Zapalenie Tarczycy Hashimoto
Zapraszamy na Facebook ->
  • Home
  • Autorki
  • Książka
  • Blog
  • Wywiady
  • PRZEPISY

DIETA FODMAP W HASHIMOTO

10/26/2020

0 Comments

 
Picture










​DIETA FODMAP DLA OSÓB Z HASHIMOTO

Z własnego doświadczenia wiem, że zastosowanie odpowiedniej diety to jeden z najlepszych sposobów na wyeliminowanie objawów Hashimoto, poprawę samopoczucie, a nawet uzyskanie remisji. We wczesnych latach mojej podróży z Hashimoto próbowałam każdej diety, aby poczuć się lepiej… niektóre z lepszymi  rezultatami niż inne.

W końcu trafiłam na sposób odżywiania, który przypomina zmodyfikowaną dietę w stylu paleo i teraz czuję się lepiej niż kiedykolwiek, ale zawsze lubię przypominać swoim czytelnikom, że nie ma jednej diety, która będzie dobra dla każdego. Większość z nas będzie musiała znaleźć właściwą dla siebie dietą drogą prób i błędów.

Jedną z diet, która okazała się pomocna dla wielu osób z Hashimoto - szczególnie tych, które mają SIBO (przerost bakteryjny jelita cienkiego) - jest dieta o niskiej zawartości FODMAP. Chociaż nazwa brzmi trochę dziwnie, sama dieta daje świetne wyniki w łagodzeniu objawów zespołu jelita drażliwego (IBS) i może być dobrym punktem wyjścia dla niektórych osób z Hashimoto.

W tym artykule omówię bardziej szczegółowo:
  • Co to są FODMAP?
  • Jak FODMAP pomaga w IBS
  • Jak FODMAP mogą wpływać na Hashimoto
  • Jak wygląda dieta o niskiej zawartości FODMAP
  • Inne źródła na temat diety o niskiej zawartości FODMAP

Co to są FODMAP?

FODMAP jest to zbiór krótkołańcuchowych węglowodanów (cukrów), które naturalnie występują w różnych produktach spożywczych. (W dalszej części artykułu powiem, które pokarmy są bogate w FODMAP.) Te węglowodany nie są prawidłowo wchłaniane w jelitach osób z IBS i niektórymi zaburzeniami jelitowymi; i mogą wywoływać objawy, takie jak ból brzucha, wzdęcia, gazy, biegunka i zaparcia. Termin FODMAP to akronim oznaczający kategorie węglowodanów, które dla niektórych są problematyczne:
  • Fermentowalne cukry: Fermentacja to proces, w którym bakterie jelitowe fermentują niestrawione węglowodany, które z kolei mogą wytwarzać gazy jelitowe.
  • Oligosacharydy: obejmują fruktany i GOS (galaktooligosacharydy lub galaktany), które można znaleźć w żywności takiej jak pszenica, żyto, cebula, czosnek i rośliny strączkowe.
  • Disacharydy: laktoza - znajduje się w produktach mlecznych, takich jak mleko, sery i jogurt.
  • Monosacharydy: Fruktoza - znajduje się w miodzie, syropie kukurydzianym o wysokiej zawartości fruktozy i wielu owocach, takich jak jabłka.
  • Poliole: sorbitol i mannitol - znajdują się w niektórych owocach i warzywach i są używane jako sztuczne słodziki.

FODMAP i IBS

Zespół jelita drażliwego (IBS) to przewlekłe schorzenie, które atakuje jelito grube i objawia się takimi objawami, jak skurcze, ból brzucha, wzdęcia, gazy i biegunka lub zaparcia, lub też jedno i drugie. U niektórych osób, u których zdiagnozowano IBS, objawy są łagodne i można je leczyć za pomocą interwencji dietetycznych i stylu życia. Inne osoby doświadczają cięższych objawów, które mogą wymagać leczenia lekami. Jest to stosunkowo częste zaburzenie, na które cierpi około 10-20 procent światowej populacji.

Objawy IBS mają tendencję do zaostrzenia i zanikania, i mogą być wywoływane przez nietolerancję pokarmową, stres i zmiany hormonalne. Nie ma dostępnego testu na IBS, który by definitywnie potwierdzał IBS, ale zwykle diagnozuje się go na podstawie obecności objawów żołądkowo-jelitowych, gdy wszystkie inne schorzenia (takie jak np. celiakia) są wykluczone. Chociaż dokładna przyczyna IBS nie jest znana, wykazano, że istnieje kilka czynników, które mogą odgrywać rolę w jego powstaniu:
  • Uszkodzenie ściany jelita. Ściany jelit są wyłożone warstwami mięśni, które kurczą się, gdy pokarm jest przemieszczany przez przewód pokarmowy. Kiedy te mięśnie ulegną uszkodzeniu, na przykład w przypadku zwiększonej przepuszczalności jelit (często występujący u osób, u których rozwinęła się choroba Hashimoto), skurcze, które są silniejsze niż zwykle, mogą powodować gazy, wzdęcia i biegunkę. Z kolei słabe skurcze jelit mogą spowolnić pasaż pokarmu i prowadzić do zaparć.
  • Nieprawidłowości układu nerwowego. Zakłócenie sygnałów między mózgiem a jelitami może spowodować nadmierną reakcję organizmu na zmiany, które normalnie zachodzą w procesie trawienia, powodując ból, biegunkę lub zaparcia.
  • Zapalenie jelit. Niektóre osoby z IBS mają zwiększoną liczbę komórek układu odpornościowego w jelitach, co może powodować ból i biegunkę.
  • Zakażenia. IBS może rozwinąć się po ciężkiej infekcji jelit wywołanej przez bakterie lub wirusy. Może również wystąpić w wyniku nadmiaru bakterii w jelitach (np. jak to ma miejsce w przypadku przerostu bakterii w jelicie cienkim).
  • Zmiany w składzie bakterii jelitowych. Mikroflora to „dobre” bakterie, które żyją w jelitach i odgrywają kluczową rolę w zdrowiu. Istnieją pewne przesłanki, że populacja mikroflory może różnić się u osób z IBS, w porównaniu z osobami zdrowymi. Wiele czynników związanych ze stylem życia, takie jak dieta, niektóre leki, stres i inwazyjne procedury medyczne, mogą wpływać na mikroflorę jelitową. Wcześniejsza infekcja, stosowanie antybiotyków, alergie i nadwrażliwość pokarmowa również są wiązane z powstaniem IBS.​

Kiedy FODMAP są spożywane przez osoby z IBS, są szybko fermentowane przez bakterie żyjące w jelitach. Wciągając więcej wody do jelit, FODMAP może powodować wytwarzanie większej ilości gazu. Powoduje to wzdęcia oraz wpływa na zdolność prawidłowego skurczu jelit. To jest powód, dla którego tak wiele osób z IBS cierpi na luźne stolce lub zaparcia. Wykazano, że usunięcie z diety żywności zawierającej FODMAP łagodzi wiele objawów IBS i jest często zalecane jako interwencja dietetyczna dla osób cierpiących na tę chorobę.

Jak FODMAP wpływają na Hashimoto?

W mojej ankiecie obejmującej 2232 osoby z Hashimoto, odkryłam, że 30 procent z nich poczuło się lepiej na diecie o niskiej zawartości FODMAP. Wiele osób zgłaszało korzyści po zastosowaniu diety z małą ilością FOODMAP, ponieważ przerost bakteryjny jelita cienkiego (SIBO) często towarzyszy Hashimoto i jest odpowiedzialny za powstanie IBS.

Co to jest SIBO?

Jelito cienkie powinno być wolne od bakterii, podczas gdy jelito grube jest siedliskiem większości bakterii jelitowych. W niektórych przypadkach bakterie z jelita grubego mogą przedostać się do jelita cienkiego i przerastać.

Przerost bakterii w jelicie cienkim może prowadzić do przepuszczalności jelit i długiej listy objawów trawiennych, w tym refluksu, odbijania się, wzdęć, zaparć i biegunki. SIBO często objawia się wzdęciami po jedzeniu, spowodowanymi przez bakterie w jelicie cienkim, które wytwarzają nadmiar gazów. Gdy pokarmy z dużą ilością błonnika, sfermentowane, zawierające histaminę, prebiotyki, warzywa kapustne lub probiotyki powodują zaostrzenie objawów ze strony układu pokarmowego, jest bardzo prawdopodobne, że w jelicie cienkim występuje przerost bakterii.

Stany takie jak IBS, niedoczynność tarczycy, fibromialgia i zespół niespokojnych nóg są powiązane z SIBO. Szacuje się, że ponad 50 procent osób z niedoczynnością tarczycy ma również SIBO.

Stosowanie diety o niskiej zawartości FODMAP w celu złagodzenia SIBO

Usuwając pokarmy bogate w fermentowalne cukry, dieta o niskiej zawartości FODMAP zasadniczo odcina dopływ pokarmu do złych bakterii, które mogą rosnąć w jelitach w sposób niekontrolowany. Innymi słowy, unikając pokarmów, które są fermentowane przez chorobotwórczą florę, dieta o niskiej zawartości FODMAP może pomóc wyeliminować SIBO poprzez potencjalne głodzenie patogennej flory i umożliwienie namnażania się dobrej flory. Zasadniczo jest to dieta eliminacyjna, wykluczająca węglowodany, które mogą być fermentowane przez bakterie jelitowe. Jednak w cięższych przypadkach sama dieta może nie wystarczyć do wyeliminowania SIBO i może być konieczne zastosowanie innych form leczenia, takich jak antybiotyki i probiotyki.

Jak wygląda dieta Low FODMAP?

Celem diety o niskiej zawartości FODMAP jest umożliwienie wyleczenia jelit i, ostatecznie, ponowne wprowadzenie niektórych pokarmów z powrotem do diety w kontrolowanym okresie czasu. Zaleca się przestrzeganie ścisłej diety o niskiej zawartości FODMAP (eliminacja wszystkich pokarmów o wysokiej zawartości FODMAP) przez 2 do 6 tygodni. Po ponownym wprowadzeniu pokarmów o wysokiej zawartości FODMAP, które jesteś w stanie tolerować, znajdziesz własną wersję diety o niskiej zawartości FODMAP, na której możesz pozostać dłużej, w zależności od tego, ile czasu zajmie gojenie się jelit. Pracując nad wyleczeniem jelit, będziesz dążyć do ustąpienia objawów, takich jak biegunka lub zaparcie, wzdęcia, refluks, gazy i ból brzucha.

Po początkowej restrykcyjnej diecie wiele osób jest w stanie ponownie wprowadzić większość pokarmów, z zaledwie kilkoma produktami o wysokiej zawartości FODMAP, których należy unikać w dużych ilościach.

Istnieją pewne przesłanki, przemawiające za tym, że przestrzeganie ścisłej diety o niskiej zawartości FODMAP w dłuższej perspektywie może zmniejszyć poziom niektórych pożytecznych bakterii w jelitach, dlatego nie zaleca się niepotrzebnego stosowania diety o niskiej zawartości FODMAP w nieskończoność.

Dieta o niskiej zawartości FODMAP polega tak naprawdę na monitorowaniu reakcji na pokarmy o wysokiej zawartości FODMAP i znalezieniu diety dostosowanej do Twojego organizmu. W związku z tym będziesz testować każdą grupę żywności, aby zobaczyć, jak reaguje na nią Twój organizm, eliminując te, które wywołują u Ciebie negatywne reakcje.

Stosowanie diety o niskiej zawartości FODMAP podzielone jest na trzy etapy:

Etap 1: Rozpoczęcie diety o niskiej zawartości FOODMAP (Low FODMAP) 
Wyeliminujesz wszystkie pokarmy o wysokiej zawartości FODMAP na okres od 2 do 6 tygodni. Poczekaj z przejściem do kolejnego etapu diety, aż objawy żołądkowo-jelitowe ustąpią. Jeśli w tym czasie odczujesz złagodzenie objawów, oznacza to że jesteś gotów do następnego etapu. Jeśli nadal odczuwasz objawy, być może nadszedł czas, aby spróbować innego podejścia dietetycznego lub poddać się testom wrażliwości na pokarmy.

Etap 2: Ponowne wprowadzenie żywności FODMAP
Podczas tej fazy ponownie wprowadzisz do swojej diety pokarmy o wysokiej zawartości FODMAP, skupiając się na jednej podkategorii FODMAP na raz. Pomaga to określić, które typy FODMAP tolerujesz, ponieważ niewiele osób jest wrażliwych na wszystkie z nich. Pomaga to także ustalić liczbę FODMAP, które możesz tolerować.

Na tym etapie będziesz testować poszczególne grupy FODMAP pojedynczo, przez trzy dni. W tym okresie zwróć uwagę na swoje reakcje, jeśli w ogóle pojawią się. Wypróbuj potrawy w różnych ilościach o różnych porach i zanotuj swoje reakcje. Na przykład, jeśli testujesz cukry proste (poprzez ponowne wprowadzenie żywności zawierającej fruktozę), spróbuj jednego kawałka jabłka i zobacz, jak zareagujesz. Poczekaj kilka godzin, a następnie spróbuj zjeść całe jabłko i zanotuj wszelkie reakcje. Gdy tylko wystąpią objawy, przestań jeść to jedzenie. To da ci wyobrażenie o twoim poziomie tolerancji na ten rodzaj żywności (np. brak reakcji po spożyciu kilku kęsów itp.). Natychmiastowa reakcja wskazuje, że jesteś bardzo wrażliwy na tę grupę żywności i może być konieczne unikanie jej przez jakiś czas.

Po trzech dniach testowania jednej podgrupy FODMAP przejdź do innej i przetestuj żywność w tej kategorii. Nie musisz próbować wszystkich źródeł żywności w każdej kategorii, aby określić, czy żywność z tej kategorii jest dla Ciebie problematyczna. Pamiętaj, że nie szukamy tutaj alergii pokarmowych, raczej eliminujemy kategorie żywności, w których określona forma węglowodanów nie jest dobrze rozkładana przez bakterie jelitowe.

Ważne jest, aby kontynuować dietę o niskiej zawartości FODMAP przez cały okres reintrodukcji. Oznacza to, że nawet jeśli możesz tolerować określoną żywność o wysokiej zawartości FODMAP, powinieneś kontynuować jej ograniczanie do etapu 3.

Należy również zauważyć, że w przeciwieństwie do osób z większością alergii pokarmowych, osoby z IBS mogą tolerować niewielkie ilości FODMAP.

Etap 3: Spersonalizuj swoją dietę FODMAP
Po przetestowaniu wszystkich grup pokarmów na etapie reintrodukcji będziesz mógł ponownie wprowadzić do swojej diety produkty, które tolerujesz. Chociaż poszczególne poziomy tolerancji FODMAP są różne, większość ludzi uważa, że ​​nie muszą oni tak rygorystycznie podchodzić do spożycia FODMAP, jak na początkowym etapie, ponieważ niektóre grupy żywności mogą nie wywoływać u nich żadnych reakcji lub mogą powodować reakcję kiedy są spożywane w dużych ilościach. Wiele osób jest w stanie ponownie wprowadzić do swojej diety sporo produktów o wysokiej zawartości FODMAP, ale może nie być w stanie ich jeść tak często lub w takiej samej ilości, jak wcześniej.

Po około trzech miesiącach przebywania z dala od grup pokarmowych, na które zareagowałeś, możesz ponownie spróbować wprowadzić je do swojej diety. Z czasem będziesz w stanie wyleczyć jelita i tolerować każdą podkategorię FODMAP.

Jedynym zastrzeżeniem dla osób z Hashimoto jest to, że zalecam całkowite usunięcie glutenu i nabiału z diety i pominięcie tych pokarmów na etapie ponownego wprowadzenia.

Jakie pokarmy są zawarte w diecie Low FODMAP?

Dieta o niskiej zawartości FODMAP dopuszcza niektóre owoce, ale odradza spożywanie ich zbyt dużej ilości. Dozwolone są banany, borówki, żurawina, winogrona, grejpfruty, melon spadziowy, kiwi, cytryny, limonki, pomarańcze, maliny i truskawki.

Warzywa wchodzące w skład diety low FODMAP to marchew, seler, cykoria, imbir, fasolka szparagowa, sałata, oliwki, pasternak, ziemniaki, dynia, czerwona papryka, szpinak, dynia, bataty, pomidory, rzepa i cukinia, a także większość ziół.

Dozwolone są zboża i ziarna bezglutenowe, takie jak ryż, owies, polenta, komosa ryżowa, psyllium, sorgo, tapioka i maranta.

Większość produktów mlecznych jest niedozwolona, ​​chyba że nie zawierają laktozy. Dozwolone są substancje słodzące, takie jak cukier i syrop klonowy, ale nie w dużych ilościach.

Mięso i jajka nie są ograniczone w diecie o niskiej zawartości FODMAP, ponieważ nie zawierają węglowodanów podlegających fermentacji. Dla osób stosujących inny rodzaj diety, na przykład paleo lub bezglutenową, można wprowadzić modyfikacje do diety o niskiej zawartości FODMAP, aby spełnić Twoje wymagania. Przykłady tego, jak możesz chcieć zmodyfikować swoją dietę, obejmują:

  • Bezglutenowe: wyeliminuj wszystkie zboża zawierające gluten (pszenicę, jęczmień i żyto we wszystkich odmianach).
  • Bezmleczne: wyeliminuj wszystkie źródła nabiału, w tym produkty mleczne bez laktozy.
  • Paleo: wyeliminuj wszystkie zboża, nabiał, rośliny strączkowe i przetworzone produkty spożywcze. Skoncentruj się na mięsie oraz warzywach i owocach o niskiej zawartości FODMAP.
  • Autoimmunologiczne Paleo: Unikaj wszelkiej przetworzonej żywności, zbóż, roślin strączkowych, nabiału, jaj, soi, cukru, dodatków do żywności, alkoholu oraz większości orzechów i nasion. Skoncentruj się na mięsie z wolnego wybiegu oraz owocach i warzywach o niskiej zawartości FODMAP.

Chociaż niska FODMAP będzie wyglądać inaczej dla poszczególnych osób, typowy dzień na diecie dla osoby stosującej dietę Autoimmunologiczną Paleo może wyglądać mniej więcej tak:

Śniadanie: Rosemary Sweet Potato Hash

Obiad: Udka z kurczaka w ziołach z puree ziemniaczane

Kolacja: Sałatka z pasternakiem i krewetkami

Przekąska: Sałatka kokosowo-jagodowa

Poniższa infografika powinna pomóc ci zrozumieć cztery różne kategorie FODMAP i żywność, która ma najwyższą zawartość fermentowalnych węglowodanów w każdej z nich:

Pokarmy o wysokim FOODMAP

​Oligosacharydy: obejmują fruktany i GOS
WARZYAWA: karczoch, szalotka, czosnek, por, cebula
OWOCE: dojrzałe banany, porzeczka, daktyle, suszone figi, grejpfruty, nektarynki, śliwki, persimonki, białe brzoskwinie, arbuz
ZBOŻA: żyto, pszenica, jęczmień
ORZECHY: orzechy pistacjowe, orzech nerkowca
ROŚLINY STRĄCZKOWE: soja, czarna fasola, bób, fasola zwyczajna, fasola, groszek
INNE: Herbata rumiankowa, herbata oolong, herbata z kopru włoskiego, chleb świętojański, wyciąg z korzenia cykorii, inulina 

Disacharydy: laktoza
SERY: ser riccota, ser wiejski
NAPOJE: mleko krowie, kozie i owcy
INNE: jogurt, lody, mleko odparowane, śmietana

Monosacharydy (fruktoza)
WARZYWA: karczoch jerozolimski, szparagi, groszek cukrowy, suszone pomidory
OWOCE: jabłka, malinojeżyny, figi, mango, gruszki, tamarillo, arbuz
SŁODZIKI: agawa, syrop wysokofruktozowy, miód
ALKOHOL: rum

Poliole: sorbitol i mannitol
WARZYWA: kalafior, grzyby, groszek
OWOCE: jabłka, morele, jeżyny, czereśnie, nektarynki, gruszki, brzoskwinie, śliwki, arbuz
​SŁODZIKI; sorbitol, mannitol, izomalt, ksylitol 

Picture








Sposoby pomagające w nawigacji po diecie Low FODMAP

Może to być trochę przytłaczające, gdy zaczynasz stosować dietę o niskiej zawartości FODMAP, ponieważ lista pokarmów, których należy unikać, może wydawać się długa i może być skomplikowana z powodu konieczności uwzględnienia ilości spożywanych FODMAP. Na szczęście w Internecie dostępnych jest wiele porad, które pomogą Ci w nawigacji po diecie. Najważniejszym z nich jest Uniwersytet Monash w Australii, skąd pochodzi dieta. Na ich stronie internetowej znajdują się listy produktów, których należy jeść i których należy unikać w diecie, a także można uzyskać tam dostęp do bardzo przydatnej aplikacji, która zawiera przewodnik po diecie o niskiej zawartości FODMAP.

Kilka uwag końcowych

Dieta o niskiej zawartości FODMAP jest sposobem na wyeliminowanie i ponowne wprowadzenie pewnych kategorii żywności, które mogą być szczególnie problematyczne dla wielu osób z IBS, SIBO i Hashimoto.

​Większość osób stosujących tę dietę stwierdza, że ​​niektóre FODMAP są dobrze tolerowane, podczas gdy inne powodują objawy o różnym stopniu nasilenia, od łagodnych do ciężkich. Chociaż jest możliwe, że niektórzy będą zmuszeni unikać pewnych pokarmów przez dłuższy czas, to jednak większość z nich będzie w stanie w przyszłości ponownie wprowadzić te produkty, ponieważ ich organizm wyleczy się po wyeliminowaniu problematycznej żywności.

