze szukam przyczyn źródłowych, uwielbiam łączyć zasady ortomolekularne, aby pomóc ludziom osiągnąć ich cele zdrowotne i szybko poczuć się lepiej!

Z tego powodu magnez jest jednym ulubionych suplementów i jego stosowanie może przynieść wiele korzyści. Magnez stosujemy:

  • Na zaparcia: Zalecam przyjmowanie przed snem 1-2 kapsułek cytrynianu magnezu. Cytrynian magnezu działa jako delikatny środek przeczyszczający. Jeśli nadal masz zaparcia, zwiększaj dawkę stopniowo o jedną kapsułkę wieczorem. Jeśli wypróżnienia staną się zbyt luźne, zmniejsz dawkę. Możesz również zbadać problemy z jelitami, które mogą być wyzwalaczem, w tym SIBO, pasożyty i wrażliwość pokarmową.
  • Na bezsenność: Polecam kąpiele solankowe Epsom przed snem (1 szklanka soli na wannę - przestrzegaj instrukcji na opakowaniu i nie przesadzaj!) Magnez jest dostępny w postaci cytrynianu magnezu lub glicynianu magnezu. Obserwuj jak się czujesz po spożyciu magnezu. Niektórzy zgłaszają znacznie lepszy sen dzięki cytrynianowej wersji magnezu, podczas gdy inni zgłaszają gorszy sen. To samo dotyczy wersji glicynianowej. Generalnie polecam zacząć od wersji cytrynianowej.
  • W przypadku skurczów miesiączkowych: W przypadku skurczów miesiączkowych zapobieganie objawom jest kluczem, więc jeśli jest to dla Ciebie problem, zalecam natychmiastowe rozpoczęcie suplementacji magnezem. Cytrynian magnezu lub glicynian magnezu od razu złagodzą skurcze! Jeśli masz ostre skurcze, możesz również przyjmować magnez w razie potrzeby, 1-4 razy dziennie - to złagodzi ból tak szybko, jak ibuprofen, bez skutków ubocznych. Jeśli zauważysz, że twoje miesiączki są nadal bolesne, może to oznaczać, że do osiągnięcia efektów będziesz potrzebować więcej czasu, aby uzupełnić zapasy magnezu, i że powinnaś popracować nad nadnerczami, co może prowadzić do problemów z miesiączką. W takich przypadkach możesz połączyć magnez z ibuprofenem na skurcze miesiączkowe. Jednak twoim ostatecznym celem jest zrezygnowanie z ibuprofenu i przyjmowanie go tylko w nagłych wypadkach.
  • Na skurcze ciała: Zwiększenie zapasów magnezu zapobiegnie skurczom, więc jeśli teraz masz okresowe skurcze, powinnaś zacząć przyjmować magnez zapobiegawczo. Możesz wziąć cytrynian magnezu lub glicynian magnezu. Ponownie, jeśli masz ostre skurcze, możesz również przyjmować magnez w razie potrzeby, 1-4 razy dziennie (glicynian magnezu rzadziej powoduje biegunkę, a także stosować kąpiele w soli Epsom - mają również działanie kojące. Jeśli zauważysz, że nadal masz skurcze, może to oznaczać, że potrzebujesz więcej czasu aby uzupełnić zapasy magnezu, lub że masz niedobory innych składników odżywczych lub też wrażliwość pokarmową. Możesz łączyć magnez z lekami przeciwbólowymi, ale w miarę możliwości odstawiać te drugie, chociaż radzę najpierw skonsultować się z farmaceutą, ponieważ magnez może zapobiegać wchłanianiu niektórych leków.
  • Na niepokój: Niedobór magnezu może przyczyniać się do niepokoju i zalecam uzupełnienie zapasów magnezu, aby złagodzić objawy. Cytrynian magnezu jest najczęstszym składnikiem preparatów „uspokajających” suplementów - chociaż w przypadku ostrych napadów lęku najlepiej pomoże szybko działający magnez w postaci płynnej. Inne przyczyny lęku, które należy zbadać, obejmują zaburzenia równowagi cukru we krwi, niedobór selenu, dysfunkcję nadnerczy i problemy z jelitami.
  • W przypadku bólów głowy: Zapobieganie jest kluczowe również w przypadku migreny i bólów głowy, dlatego zalecam natychmiastowe rozpoczęcie stosowania magnezu, jeśli cierpisz na którąkolwiek z tych dolegliwości. Możesz wziąć cytrynian magnezu lub glicynian magnezu. Jeśli masz ostre bóle głowy, możesz również przyjmować magnez w razie potrzeby, 1-4 razy dziennie. Jeśli zauważysz, że nadal masz bóle głowy / migreny, może to oznaczać, że potrzebujesz więcej czasu, aby uzupełnić zapasy magnezu lub że reagujesz na pokarmy. Możesz także mieć infekcje, takie jak H. pylori, które mogą przyczyniać się do nadwrażliwości pokarmowej. W większości przypadków można łączyć magnez z lekami przeciwbólowymi, chociaż radzę najpierw skonsultować się z farmaceutą, ponieważ magnez może zapobiegać wchłanianiu niektórych leków. ​         

Jak wspomniano powyżej, niektóre rodzaje magnezu mogą być stosowane jako środki przeczyszczające. W szczególności osobom z Hashimoto i zaparciami polecam Magnesium Citrate Powder (Magnez Citrate Powder) firmy Rootcology. (dostępne wyłącznie w USA)

Osobom z prawidłową czynnością jelit lub z tendencją do biegunki polecam  Magnesium Glycinate (Glicynian Magnezu) marki Pure Encapsulations. W badaniach krwi wykazano, że ten rodzaj magnezu łagodzi niedobór magnezu. Zaobserwowałam też, że u niektórych osób glicynian magnezu może pogorszyć objawy lęku. Jeśli masz skłonność do niepokoju, lepszym wyborem będzie forma cytrynianu.

Należy również pamiętać, że magnez może zaburzać wchłanianie leków na tarczycę, więc należy odstawić magnez na cztery godziny przed spożyciem leków na tarczycę. W większości przypadków zalecam przyjmowanie magnezu przed snem, jednak przed rozpoczęciem suplementacji należy skonsultować się z lekarzem.

Moja własna historia magnezu

W roku 2003, na drugim roku studiów farmaceutycznych, po przechorowaniu mononukleozy, choroby spowodowanej wirusem Epstaina- Barra, występowały u mnie dokuczliwe bóle miesiączkowe i objawy zespołu jelita drażliwegi (IBS).
 
Jednego niedzielnego popołudnia wybrałam się odwiedzić moją koleżankę. Okazało się, że mama mojej koleżanki zaprosiła do ich domu osobę o zdolnościach jasnowidzących. Była to Rosjanka. Mama koleżanki mówiła trochę po rosyjsku, jasnowidzka znała trochę polski i jakoś się porozumiewały. O ile zdążyłam się zorientować miała ona opinię jednej z lepszych w swoim fachu. Kiedy mama koleżanki poprosiła aby mnie także zbadała, jasnowidzka stanęła nade mną i zaczęła coś mruczeć … Po kilku minutach powiedziała mi, że mam wczesne problemy z tarczycą i chorobę serca (w tym czasie nie byłam zdiagnozowana z żadną z tych chorób).
 
Znalazla też rozwiązanie na mój problem: powiedziała, że powinnam przyjmować magnez. Nawet dała mi jedno opakowanie tabletek magnezu. Będąc sceptyczną naukowcem oczywiście zignorowałam jej uwagi. W tym czasie tyle wiedziałam o magnezie, że można go stosować w zaparciach. Nie uważałam, że przyjmowanie magnezu jest dobrym pomysłem, skoro moje IBS manifestowało się głównie biegunką. Poza tym żaden lekarz nie wykrył u mnie problemów z tarczycą ani też choroby serca.
 
Nie przykładałam wagi do tego co powiedziała, dopiera 6 lat później, kiedy wykryto u mnie szmer w sercu (potencjalnie świadczący o wypadaniu zastawki mitralnej), a także rozpoznano Hahimoto, przypomniałam sobie o jej słowach.
 
Czasami zastanawiam się, co by się stało gdybym się wtedy zastosowała się do jej zaleceń?
 
Ciekawi mnie też w jaki sposób mogła odkryć moje dolegliwości stojąc i mrucząc nade mną. Jestem pewna, że w tym czasie nie wyglądałam na chorą, podobnie jak wszystkie osoby z chorobami autoimmunologicznymi.
 
Jakkolwiek nigdy nie będę w stanie wyjaśnić w racjonalny sposób jej wyjątkowych zdolności jasnowidzenia,  to postaram się wytłumaczyć "magiczne" działanie magnezu, poparte badaniami naukowymi.
 ​
Dopiero wiele lat później dowiedziałam się, że mam niedobór magnezu. Jednego razu po długiej i stresującej podróży samolotem nasiliły się u mnie silne bóle menstruacyjne i biegunka. (Prostaglandyny, które są odpowiedzialne za skurcze miesiączkowe spowodowane skurczami macicy, powodują również skurcze jelit, prowadzące do skurczów żołądka i biegunki.) Musiałam spędzić pół dnia w łóżku, czułam się słaba i zmęczona.

Nie zauważyłam u siebie żadnych innych objawów niedoboru magnezu, ale i tak zdecydowałam zastosować suplementy magnezu, ponieważ zdałam sobie sprawę, że połączenie stresu i chelatacji (którą zastosowałam wcześniej) prawdopodobnie wyczerpało więcej magnezu niż myślałam. Wiedziałam, że niedobór magnezu może zwiększyć produkcję prostaglandyn, więc pomyślałem, że warto spróbować suplementacji magnezem.

Zaczęłam przyjmować magnez przed snem na kilka tygodni przed kolejną miesiączką (najlepiej zapobiegać niż leczyć). Bóle miesiączkowe, które u mnie występowały oceniłam na 10/10 w skali bólu, a po zastosowaniu magnezu zmiejszyły się i wynosiły 1/10. Przyjmowanie dodatkowych dwóch dawek magnezu w ciągu dnia sprawiło, że przy następnym cyklu miesiączkowym bóle się zmniejszyły do 0,1 / 10. Po tym już nie potrzebowałam więcej ibuprofenu!
​
Podsumowanie

Jeśli cierpisz na bóle głowy, skurcze menstruacyjne, niepokój, bóle mięśni, zaparcia, bezsenność lub inne objawy, które mogą być związane z niedoborem magnezu, gorąco polecam wypróbowanie wysokiej jakości suplementu magnezu. Większość Amerykanów, a na pewno ci z Hashimoto, ma niedobory tego ważnego składnika odżywczego i mogą odnieść znaczne korzyści z suplementacji.

Aby uzyskać więcej informacji na temat moich protokołów dotyczących wątroby i nadnerczy - z których oba wykorzystują magnez jako kluczowy składnik odżywczy - zachęcam do zapoznania się z moją książką: "Hashimoto. Jak w 90 dni pozbyć się objawów i odzyskać zdrowie." Zawarte w nich informacje pomogą Ci przejść przez podróż jaką jest uzdrawianie i zaoferują praktyczne wskazówki, jak stosować suplementy. Moja książka kucharska: "Co jeść aby pozbyć się objawów Hashimoto" zawiera jeszcze głębsze omówienie protokołów żywieniowych i receptur leczniczych, które pomogą Ci zadbać o zdrowie tarczycy!

Czy próbowałeś/aś magnez? Czy suplementacja magnezem okazała się pomocna? 

Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto


References
  1. Lundberg, MD, G. Magnesium Deficiency: The Real Emperor of All Maladies?. Medscape. 2015. Available at: http://www.medscape.com/viewarticle/844214.
  2. Abbas A, Sakr H. Effect of magnesium sulfate and thyroxine on inflammatory markers in a rat model of hypothyroidism. Can J Physiol Pharmacol. 2016;94(4):426-32. doi:10.1139/cjpp-2015-0247.
  3. Moncayo R, Moncayo H. The WOMED model of benign thyroid disease: Acquired magnesium deficiency due to physical and psychological stressors relates to dysfunction of oxidative phosphorylation. BBA Clin. 2014;12(3):44-64. doi:10.1016/j.bbacli.2014.11.002.
  4. Cinar V. The effects of magnesium supplementation on thyroid hormones of sedentars and Tae-Kwon-Do sportsperson at resting and exhaustion. Neuro Endocrinol Lett. 2007;28(5):708-12.
  5. Baydas B, Karagos S, Meral I. Effects of oral zinc and magnesium supplementation on serum thyroid hormone and lipid levels in experimentally induced diabetic rats. Biol Trace Elem Res. 2002;88(3):247-53.
  6. Kawicka A, Regulska-Ilow B, Regulska-Ilow B. Metabolic disorders and nutritional status in autoimmune thyroid diseases. Postepy Hig Med Dosw (Online). 2015;69(2):80-90. doi:10.5604/17322693.1136383.
  7. Magnesium: Fact Sheet for Professionals. National Institutes of Health: Office of Dietary Supplements. 2016. Available at: https://ods.od.nih.gov/factsheets/Magnesium-HealthProfessional/.
  8. Calcium And Magnesium In Drinking Water: Public Health Significance. Geneva: World Health Organization Press; 2009. Available at: http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/43836/1/9789241563550_eng.pdf.
  9. Soma M. Effects of low magnesium diet on the vascular prostaglandin and fatty acid metabolism in rats. Prostaglandins. 1988;36(4):431-41.
  10. Moncayo R, Moncayo H. Exploring the aspect of psychosomatics in hypothyroidism: The WOMED model of body–mind interactions based on musculoskeletal changes, psychological stressors, and low levels of magnesium. Woman – Psychosomatic Gynaecology and Obstetrics. 2014;1:1-11. doi:10.1016/j.woman.2014.02.001.
  11. Moncayo R, Moncayo H. The WOMED model of benign thyroid disease: Acquired magnesium deficiency due to physical and psychological stressors relates to dysfunction of oxidative phosphorylation. BBA Clin. 2015;3:44-64. doi:10.1016/j.bbacli.2014.11.002.
  12. Moncayo R, Moncayo H. Proof of concept of the WOMED model of benign thyroid disease: Restitution of thyroid morphology after correction of physical and psychological stressors and magnesium supplementation. BBA Clin. 2015;3:113-122. doi:10.1016/j.bbacli.2014.12.005.


Please Note: Originally Published in May 2016, this article has been updated for accuracy and thoroughness.

Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto
0 Comments

7 MITÓW NA TEMAT ŻYWIENIA W HASHIMOTO

8/17/2020

1 Comment

 
Picture














7 MITÓW NA TEMAT ŻYWIENIA W HASHIMOTO

W trakcie mojej podróży z Hashimoto zdałam sobie sprawę, że moje własne zdrowie znacznie się poprawiło dzięki zmianom w odżywianiu. Miałam przeczucie, że nie jestem jedyną osobą, która zauważyła poprawę po zmianie diety, chociaż nie byłam w pełni przekonana, że jedna konkretna dieta jest odpowiedzią dla każdej osoby. Kiedy zaczęłam tym się bardziej interesować, zauważyłam, że większość osób, u których nastąpiła poprawa, wdrożyła podejście dietetyczne, które było bardzo podobne do mojego.

Odpowiedź na pytanie „Jaka jest właściwa dieta w Hashimoto?” nie jest prosta, ponieważ wszyscy jesteśmy różni i chociaż możemy mieć tę samą chorobę i podobne objawy, każdy z nas może potrzebować różnych interwencji, aby poczuć się lepiej. Jako pracownik służby zdrowia i osoba, która śledzi badania naukowe, uważam się za agnostyka dietetycznego. Staram się nie przywiązywać do jakichkolwiek dogmatów, czy to diet, ziół, leków czy innych metod leczenia. Moim celem jest próba znalezienia najlepszych protokołów i pokazanie moim klientom i czytelnikom, jak to działa! Istnieją pewne popularne mity i pytania, które słyszę na temat jedzenia, tarczycy i Hashimoto. Jak to się często dzieje w przypadku mitów czy “miejskiej legendy” wiele z nich jest oparte na faktach, które zostały albo źle zrozumiane albo też przekręcone Chociaż może nie istnieć dieta „jeden rozmiar dla wszystkich”, która będzie odpowiednia dla wszystkich, istnieją pewne wskazówki dietetyczne, które należy wyjaśnić każdemu, kto szuka optymalnej diety dla swojej indywidualnej sytuacji. Oto kilka pytań, które omówię:
  • Czy muszę unikać brokułów, jeśli mam Hashimoto?
  • Czy nabiał surowy jest lepszy niż nabiał pasteryzowany?
  • Czy migdały są dobrym substytutem ziaren?
  • Jeśli nie mam celiakii, czy mogę jeść gluten?
  • Czy powinienem jeść orzechy brazylijskie, aby uzyskać więcej selenu?
  • Czy dieta niskowęglowodanowa jest zła dla mojej tarczycy?
​
Mit 1: Pokarmy wolotwórcze powinny być wyeliminowane w Hashimoto. Oznacza to, że nie mogę jeść brokułów.

Nieszczęsne warzywa krzyżowe! Smaczne i zdrowe, takie jak kapusta, brukselka, jarmuż i kalafior mają złą reputację ze względu na starą i nieaktualną nomenklaturę chorób tarczycy. Słowo goitrogen (czynnik wolotwórczy) powstało w 1950 roku i oznaczało substancję, które powodują wole (goiter), czyli powiększenie tarczycy. Jest to pojęcie o szerokim znaczeniu, bo za nim kryje się wiele substancji, które na drodze różnorodnych mechanizmów, zaburzają funkcję tarczycy. Do tych mechanizmów należą: zahamowanie wydzielania hormonów, zaburzenia na etapie ich produkcji, a także blokowanie absorpcji jodu. 

Warzywa wolotwórcze należą do substancji blokujących wchłanianie jodu i można je spożywać w Hashimoto. 

Zalecam unikanie niektórych goitrogenów, które hamują enzym peroksydazę tarczycową lub hamują uwalnianie hormonów tarczycy, a także soi i nadmiaru jodu. Polecam również przyjrzenie się naukowym i klinicznym dowodom pod kątem szkodliwości dla tarczycy. Na przykład badania naukowe dowiodły, że olej rzepakowy (wytwarzany z rzepaku) i azotany znajdujące się w przetworzonej żywności mają bezpośredni toksyczny wpływ na tarczycę.

​Brakuje jednak dowodów na temat szkodliwości innych goitrogenów, takich jak warzywa kapustne (brokuły, kapusta, rzepa itp.). Kategoryzacja goitrogenów w roślinach krzyżowych wynika z obecności substancji znanych jako glukozynolany. Glukozynolany spożywane w dużych ilościach mogą zapobiegać wchłanianiu jodu do tarczycy.

Warzywa kapustne były dużym problemem w latach 50. kiedy to przeważała niedoczynność tarczycy spowodowana niedoborem jodu i wszystkie czynniki obniżające wchłanianie jodu pogarszały przebieg choroby. Jakkolwiek po tym jak zaczęto dodawać jod do soli, w większości krajów, Hashimoto zostało najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy i jest odpowiedzialne za 90-97% jej przypadków w USA i krajach Europy.