​Zawsze przypominam swoim czytelnikom, że nie ma diety „jednakowej dla wszystkich” w Hashimoto, i że każda osoba będzie musiała poeksperymentować, aby znaleźć dietę, która będzie dla niej najlepsza. I dieta ta prawdopodobnie będzie się zmieniać z czasem, gdy nowe pokarmy będą tolerowane - a inne, gdy pojawią się nowe nietolerancje - będą musiały być wyeliminowane na pewien czas.

Celem stosowania diety jest znalezienie sposobu odżywiania się, który jest zrównoważony i zapewnia największą ulgę w objawach. Dla niektórych będzie to podejście Paleo lub Autoimmunologiczne Paleo. Inni mogą potrzebować diety eliminacyjnej, podczas gdy niektórzy będą musieli przejść testy wrażliwości pokarmowej, aby odkryć żywność, która powoduje u nich reakcje.

Dieta o niskiej zawartości FODMAP może być bardzo skuteczna dla osób borykających się z SIBO lub objawami IBS, ale to tylko jedno podejście. Dla wielu osób aby pozbyć się SIBO będzie potrzebne podejście wielokierunkowe, które oprócz diety wprowadzi antybiotyki, dietę elementarną, leki ziołowe, leki,, LDN lub inne.

Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto
​

References
  1. The Low FODMAP Diet. Monash University. https://www.monashfodmap.com/. Accessed August 14, 2018.
  2. Irritable Bowel Syndrome. Mayo Clinic. https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/irritable-bowel-syndrome/symptoms-causes/syc-20360016. Accessed August 14, 2018.
  3. Kwiatkowski L, Rice E, Langland J. Integrative Treatment of Chronic Abdominal Bloating and Pain Associated With Overgrowth of Small Intestinal Bacteria: A Case Report. Altern Ther Health Med. 2017 Jul;23(4):56-61.
  4. Zannini E, Arendt EK. Low FODMAPs and gluten-free foods for irritable bowel syndrome treatment: Lights and shadows. Food Res Int. 2018 Aug;110:33-41. doi: 10.1016/j.foodres.2017.04.001.
  5. Dieterich W, Schuppan D, Schink M, Schwappacher R, Wirtz S, Agaimy A, et al. Influence of low FODMAP and gluten-free diets on disease activity and intestinal microbiota in patients with non-celiac gluten sensitivity. Clin Nutr. 2018 Apr 4. S0261-5614(18):30129-8. doi: 10.1016/j.clnu.2018.03.017.
  6. Distrutti E, Monaldi L, Ricci P, Fiorucci S. Gut microbiota role in irritable bowel syndrome: New therapeutic strategies. World J Gastroenterol. 2016 Feb 21; 22(7): 2219–2241.
  7. Patil AD. Link between hypothyroidism and small intestinal bacterial overgrowth. Indian J Endocrinol Metab. 2014 May-Jun; 18(3): 307–309.
0 Comments

KORZYŚCI ZE STOSOWANIA ALOESU W CHOROBACH TARCZYCY

10/10/2020

0 Comments

 
Picture










​KORZYŚCI ZE STOSOWANIA ALOESU W CHOROBACH TARCZYCY 

Hashimoto zaczęłam się interesować w 2009 roku, zaraz po tym jak zdiagnozowano u mnie tę chorobę. Protokoły, które opracowałam przez lata i udostępniłam w swoich książkach, pomogą około 80 procentom osób poczuć się lepiej, ale na tym nie poprzestałam. Ciągle szukam nowych protokołów i śledzę najnowsze badania aby w przyszłości pomóc większej ilości osób. Bardzo się ucieszyłam kiedy dowiedziałam, że aloes może być korzystny dla osób z Hashimoto - stwierdzono, że zmniejsza przeciwciała tarczycy, a także poprawia poziomy TSH i wolnego T4.

W przeszłości sporadycznie używałam aloesu do leczenia problemów z jelitami z bardzo dobrymi rezultatami, ale jeszcze do niedawna nie zdawałam sobie sprawy, że może mieć również korzystny wpływ na przeciwciała i markery tarczycy. Aloes ma liczne właściwości lecznicze, gdy jest stosowany doustnie i miejscowo i z tego powodu od tysięcy lat jest niezbędną rośliną leczniczą w wielu kulturach. Tradycyjnie roślina była używana jako doskonały środek do leczenia ran, łagodzenia swędzenia i zmniejszania blizn. Był również stosowany w różnych stanach, w tym zaparciach, problemach z regulacją poziomu cukru we krwi, infekcjach i stanach zapalnych. Ponieważ dolegliwości te często współwystępują u osób z autoimmunologiczną chorobą tarczycy, aloes może również im pomóc. 

Z tym artykule dowiesz się:
  • Jak aloes może pomóc tarczycy
  • Korzystny wpływ aloesu na trawienie, poziom stresu, zdrowie układu odpornościowego i nie tylko
  • Konkretne zalecenia dotyczące suplementu jakim jest aloes i ważne środki ostrożności

Co to jest Aloe Vera?

Aloe vera (Aloe barbadensis) to jedna z najstarszych znanych z właściwości leczniczych roślin. Pochodząca z Półwyspu Arabskiego, ta soczysta roślina (należąca do rodziny lilii) była stosowana przez starożytnych Egipcjan do leczenia ran i oparzeń.

Już Kleopatra była znana z tego, że używała aloesu podczas zabiegów pielęgnacyjnych. Prawdopodobnie wynikało to z faktu, że żel Aloe Vera (przezroczysta galaretowata substancja znajdująca się w liściach aloesu) zawiera prawie 99% wody i może nawilżać skórę.

W rzeczywistości można go stosować miejscowo, aby zmniejszyć drobne linie i zmarszczki.

Obecnie aloes jest uprawiany w wielu krajach na całym świecie. Często polecam posiadanie aloesu w domu lub biurze, ponieważ jest nie tylko łatwy w pielęgnacji i wymaga minimalnego nasłonecznienia, ale może również poprawić jakość powietrza poprzez odfiltrowanie toksycznych chemikaliów i lotnych związków organicznych (LZO), takich jak formaldehyd i benzen. 

Oprócz tego, że jest praktyczną rośliną, aloes jest reklamowany ze względu na benefity odżywcze, ponieważ jest pełen przeciwutleniaczy i składników przeciwzapalnych. Liść aloesu zawiera witaminy C, E i A, a także wiele niezbędnych witamin z grupy B: B12, niacynę, B6, kwas foliowy i biotynę. Aloes jest wyjątkowy, ponieważ jest bogaty w witaminę B12, która występuje rzadko w roślinach. (Zazwyczaj ta wspomagająca energię witamina B znajduje się tylko w produktach pochodzenia zwierzęcego, takich jak ryby, mięso, jaja i mleko).

Aloe vera zawiera również minerały, w tym minerały śladowe, które są niezbędne dla ochrony tarczycy i zdrowej konwersji T4 do T3 - obejmują one chrom, cynk, selen, miedź, magnez, sód, potas i wapń. (Jednym z powodów, dla których tak bardzo cenię aloes, jest to, że jego profil odżywczy może pomóc w rozwiązaniu niedoborów składników odżywczych, które są bardzo częste u osób z Hashimoto!) Kolejną unikalną cechą aloesu jest to, że zawiera wiele aminokwasów, które są niezbędne dla organizmu. Jednym z aminokwasów aloesu, który jest dla mnie szczególnie interesujący, jest tyrozyna. Jest to prekursor tyroksyny, znanej również jako… hormon tarczycy. 🙂

Aloes dla zdrowia tarczycy

Jak wspomniałam wcześniej, aloes może przynosić korzyści osobom z chorobami tarczycy na wiele sposobów. Bardzo się ucieszyłam, gdy dowiedziałam się o nowym badaniu z Włoch, które skupiało się, w szczególności, na korzyściach płynących ze spożywania aloesu przez osoby z Hashimoto. Co ciekawe, jedna z badaczek, która zainicjowała to badanie, zauważyła, że jej własne markery Hashimoto poprawiły się po tym, jak zaczęła codziennie pić aloes. Używała go do leczenia zaparć i jako środka łagodzącego problemy z trawieniem.

Badaczka wykonywała rutynowe badania laboratoryjne, aby co kilka miesięcy śledzić markery Hashimoto. Przed rozpoczęciem codziennego stosowania aloesu jej TSH wynosiło 5,14 μIU / ml, wolne T4 -8,3 pmol / l, a przeciwciała TPO wynosiły 1875 IU / ml. Trzy miesiące po rozpoczęciu leczenia aloesem jej TSH spadło do 3,22 μIU / ml, a poziom wolnego T4 wzrósł do 11,44 pmol / l, a jej przeciwciała tarczycowe spadły do ​​778 IU / ml. Kolejne badanie wykonane po następnych 6 miesiącach wykazało, że wyniki laboratoryjne nadal się poprawiały: jej TSH znajdowało się w optymalnym zakresie 1,83 μIU / ml, a przeciwciała tarczycowe spadły do ​​24 IU / ml, co według większości laboratoriów jest uważane za „ujemne” dla Hashimoto! 
​
W przeprowadzonym badaniu stosowano 50 ml soku Aloe barbadensis miller (lub ABMJ, co jest botaniczną nazwą rośliny aloesu) dwa razy dziennie, przez okres 9 miesięcy, u 30 kobiet z zapaleniem tarczycy Hashimoto i subkliniczną niedoczynnością tarczycy (w badaniu wzięło też udział 15 kobiet, które stanowiły grupę kontrolną.) Po dziewięciomiesięcznej próbie nastąpił spadek poziomu przeciwciał TSH i TPO w surowicy (redukcja wynosiła 54%!), a także nastąpił wzrost wolnego T4 w surowicy u tych osób. Co ciekawe, poziom T3 w surowicy spadł o 16 procent po 3 miesiącach, bez dalszego spadku po kolejnych sześciu miesiącach stosowania aloesu.

Interesujące jest również to, że aloes był równie skuteczny jak selen, jeden z dobrze znanych i często polecanych suplementów dla osób z Hashimoto. Ogólnie wykazano, że selen (selenometionina w dawce 200 IU dziennie przez sześć miesięcy) redukuje przeciwciała przeciw TPO nawet o 54 procent i jest jednym z moich kluczowych zaleceń dla osób osób, u których rozpoznano Hashimoto.

Jeśli chodzi o selen, zauważyłam, że jego stosowanie zmniejszało lęk, a także było korzystne przy wypadaniu włosów. W tym konkretnym badaniu nie podano szczegółowo jak stosowanie aloesu wpływa na objawy Hashimoto, ale wiadomo, że u osób, u których zastosowano aloes, poprawiły się głównie objawy związane z jelitami, takie jak zaparcia i dolegliwości żołądkowe. Niemniej jednak, opierając się na sukcesie tego ostatniego badania, wierzę, że sok z aloesu może być korzystny dla osób z Hashimoto i będę oczekiwać, że więcej badań zostanie opublikowanych na ten temat.

Korzyści wynikające z zastosowania Aloe Vera

Aloes nie tylko może obniżyć poziom przeciwciał tarczycowych i pozytywnie wpłynąć na poziom hormonów tarczycy, ale może również łagodzić wiele objawów i schorzeń, które często współwystępują z Hashimoto. Często powtarzam, że Hashimoto jest połączeniem wrażliwości pokarmowej, niedoborów składników odżywczych, upośledzonej zdolności radzenia sobie ze stresem (w tym zaburzeń równowagi cukru we krwi), upośledzonej zdolności radzenia sobie z toksynami, problemami z jelitami i infekcjami. Zobaczmy, jak może pomóc aloes.

Zdrowie jelit i trawienie

Wiadomo, że aloes balansuje układ pokarmowy, a także zmniejsza stan zapalny okrężnicy i jelita cienkiego. Jest to niezwykle pomocny mechanizm, ponieważ przepuszczalność jelit (znana również jako nieszczelne jelito) jest jednym z trzech czynników, które muszą być obecne, aby wystąpiła choroba autoimmunologiczna. Innymi słowy, większość osób z Hashimoto będzie miała problemy z jelitami - a poprawa stanu zdrowia jelit poprzez wyleczenie infekcji i uszczelnienie jelita może doprowadzić do remisji choroby.

Jednym ze sposobów, w jaki aloes może mieć korzystny wpływ na zdrowie jelit jest poprawa trawienia. Aloes zawiera wiele enzymów (alliinazy, alkaliczna fosfataza, amylazy, bradykinazy, karboksypeptydazy, katalazy, celulazy, lipazy i peroksydazy). Ponieważ wiele osób z Hashimoto ma niedobór enzymów trawiennych, wysoka zawartość enzymów w aloesie może w rzeczywistości wspomagać trawienie, rozkładając węglowodany i tłuszcze z pożywienia.

Aloes, zawierający 75 aktywnych składników, jest również bogaty w sacharydy (cukry). Cukry te są doskonałym źródłem błonnika i prebiotyków (forma błonnika pokarmowego, który działa jak pokarm dla probiotyków - czyli dobrych bakterii jelitowych), które wspomagają przewód pokarmowy w pozbywaniu się  toksyn i nadmiaru hormonów.

Co ciekawe, badanie zakończone w 2012 roku wykazało wpływ soku z aloesu na wzrost probiotyku Lactobacilli. Wyniki wykazały poprawę wzrostu L. Acidophilus, L. Plantarum i L. Casei w laboratorium, a jak wiadomo  zwiększenie ilości pożytecznych bakterii w jelitach może spowodować remisję objawów związanych z jelitami!

Szczególnie korzystne jest wspomaganie wzrostu L. Casei, ponieważ probiotyk ten może pomóc w rozkładaniu kazeiny, reaktywnego białka występującego w produktach mlecznych, które wiele osób z Hashimoto i chorobami autoimmunologicznymi nie toleruje.

Aloes może również pomóc przy refluksie, który jest częstym objawem Hashimoto i niedoczynności tarczycy.
Aloes posiada naturalne właściwości alkalizujące, które pomagają zrównoważyć pH okrężnicy. Chociaż wiele osób z Hashimoto ma niedobór kwasu żołądkowego, który może powodować objawy refluksu, osoby z nadmiarem kwasu żołądkowego i zagrożone wrzodami mogą skorzystać z alkalizujących właściwości aloesu. Badania wykazały, że aloes jest dobrze tolerowany i tak samo skuteczny w zmniejszaniu objawów choroby refluksowej przełyku, jak inne leki zmniejszające kwasowość żołądka (takie jak omeprazol lub ranitydyna).

Zdrowie wątroby - osłabiona zdolność radzenia sobie z toksynami

W badaniach na zwierzętach wykazano, że aloes chroni wątrobę przed uszkodzeniem wywołanymi stresem oksydacyjnym (spowodowanym brakiem równowagi między produkcją szkodliwych wolnych rodników a zdolnością organizmu do przeciwdziałania im za pomocą przeciwutleniaczy). Może to wynikać z dużej zawartości aminokwasów w roślinie. Badanie na zwierzętach z 2013 roku, w którym codziennie stosowano żel Aloe Vera przez okres 21 dni, wykazało, że żel Aloe Vera pomógł w normalizacji podwyższonych enzymów wątrobowych (które są markerami choroby wątroby), przy czym dla większości markery te powracały do ​​normalnego lub zbliżonego do normy zakresu.

Wcześniej omówiłam, w jaki sposób „zaleganie” w wątrobie może prowadzić do słabej detoksykacji, a także upośledzać konwersję hormonu tarczycy T4, obecnego w większości leków tarczycowych, do biologicznie aktywnego hormonu T3.

Wsparcie nadnerczy i walka ze stresem

Aloes jest adaptogenem, czyli substancją, która może zwiększyć odporność organizmu na różne rodzaje stresu, w tym stres fizyczny i emocjonalny. Ciągły stres czy też bardzo stresująca sytuacja, otwiera drzwi do zaburzeń autoimmunologicznych. Wielu moich klientów zauważyło, że ich objawy ze strony tarczycy zaczęły się po szczególnie stresującym okresie w ich życiu.

Obecna lub niedawna diagnoza Hashimoto może potęgować reakcję na stres, prowadząc do obniżenia jakości snu, zaburzeń równowagi cukru we krwi i dodatkowego stresu emocjonalnego - wszystkie te czynniki mogą siać spustoszenie w naszych nadnerczach, które pomagają nam reagować na stres. Aby się wyleczyć z Hashimoto musimy poradzić sobie ze stresem.

Z tego powodu adaptogeny, takie jak aloes, które poprawiają naszą odporność na stresujące sytuacje, pomogą w walce ze stresem, gdy nadnercza są przytłoczone - a rozwiązanie problemów z nadnerczami może z kolei pomóc w odwróceniu wielu objawów Hashimoto!

Poziom cukru we krwi

Aloes jest stosowany jako lekarstwo na podwyższony poziom cukru we krwi. W jednym z badań stwierdzono, że aloes poprawia wrażliwość na insulinę i obniża poziom cukru we krwi na czczo u dorosłych, gdy jest przyjmowany dwa razy dziennie przez 14 dni. Jak się okazało spadł nie tylko poziom cukru we krwi na czczo, ale także poziom trójglicerydów (poziom tłuszczu we krwi, który jest związany z cukrzycą typu 2). Badanie to sugeruje, że aloes może pomóc obniżyć poziom cukru we krwi, który często jest podwyższony u osób z Hashimoto.

Infekcje

Badania wykazały również, że aloes działa przeciwbakteryjnie i może zapobiegać namnażaniu się grzybów i bakterii w okrężnicy.

W aloesie znajduje się wiele środków antyseptycznych, takich jak kwas salicylowy, siarka i fenole.
Działają one na bakterie, pleśnie, wirusy i grzyby - wszystkie te czynniki mogą być wyzwalaczami chorób autoimmunologicznych. Silne właściwości przeciwwirusowe aloesu sprawiły, że jest on szczególnie dobrym rozwiązaniem w przypadku wirusów opryszczki, a także wirusa Epstein-Barr, który często jest czynnikiem wyzwalającym  Hashimoto.

Dodatkowo aloes zawiera liczne enzymy. Enzymy te mogą pomóc w rozbiciu biofilmów, które stanowią osłonę dla kolonii patogenów, utrudniającymi ich eliminację, nawet przy zastosowaniu leków przeciwdrobnoustrojowych lub ziół. Wykazano, że zawartość polisacharydów w aloesie rozbija te biofilmy, a także hamuje wiązanie bakterii Helicobacter pylori (często występujących u osób z Hashimoto) do komórek żołądka.

Zdrowie immunologiczne

Badania również potwierdziły, że związki czynne znajdujące się w aloesie mają właściwości modulujące odporność.

W jednym z badań, które przeprowadzono na zwierzętach, opublikowanym w Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics, oceniano wyekstrahowane glikoproteiny z aloesu i stwierdzono, że blokują one reakcje antygen-przeciwciało (w tym hamowanie histaminy i leukotrienu z komórek tucznych), które są reakcjami układu odpornościowego na obecność substancji obcych w organizmie.

Wykazano również, że związki antrachinonowe aloesu (w szczególności aloe-emodyna) pomagają hamować wytwarzanie kilku cytokin prozapalnych (biorących udział w reakcjach zapalnych) przez białe krwinki w kontakcie z materiałami patogennymi.

Polisacharydy (złożone węglowodany), które stanowią 55% rośliny Aloe Vera, są również bardzo korzystne dla zdrowia układu odpornościowego. Polisacharydy acemannan i glukomannan, które są uważane za dwa główne aktywne składniki rośliny, mają silne właściwości przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne, ponieważ stymulują białe krwinki, które biorą udział w zwalczaniu infekcji.

Stres oksydacyjny

Jedno interesujące badanie, na które warto zwrócić uwagę, zostało opublikowane w International Journal of Immunopharmacology w 1990 roku. Badanie wykazało, że składniki występujące w ekstraktach z żelu aloesowego mogą hamować uwalnianie reaktywnych form tlenu (RFT).

RFT mogą mieć wiele niekorzystnych skutków w organizmie, w tym oksydacyjne uszkodzenie naszych mitochondriów i DNA, a także otworzyć bramę dla autoimmunizacji. Stres oksydacyjny pojawia się, gdy zachodzi brak równowagi między RFT a przeciwutleniaczami, ponieważ przeciwutleniacze przeciwdziałają szkodliwej działalności RFT.

W zapaleniu tarczycy typu Hashimoto często występuje zwiększona produkcja wolnych rodników (toksycznych produktów ubocznych metabolizmu tlenu), które mogą obejmować RFT. Zdolność antyoksydacyjna jest również znacznie obniżona u osób z chorobami autoimmunizacyjnymi. Badanie to sugeruje, że aloes może potencjalnie pomóc zmniejszyć stres oksydacyjny i przyczynić się do poprawy u osób z chorobami autoimmunologicznymi.

Zaparcia

Ze względu na wysoką zawartość polifenoli aloes skutecznie łagodzi sporadyczne zaparcia, które są częstym objawem niedoczynności tarczycy. Aloe vera zawiera antrachinony, które są związkami wywołującymi skurcze mięśni w jelicie grubym i działają przeczyszczająco. Związek ten można spotkać też w innych roślinach, ale aloes wyróżnia się tym, że zawiera je w dużej ilości. Jak obliczono aloes zawiera ponad 12 różnych antrachinonów.

Aloina, rodzaj antrachinonu pochodzącego z żółtobrązowego soku z zewnętrznego liścia (nazywanego również lateksem aloesowym lub aloesem), zwiększa skurcze mięśni i ruchliwość w okrężnicy, powodując wolne stolce. Przyjmując lateks z aloesu jako samodzielny lek na zaparcia, ważne jest, aby znać jego skutki uboczne i wiedzieć jak długo należy go przyjmować jako suplement.

Antrachinony znajdujące się w lateksie aloesu zwiększają wydzielanie płynów i elektrolitów do przewodu pokarmowego, powodując wypróżnienie w ciągu dziesięciu godzin. Chociaż nie polecam używania go jako „środka przeczyszczającego”, niektórzy uważają, że pomaga im w łagodzeniu zaparć.

Ponownie, ponieważ zaparcia są częstym objawem doświadczanym przez osoby z niedoczynnością tarczycy i Hashimoto, aloes może okazać się dla nich korzystny.