Niedobór jodu nie jest powszechny u osób z Hashimoto, a większość warzyw krzyżowych nie ma wystarczającej ilości glukozynolanów, aby wywołać niedobór jodu. Dlatego jedzenie warzyw krzyżowych (chyba że dana osoba jest na nie wrażliwa) jest całkowicie bezpieczne dla większości osób z Hashimoto i nie powinno wpływać na czynność tarczycy.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​większość warzyw krzyżowych jest dobrze tolerowana i zapewnia korzyści zdrowotne u większości osób z Hashimoto. Pomagają w detoksykacji organizmu, zwłaszcza po ugotowaniu. Nawet w stanie surowym są dobrze tolerowane przez większość osób, z wyjątkiem tych z SIBO lub przerostem bakterii jelita cienkiego (ponieważ rośliny krzyżowe są bogate w FODMAP, które pogarszają SIBO) oraz u tych z tych z mutacją genu CBS lub nadwrażliwością na siarkę (ze względu na wysoką zawartość siarki w roślinach krzyżowych).

Osobom, które mają obawy związane z niedoborem jodu, polecam gotowanie na parze, gotowanie lub fermentowanie warzyw. Już samo to wystarczy do rozbicia niewielkiej ilości glukozynolanów zawartych w tych warzywach.

Mit 2: Czy należy wyeliminować gluten jeżeli testy nie wykazały uczulenia?

Gluten jest białkiem i występuje w zbożach, takich jak pszenica, jęczmień i żyto. Zboża te są podstawą żywienia w diecie Zachodniej, stosowanej w Ameryce, w Europie, Australii. Gluten można znaleźć w chlebie, ciastach i w większości pokarmów procesowanych. W porównaniu ze zdrową populacją, osoby z Hashimoto, częściej chorują na celiakię i wyeliminowanie glutenu pomogło wielu z nich obniżyć przeciwciała i uzyskać remisję. 

Jednak celiakia to nie jedyny problem związany z glutenem. Moje osobiste i kliniczne doświadczenie pokazało, że nadwrażliwość na gluten, bez celiakii, jest jednym z najczęstszych wyzwalaczy Hashimoto.

Badania laboratoryjne mogą być bardzo pomocne, ale niestety testy nie są perfekcyjne. Często się zdarza, że w przypadku nietolerancji glutenu, produktów mlecznych i soi, wyniki będą fałszywie negatywne. Najlepszym sposobem na potwierdzenie nietolerancji glutenu jest zastosowanie diety eliminacyjnej. Polega ona na tym, że eliminujemy dany pokarm na 2-3 tygodnie i wprowadzamy go ponownie, jednocześnie obserwując reakcję organizmu.

Badania wykazały, że gluten indukuje przepuszczalność jelit u wszystkich osób, niezależnie od tego, czy mają celiakię, czy nie. Wiemy, że przepuszczalność jelit lub nieszczelne jelita są prawie zawsze obecne w osób z Hashimoto. Wyeliminowanie gluten z diety u wielu osób z Hashimoto doprowadzi do poprawy zdrowia jelit i ogólnego samopoczucia.

Przeprowadzając ankietę wśród moich klientów, 90% z nich poczuło się lepiej na diecie bezglutenowej, a tylko u 10% zdiagnozowano celiakię. Przejście na dietę bezglutenową może pomóc złagodzić wiele objawów związanych z Hashimoto, takich jak zmęczenie, wypadanie włosów, wzdęcia, zaparcia, biegunka, ból, refluks żołądkowy, przyrost masy ciała i wiele innych. Może również zmniejszyć atak autoimmunologiczny na tarczycę.

Przejście na dietę bezglutenową jest jedną z pierwszych rzeczy, które zalecam, gdy masz chorobę tarczycy, czy to Hashimoto, niedoczynność tarczycy, czy chorobę Gravesa-Basedowa. Moje badania wykazały, że 88 procent osób, które to robią, poczuje się znacznie lepiej. Jeśli masz chorobę tarczycy, proponuję aby na początek wyeliminować gluten na dwa tygodnie, aby sprawdzić, czy poczujesz się lepiej. (Pamiętaj, najlepszy test na skuteczność jakiejkolwiek interwencji jest to czy uzyskasz poprawę). 

Mit 3: Migdały należą do bardzo zdrowych pokarmów i powinno się je spożywać codziennie. 

Wiele osób stara się zastąpić ziarna innym, zdrowym pokarmem i do tego celu używają migdałów. Są one bardzo smaczne. Można je spożywać na surowo albo prażone jako przekąski, a także z mąki migdałowej wypiekać chleb i inne przysmaki.

Okazuje się jednak, że migdały są pokarmem bardzo uczulającym! Po glutenie, produktach mlecznych i soi są na czwartym miejscu najbardziej uczulających produktów pokarmowych. Często spotykam osoby, u których pojawiają się nowe alergie, a dzieje się tak dlatego, że nie zostało wyleczone przepuszczalne jelito (zobacz mit 7). Istnieje większe ryzyko alergii na migdały jeżeli spożywamy je codzienne. Dlatego też osoby, które nie wykazują jeszcze alergii na migdały, powinny spożywać je metodą rotacyjną, czyli co 3-4 dni.

Mit 4: Najlepszym źródłem selenu są orzeszki brazylijskie. 

Selen jest minerałem śladowym, który odgrywa kluczową rolę w funkcjonowaniu tarczycy, a jego niedobór został powszechnie uznany za czynnik środowiskowy wywołujący chorobę Hashimoto. Selen działa jako katalizator przekształcający nieaktywny T4 w biologicznie aktywny T3 i pomaga chronić komórki tarczycy przed szkodliwym działaniem nadtlenku wodoru, który jest wytwarzany podczas syntezy hormonów tarczycy.

Chociaż selen jest składnikiem odżywczym niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania tarczycy, jego działanie zależy od dawki i jest uważany za suplement o wąskim indeksie terapeutycznym. Przeprowadzono badania nad określoną dawką selenu potrzebną do redukcji przeciwciał tarczycowych. Dawki poniżej 200 mcg nie były pomocne w redukcji przeciwciał tarczycowych, a dawki większe niż 900 mcg dziennie okazały się toksyczne.

Wiele osób uważa, że ​​jedzenie orzechów brazylijskich pomoże podnieść poziom selenu. Należy jednak pamiętać, że zawartość selenu w orzechach brazylijskich może się znacznie różnić, w zależności od miejsca ich uprawy. Oznacza to, że orzech brazylijski może zawierać od 55 mcg do 550 mcg selenu. Jeśli orzechy brazylijskie nie zostały przetestowane pod kątem zawartości selenu, możesz nieświadomie przedawkować lub spożywać zbyt małą dawkę. Ponadto wiele osób z Hashimoto może być wrażliwych na orzechy, więc spożywanie orzechów brazylijskich przyniosłoby efekt przeciwny do zamierzonego.

Z tego powodu przyjmowanie selenu z suplementu może być dla Ciebie lepszą opcją. Selen metionina w formie suplementu, w dziennej dawce 200 mcg, został przebadany klinicznie w celu wykazania 50-procentowego zmniejszenia przeciwciał tarczycowych w ciągu trzech miesięcy. Niektórzy klinicyści mogą nawet zalecić dawkę nawet 400 mcg dziennie.

Mit 5: Surowe mleko można pić w Hashimoto, a tylko mleko pasteryzowane wywołuje nietolerancję.

Według tego mitu w procesie pasteryzowania mleka dochodzi do zmiany struktury białka i dlatego wywołuje ono alergię. Okazuje się jednak, że jeżeli osoba została zdiagnozowana z nietolerancją białek mleka (kazeiny czy białka serwatki), niezależnie od tego, czy pije mleko surowe, organiczne, bez laktozy czy mleko kozie, problem nietolerancji pozostanie.

Czasami się zdarza, że jeżeli pijemy mleko surowe cały czas może być dobra tolerancja, ale przeważnie większość dorosłych osób z Hashimoto nie toleruje dobrze mleka krowiego. Podobnie jest z mlekiem kozim. Jakkolwiek mleko wielbłąda zawiera proteinę różniącą się znacznie od proteiny mleka krowiego i nie prowadzi do reakcji krzyżowej. Dlatego też uważa się, że mleko wielbłąda jest dobrze tolerowane przez osoby z Hashimoto. 

Do najczęstszych reakcji na nabiał należą objawy jelitowe (takie jak wzdęcia, biegunka i refluks żołądkowy), a także reakcje ze strony układu oddechowego (kaszel, astma, zapalenie zatok, wyciek z nosa, śluz) i choroby skóry (egzema, wysypka, trądzik) ).

W przypadku nietolerancji nabiału, podobnie jak to się dzieje w przypadku wszystkich opóźnionych reakcji pokarmowych, prawie niemożliwe jest ustalenie, czy produkty mleczne są dla ciebie wyzwalaczem, chyba że wyeliminujesz wszystkie produkty mleczne na co najmniej 2-3 tygodnie i zobaczysz, czy niektóre z objawów, których doświadczasz, zostały złagodzone. Następnie możesz powoli wprowadzić nabiał z powrotem do swojej diety i obserwować czy objawy powracają. Nabiał był dla mnie ogromnym wyzwalaczem, a 60 procent moich klientów zgłosiło, że czują się lepiej na diecie bezmlecznej! 

Mit 6: Dieta z niską zawartością węglowodanów nie jest wskazana w Hashimoto

Niektórzy mogą być zaskoczeni, ale węglowodany nie są koniecznym elementem naszej diety. Nawet 50 procent osób z Hashimoto może mieć problemy z metabolizmem węglowodanów, a zastosowanie diety niskowęglowodanowej jest dla nich korzystne. Ograniczenie spożycia węglowodanów podczas leczenia Hashimoto pomaga zrównoważyć poziom cukru we krwi i prawdopodobnie doprowadzi do znacznie większej jasności umysłu, energii i mniej niepokoju. Ponadto wykazano, że przeciwciała tarczycy mają tendencję spadkową przy tego rodzaju planie żywieniowym.