​Jeżeli chodzi o zaparcia to najważniejsze jest aby zidentyfikować przyczyny. W przyszłości postaram się napisać artykuł na ten temat, ale w międzyczasie możesz rozważyć wykonanie testów na obecność infekcji jelitowych, takich jak H. pylori, SIBO i przerost Candida, które często są odpowiedzialne za zaparcia.

BENEFITY WYNIKAJĄCE ZE STOSOWANIA ALOESU
  • Dostarcza wielu niezbędnych witamin, minerałów i aminokwasów
  • Może być korzystny w przypadku objawów ze strony układu pokarmowego, takich jak refluks, brak enzymów trawiennych i zaparcia​
  • Wspomaga wątrobę i zdrowie nadnerczy
  • Chroni organizm przed infekcjami
  • Reguluje poziom cukru we krwi
  • Redukuje stres oksydacyjny
  • Wspomaga funkcję tarczycy
Picture





​Suplementacja aloesem

Aloes można uzupełniać na różne sposoby, w tym stosując go w postaci soku, żelu, proszku lub kapsułek.

W powyższym badaniu uczestnicy pili sok z liści aloesu w dawce 50 ml dwa razy dziennie. Należy jednak zauważyć, że aloes w postaci soku będzie zawierał najwyższe poziomy związków antrachinonowych, które zwiększą perystaltykę jelit i mogą dawać efekt przeczyszczający, co może być problemem dla niektórych osób, szczególnie tych, które mają już skłonność do luźniejszych stolców (uwaga, Klinika Mayo nie zaleca stosowania aloesu jako środka przeczyszczającego).

Aloes można również przyjmować w postaci proszku lub kapsułek, w których żel Aloe Vera jest spłukiwany w celu usunięcia pozostałości aloiny (środka przeczyszczającego). Polecam jedną kapsułkę dziennie Aloe by Rootcology, która jest silnie skoncentrowana. W rzeczywistości potrzeba 200 funtów żelu Aloe Vera, aby wyprodukować jeden funt tego odżywczego ekstraktu z aloesu! Jest on przygotowywany przy użyciu metody odwadniania w niskiej temperaturze bez filtrowania, co zapewnia, że ​​korzystne składniki rośliny (długie łańcuchy polisacharydów) i jej naturalny skład pozostają w jak największym stopniu nienaruszone.

Środki ostrożności

Należy pamiętać, że niektóre osoby mogą być wrażliwe na związki antrachinonu, które są obecne w lateksie aloesu (pobieranym z zewnętrznej skórki rośliny) i ekstraktach z całych liści aloesu. (Aloes firmy Rootcology Aloe by Rootcology, jest testowany na obecność antrachinonu, a jego zawartość jest poniżej granicy wykrywalności wynoszącej 0,1 ppm.) Ze względu na działanie przeczyszczające, lateks aloesu może również powodować utratę minerałów, takich jak potas i sód. Należy również zauważyć, że w jednym badaniu stwierdzono, że składnik aloina (znajdujący się w lateksie aloesu) ma działanie rakotwórcze. W tym badaniu aloes (ekstrakt z całych liści) powodował podrażnienie jelit i działał rakotwórczo w obrębie jelita grubego szczurów. Jednak stężenie było ponad dziesięciokrotnie wyższe niż ilość, jaką ktoś przyjąłby w dziennej dawce, co odpowiadało bardzo wysokiej dawce 14,4 grama. Dodatkowo w badaniu wykorzystano ekstrakt z całych liści (który zawiera lateks aloesowy z zewnętrznej krawędzi oraz żel z wnętrza rośliny), który różni się od zalecanego przeze mnie soku lub żelu z aloesu.

Aloes może również wchodzić w interakcje z niektórymi lekami. Na przykład nie należy go przyjmować w połączeniu z glikozydami nasercowymi, ponieważ może to przyczynić nie do dodatkowego ubytku potasu i zwiększyć ryzyko toksyczności. Aloesu nie należy również przyjmować z kortykosteroidami, w tym prednizonem i prednizolonem. Mogą też istnieć inne leki, które będą wchodziły w interakcje z aloesem, dlatego też przed rozpoczęciem suplementacji skonsultuj się ze swoim lekarzem, aby przejrzeć aktualną listę leków.

Ponadto nie zaleca się przyjmowania doustnego aloesu w czasie ciąży, ponieważ może on potencjalnie działać stymulująco na macicę. Nie należy go również stosować doustnie podczas karmienia piersią, ponieważ niektóre substancje czynne mogą być wydzielane z mlekiem matki.

Jak zawsze, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania tego suplementu, aby upewnić się, że dawkowanie i suplement są odpowiednie dla Ciebie.

Podsumowanie

Podsumowując, aloes dostarcza wielu niezbędnych witamin, minerałów i aminokwasów. Dla niektórych stosowanie aloesu może być korzystne w przypadku objawów trawiennych, takich jak refluks, brak enzymów trawiennych i zaparcia.

Może również wspierać zdrowie wątroby i nadnerczy, chronić organizm przed infekcjami, regulować poziom cukru we krwi i zmniejszać stres oksydacyjny.

Jeśli masz Hashimoto, aloes może być korzystny w eliminowaniu objawów, a suplementacja aloesem Rootcology’s Aloe i organic aloe vera juice  i / lub organicznym sokiem z aloesu może być bardzo pomocnym dodatkiem do codziennej rutyny.

 Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto

Picture



​










​References
  1. Surjushe A, Vasani R, Saple DG. Aloe vera: A short review. Indian J. Dermatol. 2008;53:163166. doi: 10.4103/0019-5154.44785.
  2. Nahar T, Uddin B, Hossain S, Sikder AM, Ahmed S. Aloe vera gel protects liver from oxidative stress-induced damage in experimental rat model. J complement Integr Med. 2013. May 7;10. doi: 10.1515/jcim-2012-0020.
  3. Yongchaiyudha S, Rungpitarangsi V, Bunyapraphatsara N, Chokechaijaroenporn O. Antidiabetic activity of Aloe Vera L. Juice. I. Clinical trial in new case of diabetes mellitus. Phytomedicine. 1996 Nov;3(3):241-3.
  4. Xu C, Ruan XM, Li HS, Guo BX, Ren XD, Shuang JL, Zhang Z. Anti-adhesive effect of an acidic polysaccharide from Aloe vera L. var. chinensis (Haw.) Berger on the binding of Helicobacter pylori to the MKN-45 cell line. J Pharm Pharmacol. 2010;62:1753-1759.
  5. Nagpal R, Kaur V, Kumar M, Maratta F. Effect of Aloe Vera juice on growth and activities of Lactobacilli in-vitro. Acta Biomed. 2012 Dec;83(3):183-8.
  6. Panahi Y, Khedmat H, Valizadegan G, Mohtashami R, Sahebkar A. Efficacy and safety of Aloe vera syrup for the treatment of gastroesophageal reflux disease: a pilot randomized positive-controlled trial. J Tradit Chin Med. 2015 Dec;35(6):632-6.
  7. Bugdaci M, Zuhur S, Sokmen M, Toksoy B, Albayrak B, Altuntas Y. The Role of Helicobacter pylori in Patients with Hypothyroidism in Whom Could Not be Achieved Normal Thyrotropin Levels Despite Treatment with High Doses of Thyroxine. Helicobacter. 2011;16(2):124-130. doi:10.1111/j.1523-5378.2011.00830.x.
  8. Metro D, Cernaro V, Papa M, Benvenga S. Marked improvement of thyroid function and autoimmunity by Aloe barbadensis miller juice in patients with subclinical hypothyroidism. J Clin Transl Endocrinol. 2018;11:18-25. doi:10.1016/j.jcte.2018.01.003
  9. Park MY, Kwon HJ, Sung MK. Evaluation of aloin and Aloe-emodin as anti-inflammatory agents in Aloe by using murine macrophages. Biosci. Biotechnol. Biochem. 2009; 73(4): 828-832.
  10. Â Ro JY, Lee B, Kim JY, Chung Y, Chung MH, Lee SK, et al. Inhibitory mechanism of aloe single component (Alprogen) on mediator release in guinea pig lung mast cells activated with specific antigen-antibody reactions. J Pharmacol Exp Ther. 2000;292:114-121.
  11. Hart LA, Nibbering PH, van den Barselaar MT, van Dijk H, van den Burg AJ, Labadie RP. Effects of low molecular constituents from aloe vera gel on oxidative metabolism and cytotoxic and bactericidal activities of human neutrophils. Int J Immunopharmacol. 1990;12:427-434.
  12. Resch U, Helsel G, Tatzber F, Sinzinger H. Antioxidant status in thyroid dysfunction. Clin Chem Lab Med. 2002;40:1132-1134.
  13. Davis RH, Parker WL, Murdoch DP. Aloe vera as a biologically active vehicle for hydrocortisone acetate. J Am Podiatric Med Assoc. 1991;81:1-9.
  14. Boudreau MD, Mellick PW, Olson GR, Felton RP, Thorn BT, Beland FA. Clear evidence of carcinogenic activity by a whole-leaf extract of Aloe barbadensis miller (aloe vera) in F344/N rats. Toxicol Sci. 2012;131(1):26-39.
  15. Lily of the Desert. The Aloe Vera Story. Lily of the Desert. https://lilyofthedesert.com/aloes-story. Accessed February 20, 2019.
Note: Originally published in June 2019, this article has been revised and updated for accuracy and thoroughness.
0 Comments

WITAMINA D i HASHIMOTO. POZYSKAJ TROCHĘ SŁOŃCA DLA TWOJEJ TARCZYCY!

10/3/2020

0 Comments

 
Picture



















WITAMINA D I HASHIMOTO. POZYSKAJ TROCHĘ SŁOŃCA DLA TWOJEJ TARCZYCY!

W styczniu ubiegłego roku przygotowałam listę celów, na których powinnam się skupić, a jeden z nich dotyczył wsparcia immunologicznego mojej rodziny. (W poprzednich biuletynach pisałam, że obecnie bierzemy reishi, S. boulardii i astragalus, aby wesprzeć wydzielnicze IgA, która jest pierwszą linię obrony w naszych drogach oddechowych i pokarmowych. Pijemy także bulion kostny i przyjmujemy witaminę D.

Czy kiedykolwiek czuliście się gorzej zimą niż latem? Suplementy witaminy D i terapia niebieskim światłem mogą być kluczem do lepszego samopoczucia.

Choroby autoimmunologiczne są bardziej skłonne do skupiania się w regionach im dalej od równika, a naukowcy zasugerowali, że jedną z potencjalnych przyczyn takiego stanu rzeczy może być niewystarczający poziom witaminy D.

Chociaż wydawałoby się, że osoby żyjący w ciepłym klimacie, Południowa Kalifornia, Floryda i Arizona wchłaniają wystarczającą ilość witaminy D, to okazuje się, że niedobór tej witaminy dotyczy ich w podobnym stopniu, jak i osoby żyjące w zimniejszych stanach jak Wisconsin i Minnesota!

Dzieje się tak, ponieważ wchłanianie witaminy ze źródeł pożywienia jest minimalne i często jest dodatkowo zagrożone przez niedobory enzymów trawiennych i choroby jelit, które prowadzą do złego wchłaniania składników odżywczych (takich jak infekcje i przerost bakterii).

W rezultacie witamina D jest jednym z najbardziej niedostatecznie rozpoznanych niedoborów w naszym społeczeństwie i szacuje się, że 85 procent Amerykanów może jej mieć niedobór.

Witamina D wpływa na około 3000 do 30000 genów w naszym organizmie. Witamina D pomaga Twojemu organizmowi wchłonąć wapń i wzmocnić kości, ale odgrywa również ważną rolę w zdrowiu układu odpornościowego, kontrolując jego delikatną równowagę. Witamina D może zapobiegać chorobom autoimmunologicznym i modulować układ odpornościowy, podczas gdy niedobór witaminy D wiąże się z nieprawidłową jego funkcją.

Z niskim poziomem witaminy D wiąże się również wiele chorób, w tym choroby serca, choroby autoimmunologiczne, depresja, a ostatnio choroby tarczycy, w tym choroba Hashimoto.

Optymalizacja poziomu tego ważnego składnika odżywczego może być kluczową częścią układanki w przywracaniu zdrowia.

W tym artykule dowiesz się  na temat:
  • Roli witaminy D w organizmie
  • Jaki jest związek między niedoborem witaminy D a chorobami tarczycy
  • Jak sprawdzić niedobór witaminy D.
  • Wskazówki dotyczące stylu życia i suplementy zwiększające poziom witaminy D.
​
Co to jest witamina D?

Witamina D jest niezbędnym składnikiem odżywczym i prekursorem hormonu, który odgrywa ważną rolę w wielu funkcjach biochemicznych organizmu. Organizm wytwarza witaminę D z cholesterolu, gdy nasza skóra jest wystawiona na działanie promieni słonecznych. Witamina D znajduje się również w niektórych produktach spożywczych, takich jak tłuste ryby i wzbogacone produkty mleczne.

Jednak uzyskanie odpowiednich ilości poprzez samą dietę jest bardzo trudne.

Witamina D pełni kilka ważnych funkcji w organizmie, w tym regulację wchłaniania wapnia i fosforu, niezbędnych dla zdrowia kości i zębów.

Wykazano również, że witamina D zmniejsza ryzyko rozwoju stwardnienia rozsianego (SM) i chorób serca.

Ponadto witamina D odgrywa ważną rolę w regulowaniu nastroju i zapobieganiu depresji. W rzeczywistości naukowcy w badaniu przeprowadzonym w 2013 roku wykazali, że receptory witaminy D znajdują się w tych samych obszarach mózgu, które są związane z depresją i uważa się, że witamina D odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu mózgu i zdrowiu psychicznym.

Warto zauważyć, że witamina D również wspiera układ odpornościowy (receptory witaminy D i enzymy aktywujące, znajdują się na powierzchni wszystkich białych krwinek!) Poprzez wzmacnianie działalności monocytów i makrofagów - białych krwinek, które są ważnymi elementami obrony immunologicznej - oraz zmniejszając stan zapalny, witamina D może pomóc zmniejszyć prawdopodobieństwo zarażenia się wirusami, takimi jak grypa sezonowa.

Analiza 10933 uczestników badania dostarczyła ostatecznych dowodów na to, że witamina D chroni przed infekcjami dróg oddechowych. Wyniki analizy wykazały, że u uczestników badania codzienna lub cotygodniowa suplementacja zmniejszyła o połowę ryzyko ostrej infekcji dróg oddechowych u osób z najniższym wyjściowym poziomem witaminy D (poniżej 25 nmol / l). Także osoby z wyższymi wyjściowymi poziomami witaminy D również odniosły korzyści, chociaż efekt był skromniejszy (10% zmniejszenie ryzyka). Ogólnie wykazano, że suplementacja witaminy D jest pomocna w zmniejszaniu ryzyka ostrej infekcji dróg oddechowych.

Badania sugerują, że witamina D, zmniejszając prozapalne cytokiny i hepcydynę, może zwiększać dostępność żelaza, a istnieją również dowody na to, że witamina D może wspierać erytropoezę.

Wpływ roli witaminy D na zdrowie organizmu ludzkiego został dobrze opisany zarówno przez naukowców, jak i środowisko medyczne. Ostatnie badania wykazały, że poziom witaminy D w surowicy może być bezpośrednio skorelowany z oczekiwaną długością życia człowieka. Dr William Grant ze Stanów Zjednoczonych, uważany za eksperta w tej dziedzinie, twierdzi, że poprzez podwyższenie poziomu witaminy D w surowicy śmiertelność z powodu nowotworów złośliwych mogłaby się zmniejszyć o około 30%.

Chociaż szacuje się, że 1 miliard ludzi na całym świecie ma niski poziom witaminy D, większość z nich nie zdaje sobie sprawy, ponieważ objawy są często subtelne.

Wskazania, że możesz mieć niedobór witaminy D to:
  • Zmęczenie
  • Bóle kości
  • Ból pleców
  • Ból i osłabienie mięśni
  • Złamania przeciążeniowe (szczególnie w nogach, miednicy i biodrach)
  • Częste choroby lub infekcje
  • Depresja
  • Utrudnione gojenie się ran
  • Osteoporoza
  • Wypadanie włosów
Dodatkowo u osób z Hashimoto podwyższone przeciwciała tarczycowe mogą być oznaką niedoboru witaminy D.

Witamina D i choroby autoimmunologiczne tarczycy

Liczne badania wiążą niski poziom witaminy D z różnymi chorobami autoimmunologicznymi. Na przykład niedobór witaminy D został skorelowany z wyższymi wskaźnikami cukrzycy typu 1. W Finlandii zapadalność na cukrzycę typu 1 u fińskich dzieci wzrosła po zmniejszeniu dziennej zalecanej dawki witaminy D z 4000-5000 IU w 1964 r. do 400 IU w 1992 r. Jakkolwiek zapadalność na cukrzycę u dzieci spada od 2006 r., rok po tym jak Finlandia zdecydowała się wzbogacić wszystkie dietetyczne przetwory mleczne witaminą D3.

Witamina D może być korzystna w równoważeniu układu odpornościowego poprzez wspomaganie produkcji limfocytów T regulatorowych i tłumienie wirusa Epstein-Barr, wirusa, który jest powiązany z wieloma chorobami autoimmunologicznymi, w tym Hashimoto. Badania wykazały również, że witamina D aktywnie zapobiega rozwojowi chorób autoimmunologicznych w modelach zwierzęcych.

Ponadto istnieje silny związek między niedoborem witaminy D a różnymi chorobami tarczycy. Niedobór witaminy D został udokumentowany w chorobie Hashimoto, chorobie Gravesa-Basedowa, raku tarczycy, a także w poporodowym zapaleniu tarczycy.

Jedno z badań przeprowadzonych w Turcji wykazało, że 92 procent pacjentów z Hashimoto miało niedobór witaminy D! W 2015 roku ankieta 2332 przeprowadzona wsród moich czytelników z Hashimoto wykazała, że 68 procent z nich  ma również niedobór witaminy D.

W ostatnich latach pojawiły się liczne badania łączące niedobór witaminy D z rozwojem przeciwciał tarczycowych. Im niższy poziom witaminy D, tym wyższe przeciwciała tarczycy…

Badania wykazały również, że witamina D obniża poziom przeciwciał tarczycy (przeciwciała TPO, a także przeciwciała TG) u osób przyjmujących lewotyroksynę, a także u osób z prawidłową funkcją tarczycy w Hashimoto, gdzie poziom TSH jest nadal prawidłowy, ale mają podwyższone przeciwciała tarczycowe. Greckie badanie wykazało około 20-procentowy ogólny spadek przeciwciał tarczycy po suplementacji witaminą D.

Co ciekawe, naukowcy zasugerowali, że witamina D może spowalniać i zapobiegać postępowi choroby Hashimoto.

Kto jest zagrożony niedoborem?

Ponieważ świadomość zagrożenia rakiem skóry i stosowanie filtrów przeciwsłonecznych stało się coraz bardziej powszechne, większość ludzi nie otrzymuje odpowiedniej ilości witaminy D poprzez wchłanianie przez skórę. W rzeczywistości, przegląd kliniczny, który został opublikowany w The Journal of the American Osteopathic Association wykazał, że prawie 1 miliard ludzi na całym świecie może mieć niewystarczający poziom witaminy D i może to być częściowo powiązane ze stosowaniem filtrów przeciwsłonecznych. Badanie wykazało również, że niedobór witaminy D może być częstszy w niektórych populacjach z powodu różnic w pigmentacji skóry. Uważa się, że 95 procent dorosłych Afroamerykanów może mieć niedobór witaminy D.

Ponadto osoby żyjące w klimacie północnym są szczególnie narażone na niedobór witaminy D, szczególnie w chłodniejszych miesiącach.

Jednak nawet osoby mieszkające w ciepłych krajach mogą być narażone na niski poziom witaminy D. Według hiszpańskich badań, chociaż Hiszpania otrzymuje wystarczającą ilość promieniowania słonecznego, jej mieszkańcom trudno jest osiągnąć zalecaną dzienną dawkę witaminy D zimą, ponieważ ekspozycja na światło słoneczne zależy od szerokości geograficznej Hiszpanii. W badaniu zauważono również, że wchłanianie może zależeć od pory dnia i położenia słońca. O 10 rano potrzeba prawie 10 godzin, aby uzyskać wystarczającą ilość witaminy D - ale większość ludzi nie przebywa ma słońcu 10 godzin- a jeżeliby przebywali przez taki okres czasu, to byłaby to nadmierna ekspozycja!

Badanie niedoboru witaminy D.

Możesz się zastanawiać, ile witaminy D potrzebuje Twój organizm? Podczas gdy konwencjonalne zakresy referencyjne definiują niedobór witaminy D poniżej 30 ng / ml, uważa się, że  poziom witaminy D powinien wynosić od 60 do 80 ng / ml, aby zapewnić optymalne funkcjonowanie receptorów tarczycy i układu odpornościowego. Istnieją dwie popularne formy witaminy D:
  • Witamina D2 (ergokalcyferol) - ta postać występuje w niektórych wzbogaconych produktach spożywczych i niektórych suplementach.
  • Witamina D3 (cholekalcyferol) - jest to najbardziej biologicznie aktywna forma i występuje w niektórych wysokiej jakości suplementach.

Witamina D2 i D3 mogą być przekształcane zarówno przez wątrobę, jak i przez nerki w aktywną postać 1,25-dihydroksywitaminy D.
Istnieją dwa dostępne testy do sprawdzania poziomu witaminy D:
  • 1,25 (OH) D (który sprawdza aktywną formę witaminy D) i
  • 25 (OH) D (który sprawdza zarówno D2, jak i D3).
Preferowany jest test 25 (OH) D (25-hydroksywitaminy D), ponieważ bada zarówno poziom witaminy D2, jak i D3 i dokładniej odzwierciedla aktualny stan witaminy D w organizmie.

Z mojego doświadczenia wynika. że u osób z Hashimoto, witamina D jest najczęstszym niedoborem, a zaraz za nią jest niedobór ferrytyny. Ponieważ jednak nadmiar witaminy D jak i żelaza może być problematyczny, dlatego zawsze zalecam przetestowanie tych składników odżywczych przed suplementacją.

Jeśli masz Hashimoto i nie sprawdzałeś/aś poziomu witaminy D, zalecam przeprowadzenie testów tak szybko, jak to możliwe. Podczas suplementacji zalecam testowanie co 3-6 miesięcy, aby upewnić się, że otrzymujesz odpowiednie ilości, a także testowanie ponownie w sezonie zimowym.

Jak uzupełnić witaminę D? 

Obecnie badania sugerują, że należy przyjmować znacznie wyższe dawki witaminy D niż pierwotnie zalecana dzienna dawka 400 IU dziennie. W rzeczywistości niektóre badania pokazują, że poziomy 25 (OH) D poniżej 75 nmol / l mogą być zbyt niskie, aby zapewnić bezpieczeństwo i są związane z wyższą śmiertelnością z różnych przyczyn. Co więcej, jedno badanie wykazało, że do osiągnięcia zalecanych przez Endocrine Society wartości 25 (OH) D w surowicy 75 nmol / l potrzebne jest dzienne spożycie 6201 IU.

Ponadto uważam, że witamina D jest szczególnie ważna dla osób, które przeszły wcześniej infekcję Epstein-Barr, ponieważ komórki T CD8 +, które zwalczają wirusa, są zależne od witaminy D.

Jak więc możemy uzyskać odpowiednią ilość witaminy D?

Witamina D może być wytwarzana w skórze pod wpływem światła słonecznego lub może być dostarczona organizmowi poprzez spożywanie pokarmów bogatych w witaminę D i suplementów.
Picture











 
1. Wyjdź na zewnątrz. 

​​Jednym z najlepszych sposobów przywrócenia optymalnego poziomu witaminy D jest ekspozycja na słońce. (Jako bonus, światło słoneczne ma naturalne właściwości modulujące odporność, a także może poprawić nastrój). Można powiedzieć, że zwiększenie poziomu witaminy D może być „spacerem po parku”.  Zwolennicy witaminy D zalecają 15 minut ekspozycji na słońce bez ochrony przeciwsłonecznej, około południa.

Może warto wybrać się na spacer w porze lunchu? Jeśli masz jasną karnację i nie jesteś przyzwyczajony do słońca, musisz być bardziej ostrożny. Uważaj, aby nie przebywać na słońcu za długo, aby uniknąć poparzeń słonecznych.

Jednak niektórzy pracownicy służby zdrowia sugerują, że w przypadku poważnych niedoborów uzyskanie odpowiedniego poziomu witaminy D wymagałoby spędzenia od czterech do sześciu godzin na słonecznej plaży… przez siedem dni z rzędu. Brzmi okropnie, prawda? Oczywiście dla wielu z nas nie jest to realne i przeważnie żyjemy w klimacie, który nie zapewnia nam odpowiedniej ilości promieni słonecznych przez cały rok, więc będziemy musieli szukać alternatywnych źródeł witaminy D.

Generalnie polecam wakacje na plaży, szczególnie w zimie dla tych, którzy żyją w północnym klimacie, ale nie zawsze jest to realistyczne dla wielu - i prawdopodobnie nie jest możliwe podczas pandemii. W związku z tym musimy opalać się, kiedy tylko możemy, a tak naprawdę skupić się przede wszystkim na żywności i suplementach.

2. Farmakologia żywności

Witaminę D możemy pozyskać ze źródeł dietetycznych, w tym poprzez spożywanie dzikiego łososia (który zawiera 800 IU D3 na 3,5 uncji), tranu z wątroby dorsza (700 IU na łyżeczkę), ryb, wzbogaconych produktów mlecznych i soku pomarańczowego oraz jaj. Jednak ilość witaminy D, którą wchłaniamy z pożywienia, jest ograniczona, a zdolność wchłaniania składników odżywczych u osób z zaburzeniami wchłaniania tłuszczu, nadwrażliwością na pokarm i innymi problemami trawiennymi typowymi dla Hashimoto może być dodatkowo upośledzona. Dodatkowo nabiał, jajka i słodkie napoje mogą być problematyczne dla osób z Hashimoto, którym również towarzyszy zaburzona regulacja cukru. Dlatego nie polecam aby polegać na tych produktach w celu uzyskania odpowiedniej ilości witaminy D i uważam, że suplementacja może być niezbędna dla większości osób z Hashimoto.

 3. Suplementy 

Przyjmowanie doustnego suplementu witaminy D3.  vitamin D3 supplement. polecam dla wszystkich, którzy nie mogą uzyskać wystarczającej dawki podczas ekspozycji na słońce. 

Ponieważ wykazano, że zalecane dzienne spożycie 400 IU witaminy D jest niewystarczające dla większości ludzi, generalnie dla osób z Hashimoto zalecam 5000 IU dziennie jako punkt wyjścia. Przyjmowanie suplementów witaminy D podczas posiłku może pomóc w zwiększeniu jej wchłaniania o 30-50 procent.

Dla wszystkich osób przyjmujących suplementy, zalecam monitorowanie witaminy D, aby upewnić się, że wyniki mieszczą się w optymalnym zakresie (60 do 80 ng / ml, poziom potrzebny dla optymalnego funkcjonowania receptorów tarczycy i układu odpornościowego). W niektórych przypadkach lekarz może zalecić dawkę nawet 20000 IU, aby osiągnąć cel, ale nie zalecałbym stosowanie takiej dawki samodzielnie, ponieważ witamina D jest witaminą rozpuszczalną w tłuszczach i może się odkładać w organizmie.

Uwaga: niektóre osoby z Hashimoto mogą również mieć niedobór witaminy K, zwłaszcza gdy mają problemy ze złym wchłanianiem tłuszczu. Niedobór witaminy K nie jest rutynowo testowany, ale objawy mogą obejmować łatwe powstawanie siniaków, nadmierne krwawienie i obfite miesiączki.

Uzupełnianie witaminy D przy niedoborze witaminy K może mieć negatywny wpływ na nasze tętnice. Suplementy witaminy D uwalniają wapń z naszego organizmu, a w przypadku niedoboru witaminy K wapń może trafić do tętnic zamiast do kości. Dodanie witaminy K może zapobiegać zwapnieniu tętnic i zwiększać ilość wapnia w kościach, co jest korzystne w osteoporozie, częstym stanie u osób z Hashimoto. W związku z tym zalecam przyjmowanie witaminy D z dodatkiem witaminy K (lub bez), w zależności od indywidualnych potrzeb. Polecam suplementy witaminy D:

Pure Encapsulations Vitamin D 5000 IU (bez witaminy K) - możesz ją również kupić przez Amazon
Designs for Health Vitamin D Supreme (z witaminą K *) — możesz ją również kupić za pośrednictwem Amazon 
Uwaga: Pepton sojowy jest stosowany jako surowiec w procesie fermentacji witaminy K2. Gotowa witamina K2 jest testowana pod kątem zanieczyszczenia białka sojowego i zawiera mniej niż 10 ppm (części na milion). Jeśli nie tolerujesz soi, możesz zamiast tego wybrać wersję Pure Encapsulations, bez witaminy K. Ponadto suplementy witaminy K są ogólnie bezpieczne i dobrze tolerowane, ale jeśli zażywasz leki rozrzedzające krew, takie jak warfaryna, porozmawiaj ze swoim lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem suplementacji zawierającej witaminę K.

Terapia światłem niebieskim 

Jeżeli czujesz się gorzej zimą niż latem (a szczególnie jeśli masz zimową depresję), witamina D może pomóc, ale prawdopodobnie najlepsze wyniki terapeutyczne uzyskasz, jeśli połączysz ją z terapią światłem niebieskim.

Niedawne badanie opublikowane w Scientific Report sugeruje, że ekspozycja na światło słoneczne może być korzystna dla naszego układu odpornościowego poprzez mechanizmy niezależne od witaminy D. Naukowcy zauważyli, że w szczególności niebieskie światło, które jest wytwarzane naturalnie przez słońce, może aktywować komórki odpornościowe i zwiększyć odporność. W ich badaniu ekspozycja na światło niebieskie wyzwoliła syntezę nadtlenku wodoru, który dezaktywował szlaki sygnalizujące wzrost ruchliwości limfocytów T (odgrywających rolę w wywoływaniu odpowiedzi immunologicznej przeciwko infekcjom) zarówno w mysich, jak i ludzkich limfocytach T.

Wiadomo, że niebieskie światło dociera do głębszej warstwy skóry, gdzie występuje wyższe stężenie limfocytów T, w porównaniu z tymi znajdującymi się we krwi. Dlatego badanie sugeruje, że może istnieć oddzielna ścieżka, przez którą światło słoneczne - szczególnie ekspozycja na światło niebieskie - może wzmocnić układ odpornościowy.

Urządzenia do terapii światłem niebieskim były również badane w sezonowych zaburzeniach afektywnych (SAD), zwanych „zimową depresją”, z dużym sukcesem.

Urządzenie do terapii światłem niebieskim this blue light therapy device pozwala w każdej chwili czerpać korzyści z ekspozycji na światło niebieskie w zaciszu twojego domu, bez konieczności czekania, aż meteorolog ogłosi słoneczny dzień. Świetnie też jest mieć takie urządzenie pod ręką zimą. Chociaż zalecam używanie go przez około 15 minut dziennie, możesz ustawić timer zgodnie ze swoimi potrzebami. Ta terapia światłem może być również bardzo pomocna, jeśli masz problemy z budzeniem się rano. Zalecam trzymanie go przy łóżku i włączanie go po przebudzeniu lub trzymanie go w łazience i włączanie w czasie porannej toalety. To małe urządzenie do terapii niebieskim światłem pomogło mi przetrwać wiele ponurych zim w Chicago, pochmurne dni w Amsterdamie i długie zimy w Kolorado.

Podsumowanie

Witamina D pomogła mi w odzyskaniu zdrowia i odkryłam, że ekspozycja na słońce, suplementy witaminy D i terapia światłem niebieskim to strategie, które konsekwentnie poprawiają samopoczucie moich czytelników. W mojej ankiecie obejmującej 2232 osoby z Hashimoto, 67 procent moich czytelników zgłosiło poprawę zmęczenia i stwierdziło, że czuli się znacznie lepiej po zażyciu suplementu witaminy D. Poprawa dotyczyła nastroju, redukcji bólu, a także spadku przeciwciał.

Ze względu na występowanie niedoboru witaminy D w chorobie Hashimoto oraz ogólnie znany związek z chorobami autoimmunologicznymi, od 2013 roku polecam testowanie i suplementację witaminy D moim czytelnikom. Zauważyłam, że ci, którzy mają najwięcej problemów z tarczycą często mają niedobór witaminy D; a osoby, które czują się najlepiej i / lub mają remisję z Hashimoto, mają zwykle poziom witaminy D w zakresie 60-80 ng / ml.

Optymalizacja poziomu witaminy D może być naprawdę prostym i niedrogim sposobem na lepsze samopoczucie i poprawę odporności.

Bardzo chciałbym usłyszeć od Ciebie! Ile słońca dostajesz w swojej części świata? Czy bierzesz suplement witaminy D? Jak zawsze życzę wszystkiego najlepszego w drodze do lepszego zdrowia.

Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto

References
  1. Tamer G, Arik S, Tamer I, Coksert D. Relative vitamin D insufficiency in Hashimoto’s thyroiditis. Thyroid. 2011;21(8):891-896. doi:10.1089/thy.2009.0200.
  2. Wang J, Lv S, Chen G, et al. Meta-analysis of the association between vitamin D and autoimmune thyroid disease. Nutrients. 2015;7(4):2485-2498. doi:10.3390/nu7042485.
  3. Vahabi P, Aminorroaya A, Amini M, et al. Effect of Vitamin D deficiency treatment on thyroid function and autoimmunity markers in Hashimoto’s thyroiditis: A double-blind randomized placebo-controlled clinical trial. Journal of Research in Medical Sciences : The Official Journal of Isfahan University of Medical Sciences. 2017;22:103. doi:10.4103/jrms.JRMS_1048_16.
  4. Papadimitriou DT. The Big Vitamin D Mistake. Journal of Preventive Medicine and Public Health. 2017;50(4):278-281. doi:10.3961/jpmph.16.111.
  5. Some Benefits of Sunlight May Be Independent of Vitamin D. Medscape.com. https://www.medscape.com/viewarticle/874371. Published January 18, 2017. Accessed January 23, 2018.
  6. Pfotenhauer K, Shubrook J. Vitamin D Deficiency, Its Role in Health and Disease, and Current Supplementation Recommendations. J Am Osteopath Assoc. 2017;117(5), 301-305.
  7. Serrano M, Cañada J, Moreno J, Gurrea G. Solar ultraviolet doses and vitamin D in a northern mid-latitude. Sci Total Environ. 2017;574:744-750. doi: 10.1016/j.scitotenv.2016.09.102
  8. Baker T. Vitamin D insufficiency, low rate of DNA methylation in black teens may increase disease risk. Medical College of Georgia at Augusta University and ScienceDaily. www.sciencedaily.com/releases/2016/04/160425143108.htm. Published April 25, 2016. Accessed January 18, 2018.
  9. MayoClinic. Vitamin D toxicity rare in people who take supplements, researchers report. Mayo Clinic and ScienceDaily. www.sciencedaily.com/releases/2015/04/150430134852.htm. Published April 30, 2015. Accessed January 23, 2018
  10. Smith E, Frankenburg E, Goldstein S, Koshizuka K, Elstner E, Said J, et al. Effects of long-term administration of vitamin D3 analogs to mice. Journal of Endocrinology. 2010;165(1):163-172.
  11. Baeke F, Takiishi T, Korf H, Gysemans C, Mathieu C. Vitamin D: modulator of the immune system. Current opinion in pharmacology. 2010;10(4):482-496.
  12. Strieder T, Prummel M, Tijssen J, Endert E, Wiersinga W. Risk factors for and prevalence of thyroid disorders in a cross‐sectional study among healthy female relatives of patients with autoimmune thyroid disease. Clinical endocrinology. 2003;59(3):396-401.
  13. Krysiak R, Szkróbka W, Okopień B. Moderate-dose simvastatin therapy potentiates the effect of vitamin D on thyroid autoimmunity in levothyroxine-treated women with Hashimoto’s thyroiditis and vitamin D insufficiency. Pharmacol Rep. 2018;70(1):93-97. doi: 10.1016/j.pharep.2017.07.019.
  14. Krysiak R, Szkróbka W, Okopień B. The Effect of Vitamin D on Thyroid Autoimmunity in Levothyroxine-Treated Women with Hashimoto’s Thyroiditis and Normal Vitamin D Status. Exp Clin Endocrinol Diabetes. 2017;125(4):229-233. doi: 10.1055/s-0042-123038.
  15. Ucan B, Sahin M, Sayki Arslan M, Colak Bozkurt N, Kizilgul M, Güngünes A, et al. Vitamin D Treatment in Patients with Hashimoto’s Thyroiditis may Decrease the Development of Hypothyroidism. Int J Vitam Nutr Res. 2017;12:1-9. doi: 10.1024/0300-9831/a000269.
  16. Kim D. The Role of Vitamin D in Thyroid Diseases. Int J Mol Sci. 2017;18(9). pii: E1949. doi: 10.3390/ijms18091949.
  17. Ke W, Sun T, Zhang Y, He L, Wu Q, Liu J, et al. 25-Hydroxyvitamin D serum level in Hashimoto’s thyroiditis, but not Graves’ disease is relatively deficient. Endocr J. 2017;64(6):581-587. doi: 10.1507/endocrj.EJ16-0547.
  18. Liontiris MI, Mazokopakis EE. A concise review of Hashimoto thyroiditis (HT) and the importance of iodine, selenium, vitamin D and gluten on the autoimmunity and dietary management of HT patients. Points that need more investigation. Hell J Nucl Med. 2017;20(1):51-56. doi: 10.1967/s002449910507.
  19. Krysiak R, Szkróbka W, Okopień B. The Effect of Vitamin D on Thyroid Autoimmunity in Levothyroxine-Treated Women with Hashimoto’s Thyroiditis and Normal Vitamin D Status. Exp Clin Endocrinol Diabetes. 2017;125(4):229-233. doi: 10.1055/s-0042-123038.
  20. Altieri B, Muscogiuri G, Barrea L, Mathieu C, Vallone CV, Mascitelli L, et al. Does vitamin D play a role in autoimmune endocrine disorders? A proof of concept. Rev Endocr Metab Disord. 2017;18(3):335-346. doi: 10.1007/s11154-016-9405-9.
  21. Kim D. Low vitamin D status is associated with hypothyroid Hashimoto’s thyroiditis. Hormones(Athens). 2016;15(3):385-393. doi: 10.14310/horm.2002.1681.
  22. Maciejewski A, Wójcicka M, Roszak M, Losy J, Łącka K. Assessment of Vitamin D Level in Autoimmune Thyroiditis Patients and a Control Group in the Polish Population. Adv Clin Exp Med. 2015;24(5):801-6. doi: 10.17219/acem/29183.
  23. Mazokopakis EE, Papadomanolaki MG, Tsekouras KC, Evangelopoulos AD, Kotsiris DA, Tzortzinis AA. Is vitamin D related to pathogenesis and treatment of Hashimoto’s thyroiditis? Hell J Nucl Med. 2015;18(3):222-7.
  24. Ma J, Wu D, Li C, Fan C, Chao N, Liu J, et al. Lower Serum 25-Hydroxyvitamin D Level is Associated With 3 Types of Autoimmune Thyroid Diseases. Medicine (Baltimore). 2015;94(39):e1639. doi: 10.1097/MD.0000000000001639.
  25. Office of Dietary Supplements. Vitamin K – Health Professional Fact Sheet. National Institutes of Health. https://ods.od.nih.gov/factsheets/VitaminK-HealthProfessional/. Updated March 2, 2018. Accessed March 13, 2018.
  26. van Ballegooijen AJ, Pilz S, Tomaschitz A, Grübler MR, Verheyen N. The Synergistic Interplay between Vitamins D and K for Bone and Cardiovascular Health: A Narrative Review. Int J Endocrinol. 2017;2017:7454376. doi: 10.1155/2017/7454376.
  27. Holick MF. The vitamin D epidemic and its health consequences. J Nutr. 2005;135(11):2739S-48S.
  28. Gouni-Berthold I, Krone W, Berthold HK. Vitamin D and cardiovascular disease. Curr Vasc Pharmacol. 2009;7(3):414-22.
  29. Iwamoto J, Yeh JK, Takeda T, Ichimura S, Sato Y. Comparative effects of vitamin K and vitamin D supplementation on prevention of osteopenia in calcium-deficient young rats. Bone. 2003;33(4):557-66.
  30. Braam LA, Hoeks AP, Brouns F, Hamulyák K, Gerichhausen MJ, Vermeer C. Beneficial effects of vitamins D and K on the elastic properties of the vessel wall in postmenopausal women: a follow-up study. Thromb Haemost. 2004;91(2):373-80.
  31. Wallin R, Wajih N, Greenwood GT, Sane DC. Arterial calcification: a review of mechanisms, animal models, and the prospects for therapy. Med Res Rev. 2001;21(4):274-301.
  32. Kidd PM. Vitamins D and K as pleiotropic nutrients: clinical importance to the skeletal and cardiovascular systems and preliminary evidence for synergy. Altern Med Rev. 2010;15(3):199-222.
  33. Sokoll LJ, Booth LS, Davidson KW, Dalla GE, Sadowski. Diurnal variation in total and undercarboxylated osteocalcin: influence of increased dietary phylloquinone. Calcif tissue Int. 1998;62(5):447-52.
  34. Howland RH. An overview of seasonal affective disorder and its treatment options. Phys Sportsmed. 2009;37(4):104-15. doi: 10.3810/psm.2009.12.1748.
  35. Eyles DW, Smith S, Kinobe R, Hewison M, McGrath. Distribution of the vitamin D receptor and 1 alpha-hydroxylase in human brain. J Chem Neuroanat. 2005 Jan;29(1):21-30.
  36. Martineau AR, Jolliffe DA, Hooper RL, Greenberg L, Aloia JF, Bergman P, et al. Vitamin D supplementation to prevent acute respiratory tract infections: systematic review and meta-analysis of individual participant data. BMJ, 2017; i6583 DOI: 10.1136/bmj.i6583
Note: Originally published in October 2016, this article has been revised and updated for accuracy and thoroughness.

0 Comments

MAGNEZ A ZDROWIE TARCZYCY

8/29/2020

0 Comments

 
Picture



















MAGNEZ A ZDROWIE TARCZYCY

Kilka lat temu zacząłam pracować z nowym klientem, który przyjmował dwanaście różnych suplementów od lekarza medycyny alternatywnej. Niektóre były środkami przeciwdrobnoustrojowymi, używanymi do zabijania patogenów jelitowych; niektóre były ziołami i składnikami odżywczymi, które miały wspierać wątrobę i nadnercza.

Teoretycznie protokół, który zastosowano, był zgodny z moimi zaleceniami… wspomagał jelita, wątrobę i nadnercza. Jednak leczący w swoim protokole nie wziął pod uwagę indywidualności biologicznej leczonej osoby ani wyjątkowych przyczyn źródłowych. Co więcej, praktykujący zastosował wszystkie protokoły naraz, nie zwracając uwagi na potencjalne interakcje używanych leków i suplementów. Chociaż pacjenta każdego miesiąca wydawała duże pieniądze na leczenie, to nadal nie mogła znaleźć ulgi w objawach!