​W badaniu z 2016 roku 108 osób z Hashimoto zostało losowo przydzielonych do badanej diety niskowęglowodanowej przez 3 tygodnie, a następnie porównano je z grupą kontrolną 72 pacjentów, którym podawano standardową dietę niskokaloryczną bez ograniczeń żywieniowych.

Już po 21 dniach wszyscy pacjenci w badanej grupie, którzy byli na diecie niskowęglowodanowej, wykazali znaczny spadek poziomu przeciwciał tarczycowych, o których wiadomo, że wskazują, jak agresywny jest atak na tarczycę. 

Niektóre osoby z Hashimoto (choć nie wszystkie) mogą nawet odnieść korzyści z diety o bardzo niskiej zawartości węglowodanów, takiej jak dieta ketogeniczna, w której spożywane są duże ilości tłuszczu, a węglowodany są ograniczone do mniej niż 20 gramów dziennie.

Niektóre osoby zaobserwowały, że czują się bardziej zmęczone po przejściu na dietę opartą na dużej ilości białka/ tłuszczu, do których należy dieta Paleo, ale najczęściej nie ma to nic wspólnego z brakiem węglowodanów. W rzeczywistości wiele osób z chorobami autoimmunologicznymi czuje się bardzo dobrze po zastosowaniu diety ketogennej (diecie o niskiej zawartości węglowodanów, w której jako paliwo używane jest tłuszcz, a nie węglowodany). Jeżeli czujesz się zmęczona po zastosowaniu diety opartej w większości na białkach i tłuszczach, może to oznaczać, że występuje niedobór kwasu żołądkowego, prowadzący do problemów z trawieniem białka. U wielu osób z Hashimoto występuje brak albo obniżony poziom kwasu żołądkowego i dlatego występuje u nich upośledzone trawienie białek. 

Zwiększenie ilości białka w diecie połączone z niewielką ilością węglowodanów może dawać uczucie zmęczenia, ponieważ proteiny stanowią większe obciążenie dla organizmu i trudniej jest z nich uzyskać składniki pokarmowe na potrzeby energetyczne. Postaraj się zacząć dzień z zielonym koktajlem aby pomóc w trawieniu, a także zwiększ ilość warzyw w diecie. Pomocne może się też okazać przyjmowanie enzymu betainy z pepsyną z pokarmami białkowymi. 

Inne sposoby aby zwiększyć ilość kwasu żołądkowego to picie ciepłej wody z cytryną, albo jednej łyżeczki octu jabłkowego ze szklanką wody w czasie spożywania pokarmów białkowych. 

Mit 7: Dieta może uzdrowić wszystko. Im więcej pokarmów wyeliminuję, tym będzie lepiej. 

W czasie kiedy wiele osób, poprzez zmianę diety, osiąga świetne rezultaty, a nawet uzyskuje remisję w Hashimoto, dla innych taka dieta nie przynosi poprawy. Proszę mnie nie zrozumieć źle, spożywanie diety bogatej w substancje pokarmowe i pozbawione substancji reaktywnych jest zawsze korzystne i przeze mnie polecane, ale kiedy po zastosowaniu diety przez 3 miesiące nie ma żadnej poprawy, może to świadczyć o stanie zapalnym w przewodzie pokarmowym.

Infekcja przewodu pokarmowego może prowadzić do przepuszczalnego jelita, które jest odpowiedzialne za powstanie Hashimoto. Większość infekcji wymaga ukierunkowanego leczenia, do których należy leczenie ziołami, antybiotykami, lekami przeciwgrzybiczymi i przeciwpasożytniczymi. 

 Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto

 References
  1. Skodje G, Sarna V, Minelle I, et al. Fructan, Rather Than Gluten, Induces Symptoms in Patients With Self-reported Non-celiac Gluten Sensitivity. Gastroenterology. 2017;S0016-5085(17):36302-36303. doi:10.1053/j.gastro.2017.10.040.
  2. Schnedi W, Lackner S, Enko D, Schenk M, Mangge H, Holasek S. Non-celiac gluten sensitivity: people without celiac disease avoiding gluten-is it due to histamine intolerance? Inflammation Research. 2017. doi:10.1007/s00011-017-1117-4.
  3. Leccioli V, Oliveri M, Romeo M, Berretta M, Rossi P. A New Proposal for the Pathogenic Mechanism of Non-Coeliac/Non-Allergic Gluten/Wheat Sensitivity: Piecing Together the Puzzle of Recent Scientific Evidence. Nutrients. 2017;9(11):1203. doi:10.3390/nu9111203.
  4. Hollon J, Puppa EL, Greenwald B, et al. Effect of Gliadin on Permeability of Intestinal Biopsy Explants from Celiac Disease Patients and Patients with Non-Celiac Gluten Sensitivity. Nutrients. 2015;7(3):1565–1576. doi:10.3390/nu7031565.
  5. Shabo Y, Barzel R, Margoulis M, Yagil R. Camel Milk for Food Allergies in Children. Immunology and Allergies. IMAJ 2005;7(12):796-798.
  6. Fasano A. Leaky gut and autoimmune disease. Clin Rev Allergy Immunol. 2012;42(1):71-78.
  7. Esposito T, Lobaccaro JM, Esposito MG, et al. Effects of low-carbohydrate diet therapy in overweight subjects with autoimmune thyroiditis: possible synergism with ChREBP. Drug Design, Development and Therapy. 2016;10:2939-2946. doi:10.2147/DDDT.S106440.
Note: Originally published in March 2015, this article has been revised and updated for accuracy and thoroughness.

1 Comment

MTHFR, HASHIMOTO I SKŁADNIKI ODŻYWCZE

8/3/2020

0 Comments

 
Picture












 MTHFR, HASHIMOTO I SKŁADNIKI ODŻYWCZE 

Być może słyszeliście określenie „mutacja genu MTHFR” i zastanawiacie się, co to jest. Na początek chciałbym powiedzieć, że preferuję termin zmienność genu MTHFR a nie mutacja. Słowo wariancja lub zmienność genetyczna daje większe możliwości interpretacji i moim zdaniem jest bardziej adekwatna w tym przypadku. Jakkolwiek słowo mutacja sugeruje zdarzenie, które jest rzadkie, nienaturalne lub wadliwe, zmienność genu MTHFR jest powszechna. W rzeczywistości występuje u nawet 55 procent populacji Europy i często nie ma negatywnych konsekwencji zdrowotnych. 

Zdecydowałam się użyć tej terminologii po tym, jak dowiedziałam się, że jestem nosicielką tej wariancji i dotyczy ona dwóch kopii genu MTHFR. Kiedy po raz pierwszy zobaczyłam wyniki moich testów, pomyślałam, że mam złe geny, mam wadę i jest coś jest ze mną źle. Podążanie tą ścieżką jest dość łatwe i nie chcę, żebyście kiedykolwiek poczuli się ofiarą, kiedy dowiecie się czegoś o sobie.

Powodem, dla którego wykonujemy testy i dowiadujemy się o naszych genach, jest wzbogacenie naszej wiedzy. Chociaż nie możemy zmienić naszych genów, to zdecydowanie mogę powiedzieć, że możemy zmienić ich ekspresję! Więc jeśli masz wariancję genu MTHFR lub myślisz o zrobieniu testów aby rozszerzyć wiedzę na ten temat, to  mam nadzieję, że ten artykuł okaże się pomocny. Z poniższego artykułu dowiesz się:
  • Jakie objawy i choroby są związane ze zmiennością genu MTHFR
  • Wpływ wariancji genetycznej na ekstrakcję składników odżywczych i powszechne niedobory składników odżywczych
  • Jak przetestować zmienność genu MTHFR i jak sprawdzić poziom homocysteiny
  • Jak wspierać szlaki metylacji za pomocą żywności i suplementów 

Zrozumienie zmienności genu MTHFR

Ważne jest, aby zrozumieć, co to znaczy mieć wariancję genu MTHFR, aby ustalić jakie to ma implikacje zdrowotne i czy może to przyczyniać się do niektórych objawów, których doświadczasz. 

Konkretnie chodzi o gen MTHFR methylenetetrahydrofolate reductase (NAD(P)H) i obecność mutacji tego genu można potwierdzić poprzez wykonanie badań genetycznych.
MTHFR gen koduje enzym MTHFR (odpowiada za jego powstanie). Enzym ten jest potrzebny do przemiany aminokwasu homocysteiny do metioniny, też aminokwasu, który jest niezbędny do budowy białek. Najbardziej znane warianty genu MTHFR (zwyczajowo nazywane C677T oraz A1298C) mogą prowadzić do  obniżenia aktywności enzymu MTHFR.

W rezultacie osoby ze zmiennością genetyczną i niską aktywnością enzymu MTHFR mogą wykazywać podwyższone poziomy homocysteiny, której obecność wiąże się ze stanami zapalnymi, chorobami serca, powikłaniami ciąży, a nawet poronieniami. Niska aktywność tego enzymu wiąże się również z wyższymi wskaźnikami występowania zespołu Downa i wad wrodzonych u potomstwa, a także z innymi późniejszymi problemami, takimi jak depresja, zwiększone ryzyko zakrzepów krwi i wyższe ryzyko niektórych nowotworów. 

Należy też zwrócić uwagę, że zmienność genetyczna zapobiega również prawidłowej metylacji, która jest jednym z kluczowych procesów detoksykacji organizmu. Upośledzenie metylacji może wpływać na zdolność usuwania niektórych toksyn z organizmu, takich jak rtęć i arsen, i może prowadzić do dominacji estrogenu. Objawy, takie jak mgła mózgowa, wrażliwość na chemikalia, depresja, drażliwość i niepokój, są związane z upośledzoną metylacją. Ponieważ objawy te często towarzyszą chorobie Hashimoto, opracowałam protokół wsparcia wątroby (w mojej książce: Hashimoto Jak w 90 dni pozbyć się objawów i odzyskać zdrowie), służący do wspomagania szlaków metylacji.