Jej głównymi dolegliwościami były migrena, zaparcia, bezsenność, wrażliwość na głośne dźwięki i niepokój. Przejrzałam z nią mój kwestionariusz badający niedobór magnezu i okazało się, że jest w grupie wysokiego ryzyka. Po zapoznaniu się z listą suplementów, które zażywała, zaleciałam by odstawiła wszystkie dwanaście, a jedynym suplementem, który jej poleciłam był cytrynian magnezu, przed snem. Podczas wizyty kontrolnej zgłosiła, że ​​ustąpiły migreny, zaparcia i bezsenność! Nie musiała już brać NSAIDs, środków przeczyszczających ani leków nasennych i była w stanie tolerować muzykę swojego nastolatka. 🙂 W tym artykule chciałbym zagłębić się w liczne zalety magnezu dla osób z Hashimoto, w tym:
  • Jak organizm wykorzystuje magnez
  • Połączenie objawów występujących w Hashimoto z niedoborami magnezu
  • Przyczyny i objawy niedoboru magnezu
  • Konwencjonalne i naturalne możliwości leczenia niedoboru magnezu

Co to jest magnez?

Magnez jest to minerał, który jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Bierze udział w ponad 300 reakcjach biochemicznych w organizmie, w tym: utrzymaniu funkcji nerwów i mięśni, wspieraniu zdrowego układu odpornościowego i utrzymywaniu stabilnego bicia serca. Magnez pomaga również w tworzeniu mocnych kości, stabilizuje poziom glukozy we krwi i pomaga w produkcji energii.

Przeciętny organizm dorosłego człowieka zawiera około 25 g magnezu, z czego 50-60% znajduje się w kościach, a reszta w tkankach miękkich.

Magnez występuje naturalnie w różnych produktach, a także często jest dodawany do produktów spożywczych. Jest łatwo dostępny jako suplement diety, a także występuje w niektórych lekach (takich jak leki zobojętniające sok żołądkowy i środki przeczyszczające).

Magnez i tarczyca

Chociaż magnez ma kluczowe znaczenie dla zdrowego funkcjonowania wszystkich osób, odkryłam, że jest to jeden z najważniejszych i często deficytowych składników odżywczych w Hashimoto.

Większość osób z Hashimoto ma liczne niedobory mikroelementów, które mogą wystąpić w wyniku jedzenia ubogich w składniki odżywcze pokarmów, zapalenia spowodowanego infekcjami lub nadwrażliwości pokarmowej, przyjmowania pewnych leków lub braku równowagi bakterii jelitowych.

Czynniki takie jak niski poziom kwasu żołądkowego, złe wchłanianie tłuszczu i niedobór enzymów trawiennych, które są powszechne u osób z Hashimoto, spowodują, że wiele osób nie będzie w stanie rozkładać i wchłaniać składników odżywczych z pożywienia, które jedzą. Brak wystarczającej ilości hormonów tarczycy może również prowadzić do niedoborów składników odżywczych, ponieważ ​​ekstrakcja składników odżywczych z pożywienia jest u nich utrudniona i mniej wydajna.

Magnez ma kluczowe znaczenie dla zdrowia wątroby i włączam go jako część mojego protokołu do detoksykacji wątroby. Dlatego też polecam go dla osób z Hashimoto jako jeden z kluczowych suplementów. Ponadto magnez wspomaga funkcję nadnerczy - kolejny obszar, który często dotyczy osób z dysfunkcją tarczycy.

Niedobór magnezu nie tylko prowadzi do całego szeregu objawów, które omówię bardziej szczegółowo poniżej, ale badania wykazały, że może on również mieć bezpośredni wpływ na czynność tarczycy.

Roy i Helga Moncayo, dwaj austriaccy naukowcy, pracują od 2007 roku z osobami, u których występuje choroba autoimmunologiczna tarczycy. W swoich pierwszych interwencjach zauważyli, że pacjenci ci mają niski poziom selenu i zaczęli rekomendować jego suplementację. Jednak suplementacja tylko selenem nie przyniosła trwałych rezultatów. Kontynuowali poszukiwania i odkryli, że niedobór magnezu koreluje z wieloma objawami tarczycy.

Zauważyli, że stres fizyczny i psychiczny doprowadził do wyczerpania magnezu, który jest potrzebny do utylizacji jodu przez tarczycę.

Jedenastu pacjentów z podwyższonym TSH (w zakresie od 2,3 do 21 mIU / L, średnio 7,67 mIU / L) otrzymywało cytrynian magnezu przez 6 tygodni. U każdego pacjenta wystąpił spadek TSH (w zakresie od 1,6 - 4 mIU / l). Średni spadek wyniósł 5 punktów, co dało średnie TSH 2,67 mIU / l po suplementacji! Najwyższy spadek TSH, który zaobserwowano w badaniu to spadek z wartości TSH 21 mIU / L do TSH 4 mIU / L!

Oprócz cytrynianu magnezu klinicyści ci stosowali u pacjentów również  selenium and Coenzyme Q10, a także zalecali walkę ze stresem psychicznym i dbanie o zdrowie fizyczne.

Po rozpoczęciu suplementacji magnezem pacjenci zgłaszali lepsze samopoczucie, więcej energii, lepszy sen, mniejszy niepokój i mniej zaparć.

Ponadto naukowcy zauważyli, że u niektórych osób wystąpiła normalizacja ultrasonografii tarczycy (pacjenci z Hashimoto początkowo wykazywali zwiększone ukrwienie i uszkodzenie tarczycy podczas początkowego USG). Ostrzegali, że nie u każdego tkanka tarczycy ulegnie normalizacji i że potrzeba przynajmniej ośmiu miesięcy suplementacji magnezem, aby zobaczyć poprawę w wyglądzie tarczycy. (Uważam jednak, że warto spróbować, zwłaszcza, że ​​magnez może pomóc w wyeliminowaniu wielu objawów, często występujących w Hashimoto).

Jak powszechny jest niedobór magnezu?

Istnieją dwa rodzaje niedoborów, które mogą wystąpić w odniesieniu do składników odżywczych
  1. Jawny niedobór, który może prowadzić do niskiego poziomu wapnia lub potasu, ze względu na zaburzoną równowagę minerałów w organizmie. Jest to poważny stan, który może objawiać się drętwieniem, skurczami / skurczami mięśni, drgawkami, zmianami osobowości, nieprawidłowym rytmem serca i innymi zagrażającymi zdrowiu i życiu objawami. Takie niedobory występują stosunkowo rzadko, ponieważ w okresach niskiego spożycia nerki przeciwdziałają wydalaniu magnezu, zatrzymując obecne jego zapasy.
  2. Subkliniczne niedobory, których standardowe badania krwi nie wykazują, jakkolwiek mogą pojawić się objawy niedoboru.

Według Instytutu Medycyny Funkcjonalnej następujące objawy, wywiad rodzinny i stan zdrowia mogą świadczyć o niedoborze magnezu:

  • Depresja lub zły nastrój
  • Drażliwość lub niepokój
  • Trudności z koncentracją
  • Historia rodzinna autyzmu
  • Częste bóle głowy lub migreny
  • Rodzinna lub osobista historia cukrzycy
  • Trudności w połykaniu
  • Refluks
  • Wrażliwość na głośne dźwięki
  • Zmęczenie
  • Historia rodzinna astmy
  • Zaparcia (mniej niż dwa wypróżnienia dziennie)
  • Nadmierny stres
  • Problemy z zasypianiem i / lub utrzymaniem snu
  • Drżenie mięśni
  • Zespół napięcia przedmiesiączkowego
  • Skurcze dłoni
  • Zespół niespokojnych nóg
  • Uczucie trzepotania serca, przerywane bicie lub kołatanie serca
  • Historia rodzinna lub osobista kamieni nerkowych
  • Rodzinna lub osobista historia chorób serca lub niewydolności serca
  • Historia rodzinna lub osobista wypadania płatka zastawki mitralnej
  • Niskie spożycie wodorostów, otrębów lub kiełków pszenicy, migdałów, orzechów nerkowca, gryki lub ciemnozielonych warzyw liściastych
Chciałbym dodać, że mojego doświadczenia, bóle stawów, skurcze nóg, bóle menstruacyjne i zaburzenia tarczycy są zawsze powodem aby podejrzewać niedobór magnezu.

Badanie niedoboru magnezu

Jeśli chcesz ocenić swój poziom magnezu za pomocą badań krwi, polecam Spectracell Micronutrient Test Panel. Jednak z mojego doświadczenia wynika, że ​​większość osób z Hashimoto ma niedobór magnezu i ogólnie rzecz biorąc, można go bezpiecznie przyjmować bez testowania.

Ważne jest, aby pamiętać, że jeśli obecnie używasz innych leków, na przykład leki obniżające ciśnienie krwi, przed zastosowaniem suplementacji magnezem, powinieneś skonsultować się z farmaceutą, ponieważ może on zakłócać wchłanianie niektórych leków.

Zalecana dzienna dawka magnezu to 400 mg dziennie, a większość osób dorosłych stosujących standardową dietę amerykańską otrzymuje mniej niż 300 mg dziennie.

Kto jest podatny na niedobór magnezu?:
  • Osoby z cukrzycą typu 2
  • Osoby z historią alkoholizmu - między innymi alkohol może podwoić, a nawet zwiększyć czterokrotnie wydalanie magnezu
  • Osoby z biegunką
  • Osoby z chorobami jelit, takimi jak celiakia, IBS i choroba Crohna
  • Starsze osoby (ich zdolność wchłaniania magnezu w jelitach zmniejsza się wraz z wiekiem, a ich wydalanie magnezu przez nerki wzrasta)
  • Osoby przyjmujące niektóre leki, które mogą powodować ubytek magnezu. Najczęstsze z nich to: inhibitory pompy protonowej (Nexium, Prilosec, Omeprazol, Protonix), hormony żeńskie (doustne środki antykoncepcyjne i hormonalna terapia zastępcza) oraz antybiotyki
  • Osoby z niedoczynnością tarczycy - brak hormonów tarczycy może prowadzić do niskiego poziomu magnezu
  • Amerykanie! W 2009 roku Światowa Organizacja Zdrowia opublikowała raport stwierdzający, że nawet 75 procent Amerykanów nie otrzymywało odpowiednich ilości magnezu
  • Osoby na niektórych dietach, takich jak dieta paleo (lub paleo autoimmunologiczne), które eliminują źródła pożywienia magnezu (zboża, przetworzona żywność, orzechy, nasiona, fasola i rośliny strączkowe)

Ponadto kofeina, stres i toksyny, takie jak fluor i alkohol - powszechne w naszym codziennym życiu - mogą dodatkowo zmniejszać poziom magnezu.

Źródła żywności zawierające magnez 

Źródła magnezu obejmują zielone warzywa liściaste (takie jak szpinak i jarmuż), produkty pełnoziarniste, orzechy, fasolę, rośliny strączkowe i nasiona. Niektóre przetworzone produkty spożywcze, takie jak płatki śniadaniowe, mogą być również wzbogacone magnezem.

Idealnie byłoby, gdybyśmy otrzymali cały magnez, którego potrzebujemy z naszej diety. Jednak dla większości ludzi może to nie być realistyczne. Nie tylko w wielu naszych źródłach żywności brakuje składników odżywczych z powodu nowoczesnych praktyk rolniczych, ale wiele osób z Hashimoto może wykluczyć niektóre z tych produktów, jeśli stosują dietę Paleo (lub inny rodzaj diety eliminacyjnej).

Oczywiście zielone warzywa liściaste są odpowiednią opcją dla większości osób z Hashimoto. Jednak nie zawsze realistyczne jest spożywanie ich w wystarczającej ilości… Pół filiżanki gotowanego szpinaku zapewni nam zaledwie 20% zalecanego dziennego spożycia magnezu .

Z tego powodu zalecam większości osób suplementację magnezem.

Jak stosować suplementy magnezu? 

Zawsze zalecam rozpoczęcie od podejścia Root Cause - ustalenie głównej przyczyny braku równowagi w organizmie, które doprowadziły do wystąpienia objawów. Zapytaj więc siebie:
  • Dlaczego, przede wszystkim, masz niedobór magnezu?
  • Czy prowadzisz życie, które jest zbyt stresujące?
  • Czy bierzesz na siebie zbyt wiele obowiązków?
  • Czy jesz wystarczająco dużo zielonych warzyw liściastych?

Jestem fanem medycyny ortomolekularnej - czyli stosowania suplementacji żywieniowej dla zachowania zdrowia. Po raz pierwszy zetknęłam się z medycyną ortomolekularną podczas rotacji klinicznych na czwartym roku studiów farmaceutycznych. Byłam stażystą w Pfeiffer Treatment Centre prowadzonym przez dr Williama Walsha. Ośrodek często stosował duże dawki witamin i minerałów, aby przeciwdziałać objawom braku równowagi biochemicznej, które objawiały się zaburzeniami nastroju.

To było dla mnie fascynujące doświadczenie i wiele się nauczyłam, widząc, jak odpowiednie składniki odżywcze mogą pomóc ludziom poczuć się lepiej. Chociaż zawsze szukam przyczyn źródłowych, uwielbiam łączyć zasady ortomolekularne, aby pomóc ludziom osiągnąć ich cele zdrowotne i szybko poczuć się lepiej!

Z tego powodu magnez jest jednym ulubionych suplementów i jego stosowanie może przynieść wiele korzyści. Magnez stosujemy:

  • Na zaparcia: Zalecam przyjmowanie przed snem 1-2 kapsułek cytrynianu magnezu. Cytrynian magnezu działa jako delikatny środek przeczyszczający. Jeśli nadal masz zaparcia, zwiększaj dawkę stopniowo o jedną kapsułkę wieczorem. Jeśli wypróżnienia staną się zbyt luźne, zmniejsz dawkę. Możesz również zbadać problemy z jelitami, które mogą być wyzwalaczem, w tym SIBO, pasożyty i wrażliwość pokarmową.
  • Na bezsenność: Polecam kąpiele solankowe Epsom przed snem (1 szklanka soli na wannę - przestrzegaj instrukcji na opakowaniu i nie przesadzaj!) Magnez jest dostępny w postaci cytrynianu magnezu lub glicynianu magnezu. Obserwuj jak się czujesz po spożyciu magnezu. Niektórzy zgłaszają znacznie lepszy sen dzięki cytrynianowej wersji magnezu, podczas gdy inni zgłaszają gorszy sen. To samo dotyczy wersji glicynianowej. Generalnie polecam zacząć od wersji cytrynianowej.
  • W przypadku skurczów miesiączkowych: W przypadku skurczów miesiączkowych zapobieganie objawom jest kluczem, więc jeśli jest to dla Ciebie problem, zalecam natychmiastowe rozpoczęcie suplementacji magnezem. Cytrynian magnezu lub glicynian magnezu od razu złagodzą skurcze! Jeśli masz ostre skurcze, możesz również przyjmować magnez w razie potrzeby, 1-4 razy dziennie - to złagodzi ból tak szybko, jak ibuprofen, bez skutków ubocznych. Jeśli zauważysz, że twoje miesiączki są nadal bolesne, może to oznaczać, że do osiągnięcia efektów będziesz potrzebować więcej czasu, aby uzupełnić zapasy magnezu, i że powinnaś popracować nad nadnerczami, co może prowadzić do problemów z miesiączką. W takich przypadkach możesz połączyć magnez z ibuprofenem na skurcze miesiączkowe. Jednak twoim ostatecznym celem jest zrezygnowanie z ibuprofenu i przyjmowanie go tylko w nagłych wypadkach.
  • Na skurcze ciała: Zwiększenie zapasów magnezu zapobiegnie skurczom, więc jeśli teraz masz okresowe skurcze, powinnaś zacząć przyjmować magnez zapobiegawczo. Możesz wziąć cytrynian magnezu lub glicynian magnezu. Ponownie, jeśli masz ostre skurcze, możesz również przyjmować magnez w razie potrzeby, 1-4 razy dziennie (glicynian magnezu rzadziej powoduje biegunkę, a także stosować kąpiele w soli Epsom - mają również działanie kojące. Jeśli zauważysz, że nadal masz skurcze, może to oznaczać, że potrzebujesz więcej czasu aby uzupełnić zapasy magnezu, lub że masz niedobory innych składników odżywczych lub też wrażliwość pokarmową. Możesz łączyć magnez z lekami przeciwbólowymi, ale w miarę możliwości odstawiać te drugie, chociaż radzę najpierw skonsultować się z farmaceutą, ponieważ magnez może zapobiegać wchłanianiu niektórych leków.
  • Na niepokój: Niedobór magnezu może przyczyniać się do niepokoju i zalecam uzupełnienie zapasów magnezu, aby złagodzić objawy. Cytrynian magnezu jest najczęstszym składnikiem preparatów „uspokajających” suplementów - chociaż w przypadku ostrych napadów lęku najlepiej pomoże szybko działający magnez w postaci płynnej. Inne przyczyny lęku, które należy zbadać, obejmują zaburzenia równowagi cukru we krwi, niedobór selenu, dysfunkcję nadnerczy i problemy z jelitami.
  • W przypadku bólów głowy: Zapobieganie jest kluczowe również w przypadku migreny i bólów głowy, dlatego zalecam natychmiastowe rozpoczęcie stosowania magnezu, jeśli cierpisz na którąkolwiek z tych dolegliwości. Możesz wziąć cytrynian magnezu lub glicynian magnezu. Jeśli masz ostre bóle głowy, możesz również przyjmować magnez w razie potrzeby, 1-4 razy dziennie. Jeśli zauważysz, że nadal masz bóle głowy / migreny, może to oznaczać, że potrzebujesz więcej czasu, aby uzupełnić zapasy magnezu lub że reagujesz na pokarmy. Możesz także mieć infekcje, takie jak H. pylori, które mogą przyczyniać się do nadwrażliwości pokarmowej. W większości przypadków można łączyć magnez z lekami przeciwbólowymi, chociaż radzę najpierw skonsultować się z farmaceutą, ponieważ magnez może zapobiegać wchłanianiu niektórych leków. ​         

Jak wspomniano powyżej, niektóre rodzaje magnezu mogą być stosowane jako środki przeczyszczające. W szczególności osobom z Hashimoto i zaparciami polecam Magnesium Citrate Powder (Magnez Citrate Powder) firmy Rootcology. (dostępne wyłącznie w USA)

Osobom z prawidłową czynnością jelit lub z tendencją do biegunki polecam  Magnesium Glycinate (Glicynian Magnezu) marki Pure Encapsulations. W badaniach krwi wykazano, że ten rodzaj magnezu łagodzi niedobór magnezu. Zaobserwowałam też, że u niektórych osób glicynian magnezu może pogorszyć objawy lęku. Jeśli masz skłonność do niepokoju, lepszym wyborem będzie forma cytrynianu.

Należy również pamiętać, że magnez może zaburzać wchłanianie leków na tarczycę, więc należy odstawić magnez na cztery godziny przed spożyciem leków na tarczycę. W większości przypadków zalecam przyjmowanie magnezu przed snem, jednak przed rozpoczęciem suplementacji należy skonsultować się z lekarzem.

Moja własna historia magnezu

W roku 2003, na drugim roku studiów farmaceutycznych, po przechorowaniu mononukleozy, choroby spowodowanej wirusem Epstaina- Barra, występowały u mnie dokuczliwe bóle miesiączkowe i objawy zespołu jelita drażliwegi (IBS).
 
Jednego niedzielnego popołudnia wybrałam się odwiedzić moją koleżankę. Okazało się, że mama mojej koleżanki zaprosiła do ich domu osobę o zdolnościach jasnowidzących. Była to Rosjanka. Mama koleżanki mówiła trochę po rosyjsku, jasnowidzka znała trochę polski i jakoś się porozumiewały. O ile zdążyłam się zorientować miała ona opinię jednej z lepszych w swoim fachu. Kiedy mama koleżanki poprosiła aby mnie także zbadała, jasnowidzka stanęła nade mną i zaczęła coś mruczeć … Po kilku minutach powiedziała mi, że mam wczesne problemy z tarczycą i chorobę serca (w tym czasie nie byłam zdiagnozowana z żadną z tych chorób).
 
Znalazla też rozwiązanie na mój problem: powiedziała, że powinnam przyjmować magnez. Nawet dała mi jedno opakowanie tabletek magnezu. Będąc sceptyczną naukowcem oczywiście zignorowałam jej uwagi. W tym czasie tyle wiedziałam o magnezie, że można go stosować w zaparciach. Nie uważałam, że przyjmowanie magnezu jest dobrym pomysłem, skoro moje IBS manifestowało się głównie biegunką. Poza tym żaden lekarz nie wykrył u mnie problemów z tarczycą ani też choroby serca.
 
Nie przykładałam wagi do tego co powiedziała, dopiera 6 lat później, kiedy wykryto u mnie szmer w sercu (potencjalnie świadczący o wypadaniu zastawki mitralnej), a także rozpoznano Hahimoto, przypomniałam sobie o jej słowach.
 
Czasami zastanawiam się, co by się stało gdybym się wtedy zastosowała się do jej zaleceń?
 
Ciekawi mnie też w jaki sposób mogła odkryć moje dolegliwości stojąc i mrucząc nade mną. Jestem pewna, że w tym czasie nie wyglądałam na chorą, podobnie jak wszystkie osoby z chorobami autoimmunologicznymi.
 
Jakkolwiek nigdy nie będę w stanie wyjaśnić w racjonalny sposób jej wyjątkowych zdolności jasnowidzenia,  to postaram się wytłumaczyć "magiczne" działanie magnezu, poparte badaniami naukowymi.
 ​
Dopiero wiele lat później dowiedziałam się, że mam niedobór magnezu. Jednego razu po długiej i stresującej podróży samolotem nasiliły się u mnie silne bóle menstruacyjne i biegunka. (Prostaglandyny, które są odpowiedzialne za skurcze miesiączkowe spowodowane skurczami macicy, powodują również skurcze jelit, prowadzące do skurczów żołądka i biegunki.) Musiałam spędzić pół dnia w łóżku, czułam się słaba i zmęczona.

Nie zauważyłam u siebie żadnych innych objawów niedoboru magnezu, ale i tak zdecydowałam zastosować suplementy magnezu, ponieważ zdałam sobie sprawę, że połączenie stresu i chelatacji (którą zastosowałam wcześniej) prawdopodobnie wyczerpało więcej magnezu niż myślałam. Wiedziałam, że niedobór magnezu może zwiększyć produkcję prostaglandyn, więc pomyślałem, że warto spróbować suplementacji magnezem.

Zaczęłam przyjmować magnez przed snem na kilka tygodni przed kolejną miesiączką (najlepiej zapobiegać niż leczyć). Bóle miesiączkowe, które u mnie występowały oceniłam na 10/10 w skali bólu, a po zastosowaniu magnezu zmiejszyły się i wynosiły 1/10. Przyjmowanie dodatkowych dwóch dawek magnezu w ciągu dnia sprawiło, że przy następnym cyklu miesiączkowym bóle się zmniejszyły do 0,1 / 10. Po tym już nie potrzebowałam więcej ibuprofenu!
​
Podsumowanie

Jeśli cierpisz na bóle głowy, skurcze menstruacyjne, niepokój, bóle mięśni, zaparcia, bezsenność lub inne objawy, które mogą być związane z niedoborem magnezu, gorąco polecam wypróbowanie wysokiej jakości suplementu magnezu. Większość Amerykanów, a na pewno ci z Hashimoto, ma niedobory tego ważnego składnika odżywczego i mogą odnieść znaczne korzyści z suplementacji.

Aby uzyskać więcej informacji na temat moich protokołów dotyczących wątroby i nadnerczy - z których oba wykorzystują magnez jako kluczowy składnik odżywczy - zachęcam do zapoznania się z moją książką: "Hashimoto. Jak w 90 dni pozbyć się objawów i odzyskać zdrowie." Zawarte w nich informacje pomogą Ci przejść przez podróż jaką jest uzdrawianie i zaoferują praktyczne wskazówki, jak stosować suplementy. Moja książka kucharska: "Co jeść aby pozbyć się objawów Hashimoto" zawiera jeszcze głębsze omówienie protokołów żywieniowych i receptur leczniczych, które pomogą Ci zadbać o zdrowie tarczycy!

Czy próbowałeś/aś magnez? Czy suplementacja magnezem okazała się pomocna? 

Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto


References
  1. Lundberg, MD, G. Magnesium Deficiency: The Real Emperor of All Maladies?. Medscape. 2015. Available at: http://www.medscape.com/viewarticle/844214.
  2. Abbas A, Sakr H. Effect of magnesium sulfate and thyroxine on inflammatory markers in a rat model of hypothyroidism. Can J Physiol Pharmacol. 2016;94(4):426-32. doi:10.1139/cjpp-2015-0247.
  3. Moncayo R, Moncayo H. The WOMED model of benign thyroid disease: Acquired magnesium deficiency due to physical and psychological stressors relates to dysfunction of oxidative phosphorylation. BBA Clin. 2014;12(3):44-64. doi:10.1016/j.bbacli.2014.11.002.
  4. Cinar V. The effects of magnesium supplementation on thyroid hormones of sedentars and Tae-Kwon-Do sportsperson at resting and exhaustion. Neuro Endocrinol Lett. 2007;28(5):708-12.
  5. Baydas B, Karagos S, Meral I. Effects of oral zinc and magnesium supplementation on serum thyroid hormone and lipid levels in experimentally induced diabetic rats. Biol Trace Elem Res. 2002;88(3):247-53.
  6. Kawicka A, Regulska-Ilow B, Regulska-Ilow B. Metabolic disorders and nutritional status in autoimmune thyroid diseases. Postepy Hig Med Dosw (Online). 2015;69(2):80-90. doi:10.5604/17322693.1136383.
  7. Magnesium: Fact Sheet for Professionals. National Institutes of Health: Office of Dietary Supplements. 2016. Available at: https://ods.od.nih.gov/factsheets/Magnesium-HealthProfessional/.
  8. Calcium And Magnesium In Drinking Water: Public Health Significance. Geneva: World Health Organization Press; 2009. Available at: http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/43836/1/9789241563550_eng.pdf.
  9. Soma M. Effects of low magnesium diet on the vascular prostaglandin and fatty acid metabolism in rats. Prostaglandins. 1988;36(4):431-41.
  10. Moncayo R, Moncayo H. Exploring the aspect of psychosomatics in hypothyroidism: The WOMED model of body–mind interactions based on musculoskeletal changes, psychological stressors, and low levels of magnesium. Woman – Psychosomatic Gynaecology and Obstetrics. 2014;1:1-11. doi:10.1016/j.woman.2014.02.001.
  11. Moncayo R, Moncayo H. The WOMED model of benign thyroid disease: Acquired magnesium deficiency due to physical and psychological stressors relates to dysfunction of oxidative phosphorylation. BBA Clin. 2015;3:44-64. doi:10.1016/j.bbacli.2014.11.002.
  12. Moncayo R, Moncayo H. Proof of concept of the WOMED model of benign thyroid disease: Restitution of thyroid morphology after correction of physical and psychological stressors and magnesium supplementation. BBA Clin. 2015;3:113-122. doi:10.1016/j.bbacli.2014.12.005.


Please Note: Originally Published in May 2016, this article has been updated for accuracy and thoroughness.

Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto
0 Comments

7 MITÓW NA TEMAT ŻYWIENIA W HASHIMOTO

8/17/2020

1 Comment

 
Picture














7 MITÓW NA TEMAT ŻYWIENIA W HASHIMOTO

W trakcie mojej podróży z Hashimoto zdałam sobie sprawę, że moje własne zdrowie znacznie się poprawiło dzięki zmianom w odżywianiu. Miałam przeczucie, że nie jestem jedyną osobą, która zauważyła poprawę po zmianie diety, chociaż nie byłam w pełni przekonana, że jedna konkretna dieta jest odpowiedzią dla każdej osoby. Kiedy zaczęłam tym się bardziej interesować, zauważyłam, że większość osób, u których nastąpiła poprawa, wdrożyła podejście dietetyczne, które było bardzo podobne do mojego.

Odpowiedź na pytanie „Jaka jest właściwa dieta w Hashimoto?” nie jest prosta, ponieważ wszyscy jesteśmy różni i chociaż możemy mieć tę samą chorobę i podobne objawy, każdy z nas może potrzebować różnych interwencji, aby poczuć się lepiej. Jako pracownik służby zdrowia i osoba, która śledzi badania naukowe, uważam się za agnostyka dietetycznego. Staram się nie przywiązywać do jakichkolwiek dogmatów, czy to diet, ziół, leków czy innych metod leczenia. Moim celem jest próba znalezienia najlepszych protokołów i pokazanie moim klientom i czytelnikom, jak to działa! Istnieją pewne popularne mity i pytania, które słyszę na temat jedzenia, tarczycy i Hashimoto. Jak to się często dzieje w przypadku mitów czy “miejskiej legendy” wiele z nich jest oparte na faktach, które zostały albo źle zrozumiane albo też przekręcone Chociaż może nie istnieć dieta „jeden rozmiar dla wszystkich”, która będzie odpowiednia dla wszystkich, istnieją pewne wskazówki dietetyczne, które należy wyjaśnić każdemu, kto szuka optymalnej diety dla swojej indywidualnej sytuacji. Oto kilka pytań, które omówię:
  • Czy muszę unikać brokułów, jeśli mam Hashimoto?
  • Czy nabiał surowy jest lepszy niż nabiał pasteryzowany?
  • Czy migdały są dobrym substytutem ziaren?
  • Jeśli nie mam celiakii, czy mogę jeść gluten?
  • Czy powinienem jeść orzechy brazylijskie, aby uzyskać więcej selenu?
  • Czy dieta niskowęglowodanowa jest zła dla mojej tarczycy?
​
Mit 1: Pokarmy wolotwórcze powinny być wyeliminowane w Hashimoto. Oznacza to, że nie mogę jeść brokułów.

Nieszczęsne warzywa krzyżowe! Smaczne i zdrowe, takie jak kapusta, brukselka, jarmuż i kalafior mają złą reputację ze względu na starą i nieaktualną nomenklaturę chorób tarczycy. Słowo goitrogen (czynnik wolotwórczy) powstało w 1950 roku i oznaczało substancję, które powodują wole (goiter), czyli powiększenie tarczycy. Jest to pojęcie o szerokim znaczeniu, bo za nim kryje się wiele substancji, które na drodze różnorodnych mechanizmów, zaburzają funkcję tarczycy. Do tych mechanizmów należą: zahamowanie wydzielania hormonów, zaburzenia na etapie ich produkcji, a także blokowanie absorpcji jodu. 

Warzywa wolotwórcze należą do substancji blokujących wchłanianie jodu i można je spożywać w Hashimoto. 

Zalecam unikanie niektórych goitrogenów, które hamują enzym peroksydazę tarczycową lub hamują uwalnianie hormonów tarczycy, a także soi i nadmiaru jodu. Polecam również przyjrzenie się naukowym i klinicznym dowodom pod kątem szkodliwości dla tarczycy. Na przykład badania naukowe dowiodły, że olej rzepakowy (wytwarzany z rzepaku) i azotany znajdujące się w przetworzonej żywności mają bezpośredni toksyczny wpływ na tarczycę.

​Brakuje jednak dowodów na temat szkodliwości innych goitrogenów, takich jak warzywa kapustne (brokuły, kapusta, rzepa itp.). Kategoryzacja goitrogenów w roślinach krzyżowych wynika z obecności substancji znanych jako glukozynolany. Glukozynolany spożywane w dużych ilościach mogą zapobiegać wchłanianiu jodu do tarczycy.

Warzywa kapustne były dużym problemem w latach 50. kiedy to przeważała niedoczynność tarczycy spowodowana niedoborem jodu i wszystkie czynniki obniżające wchłanianie jodu pogarszały przebieg choroby. Jakkolwiek po tym jak zaczęto dodawać jod do soli, w większości krajów, Hashimoto zostało najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy i jest odpowiedzialne za 90-97% jej przypadków w USA i krajach Europy.

Niedobór jodu nie jest powszechny u osób z Hashimoto, a większość warzyw krzyżowych nie ma wystarczającej ilości glukozynolanów, aby wywołać niedobór jodu. Dlatego jedzenie warzyw krzyżowych (chyba że dana osoba jest na nie wrażliwa) jest całkowicie bezpieczne dla większości osób z Hashimoto i nie powinno wpływać na czynność tarczycy.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​większość warzyw krzyżowych jest dobrze tolerowana i zapewnia korzyści zdrowotne u większości osób z Hashimoto. Pomagają w detoksykacji organizmu, zwłaszcza po ugotowaniu. Nawet w stanie surowym są dobrze tolerowane przez większość osób, z wyjątkiem tych z SIBO lub przerostem bakterii jelita cienkiego (ponieważ rośliny krzyżowe są bogate w FODMAP, które pogarszają SIBO) oraz u tych z tych z mutacją genu CBS lub nadwrażliwością na siarkę (ze względu na wysoką zawartość siarki w roślinach krzyżowych).

Osobom, które mają obawy związane z niedoborem jodu, polecam gotowanie na parze, gotowanie lub fermentowanie warzyw. Już samo to wystarczy do rozbicia niewielkiej ilości glukozynolanów zawartych w tych warzywach.

Mit 2: Czy należy wyeliminować gluten jeżeli testy nie wykazały uczulenia?

Gluten jest białkiem i występuje w zbożach, takich jak pszenica, jęczmień i żyto. Zboża te są podstawą żywienia w diecie Zachodniej, stosowanej w Ameryce, w Europie, Australii. Gluten można znaleźć w chlebie, ciastach i w większości pokarmów procesowanych. W porównaniu ze zdrową populacją, osoby z Hashimoto, częściej chorują na celiakię i wyeliminowanie glutenu pomogło wielu z nich obniżyć przeciwciała i uzyskać remisję. 

Jednak celiakia to nie jedyny problem związany z glutenem. Moje osobiste i kliniczne doświadczenie pokazało, że nadwrażliwość na gluten, bez celiakii, jest jednym z najczęstszych wyzwalaczy Hashimoto.

Badania laboratoryjne mogą być bardzo pomocne, ale niestety testy nie są perfekcyjne. Często się zdarza, że w przypadku nietolerancji glutenu, produktów mlecznych i soi, wyniki będą fałszywie negatywne. Najlepszym sposobem na potwierdzenie nietolerancji glutenu jest zastosowanie diety eliminacyjnej. Polega ona na tym, że eliminujemy dany pokarm na 2-3 tygodnie i wprowadzamy go ponownie, jednocześnie obserwując reakcję organizmu.

Badania wykazały, że gluten indukuje przepuszczalność jelit u wszystkich osób, niezależnie od tego, czy mają celiakię, czy nie. Wiemy, że przepuszczalność jelit lub nieszczelne jelita są prawie zawsze obecne w osób z Hashimoto. Wyeliminowanie gluten z diety u wielu osób z Hashimoto doprowadzi do poprawy zdrowia jelit i ogólnego samopoczucia.

Przeprowadzając ankietę wśród moich klientów, 90% z nich poczuło się lepiej na diecie bezglutenowej, a tylko u 10% zdiagnozowano celiakię. Przejście na dietę bezglutenową może pomóc złagodzić wiele objawów związanych z Hashimoto, takich jak zmęczenie, wypadanie włosów, wzdęcia, zaparcia, biegunka, ból, refluks żołądkowy, przyrost masy ciała i wiele innych. Może również zmniejszyć atak autoimmunologiczny na tarczycę.

Przejście na dietę bezglutenową jest jedną z pierwszych rzeczy, które zalecam, gdy masz chorobę tarczycy, czy to Hashimoto, niedoczynność tarczycy, czy chorobę Gravesa-Basedowa. Moje badania wykazały, że 88 procent osób, które to robią, poczuje się znacznie lepiej. Jeśli masz chorobę tarczycy, proponuję aby na początek wyeliminować gluten na dwa tygodnie, aby sprawdzić, czy poczujesz się lepiej. (Pamiętaj, najlepszy test na skuteczność jakiejkolwiek interwencji jest to czy uzyskasz poprawę). 

Mit 3: Migdały należą do bardzo zdrowych pokarmów i powinno się je spożywać codziennie. 

Wiele osób stara się zastąpić ziarna innym, zdrowym pokarmem i do tego celu używają migdałów. Są one bardzo smaczne. Można je spożywać na surowo albo prażone jako przekąski, a także z mąki migdałowej wypiekać chleb i inne przysmaki.

Okazuje się jednak, że migdały są pokarmem bardzo uczulającym! Po glutenie, produktach mlecznych i soi są na czwartym miejscu najbardziej uczulających produktów pokarmowych. Często spotykam osoby, u których pojawiają się nowe alergie, a dzieje się tak dlatego, że nie zostało wyleczone przepuszczalne jelito (zobacz mit 7). Istnieje większe ryzyko alergii na migdały jeżeli spożywamy je codzienne. Dlatego też osoby, które nie wykazują jeszcze alergii na migdały, powinny spożywać je metodą rotacyjną, czyli co 3-4 dni.

Mit 4: Najlepszym źródłem selenu są orzeszki brazylijskie. 

Selen jest minerałem śladowym, który odgrywa kluczową rolę w funkcjonowaniu tarczycy, a jego niedobór został powszechnie uznany za czynnik środowiskowy wywołujący chorobę Hashimoto. Selen działa jako katalizator przekształcający nieaktywny T4 w biologicznie aktywny T3 i pomaga chronić komórki tarczycy przed szkodliwym działaniem nadtlenku wodoru, który jest wytwarzany podczas syntezy hormonów tarczycy.

Chociaż selen jest składnikiem odżywczym niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania tarczycy, jego działanie zależy od dawki i jest uważany za suplement o wąskim indeksie terapeutycznym. Przeprowadzono badania nad określoną dawką selenu potrzebną do redukcji przeciwciał tarczycowych. Dawki poniżej 200 mcg nie były pomocne w redukcji przeciwciał tarczycowych, a dawki większe niż 900 mcg dziennie okazały się toksyczne.

Wiele osób uważa, że ​​jedzenie orzechów brazylijskich pomoże podnieść poziom selenu. Należy jednak pamiętać, że zawartość selenu w orzechach brazylijskich może się znacznie różnić, w zależności od miejsca ich uprawy. Oznacza to, że orzech brazylijski może zawierać od 55 mcg do 550 mcg selenu. Jeśli orzechy brazylijskie nie zostały przetestowane pod kątem zawartości selenu, możesz nieświadomie przedawkować lub spożywać zbyt małą dawkę. Ponadto wiele osób z Hashimoto może być wrażliwych na orzechy, więc spożywanie orzechów brazylijskich przyniosłoby efekt przeciwny do zamierzonego.

Z tego powodu przyjmowanie selenu z suplementu może być dla Ciebie lepszą opcją. Selen metionina w formie suplementu, w dziennej dawce 200 mcg, został przebadany klinicznie w celu wykazania 50-procentowego zmniejszenia przeciwciał tarczycowych w ciągu trzech miesięcy. Niektórzy klinicyści mogą nawet zalecić dawkę nawet 400 mcg dziennie.

Mit 5: Surowe mleko można pić w Hashimoto, a tylko mleko pasteryzowane wywołuje nietolerancję.

Według tego mitu w procesie pasteryzowania mleka dochodzi do zmiany struktury białka i dlatego wywołuje ono alergię. Okazuje się jednak, że jeżeli osoba została zdiagnozowana z nietolerancją białek mleka (kazeiny czy białka serwatki), niezależnie od tego, czy pije mleko surowe, organiczne, bez laktozy czy mleko kozie, problem nietolerancji pozostanie.

Czasami się zdarza, że jeżeli pijemy mleko surowe cały czas może być dobra tolerancja, ale przeważnie większość dorosłych osób z Hashimoto nie toleruje dobrze mleka krowiego. Podobnie jest z mlekiem kozim. Jakkolwiek mleko wielbłąda zawiera proteinę różniącą się znacznie od proteiny mleka krowiego i nie prowadzi do reakcji krzyżowej. Dlatego też uważa się, że mleko wielbłąda jest dobrze tolerowane przez osoby z Hashimoto. 

Do najczęstszych reakcji na nabiał należą objawy jelitowe (takie jak wzdęcia, biegunka i refluks żołądkowy), a także reakcje ze strony układu oddechowego (kaszel, astma, zapalenie zatok, wyciek z nosa, śluz) i choroby skóry (egzema, wysypka, trądzik) ).

W przypadku nietolerancji nabiału, podobnie jak to się dzieje w przypadku wszystkich opóźnionych reakcji pokarmowych, prawie niemożliwe jest ustalenie, czy produkty mleczne są dla ciebie wyzwalaczem, chyba że wyeliminujesz wszystkie produkty mleczne na co najmniej 2-3 tygodnie i zobaczysz, czy niektóre z objawów, których doświadczasz, zostały złagodzone. Następnie możesz powoli wprowadzić nabiał z powrotem do swojej diety i obserwować czy objawy powracają. Nabiał był dla mnie ogromnym wyzwalaczem, a 60 procent moich klientów zgłosiło, że czują się lepiej na diecie bezmlecznej! 

Mit 6: Dieta z niską zawartością węglowodanów nie jest wskazana w Hashimoto

Niektórzy mogą być zaskoczeni, ale węglowodany nie są koniecznym elementem naszej diety. Nawet 50 procent osób z Hashimoto może mieć problemy z metabolizmem węglowodanów, a zastosowanie diety niskowęglowodanowej jest dla nich korzystne. Ograniczenie spożycia węglowodanów podczas leczenia Hashimoto pomaga zrównoważyć poziom cukru we krwi i prawdopodobnie doprowadzi do znacznie większej jasności umysłu, energii i mniej niepokoju. Ponadto wykazano, że przeciwciała tarczycy mają tendencję spadkową przy tego rodzaju planie żywieniowym.

​W badaniu z 2016 roku 108 osób z Hashimoto zostało losowo przydzielonych do badanej diety niskowęglowodanowej przez 3 tygodnie, a następnie porównano je z grupą kontrolną 72 pacjentów, którym podawano standardową dietę niskokaloryczną bez ograniczeń żywieniowych.

Już po 21 dniach wszyscy pacjenci w badanej grupie, którzy byli na diecie niskowęglowodanowej, wykazali znaczny spadek poziomu przeciwciał tarczycowych, o których wiadomo, że wskazują, jak agresywny jest atak na tarczycę. 

Niektóre osoby z Hashimoto (choć nie wszystkie) mogą nawet odnieść korzyści z diety o bardzo niskiej zawartości węglowodanów, takiej jak dieta ketogeniczna, w której spożywane są duże ilości tłuszczu, a węglowodany są ograniczone do mniej niż 20 gramów dziennie.

Niektóre osoby zaobserwowały, że czują się bardziej zmęczone po przejściu na dietę opartą na dużej ilości białka/ tłuszczu, do których należy dieta Paleo, ale najczęściej nie ma to nic wspólnego z brakiem węglowodanów. W rzeczywistości wiele osób z chorobami autoimmunologicznymi czuje się bardzo dobrze po zastosowaniu diety ketogennej (diecie o niskiej zawartości węglowodanów, w której jako paliwo używane jest tłuszcz, a nie węglowodany). Jeżeli czujesz się zmęczona po zastosowaniu diety opartej w większości na białkach i tłuszczach, może to oznaczać, że występuje niedobór kwasu żołądkowego, prowadzący do problemów z trawieniem białka. U wielu osób z Hashimoto występuje brak albo obniżony poziom kwasu żołądkowego i dlatego występuje u nich upośledzone trawienie białek. 

Zwiększenie ilości białka w diecie połączone z niewielką ilością węglowodanów może dawać uczucie zmęczenia, ponieważ proteiny stanowią większe obciążenie dla organizmu i trudniej jest z nich uzyskać składniki pokarmowe na potrzeby energetyczne. Postaraj się zacząć dzień z zielonym koktajlem aby pomóc w trawieniu, a także zwiększ ilość warzyw w diecie. Pomocne może się też okazać przyjmowanie enzymu betainy z pepsyną z pokarmami białkowymi. 