Badania wykazały, że inną możliwą konsekwencją tej zmienności genetycznej jest wrażliwość na niektóre środki znieczulające, takie jak podtlenek azotu, który jest powszechnie stosowany w gabinetach stomatologicznych. Jeśli planowana jest operacja i masz zmienność genu MTHFR, możesz kliknąć i wydrukować następujące artykuły dla swojego chirurga i anestezjologa, aby podzielić się z nimi tymi informacjami i poszukać alternatywnych opcji znieczulenia:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3919550/
Nie wszystkie informacje dla posiadaczy wariancji genu MTHFR są niekorzystne - dr Ben Lynch (autor książki Dirty Genes) donosi, że osoby urodzone z odmianą genu MTHFR mogą mieć pewne zalety, takie jak bycie bardziej czujnymi, produktywnym i skupionymi. Jako posiadacz dwóch odmian genów MTHFR z pewnością mogę to potwierdzić!

Efekty wariancji genetycznej genu MTHFR na ekstrakcję składników odżywczych

Zmienność genetyczna może również odgrywać rolę w niedoborach witamin. W szczególności podwyższony poziom homocysteiny, często spowodowany zmiennością genu MTHFR, wiąże się z niedoborami składników odżywczych, takich jak witamina B9 (kwas foliowy), B6 ​​i B12. Może wydawać się rozsądne przyjmowanie suplementu w celu rozwiązania problemu niedoboru kwasu foliowego, ale nie wszystkie źródła witaminy B9 są sobie równe. Osoby posiadające wariancję genu MTHFR mają trudności z wykorzystaniem kwasu foliowego, który występuje w wielu tanich suplementach, i który jest dodawany do pokarmów procesowanych. Niektórzy specjaliści twierdzą, że ten rodzaj syntetycznego kwasu foliowego może nawet gromadzić się w organizmie, i prowadzić do toksyczności. Przeprowadzono badania, które wykazały, że suplementy kwasu foliowego zwiększają ryzyko raka - to kolejny powód, aby porzucić przetworzoną żywność i multiwitaminę. (Jeśli szukasz lepszej multiwitaminy, polecam Nutrient 950 firmy Pure Encapsulations, który zawiera aktywną wersję kwasu foliowego.) Suplement dostępny wyłącznie u USA.

Powiązania między zmiennością genetyczną genu MTFHR a Hashimoto

Możesz się zastanawiać: „Czy wszyscy z Hashimoto mają tę zmienność i czy to pogarsza przebieg choroby?” Na szczęście odpowiedź brzmi: nie! W rzeczywistości, niedawne badanie przeprowadzone przez Arakawa i współpracowników u pacjentów z Hashimoto i chorobą Gravesa wykazało, że polimorfizmy - to znaczy zmiany genów, które mogą prowadzić do nieprawidłowej ekspresji - były tak samo częste w autoimmunologicznej chorobie tarczycy, jak w normalnej populacji. Ponadto autorzy doszli do wniosku, że ciężkość autoimmunologicznej choroby tarczycy (AITD) nie koreluje z tym, czy ktoś miał tę zmienność genów, czy nie. Oto fragment badania: Częstości genotypów i alleli polimorfizmów MTHFR + 677C / T i + 1298A / C nie wykazały istotnych różnic między zdrowymi osobami z grupy kontrolnej a pacjentami z AITD; te częstotliwości genotypu i alleli nie wpływały na rokowanie w AITD.

Innymi słowy, prawdopodobieństwo wystąpienia jednego lub obu polimorfizmów MTHFR, a także częstość wariantów (alleli) genu MTHFR nie okazały się bardziej rozpowszechnione u osób z autoimmunologiczną chorobą tarczycy w porównaniu z osobami, które jej nie mają.

Niemniej jednak zmienność genu MTHFR pojawia się często u osób z niedoczynnością tarczycy.
​
Testy na obecność genu MTHFR i poziom homocysteiny

Aby potwierdzić obecność wariancji genu MTHFR należy wykonać badanie genetyczne, a poziom homocysteiny poprzez badanie krwi. Ważne jest, aby zbadać zarówno poziom homocysteiny, jak i zmienność genu MTHFR, ponieważ chociaż możesz nie mieć wariancji genetycznej, która wpływa na szlaki metylacji, możesz nadal mieć podwyższony poziom homocysteiny, który świadczy o stanie zapalnym w naszym organizmie. Podwyższony poziom homocysteiny może również wskazywać na niedobór witamin z grupy B.

Badanie poziomu homocysteiny jest obecnie dostępne w wielu laboratoriach. Należy pamiętać, że optymalne zakresy referencyjne dla homocysteiny są w pewnym stopniu rozwijającą się nauką. Podczas gdy wyższy poziom homocysteiny wiąże się z licznymi komplikacjami zdrowotnymi, zbyt niski poziom homocysteiny może być również problematyczny i wiązany jest z neuropatią obwodową (często odczuwaną jako mrowienie dłoni i ramion) oraz upośledzoną zdolnością do wytwarzania glutationu, ważnego przeciwutleniacza, który zmniejsza stany zapalne w organizmie.

Niskie poziomy glutationu zostały skorelowane z toksycznością Hashimoto i metali ciężkich. W zależności od laboratorium, niektóre zakresy referencyjne mogą określać nadmiar homocysteiny jako> 10 lub 11 µmol / L, podczas gdy poziomy poniżej 6 µmol / L mogą być uważane za zbyt niskie.

Inne zakresy referencyjne, takie jak podany przez Medscape,, rozkładają poziomy homocysteiny w zależności od wieku i płci. (Poziomy homocysteiny zwykle wzrastają wraz z wiekiem).
  • Wiek 0-30 lat: 4,6-8,1 µmol / l
  • Wiek 30-59 lat: 6,3-11,2 µmol / l (mężczyźni); 4-5-7,9 µmol / l (kobiety)
  • Wiek> 59 lat: 5,8-11,9 µmol / l

Optymalny zakres poziomów homocysteiny wydaje się być gdzieś pomiędzy 5-7 µmol / l. Wyobrażam sobie, że podobnie jak w większości laboratoriów, poziomy homocysteiny to po prostu liczby, które należy wziąć pod uwagę, patrząc na ogólny obraz stanu zdrowia, a indywidualne odchylenia mogą się zdarzyć.

Jeśli chodzi o testowanie zmienności genetycznej MTHFR, wiele laboratoriów oferuje również testy na ten gen. Na przykład, możesz zamówić zestaw do badania śliny na 23andme.com,, a wiele osób może otrzymać te testy od swoich lekarzy. Jednak niektórzy mogą być zaniepokojeni tym, że te informacje genetyczne są zgłaszane do ubezpieczenia lub pracodawców i to potencjalnie może wpłynąć na koszt ubezpieczenia. Na szczęście można zamówić poufne testy, które nie zostaną zgłoszone do ubezpieczenia, korzystając z usług laboratoryjnych online, takich jak Ulta Labs for Homocysteine or Ulta Labs MTHFR gene variation test. ( Testy dostępne w USA).

Istnieją dwie możliwe wariancje genu MTHFR, które możesz mieć (gen C677T, jak i gen A11298C).

Oto różne typy potencjalnych zmian:
  • Odmiana homozygotyczna - możesz mieć dwie kopie tej samej odmiany MTHFR.
  • Odmiana heterozygotyczna - Możesz mieć jedną kopię odmiany MTHFR.
  • Złożona odmiana heterozygotyczna - możesz mieć po jednej kopii z każdej wariancji genetycznej

Podwyższony poziom homocysteiny, niezależnie od tego, czy masz wariancję genu MTHFR, czy nie, może wskazywać na stan zapalny w organizmie. Podczas gdy osoby z podwyższonym poziomem homocysteiny mogą odnieść korzyści z diety i suplementacji (szczególnie jeśli wzrost był spowodowany przez prozapalną żywność i niedobory składników odżywczych), inne przyczyny zapalenia powinny być również brane pod uwagę i należy je diagnozować w porozumieniu z lekarzem leczącym.

Pokarm jako lekarstwo

​Jeśli masz tę odmianę genów, pamiętaj: geny NIE są twoim przeznaczeniem! Osobiście jestem nosicielką obydwu kopii genu MTHFR, ale żyję i mam się dobrze. Innymi słowy, obecność genu nie zawsze oznacza ekspresję genów. Wszystko zależy od twojego unikalnego składu genetycznego, wyborów stylu życia i interwencji. Jest wiele rzeczy, które możesz zrobić, aby wspierać i optymalizować ścieżki metylacji.

Po pierwsze, zalecam dietę, która obniży ogólne stan zapalny w organizmie, taką jak dieta Root Cause Paleo. (Plan, który polecam, nie tylko eliminuje przetworzoną żywność, ale koncentruje się również na wysokim spożyciu warzyw). Jeśli chodzi o wysoki poziom homocysteiny istnieją dwie główne ścieżki rozkładu homocysteiny przy udziale składników odżywczych. Jedna z tych ścieżek obejmuje użycie witamin z grupy B, podczas gdy druga wykorzystuje trimetyloglicynę (betainę), aby pomóc w metabolizowaniu homocysteiny.