Inne sposoby aby zwiększyć ilość kwasu żołądkowego to picie ciepłej wody z cytryną, albo jednej łyżeczki octu jabłkowego ze szklanką wody w czasie spożywania pokarmów białkowych. 

Mit 7: Dieta może uzdrowić wszystko. Im więcej pokarmów wyeliminuję, tym będzie lepiej. 

W czasie kiedy wiele osób, poprzez zmianę diety, osiąga świetne rezultaty, a nawet uzyskuje remisję w Hashimoto, dla innych taka dieta nie przynosi poprawy. Proszę mnie nie zrozumieć źle, spożywanie diety bogatej w substancje pokarmowe i pozbawione substancji reaktywnych jest zawsze korzystne i przeze mnie polecane, ale kiedy po zastosowaniu diety przez 3 miesiące nie ma żadnej poprawy, może to świadczyć o stanie zapalnym w przewodzie pokarmowym.

Infekcja przewodu pokarmowego może prowadzić do przepuszczalnego jelita, które jest odpowiedzialne za powstanie Hashimoto. Większość infekcji wymaga ukierunkowanego leczenia, do których należy leczenie ziołami, antybiotykami, lekami przeciwgrzybiczymi i przeciwpasożytniczymi. 

 Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto

 References
  1. Skodje G, Sarna V, Minelle I, et al. Fructan, Rather Than Gluten, Induces Symptoms in Patients With Self-reported Non-celiac Gluten Sensitivity. Gastroenterology. 2017;S0016-5085(17):36302-36303. doi:10.1053/j.gastro.2017.10.040.
  2. Schnedi W, Lackner S, Enko D, Schenk M, Mangge H, Holasek S. Non-celiac gluten sensitivity: people without celiac disease avoiding gluten-is it due to histamine intolerance? Inflammation Research. 2017. doi:10.1007/s00011-017-1117-4.
  3. Leccioli V, Oliveri M, Romeo M, Berretta M, Rossi P. A New Proposal for the Pathogenic Mechanism of Non-Coeliac/Non-Allergic Gluten/Wheat Sensitivity: Piecing Together the Puzzle of Recent Scientific Evidence. Nutrients. 2017;9(11):1203. doi:10.3390/nu9111203.
  4. Hollon J, Puppa EL, Greenwald B, et al. Effect of Gliadin on Permeability of Intestinal Biopsy Explants from Celiac Disease Patients and Patients with Non-Celiac Gluten Sensitivity. Nutrients. 2015;7(3):1565–1576. doi:10.3390/nu7031565.
  5. Shabo Y, Barzel R, Margoulis M, Yagil R. Camel Milk for Food Allergies in Children. Immunology and Allergies. IMAJ 2005;7(12):796-798.
  6. Fasano A. Leaky gut and autoimmune disease. Clin Rev Allergy Immunol. 2012;42(1):71-78.
  7. Esposito T, Lobaccaro JM, Esposito MG, et al. Effects of low-carbohydrate diet therapy in overweight subjects with autoimmune thyroiditis: possible synergism with ChREBP. Drug Design, Development and Therapy. 2016;10:2939-2946. doi:10.2147/DDDT.S106440.
Note: Originally published in March 2015, this article has been revised and updated for accuracy and thoroughness.

1 Comment

MTHFR, HASHIMOTO I SKŁADNIKI ODŻYWCZE

8/3/2020

0 Comments

 
Picture












 MTHFR, HASHIMOTO I SKŁADNIKI ODŻYWCZE 

Być może słyszeliście określenie „mutacja genu MTHFR” i zastanawiacie się, co to jest. Na początek chciałbym powiedzieć, że preferuję termin zmienność genu MTHFR a nie mutacja. Słowo wariancja lub zmienność genetyczna daje większe możliwości interpretacji i moim zdaniem jest bardziej adekwatna w tym przypadku. Jakkolwiek słowo mutacja sugeruje zdarzenie, które jest rzadkie, nienaturalne lub wadliwe, zmienność genu MTHFR jest powszechna. W rzeczywistości występuje u nawet 55 procent populacji Europy i często nie ma negatywnych konsekwencji zdrowotnych. 

Zdecydowałam się użyć tej terminologii po tym, jak dowiedziałam się, że jestem nosicielką tej wariancji i dotyczy ona dwóch kopii genu MTHFR. Kiedy po raz pierwszy zobaczyłam wyniki moich testów, pomyślałam, że mam złe geny, mam wadę i jest coś jest ze mną źle. Podążanie tą ścieżką jest dość łatwe i nie chcę, żebyście kiedykolwiek poczuli się ofiarą, kiedy dowiecie się czegoś o sobie.

Powodem, dla którego wykonujemy testy i dowiadujemy się o naszych genach, jest wzbogacenie naszej wiedzy. Chociaż nie możemy zmienić naszych genów, to zdecydowanie mogę powiedzieć, że możemy zmienić ich ekspresję! Więc jeśli masz wariancję genu MTHFR lub myślisz o zrobieniu testów aby rozszerzyć wiedzę na ten temat, to  mam nadzieję, że ten artykuł okaże się pomocny. Z poniższego artykułu dowiesz się:
  • Jakie objawy i choroby są związane ze zmiennością genu MTHFR
  • Wpływ wariancji genetycznej na ekstrakcję składników odżywczych i powszechne niedobory składników odżywczych
  • Jak przetestować zmienność genu MTHFR i jak sprawdzić poziom homocysteiny
  • Jak wspierać szlaki metylacji za pomocą żywności i suplementów 

Zrozumienie zmienności genu MTHFR

Ważne jest, aby zrozumieć, co to znaczy mieć wariancję genu MTHFR, aby ustalić jakie to ma implikacje zdrowotne i czy może to przyczyniać się do niektórych objawów, których doświadczasz. 

Konkretnie chodzi o gen MTHFR methylenetetrahydrofolate reductase (NAD(P)H) i obecność mutacji tego genu można potwierdzić poprzez wykonanie badań genetycznych.
MTHFR gen koduje enzym MTHFR (odpowiada za jego powstanie). Enzym ten jest potrzebny do przemiany aminokwasu homocysteiny do metioniny, też aminokwasu, który jest niezbędny do budowy białek. Najbardziej znane warianty genu MTHFR (zwyczajowo nazywane C677T oraz A1298C) mogą prowadzić do  obniżenia aktywności enzymu MTHFR.

W rezultacie osoby ze zmiennością genetyczną i niską aktywnością enzymu MTHFR mogą wykazywać podwyższone poziomy homocysteiny, której obecność wiąże się ze stanami zapalnymi, chorobami serca, powikłaniami ciąży, a nawet poronieniami. Niska aktywność tego enzymu wiąże się również z wyższymi wskaźnikami występowania zespołu Downa i wad wrodzonych u potomstwa, a także z innymi późniejszymi problemami, takimi jak depresja, zwiększone ryzyko zakrzepów krwi i wyższe ryzyko niektórych nowotworów. 

Należy też zwrócić uwagę, że zmienność genetyczna zapobiega również prawidłowej metylacji, która jest jednym z kluczowych procesów detoksykacji organizmu. Upośledzenie metylacji może wpływać na zdolność usuwania niektórych toksyn z organizmu, takich jak rtęć i arsen, i może prowadzić do dominacji estrogenu. Objawy, takie jak mgła mózgowa, wrażliwość na chemikalia, depresja, drażliwość i niepokój, są związane z upośledzoną metylacją. Ponieważ objawy te często towarzyszą chorobie Hashimoto, opracowałam protokół wsparcia wątroby (w mojej książce: Hashimoto Jak w 90 dni pozbyć się objawów i odzyskać zdrowie), służący do wspomagania szlaków metylacji.

Badania wykazały, że inną możliwą konsekwencją tej zmienności genetycznej jest wrażliwość na niektóre środki znieczulające, takie jak podtlenek azotu, który jest powszechnie stosowany w gabinetach stomatologicznych. Jeśli planowana jest operacja i masz zmienność genu MTHFR, możesz kliknąć i wydrukować następujące artykuły dla swojego chirurga i anestezjologa, aby podzielić się z nimi tymi informacjami i poszukać alternatywnych opcji znieczulenia:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3919550/
Nie wszystkie informacje dla posiadaczy wariancji genu MTHFR są niekorzystne - dr Ben Lynch (autor książki Dirty Genes) donosi, że osoby urodzone z odmianą genu MTHFR mogą mieć pewne zalety, takie jak bycie bardziej czujnymi, produktywnym i skupionymi. Jako posiadacz dwóch odmian genów MTHFR z pewnością mogę to potwierdzić!

Efekty wariancji genetycznej genu MTHFR na ekstrakcję składników odżywczych

Zmienność genetyczna może również odgrywać rolę w niedoborach witamin. W szczególności podwyższony poziom homocysteiny, często spowodowany zmiennością genu MTHFR, wiąże się z niedoborami składników odżywczych, takich jak witamina B9 (kwas foliowy), B6 ​​i B12. Może wydawać się rozsądne przyjmowanie suplementu w celu rozwiązania problemu niedoboru kwasu foliowego, ale nie wszystkie źródła witaminy B9 są sobie równe. Osoby posiadające wariancję genu MTHFR mają trudności z wykorzystaniem kwasu foliowego, który występuje w wielu tanich suplementach, i który jest dodawany do pokarmów procesowanych. Niektórzy specjaliści twierdzą, że ten rodzaj syntetycznego kwasu foliowego może nawet gromadzić się w organizmie, i prowadzić do toksyczności. Przeprowadzono badania, które wykazały, że suplementy kwasu foliowego zwiększają ryzyko raka - to kolejny powód, aby porzucić przetworzoną żywność i multiwitaminę. (Jeśli szukasz lepszej multiwitaminy, polecam Nutrient 950 firmy Pure Encapsulations, który zawiera aktywną wersję kwasu foliowego.) Suplement dostępny wyłącznie u USA.

Powiązania między zmiennością genetyczną genu MTFHR a Hashimoto

Możesz się zastanawiać: „Czy wszyscy z Hashimoto mają tę zmienność i czy to pogarsza przebieg choroby?” Na szczęście odpowiedź brzmi: nie! W rzeczywistości, niedawne badanie przeprowadzone przez Arakawa i współpracowników u pacjentów z Hashimoto i chorobą Gravesa wykazało, że polimorfizmy - to znaczy zmiany genów, które mogą prowadzić do nieprawidłowej ekspresji - były tak samo częste w autoimmunologicznej chorobie tarczycy, jak w normalnej populacji. Ponadto autorzy doszli do wniosku, że ciężkość autoimmunologicznej choroby tarczycy (AITD) nie koreluje z tym, czy ktoś miał tę zmienność genów, czy nie. Oto fragment badania: Częstości genotypów i alleli polimorfizmów MTHFR + 677C / T i + 1298A / C nie wykazały istotnych różnic między zdrowymi osobami z grupy kontrolnej a pacjentami z AITD; te częstotliwości genotypu i alleli nie wpływały na rokowanie w AITD.

Innymi słowy, prawdopodobieństwo wystąpienia jednego lub obu polimorfizmów MTHFR, a także częstość wariantów (alleli) genu MTHFR nie okazały się bardziej rozpowszechnione u osób z autoimmunologiczną chorobą tarczycy w porównaniu z osobami, które jej nie mają.

Niemniej jednak zmienność genu MTHFR pojawia się często u osób z niedoczynnością tarczycy.
​
Testy na obecność genu MTHFR i poziom homocysteiny

Aby potwierdzić obecność wariancji genu MTHFR należy wykonać badanie genetyczne, a poziom homocysteiny poprzez badanie krwi. Ważne jest, aby zbadać zarówno poziom homocysteiny, jak i zmienność genu MTHFR, ponieważ chociaż możesz nie mieć wariancji genetycznej, która wpływa na szlaki metylacji, możesz nadal mieć podwyższony poziom homocysteiny, który świadczy o stanie zapalnym w naszym organizmie. Podwyższony poziom homocysteiny może również wskazywać na niedobór witamin z grupy B.

Badanie poziomu homocysteiny jest obecnie dostępne w wielu laboratoriach. Należy pamiętać, że optymalne zakresy referencyjne dla homocysteiny są w pewnym stopniu rozwijającą się nauką. Podczas gdy wyższy poziom homocysteiny wiąże się z licznymi komplikacjami zdrowotnymi, zbyt niski poziom homocysteiny może być również problematyczny i wiązany jest z neuropatią obwodową (często odczuwaną jako mrowienie dłoni i ramion) oraz upośledzoną zdolnością do wytwarzania glutationu, ważnego przeciwutleniacza, który zmniejsza stany zapalne w organizmie.

Niskie poziomy glutationu zostały skorelowane z toksycznością Hashimoto i metali ciężkich. W zależności od laboratorium, niektóre zakresy referencyjne mogą określać nadmiar homocysteiny jako> 10 lub 11 µmol / L, podczas gdy poziomy poniżej 6 µmol / L mogą być uważane za zbyt niskie.

Inne zakresy referencyjne, takie jak podany przez Medscape,, rozkładają poziomy homocysteiny w zależności od wieku i płci. (Poziomy homocysteiny zwykle wzrastają wraz z wiekiem).
  • Wiek 0-30 lat: 4,6-8,1 µmol / l
  • Wiek 30-59 lat: 6,3-11,2 µmol / l (mężczyźni); 4-5-7,9 µmol / l (kobiety)
  • Wiek> 59 lat: 5,8-11,9 µmol / l

Optymalny zakres poziomów homocysteiny wydaje się być gdzieś pomiędzy 5-7 µmol / l. Wyobrażam sobie, że podobnie jak w większości laboratoriów, poziomy homocysteiny to po prostu liczby, które należy wziąć pod uwagę, patrząc na ogólny obraz stanu zdrowia, a indywidualne odchylenia mogą się zdarzyć.

Jeśli chodzi o testowanie zmienności genetycznej MTHFR, wiele laboratoriów oferuje również testy na ten gen. Na przykład, możesz zamówić zestaw do badania śliny na 23andme.com,, a wiele osób może otrzymać te testy od swoich lekarzy. Jednak niektórzy mogą być zaniepokojeni tym, że te informacje genetyczne są zgłaszane do ubezpieczenia lub pracodawców i to potencjalnie może wpłynąć na koszt ubezpieczenia. Na szczęście można zamówić poufne testy, które nie zostaną zgłoszone do ubezpieczenia, korzystając z usług laboratoryjnych online, takich jak Ulta Labs for Homocysteine or Ulta Labs MTHFR gene variation test. ( Testy dostępne w USA).

Istnieją dwie możliwe wariancje genu MTHFR, które możesz mieć (gen C677T, jak i gen A11298C).

Oto różne typy potencjalnych zmian:
  • Odmiana homozygotyczna - możesz mieć dwie kopie tej samej odmiany MTHFR.
  • Odmiana heterozygotyczna - Możesz mieć jedną kopię odmiany MTHFR.
  • Złożona odmiana heterozygotyczna - możesz mieć po jednej kopii z każdej wariancji genetycznej

Podwyższony poziom homocysteiny, niezależnie od tego, czy masz wariancję genu MTHFR, czy nie, może wskazywać na stan zapalny w organizmie. Podczas gdy osoby z podwyższonym poziomem homocysteiny mogą odnieść korzyści z diety i suplementacji (szczególnie jeśli wzrost był spowodowany przez prozapalną żywność i niedobory składników odżywczych), inne przyczyny zapalenia powinny być również brane pod uwagę i należy je diagnozować w porozumieniu z lekarzem leczącym.

Pokarm jako lekarstwo

​Jeśli masz tę odmianę genów, pamiętaj: geny NIE są twoim przeznaczeniem! Osobiście jestem nosicielką obydwu kopii genu MTHFR, ale żyję i mam się dobrze. Innymi słowy, obecność genu nie zawsze oznacza ekspresję genów. Wszystko zależy od twojego unikalnego składu genetycznego, wyborów stylu życia i interwencji. Jest wiele rzeczy, które możesz zrobić, aby wspierać i optymalizować ścieżki metylacji.

Po pierwsze, zalecam dietę, która obniży ogólne stan zapalny w organizmie, taką jak dieta Root Cause Paleo. (Plan, który polecam, nie tylko eliminuje przetworzoną żywność, ale koncentruje się również na wysokim spożyciu warzyw). Jeśli chodzi o wysoki poziom homocysteiny istnieją dwie główne ścieżki rozkładu homocysteiny przy udziale składników odżywczych. Jedna z tych ścieżek obejmuje użycie witamin z grupy B, podczas gdy druga wykorzystuje trimetyloglicynę (betainę), aby pomóc w metabolizowaniu homocysteiny.

Następujące składniki odżywcze mogą wspierać proces metylacji i zmniejszyć poziom homocysteiny:
  • kwas foliowy (B9) - kwas foliowy obecny w jego aktywowanej postaci można znaleźć w prawdziwych produktach spożywczych, takich jak zielone warzywa liściaste (np. szpinak, kapusta włoska i rzymska), szparagi, papaja, fasola (zwłaszcza soczewica), awokado, brukselka, orzechy, nasiona i buraki.
  • Witamina B6 - bogate źródła obejmują mięso, fasolę, awokado oraz orzechy i nasiona.
  • Witamina B12 - występuje głównie w mięsie i może jej brakować w diecie wegańskiej i wegetariańskiej.
  • Ryboflawina (B2) - bogate źródła obejmują jagnięcinę, jajka, wątrobę, łososia i grzyby.
  • Betaina AKA trimetyloglicyna - betainę można znaleźć w buraczkach, pełnych ziarnach, takich jak komosa ryżowa i szpinaku.

Suplementy wspierające metylację
​Oczywiście możemy nie być w stanie uzyskać wystarczającej ilości potrzebnych składników odżywczych z samego pożywienia. Osoby ze zmiennością genu MTHFR i wysokim poziomem homocysteiny mogą również odnieść korzyści z aktywowanych wersji kwasu foliowego, B6 i B12, takich jak metylowany folian (znany również jako folian L-5-MTHF, metylofolan, 5-formylotetrahydrofolian lub NatureFolate), pirydoksylo- Odpowiednio 5-fosforan (P5P) i metylokobalamina.

W mojej ankiecie obejmującej 2232 osób z Hashimoto, 45 procent uczestników stwierdziło, że poczuli się lepiej po dodaniu suplementów wspomagających metylację, takich jak metylowany kwas foliowy, B12 i B6. Kolejne 59 procent zgłosiło, że czuje się lepiej po dodaniu enzymu trawiennego betainy z pepsyną i podejrzewam, że poprawa wynikała na skutek lepszej metylacji. Najważniejsze zmiany, które wystąpiły to: wzrost energii, zmniejszenie bólu i poprawa nastroju. Tak więc, jeśli zdarza się, że masz również niski poziom kwasu żołądkowego (jak wiele osób z Hashimoto), zażywanie enzymu trawiennego Betaina z pepsyną to kolejny świetny sposób na uzyskanie dodatkowej trimetyloglicyny. Betaina HCl i pepsyna są niezbędne do odpowiedniego wchłaniania witaminy B12, a także białka, wapnia i żelaza.

Suplement MTHFR Pathways, zawierający synergiczne składniki odżywcze, które wspierają szlaki homocysteiny, w tym aktywowane formy folianu, B2, B6 i B12 oraz trimetyloglicynę (betainę). Uwaga: Suplementy Rootcology są dostępne wyłącznie w Stanach Zjednoczonych.

Ta kombinacja może pomóc w usprawnieniu wydajnego metabolizmu homocysteiny i utrzymaniu zdrowego szlaku homocysteiny, umożliwiając normalną produkcję niezbędnych i ważnych produktów końcowych, w tym zawierających siarkę aminokwasów tauryny i cysteiny oraz neuroprzekaźników norepinefryny i dopaminy.

Optymalnie funkcjonujący szlak homocysteiny dostarcza grup metylowych i siarkowych niezbędnych do reakcji biochemicznych, takich jak detoksykacja, odporność, idealna struktura stawów i chrząstek oraz zdrowie mózgu i układu krążenia - dlatego ważne jest, aby skutecznie metabolizować homocysteinę.

Polecam suplementację w następujący sposób, w oparciu o wyniki testu poziomu homocysteiny:

Wyniki testu homocysteiny                        Liczba kapsułek dziennie
<6 µmol / L                                                   1
6-9 µmol / L                                                  2
9-15 µmol / l                                                 3
> 15 µmol / L                                                5

​Ponadto wiele interwencji związanych ze stylem życia, które są pomocne w przypadku Hashimoto, jest również korzystnych dla osób ze zmiennością MTHFR. Omawiam te interwencje bardziej szczegółowo w mojej pierwszej książce, Hashimoto’s: "Jak znaleźć i wyeliminować źródłową przyczynę choroby" oraz w drugiej książce "Hashimoto Jak w 90 dni pozbyć się objawów i odzyskać zdrowie".


Co się stanie, jeśli poczujesz się gorzej po zażyciu MTHFR Pathways lub Betaine?

Podczas gdy większość osób z Hashimoto czuje się lepiej, około 8 procent osób może poczuć się  gorzej z MTHFR Pathways. Niektóre osoby, które czują się nieco gorzej (mogą odczuwać większy niepokój i drażliwość), mogą skorzystać na zmniejszeniu dawki. Jeśli jednak „gorsze samopoczucie” trwa dłużej niż kilka dni, może to być spowodowane wzmożoną metylacją, innymi zmianami genów lub wrażliwością na suplementy, dlatego suplementy należy odstawić. Jak zawsze, słuchaj swojego ciała i rady  doświadczonych praktyków.

Podsumowanie

Niektórzy ludzie mają zmienność genetyczną, która może upośledzać ich zdolności odtruwające, wpływać na sposób wchłaniania niektórych witamin z grupy B.