Następujące składniki odżywcze mogą wspierać proces metylacji i zmniejszyć poziom homocysteiny:
  • kwas foliowy (B9) - kwas foliowy obecny w jego aktywowanej postaci można znaleźć w prawdziwych produktach spożywczych, takich jak zielone warzywa liściaste (np. szpinak, kapusta włoska i rzymska), szparagi, papaja, fasola (zwłaszcza soczewica), awokado, brukselka, orzechy, nasiona i buraki.
  • Witamina B6 - bogate źródła obejmują mięso, fasolę, awokado oraz orzechy i nasiona.
  • Witamina B12 - występuje głównie w mięsie i może jej brakować w diecie wegańskiej i wegetariańskiej.
  • Ryboflawina (B2) - bogate źródła obejmują jagnięcinę, jajka, wątrobę, łososia i grzyby.
  • Betaina AKA trimetyloglicyna - betainę można znaleźć w buraczkach, pełnych ziarnach, takich jak komosa ryżowa i szpinaku.

Suplementy wspierające metylację
​Oczywiście możemy nie być w stanie uzyskać wystarczającej ilości potrzebnych składników odżywczych z samego pożywienia. Osoby ze zmiennością genu MTHFR i wysokim poziomem homocysteiny mogą również odnieść korzyści z aktywowanych wersji kwasu foliowego, B6 i B12, takich jak metylowany folian (znany również jako folian L-5-MTHF, metylofolan, 5-formylotetrahydrofolian lub NatureFolate), pirydoksylo- Odpowiednio 5-fosforan (P5P) i metylokobalamina.

W mojej ankiecie obejmującej 2232 osób z Hashimoto, 45 procent uczestników stwierdziło, że poczuli się lepiej po dodaniu suplementów wspomagających metylację, takich jak metylowany kwas foliowy, B12 i B6. Kolejne 59 procent zgłosiło, że czuje się lepiej po dodaniu enzymu trawiennego betainy z pepsyną i podejrzewam, że poprawa wynikała na skutek lepszej metylacji. Najważniejsze zmiany, które wystąpiły to: wzrost energii, zmniejszenie bólu i poprawa nastroju. Tak więc, jeśli zdarza się, że masz również niski poziom kwasu żołądkowego (jak wiele osób z Hashimoto), zażywanie enzymu trawiennego Betaina z pepsyną to kolejny świetny sposób na uzyskanie dodatkowej trimetyloglicyny. Betaina HCl i pepsyna są niezbędne do odpowiedniego wchłaniania witaminy B12, a także białka, wapnia i żelaza.

Suplement MTHFR Pathways, zawierający synergiczne składniki odżywcze, które wspierają szlaki homocysteiny, w tym aktywowane formy folianu, B2, B6 i B12 oraz trimetyloglicynę (betainę). Uwaga: Suplementy Rootcology są dostępne wyłącznie w Stanach Zjednoczonych.

Ta kombinacja może pomóc w usprawnieniu wydajnego metabolizmu homocysteiny i utrzymaniu zdrowego szlaku homocysteiny, umożliwiając normalną produkcję niezbędnych i ważnych produktów końcowych, w tym zawierających siarkę aminokwasów tauryny i cysteiny oraz neuroprzekaźników norepinefryny i dopaminy.

Optymalnie funkcjonujący szlak homocysteiny dostarcza grup metylowych i siarkowych niezbędnych do reakcji biochemicznych, takich jak detoksykacja, odporność, idealna struktura stawów i chrząstek oraz zdrowie mózgu i układu krążenia - dlatego ważne jest, aby skutecznie metabolizować homocysteinę.

Polecam suplementację w następujący sposób, w oparciu o wyniki testu poziomu homocysteiny:

Wyniki testu homocysteiny                        Liczba kapsułek dziennie
<6 µmol / L                                                   1
6-9 µmol / L                                                  2
9-15 µmol / l                                                 3
> 15 µmol / L                                                5

​Ponadto wiele interwencji związanych ze stylem życia, które są pomocne w przypadku Hashimoto, jest również korzystnych dla osób ze zmiennością MTHFR. Omawiam te interwencje bardziej szczegółowo w mojej pierwszej książce, Hashimoto’s: "Jak znaleźć i wyeliminować źródłową przyczynę choroby" oraz w drugiej książce "Hashimoto Jak w 90 dni pozbyć się objawów i odzyskać zdrowie".


Co się stanie, jeśli poczujesz się gorzej po zażyciu MTHFR Pathways lub Betaine?

Podczas gdy większość osób z Hashimoto czuje się lepiej, około 8 procent osób może poczuć się  gorzej z MTHFR Pathways. Niektóre osoby, które czują się nieco gorzej (mogą odczuwać większy niepokój i drażliwość), mogą skorzystać na zmniejszeniu dawki. Jeśli jednak „gorsze samopoczucie” trwa dłużej niż kilka dni, może to być spowodowane wzmożoną metylacją, innymi zmianami genów lub wrażliwością na suplementy, dlatego suplementy należy odstawić. Jak zawsze, słuchaj swojego ciała i rady  doświadczonych praktyków.

Podsumowanie

Niektórzy ludzie mają zmienność genetyczną, która może upośledzać ich zdolności odtruwające, wpływać na sposób wchłaniania niektórych witamin z grupy B.

Jakkolwiek nie możemy zmienić naszych genów, możemy całkowicie zmienić ich ekspresję! Możesz wspierać swoje szlaki metylacji interwencjami dietetycznymi i suplementami. Na początek należy przetestować swój poziom homocysteiny i zrobić badanie na obecność wariancji genu MTHFR. Jeśli okaże się, że badania są pozytywne wspieranie szlaków metylacji suplementami może złagodzić niektóre objawy, których doświadczasz.

Stworzyłam pomocną grafikę, która pomoże zapamiętać, jak wspierać szlaki metylacji:(poniżej)
​
  • Wykonaj test na poziom homocysteiny i na obecność wariancji genu MTHFR
  • Wyeliminuj suplementy, które zawierają kwas foliowy
  • Spożywaj więcej pokarmów zawierających aktywny kwas foliowy a znajdujący się w szparagach, szpinaku i wątrobie wołowej
  • Zwiększ spożycie witaminy B6 i B12 (występują w mięsie)
  • Spożywaj suplementy zawierające aktywowaną wersję kwasu foliowego, B6, B12, takie jak folian metylu (folian L-5-MTHF) pirydoksy-5-fosforan (P5P) i metylokobolamina
  • Aby wspomóc metabolizowanie homocysteiny zwiększ spożywanie pokarmów zawierających betainę- znajduje się ona w buraczkach, szpinaku, roślinach pełnoziarnistych, takich jak komosa ryżowa
  • Włącz suplementy, takie jak betaina z pepsyną i MTHFR Pathways
Picture




​
Picture




























References
  1. Dell’edera D, Tinelli A, Milazzo G, et al. Effect of multivitamins on plasma homocysteine in patients with the 5,10 methylenetetrahydrofolate reductase C677T homozygous state. Molecular Medicine Reports. 2013;8(2): 609-612. doi:10.3892/mmr.2013.1563.
  2. McNulty H, Pentieva K, Hoey L, Strain J, Ward M. Nutrition throughout life: folate. International journal for vitamin and nutrition research. 2012;82(5):348-354. doi: 10.1024/0300-9831/a000130.
  3. Zappacosta B, Mastroiacovo P, Persichilli S, et. al. Homocysteine lowering by folate-rich diet or pharmacological supplementations in subjects with moderate hyperhomocysteinemia. Nutrients. 2013;5(5):1531-1543. doi:10.3390/nu5051531.
  4. Prinz-Langenohl R, Brämswig S, Tobolski O, et al. [6S]-5-methyltetrahydrofolate increases plasma folate more effectively than folic acid in women with the homozygous or wildtype 677C→T polymorphism of methylenetetrahydrofolate reductase. British Journal of Pharmacology. 2009;158(8):2014–2021. doi: 10.1111/j.1476-5381.2009.00492.x.
  5. Dietary Supplement Fact Sheet: Folate. National Institutes of Health. http://ods.od.nih.gov/factsheets/Folate-HealthProfessional/. Updated April 20, 2016. Accessed January 2, 2018.
  6. Dietary Supplement Fact Sheet: Vitamin B6. National Institutes of Health. http://ods.od.nih.gov/factsheets/VitaminB6-HealthProfessional/. Updated February 11, 2016. Accessed January 2, 2018.
  7. Online Lab Testing & Blood Tests for Functional Medicine. My Labs for Life. www.mylabsforlife.com. Accessed June 3, 2013.
  8. ZRT Laboratory – Innovative lab testing made simple. ZRT Laboratory. www.zrtlabs.com. Accessed June 3, 2013.
  9. Walsh N. Folic acid cancer debate continues. MedPage Today. 2013. http://www.medpagetoday.com/HematologyOncology/ColonCancer/37008. Accessed June 3, 2013.
  10. Lynch B. What is MTHR?. MTHFR.net. http://mthfr.net. Accessed June 3, 2013.
  11. Arakawa Y, Watanabe M, Inoue N, et al. Association of polymorphisms in DNMT1, DNMT3A, DNMT3B, MTHFR and MTRR genes with global DNA methylation levels and prognosis of autoimmune thyroid disease. Clinical and Experimental Immunology. 2012;170(2):194–201. doi:10.1111/j.1365-2249.2012.04646.
  12. Nagele P, Zeugswetter B, Wiener C, et al. Influence of Methylenetetrahydrofolate Reductase Gene Polymorphisms on Homocysteine Concentrations after Nitrous Oxide Anesthesia. Anesthesiology. 2008;109:36-43. doi:10.1097/ALN.0b013e318178820
  13. Pollak A, Mueller-Malesinska M, Lechowicz U, et al. MTHFR 677T is a strong determinant of the degree of hearing loss among Polish males with postlingual sensorineural hearing impairment. DNA Cell Biol. 2012;31(7):1267-1273. doi: 10.1089/dna.2012.1607.
  14. Lynch B. Dirty Genes: A Breakthrough Program to Treat the Root Cause of Illness and Optimize Your Health. New York, Harper One: 2018.
  15. Elhomsy G. Homocysteine: Reference Ranges. Medscape. https://emedicine.medscape.com/article/2085682-overview. Published January 18, 2013. Updated November 21, 2014. Accessed January 31, 2018.
  16. Pizzorno J. Homocysteine: Friend or Foe? Integrative Medicine: A Clinician’s Journal. 2014;13(4):8-14.

Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto
0 Comments

WIELE TWARZY HASHIMOTO

7/27/2020

0 Comments

 
Picture







​WIELE TWARZY HASHIMOTO

Osoby, u których niedawno zdiagnozowano Hashimoto, są często zdezorientowane co do objawów, których doświadczają. Osobiście byłam w szoku, że zdiagnozowano u mnie niedoczynność tarczycy, a nie nadczynność. Byłam szczupła, niespokojna, rozdrażniona i oprócz uczucia zimna, zapominania i zmęczenia miałam kołatanie serca - wszystkie objawy typowe dla nadczynności tarczycy. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że 90-95% przypadków niedoczynności tarczycy jest spowodowanych przez Hashimoto, atak autoimmunologiczny na tarczycę - a Hashimoto ma unikalny zestaw objawów w porównaniu z niedoczynnością tarczycy nieautoimmunologiczną. Zrozumiałam, że Hashimoto może wyglądać bardzo różnie w zależności od osoby.  Kiedy porównamy dwie osoby z Hashimoto, to okaże się, że będą miały zupełnie inne objawy i o różnym stopniu nasilenia od łagodnego, do ciężkiego przebiegu. Jedni pomimo Hashimoto potrafią pracować 80 godzin tygodniowo i biegać maratony, podczas gdy inni ledwo potrafią z rana wstać z łóżka. Objawy Hashimoto obejmują szerokie spektrum - w tym artykule chciałbym zwrócić uwagę na to, jak różne mogą być objawy u poszczególnych osób. W tym artykule omówimy:
  • Różnice między niedoczynnością a nadczynnością tarczycy
  • Objawy związane z Hashimoto
  • Typowe przyczyny
  • Kroki, które możesz podjąć dzisiaj, aby wyeliminować swoje główne przyczyny

Czy występują u ciebie naprzemiennie objawy niedoczynności i nadczynności tarczycy?

Tarczyca jest ważnym narządem hormonalnym, który produkuje hormony regulujące nasz metabolizm. Gdy tarczyca nie funkcjonuje prawidłowo, może wystąpić nadmiar lub brak produkcji hormonów tarczycy, co może prowadzić odpowiednio do objawów nadczynności lub niedoczynności tarczycy.

Nadczynność tarczycy charakteryzuje się nieprawidłową pracą tarczycy, która wytwarza i uwalnia nadmiar hormonów do organizmu. Często jest to spowodowane nadczynnymi guzkami tarczycy, atakiem na układ odpornościowy (jak ma to miejsce w przypadku choroby autoimmunologicznej Gravesa-Basedowa), infekcją wirusową lub spożywaniem pokarmów lub leków zawierających duże ilości jodu.

Z kolei niedoczynność tarczycy jest związana z brakiem hormonów tarczycy, który może wystąpić w wyniku działania wielu różnych czynników (w tym niedoboru jodu, chirurgicznego usunięcia tarczycy lub uszkodzenia tarczycy).

Objawy nadczynności tarczycy

Nadczynność tarczycy lub nadmiar hormonów tarczycy ma działanie pobudzające. Klasyczne objawy obejmują:
  • Utrata masy ciała
  • Kołatanie serca
  • Niepokój
  • Wytrzeszcz gałek ocznych 
  • Drżenie
  • Drażliwość
  • Skąpe miesiączki
  • Zmęczenie
  • Nietolerancja ciepła
  • Zwiększony apetyt
  • Wypadanie włosów
  • Powiększona tarczyca
  • Nadmierne pocenie 
  • Częste wypróżnienia
  • Bezpłodność
  • Miękkie paznokcie
  • Ciepłe, wilgotne dłonie
  • Drżenie palców
  • Bezsenność
  • Osłabienie mięśni
  • Nerwowość

Objawy niedoczynności tarczycy

  • Wolniejszy metabolizm prowadzący do przyrostu masy ciała 
  • Zapominanie 
  • Uczucie zimna lub nietolerancji na zimno
  • Depresja
  • Zmęczenie
  • Sucha skóra
  • Zaparcia
  • Utrata ambicji
  • Włosy suche, szorstkie
  • Skurcze mięśni
  • Sztywność
  • Ból stawów 
  • Utrata zewnętrznej trzeciej części brwi
  • Obfite miesiączki
  • Bezpłodność
  • Bóle mięśni
  • Opuchnięta twarz
  • Wolne bicie serca
  • Kruche paznokcie
  • Artretyzm

Objawy te mogą występować w dowolnej kombinacji u osób z chorobami tarczycy, ale stopień, w jakim wpływają na osobę, może się również znacznie różnić. Na przykład jedna osoba z niedoczynnością tarczycy może przybierać na wadze, pomimo zdrowej diety i regularnych ćwiczeń, podczas gdy u innych waga może być normalna lub nawet może wystąpić niedowaga. Ponadto objawy, których doświadcza dana osoba, mogą się zmieniać, znikać i pojawiać się z czasem.
Picture









​





























​Objawy Hashimoto
Jeśli czytasz ten artykuł, prawdopodobnie szukasz informacji na temat Hashimoto? Hashimoto to choroba autoimmunologiczna, w wyniku której układ odpornościowy uszkadza tarczycę, co prowadzi do braku hormonów tarczycy. Większość przypadków niedoczynności tarczycy w Stanach Zjednoczonych i innych krajach, które dodają jod do soli, jest spowodowana przez Hashimoto. Chociaż Hashimoto jest główną przyczyną niedoczynności tarczycy, istnieje różnica pomiędzy Hashimoto a niedoczynnością tarczycy. Jedna osoba może mieć jedno, a drugie nie. Większość przypadków czystej niedoczynności tarczycy można wyleczyć, przyjmując hormony tarczycy. Jednak, ponieważ 97 procent przypadków niedoczynności tarczycy jest spowodowanych Hashimoto, Hashimoto i atak autoimmunologiczny pozostaną, nawet jeśli odpowiedni poziom hormonów tarczycy zostanie przywrócony (chyba że znajdziemy i wyleczymy pierwotną przyczynę).

Osoby z Hashimoto mogą doświadczać ZARÓWNO objawów niedoczynności, jak i nadczynności tarczycy, ponieważ w miarę niszczenia komórek tarczycy do krążenia uwalniane są zmagazynowane hormony, powodując toksyczny poziom hormonów tarczycy w organizmie. Jest to znane jako tyreotoksykoza lub haszytoksykoza. Ostatecznie zmagazynowane hormony tarczycy mogą się wyczerpać, a z powodu uszkodzenia komórek tarczycy organizm może nie być już w stanie produkować wystarczającej ilości hormonów i wtedy rozwija się niedoczynność tarczycy.
Picture







​Wyjaśnia to, dlaczego u osób z Hashimoto widzimy zarówno objawy nadczynności, jak i niedoczynności tarczycy, dodatkowo do innych objawów typowych dla Hashimoto - szczególnie tych związanych z dolegliwościami żołądkowo-jelitowymi, takimi jak zespół jelita drażliwego (IBS), refluks żołądkowy (GERD), biegunka, zaparcia i wzdęcia. Oprócz wielu objawów, które często obserwujemy, związanych z nadczynnością i niedoczynnością tarczycy, w Hashimoto często występuje:
  • Niepokój
  • Depresja
  • Przybranie na wadze
  • Wahania nastroju
  • Zmęczenie
  • Mgła mózgowa
  • Zimne dłonie i stopy
  • Problemy żołądkowo-jelitowe
  • Wrażliwość pokarmowa

Osobiście doświadczyłam zespołu jelita drażliwego (IBS), lęku i zaawansowanego zespołu nadgarstka w obu dłoniach, co wymagało noszenia specjalnego aparatu. Jednak pomimo moich objawów wyglądałam dobrze (z wyjątkiem wzdęć). Ciągle miałam włosy na głowie (pomimo ich dużej utraty) i nie potrzebowałam kul (chociaż odczuwałem ból nóg i mięśni). Kiedy wracałam z pracy do domu, mogłam tylko jeść, oglądać telewizję i zasypiać na kanapie. Byłam dowodem na to, że objawy tarczycy mogą być dokuczliwe, mimo że na zewnątrz tego nie widać. Niektóre z tych objawów mogły być bezpośrednio związane z niedoborem hormonów tarczycy. Inne mogły być spowodowane innymi problemami (np. infekcjami jelit), które obserwuje się u wielu osób z Hashimoto. Dlatego ważne jest, aby zidentyfikować pierwotne przyczyny TWOJEGO Hashimoto, abyś mógł podjąć pierwsze kroki w kierunku wyleczenia!

Identyfikowanie i eliminowanie podstawowych przyczyn
 
Niektórzy lekarze odrzucają choroby autoimmunologiczne jako rezultat pewnych genów i uważają, że raz obecne, nie można ich cofnąć. Jednak wiodący badacz w tej dziedzinie, dr Fasano, udowodnił, że jest inaczej. Odkrył trójnożny stół autoimmunizacji. Według jego badań istnieją trzy czynniki, które muszą być obecne, aby choroba autoimmunologiczna mogła się rozwinąć:
  • Predyspozycja genetyczna
  • Zewnętrzny wyzwalacz
  • Przepuszczalność jelit, znana również jako nieszczelne jelito (stan, w którym uszkodzona bariera jelitowa umożliwia toksynom i cząstkom pokarmu przedostanie się do krwiobiegu i dalsze uszkadzanie naszych jelit)
Dr Fasano odkrył, że po usunięciu przepuszczalności jelit i / lub wyzwalacza stan autoimmunologiczny przejdzie do remisji.  (Tak, remisja jest możliwa w przypadku Hashimoto!) Osoby z Hashimoto często mają podobne wyzwalacze i przyczyny. Chociaż lista potencjalnych wyzwalaczy jest długa, najczęściej są to:    

1.Nietolerancje pokarmowa: Najczęstsze nadwrażliwości pokarmowe występujące u osób z Hashimoto to gluten, nabiał, soja, zboża, psiankowate (ziemniaki, pomidory i papryka), orzechy i nasiona. Dlatego też zmianę diety należy rozpocząć od wyeliminowania glutenu, nabiału i soi.

Przeprowadzając ankietę wśród moich czytelników, odkryłam, że około 93 procent czuje się lepiej na diecie bezglutenowej. Kolejne 75 procent stwierdziło, że czuje się lepiej na diecie bez nabiału, 73 procent czuło się lepiej bez zbóż, a kolejne 60 procent stwierdziło, że czuje się lepiej bez soi. Diety wolne od jajek i psiankowatych były pomocne odpowiednio w 40% i 35% przypadków. Jednym z najłatwiejszych sposobów na rozpoznanie własnej wrażliwości pokarmowej jest dieta eliminacyjna.

2.Wyczerpanie się składników odżywczych: Niedobory mikroelementów są powszechne u osób z Hashimoto. Może to być spowodowane brakiem wystarczającej ilości hormonów tarczycy, ponieważ ich niedobór sprawia, że ​​ekstrakcja składników odżywczych z pożywienia jest trudniejsza i mniej wydajna. Niedobory składników odżywczych mogą również wystąpić w wyniku spożywania pokarmów ubogich w składniki odżywcze, stosowania diety ograniczającej kalorie, zapalenia spowodowanego infekcjami lub nadwrażliwością pokarmową, przyjmowania niektórych leków lub braku równowagi bakterii jelitowych.  

Przywrócenie odpowiedniego poziomu składników odżywczych poprzez spożywanie pokarmów bogatych w składniki odżywcze, suplementację i optymalizację trawienia to jedne z najszybszych sposobów na lepsze samopoczucie z Hashimoto!  

3.Osłabiona reakcja na stres: Stres wpływa na wiele różnych funkcji organizmu, w tym metabolizm, produkcję hormonów, regulację układu odpornościowego i reakcję emocjonalną. Może również osłabiać czynność tarczycy, ponieważ organizm stara się zachować energię, aby poradzić sobie z każdym problemem - niezależnie od tego, czy jesteś ścigany przez niedźwiedzia, czy utkniesz w korku. Nadnercza nie są w stanie rozszyfrować tego, co się dzieje w odpowiedzi „walcz lub uciekaj”, więc reagują w ten sam sposób.

Odpowiedź „walcz lub uciekaj” może uchronić nas przed niebezpieczeństwem i pomóc w radzeniu sobie z trudnymi sytuacjami życiowymi. Jednak problemy pojawiają się, gdy ten rodzaj stresu trwa, a organizm stale hamuje czynność tarczycy, aby uporać się ze stresem.

Ponadto wysoki lub niski poziom kortyzolu, spowodowany przewlekłym stresem, może powodować hipoglikemię (niski poziom cukru we krwi) i hiperglikemię (wysoki poziom cukru we krwi). Jeśli nie są kontrolowane, to zaburzenia równowagi cukru we krwi mogą prowadzić do objawów niedoczynności tarczycy. Wzrost kortyzolu zakłóci również równowagę osi HPT (podwzgórze-przysadka-tarczyca), na której organizm opiera się, aby utrzymać stały poziom hormonów tarczycy.

Możesz zacząć wprowadzać kilka prostych kroków, aby zmniejszyć obciążenie stresem, takich jak poświęcenie czasu dla siebie (masaż jest moją ulubioną opcją!), zajęcia jogi lub medytacja.

4.Toksyny: Uniknięcie toksyn może być prawie niemożliwe, ponieważ są one wszędzie - kosmetyki, produkty do pielęgnacji skóry, pestycydy, spaliny - cokolwiek wdychamy, połykamy i wchłaniamy w skórę, ostatecznie krąży w naszym ciele. W rzeczywistości, w 2006 roku Centers for Disease Control poinformowało, że przeciętny Amerykanin ma w organizmie 116 ze 148 powszechnie stosowanych syntetycznych związków chemicznych!

Często jesteśmy narażeni na działanie ksenoestrogenów (znajdujących się w BPA, soi, ftalanach, parabenach itp.), które mogą zwiększać TSH i utrwalać autoimmunologiczny atak na tarczycę.

Inne toksyny, takie jak triklosan (niedawno zakazany przez FDA i znajdowany w mydle antybakteryjnym, paście do zębów, dezodorancie, lakierze do włosów i wielu innych produktach do pielęgnacji ciała) również działają toksycznie na tarczycę.

Istnieją również toksyny zwane halogenami (tj. bromki, chlorki i fluorki), które mogą konkurować z miejscami receptorów w tarczycy i odkładać się w naszej tkance tarczycowej, prowadząc do zapalenia i śmierci komórek tarczycy. W szczególności fluor może siać spustoszenie w tarczycy. Znajduje się w szeregu produktów - butelkach, pastach do zębów, czarnej i czerwonej herbacie, konserwach, niektórych lekarstwach, a nawet wodzie pitnej (z kranu)!

Możemy zmniejszyć narażenie na toksyny, zastępując produkty do higieny osobistej bezpieczniejszymi produktami i instalując system filtracji wody w domu, aby wyeliminować szkodliwe chemikalia z wody pitnej.   

5.Infekcje bakteryjne, grzybicze i pasożytnicze: wszystkie przewlekłe infekcje (takie jak przerost bakteryjny jelita cienkiego (SIBO), Blastocystis hominis, przerost Candida i H. pylori) zostały zidentyfikowane jako wyzwalacze Hashimoto, a ich identyfikacja i wyleczenie może dawać całkowitą remisją .        

6.Nieszczelne jelito: Jak wspomniałam wcześniej, przepuszczalność jelit (nieszczelne jelito) jest jednym z czynników, które muszą być obecne, aby wystąpiła choroba autoimmunologiczna. W obecności nieszczelnego jelita bakterie, wirusy i cząsteczki jedzenia, przedostają się do  krwiobiegu poprzez barierę ściany jelita i mogą powodować nadwrażliwość pokarmową i wiele innych objawów.

To podrażnienie może zakłócić zdolność układu odpornościowego do samoregulacji i wprowadzić ciało w ciągły „tryb ataku”, który przynosi efekt przeciwny do zamierzonego. Nawet ci, którzy nie mają widocznych objawów żołądkowo-jelitowych, mogą mieć nieszczelne jelito. Jeśli potrafimy wyleczyć nieszczelne jelito, możemy całkowicie zapobiec lub odwrócić proces autoimmunologiczny.

Chociaż istnieje wiele możliwych pierwotnych przyczyn choroby Hashimoto, dla każdego mogą one być inne. Niektórzy mogą mieć tylko jedną lub dwie przyczyny, podczas gdy inni mogą mieć kombinację wrażliwości pokarmowej, infekcji, niedoborów składników odżywczych i innych. 
​
​Podsumowanie
​
Podczas mojej własnej podróży z Hashimoto nauczyłam się, że Hashimoto ma wiele różnych twarzy i dlatego postępowanie będzie się różnić u indywidualnych osób. W moim przypadku objawy refluksu, wzdęcia i IBS, których doświadczyłam, były pierwszymi wskazówkami na temat związku między zdrowiem jelit a autoimmunizacją - co skierowało mnie na ścieżkę leczenia jelit poprzez zmianę diety i inne interwencje dotyczące stylu życia. Będziesz musiał znaleźć własne przyczyny, ale identyfikacja wrażliwości pokarmowej, radzenie sobie z niedoborami składników odżywczych, usuwanie toksyn, wspieranie zdrowia nadnerczy, testowanie w kierunku infekcji i leczenie nieszczelnego jelita to najczęstsze obszary, które należy wziąć pod uwagę. 

A jak sobie radzicie w Hashimoto? Chętnie poznam Wasze historie sukcesu - podzielcie się nami w komentarzach poniżej! 

Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto



0 Comments
<<Previous

    Kategorie

    All
    Alergie Pokarmowe
    Anemia
    B12
    Biotyna
    Choroba Refluksowa
    Ciaza
    Cukier
    Dieta
    Ebv
    Gluten
    Hashimoto
    Hipoglikemia
    H.pylori
    Infekcje
    Jod
    Mleko
    Niedobór żelaza
    Niedobór żelaza
    Niepokój
    Omega-3
    Poziom Cukru
    Przeciwciała
    Przepuszczalne Jelito
    Refluks
    Selen
    Subkliniczna Niedoczynności
    Substancjie Wolotwórcze
    T3
    Tsh
    Utrata Włosów
    Witamina D
    Yersinia Enterocolitica

Powered by Create your own unique website with customizable templates.
Photos used under Creative Commons from Iqbal Osman1, UC Davis Arboretum & Public Garden, i_am_shaozhi, mynameisharsha, Iqbal Osman1, Helga Weber, outcast104, tr0tt3r, foodswings, TheDeliciousLife, valdemar.fishmen, Hey Paul Studios, nerissa's ring, kleuske, Rod Senna, Infomastern, Verano y mil tormentas., lkslp, rhwalker22, rmrcrjr, [Bellie], torbakhopper, greggavedon.com, USDAgov, orangefan_2011, Hey Paul Studios, ☮Katrina☮, www.bluewaikiki.com, avlxyz