Jakkolwiek nie możemy zmienić naszych genów, możemy całkowicie zmienić ich ekspresję! Możesz wspierać swoje szlaki metylacji interwencjami dietetycznymi i suplementami. Na początek należy przetestować swój poziom homocysteiny i zrobić badanie na obecność wariancji genu MTHFR. Jeśli okaże się, że badania są pozytywne wspieranie szlaków metylacji suplementami może złagodzić niektóre objawy, których doświadczasz.

Stworzyłam pomocną grafikę, która pomoże zapamiętać, jak wspierać szlaki metylacji:(poniżej)
​
  • Wykonaj test na poziom homocysteiny i na obecność wariancji genu MTHFR
  • Wyeliminuj suplementy, które zawierają kwas foliowy
  • Spożywaj więcej pokarmów zawierających aktywny kwas foliowy a znajdujący się w szparagach, szpinaku i wątrobie wołowej
  • Zwiększ spożycie witaminy B6 i B12 (występują w mięsie)
  • Spożywaj suplementy zawierające aktywowaną wersję kwasu foliowego, B6, B12, takie jak folian metylu (folian L-5-MTHF) pirydoksy-5-fosforan (P5P) i metylokobolamina
  • Aby wspomóc metabolizowanie homocysteiny zwiększ spożywanie pokarmów zawierających betainę- znajduje się ona w buraczkach, szpinaku, roślinach pełnoziarnistych, takich jak komosa ryżowa
  • Włącz suplementy, takie jak betaina z pepsyną i MTHFR Pathways
Picture




​
Picture




























References
  1. Dell’edera D, Tinelli A, Milazzo G, et al. Effect of multivitamins on plasma homocysteine in patients with the 5,10 methylenetetrahydrofolate reductase C677T homozygous state. Molecular Medicine Reports. 2013;8(2): 609-612. doi:10.3892/mmr.2013.1563.
  2. McNulty H, Pentieva K, Hoey L, Strain J, Ward M. Nutrition throughout life: folate. International journal for vitamin and nutrition research. 2012;82(5):348-354. doi: 10.1024/0300-9831/a000130.
  3. Zappacosta B, Mastroiacovo P, Persichilli S, et. al. Homocysteine lowering by folate-rich diet or pharmacological supplementations in subjects with moderate hyperhomocysteinemia. Nutrients. 2013;5(5):1531-1543. doi:10.3390/nu5051531.
  4. Prinz-Langenohl R, Brämswig S, Tobolski O, et al. [6S]-5-methyltetrahydrofolate increases plasma folate more effectively than folic acid in women with the homozygous or wildtype 677C→T polymorphism of methylenetetrahydrofolate reductase. British Journal of Pharmacology. 2009;158(8):2014–2021. doi: 10.1111/j.1476-5381.2009.00492.x.
  5. Dietary Supplement Fact Sheet: Folate. National Institutes of Health. http://ods.od.nih.gov/factsheets/Folate-HealthProfessional/. Updated April 20, 2016. Accessed January 2, 2018.
  6. Dietary Supplement Fact Sheet: Vitamin B6. National Institutes of Health. http://ods.od.nih.gov/factsheets/VitaminB6-HealthProfessional/. Updated February 11, 2016. Accessed January 2, 2018.
  7. Online Lab Testing & Blood Tests for Functional Medicine. My Labs for Life. www.mylabsforlife.com. Accessed June 3, 2013.
  8. ZRT Laboratory – Innovative lab testing made simple. ZRT Laboratory. www.zrtlabs.com. Accessed June 3, 2013.
  9. Walsh N. Folic acid cancer debate continues. MedPage Today. 2013. http://www.medpagetoday.com/HematologyOncology/ColonCancer/37008. Accessed June 3, 2013.
  10. Lynch B. What is MTHR?. MTHFR.net. http://mthfr.net. Accessed June 3, 2013.
  11. Arakawa Y, Watanabe M, Inoue N, et al. Association of polymorphisms in DNMT1, DNMT3A, DNMT3B, MTHFR and MTRR genes with global DNA methylation levels and prognosis of autoimmune thyroid disease. Clinical and Experimental Immunology. 2012;170(2):194–201. doi:10.1111/j.1365-2249.2012.04646.
  12. Nagele P, Zeugswetter B, Wiener C, et al. Influence of Methylenetetrahydrofolate Reductase Gene Polymorphisms on Homocysteine Concentrations after Nitrous Oxide Anesthesia. Anesthesiology. 2008;109:36-43. doi:10.1097/ALN.0b013e318178820
  13. Pollak A, Mueller-Malesinska M, Lechowicz U, et al. MTHFR 677T is a strong determinant of the degree of hearing loss among Polish males with postlingual sensorineural hearing impairment. DNA Cell Biol. 2012;31(7):1267-1273. doi: 10.1089/dna.2012.1607.
  14. Lynch B. Dirty Genes: A Breakthrough Program to Treat the Root Cause of Illness and Optimize Your Health. New York, Harper One: 2018.
  15. Elhomsy G. Homocysteine: Reference Ranges. Medscape. https://emedicine.medscape.com/article/2085682-overview. Published January 18, 2013. Updated November 21, 2014. Accessed January 31, 2018.
  16. Pizzorno J. Homocysteine: Friend or Foe? Integrative Medicine: A Clinician’s Journal. 2014;13(4):8-14.

Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto
0 Comments

WIELE TWARZY HASHIMOTO

7/27/2020

0 Comments

 
Picture







​WIELE TWARZY HASHIMOTO

Osoby, u których niedawno zdiagnozowano Hashimoto, są często zdezorientowane co do objawów, których doświadczają. Osobiście byłam w szoku, że zdiagnozowano u mnie niedoczynność tarczycy, a nie nadczynność. Byłam szczupła, niespokojna, rozdrażniona i oprócz uczucia zimna, zapominania i zmęczenia miałam kołatanie serca - wszystkie objawy typowe dla nadczynności tarczycy. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że 90-95% przypadków niedoczynności tarczycy jest spowodowanych przez Hashimoto, atak autoimmunologiczny na tarczycę - a Hashimoto ma unikalny zestaw objawów w porównaniu z niedoczynnością tarczycy nieautoimmunologiczną. Zrozumiałam, że Hashimoto może wyglądać bardzo różnie w zależności od osoby.  Kiedy porównamy dwie osoby z Hashimoto, to okaże się, że będą miały zupełnie inne objawy i o różnym stopniu nasilenia od łagodnego, do ciężkiego przebiegu. Jedni pomimo Hashimoto potrafią pracować 80 godzin tygodniowo i biegać maratony, podczas gdy inni ledwo potrafią z rana wstać z łóżka. Objawy Hashimoto obejmują szerokie spektrum - w tym artykule chciałbym zwrócić uwagę na to, jak różne mogą być objawy u poszczególnych osób. W tym artykule omówimy:
  • Różnice między niedoczynnością a nadczynnością tarczycy
  • Objawy związane z Hashimoto
  • Typowe przyczyny
  • Kroki, które możesz podjąć dzisiaj, aby wyeliminować swoje główne przyczyny

Czy występują u ciebie naprzemiennie objawy niedoczynności i nadczynności tarczycy?

Tarczyca jest ważnym narządem hormonalnym, który produkuje hormony regulujące nasz metabolizm. Gdy tarczyca nie funkcjonuje prawidłowo, może wystąpić nadmiar lub brak produkcji hormonów tarczycy, co może prowadzić odpowiednio do objawów nadczynności lub niedoczynności tarczycy.

Nadczynność tarczycy charakteryzuje się nieprawidłową pracą tarczycy, która wytwarza i uwalnia nadmiar hormonów do organizmu. Często jest to spowodowane nadczynnymi guzkami tarczycy, atakiem na układ odpornościowy (jak ma to miejsce w przypadku choroby autoimmunologicznej Gravesa-Basedowa), infekcją wirusową lub spożywaniem pokarmów lub leków zawierających duże ilości jodu.

Z kolei niedoczynność tarczycy jest związana z brakiem hormonów tarczycy, który może wystąpić w wyniku działania wielu różnych czynników (w tym niedoboru jodu, chirurgicznego usunięcia tarczycy lub uszkodzenia tarczycy).

Objawy nadczynności tarczycy

Nadczynność tarczycy lub nadmiar hormonów tarczycy ma działanie pobudzające. Klasyczne objawy obejmują:
  • Utrata masy ciała
  • Kołatanie serca
  • Niepokój
  • Wytrzeszcz gałek ocznych 
  • Drżenie
  • Drażliwość
  • Skąpe miesiączki
  • Zmęczenie
  • Nietolerancja ciepła
  • Zwiększony apetyt
  • Wypadanie włosów
  • Powiększona tarczyca
  • Nadmierne pocenie 
  • Częste wypróżnienia
  • Bezpłodność
  • Miękkie paznokcie
  • Ciepłe, wilgotne dłonie
  • Drżenie palców
  • Bezsenność
  • Osłabienie mięśni
  • Nerwowość

Objawy niedoczynności tarczycy

  • Wolniejszy metabolizm prowadzący do przyrostu masy ciała 
  • Zapominanie 
  • Uczucie zimna lub nietolerancji na zimno
  • Depresja
  • Zmęczenie
  • Sucha skóra
  • Zaparcia
  • Utrata ambicji
  • Włosy suche, szorstkie
  • Skurcze mięśni
  • Sztywność
  • Ból stawów 
  • Utrata zewnętrznej trzeciej części brwi
  • Obfite miesiączki
  • Bezpłodność
  • Bóle mięśni
  • Opuchnięta twarz
  • Wolne bicie serca
  • Kruche paznokcie
  • Artretyzm

Objawy te mogą występować w dowolnej kombinacji u osób z chorobami tarczycy, ale stopień, w jakim wpływają na osobę, może się również znacznie różnić. Na przykład jedna osoba z niedoczynnością tarczycy może przybierać na wadze, pomimo zdrowej diety i regularnych ćwiczeń, podczas gdy u innych waga może być normalna lub nawet może wystąpić niedowaga. Ponadto objawy, których doświadcza dana osoba, mogą się zmieniać, znikać i pojawiać się z czasem.
Picture









​





























​Objawy Hashimoto
Jeśli czytasz ten artykuł, prawdopodobnie szukasz informacji na temat Hashimoto? Hashimoto to choroba autoimmunologiczna, w wyniku której układ odpornościowy uszkadza tarczycę, co prowadzi do braku hormonów tarczycy. Większość przypadków niedoczynności tarczycy w Stanach Zjednoczonych i innych krajach, które dodają jod do soli, jest spowodowana przez Hashimoto. Chociaż Hashimoto jest główną przyczyną niedoczynności tarczycy, istnieje różnica pomiędzy Hashimoto a niedoczynnością tarczycy. Jedna osoba może mieć jedno, a drugie nie. Większość przypadków czystej niedoczynności tarczycy można wyleczyć, przyjmując hormony tarczycy. Jednak, ponieważ 97 procent przypadków niedoczynności tarczycy jest spowodowanych Hashimoto, Hashimoto i atak autoimmunologiczny pozostaną, nawet jeśli odpowiedni poziom hormonów tarczycy zostanie przywrócony (chyba że znajdziemy i wyleczymy pierwotną przyczynę).

Osoby z Hashimoto mogą doświadczać ZARÓWNO objawów niedoczynności, jak i nadczynności tarczycy, ponieważ w miarę niszczenia komórek tarczycy do krążenia uwalniane są zmagazynowane hormony, powodując toksyczny poziom hormonów tarczycy w organizmie. Jest to znane jako tyreotoksykoza lub haszytoksykoza. Ostatecznie zmagazynowane hormony tarczycy mogą się wyczerpać, a z powodu uszkodzenia komórek tarczycy organizm może nie być już w stanie produkować wystarczającej ilości hormonów i wtedy rozwija się niedoczynność tarczycy.
Picture







​Wyjaśnia to, dlaczego u osób z Hashimoto widzimy zarówno objawy nadczynności, jak i niedoczynności tarczycy, dodatkowo do innych objawów typowych dla Hashimoto - szczególnie tych związanych z dolegliwościami żołądkowo-jelitowymi, takimi jak zespół jelita drażliwego (IBS), refluks żołądkowy (GERD), biegunka, zaparcia i wzdęcia. Oprócz wielu objawów, które często obserwujemy, związanych z nadczynnością i niedoczynnością tarczycy, w Hashimoto często występuje:
  • Niepokój
  • Depresja
  • Przybranie na wadze
  • Wahania nastroju
  • Zmęczenie
  • Mgła mózgowa
  • Zimne dłonie i stopy
  • Problemy żołądkowo-jelitowe
  • Wrażliwość pokarmowa

Osobiście doświadczyłam zespołu jelita drażliwego (IBS), lęku i zaawansowanego zespołu nadgarstka w obu dłoniach, co wymagało noszenia specjalnego aparatu. Jednak pomimo moich objawów wyglądałam dobrze (z wyjątkiem wzdęć). Ciągle miałam włosy na głowie (pomimo ich dużej utraty) i nie potrzebowałam kul (chociaż odczuwałem ból nóg i mięśni). Kiedy wracałam z pracy do domu, mogłam tylko jeść, oglądać telewizję i zasypiać na kanapie. Byłam dowodem na to, że objawy tarczycy mogą być dokuczliwe, mimo że na zewnątrz tego nie widać. Niektóre z tych objawów mogły być bezpośrednio związane z niedoborem hormonów tarczycy. Inne mogły być spowodowane innymi problemami (np. infekcjami jelit), które obserwuje się u wielu osób z Hashimoto. Dlatego ważne jest, aby zidentyfikować pierwotne przyczyny TWOJEGO Hashimoto, abyś mógł podjąć pierwsze kroki w kierunku wyleczenia!

Identyfikowanie i eliminowanie podstawowych przyczyn
 
Niektórzy lekarze odrzucają choroby autoimmunologiczne jako rezultat pewnych genów i uważają, że raz obecne, nie można ich cofnąć. Jednak wiodący badacz w tej dziedzinie, dr Fasano, udowodnił, że jest inaczej. Odkrył trójnożny stół autoimmunizacji. Według jego badań istnieją trzy czynniki, które muszą być obecne, aby choroba autoimmunologiczna mogła się rozwinąć:
  • Predyspozycja genetyczna
  • Zewnętrzny wyzwalacz
  • Przepuszczalność jelit, znana również jako nieszczelne jelito (stan, w którym uszkodzona bariera jelitowa umożliwia toksynom i cząstkom pokarmu przedostanie się do krwiobiegu i dalsze uszkadzanie naszych jelit)
Dr Fasano odkrył, że po usunięciu przepuszczalności jelit i / lub wyzwalacza stan autoimmunologiczny przejdzie do remisji.  (Tak, remisja jest możliwa w przypadku Hashimoto!) Osoby z Hashimoto często mają podobne wyzwalacze i przyczyny. Chociaż lista potencjalnych wyzwalaczy jest długa, najczęściej są to:    

1.Nietolerancje pokarmowa: Najczęstsze nadwrażliwości pokarmowe występujące u osób z Hashimoto to gluten, nabiał, soja, zboża, psiankowate (ziemniaki, pomidory i papryka), orzechy i nasiona. Dlatego też zmianę diety należy rozpocząć od wyeliminowania glutenu, nabiału i soi.

Przeprowadzając ankietę wśród moich czytelników, odkryłam, że około 93 procent czuje się lepiej na diecie bezglutenowej. Kolejne 75 procent stwierdziło, że czuje się lepiej na diecie bez nabiału, 73 procent czuło się lepiej bez zbóż, a kolejne 60 procent stwierdziło, że czuje się lepiej bez soi. Diety wolne od jajek i psiankowatych były pomocne odpowiednio w 40% i 35% przypadków. Jednym z najłatwiejszych sposobów na rozpoznanie własnej wrażliwości pokarmowej jest dieta eliminacyjna.

2.Wyczerpanie się składników odżywczych: Niedobory mikroelementów są powszechne u osób z Hashimoto. Może to być spowodowane brakiem wystarczającej ilości hormonów tarczycy, ponieważ ich niedobór sprawia, że ​​ekstrakcja składników odżywczych z pożywienia jest trudniejsza i mniej wydajna. Niedobory składników odżywczych mogą również wystąpić w wyniku spożywania pokarmów ubogich w składniki odżywcze, stosowania diety ograniczającej kalorie, zapalenia spowodowanego infekcjami lub nadwrażliwością pokarmową, przyjmowania niektórych leków lub braku równowagi bakterii jelitowych.  

Przywrócenie odpowiedniego poziomu składników odżywczych poprzez spożywanie pokarmów bogatych w składniki odżywcze, suplementację i optymalizację trawienia to jedne z najszybszych sposobów na lepsze samopoczucie z Hashimoto!  

3.Osłabiona reakcja na stres: Stres wpływa na wiele różnych funkcji organizmu, w tym metabolizm, produkcję hormonów, regulację układu odpornościowego i reakcję emocjonalną. Może również osłabiać czynność tarczycy, ponieważ organizm stara się zachować energię, aby poradzić sobie z każdym problemem - niezależnie od tego, czy jesteś ścigany przez niedźwiedzia, czy utkniesz w korku. Nadnercza nie są w stanie rozszyfrować tego, co się dzieje w odpowiedzi „walcz lub uciekaj”, więc reagują w ten sam sposób.

Odpowiedź „walcz lub uciekaj” może uchronić nas przed niebezpieczeństwem i pomóc w radzeniu sobie z trudnymi sytuacjami życiowymi. Jednak problemy pojawiają się, gdy ten rodzaj stresu trwa, a organizm stale hamuje czynność tarczycy, aby uporać się ze stresem.

Ponadto wysoki lub niski poziom kortyzolu, spowodowany przewlekłym stresem, może powodować hipoglikemię (niski poziom cukru we krwi) i hiperglikemię (wysoki poziom cukru we krwi). Jeśli nie są kontrolowane, to zaburzenia równowagi cukru we krwi mogą prowadzić do objawów niedoczynności tarczycy. Wzrost kortyzolu zakłóci również równowagę osi HPT (podwzgórze-przysadka-tarczyca), na której organizm opiera się, aby utrzymać stały poziom hormonów tarczycy.

Możesz zacząć wprowadzać kilka prostych kroków, aby zmniejszyć obciążenie stresem, takich jak poświęcenie czasu dla siebie (masaż jest moją ulubioną opcją!), zajęcia jogi lub medytacja.

4.Toksyny: Uniknięcie toksyn może być prawie niemożliwe, ponieważ są one wszędzie - kosmetyki, produkty do pielęgnacji skóry, pestycydy, spaliny - cokolwiek wdychamy, połykamy i wchłaniamy w skórę, ostatecznie krąży w naszym ciele. W rzeczywistości, w 2006 roku Centers for Disease Control poinformowało, że przeciętny Amerykanin ma w organizmie 116 ze 148 powszechnie stosowanych syntetycznych związków chemicznych!

Często jesteśmy narażeni na działanie ksenoestrogenów (znajdujących się w BPA, soi, ftalanach, parabenach itp.), które mogą zwiększać TSH i utrwalać autoimmunologiczny atak na tarczycę.

Inne toksyny, takie jak triklosan (niedawno zakazany przez FDA i znajdowany w mydle antybakteryjnym, paście do zębów, dezodorancie, lakierze do włosów i wielu innych produktach do pielęgnacji ciała) również działają toksycznie na tarczycę.

Istnieją również toksyny zwane halogenami (tj. bromki, chlorki i fluorki), które mogą konkurować z miejscami receptorów w tarczycy i odkładać się w naszej tkance tarczycowej, prowadząc do zapalenia i śmierci komórek tarczycy. W szczególności fluor może siać spustoszenie w tarczycy. Znajduje się w szeregu produktów - butelkach, pastach do zębów, czarnej i czerwonej herbacie, konserwach, niektórych lekarstwach, a nawet wodzie pitnej (z kranu)!

Możemy zmniejszyć narażenie na toksyny, zastępując produkty do higieny osobistej bezpieczniejszymi produktami i instalując system filtracji wody w domu, aby wyeliminować szkodliwe chemikalia z wody pitnej.   

5.Infekcje bakteryjne, grzybicze i pasożytnicze: wszystkie przewlekłe infekcje (takie jak przerost bakteryjny jelita cienkiego (SIBO), Blastocystis hominis, przerost Candida i H. pylori) zostały zidentyfikowane jako wyzwalacze Hashimoto, a ich identyfikacja i wyleczenie może dawać całkowitą remisją .        

6.Nieszczelne jelito: Jak wspomniałam wcześniej, przepuszczalność jelit (nieszczelne jelito) jest jednym z czynników, które muszą być obecne, aby wystąpiła choroba autoimmunologiczna. W obecności nieszczelnego jelita bakterie, wirusy i cząsteczki jedzenia, przedostają się do  krwiobiegu poprzez barierę ściany jelita i mogą powodować nadwrażliwość pokarmową i wiele innych objawów.

To podrażnienie może zakłócić zdolność układu odpornościowego do samoregulacji i wprowadzić ciało w ciągły „tryb ataku”, który przynosi efekt przeciwny do zamierzonego. Nawet ci, którzy nie mają widocznych objawów żołądkowo-jelitowych, mogą mieć nieszczelne jelito. Jeśli potrafimy wyleczyć nieszczelne jelito, możemy całkowicie zapobiec lub odwrócić proces autoimmunologiczny.

Chociaż istnieje wiele możliwych pierwotnych przyczyn choroby Hashimoto, dla każdego mogą one być inne. Niektórzy mogą mieć tylko jedną lub dwie przyczyny, podczas gdy inni mogą mieć kombinację wrażliwości pokarmowej, infekcji, niedoborów składników odżywczych i innych. 
​
​Podsumowanie
​
Podczas mojej własnej podróży z Hashimoto nauczyłam się, że Hashimoto ma wiele różnych twarzy i dlatego postępowanie będzie się różnić u indywidualnych osób. W moim przypadku objawy refluksu, wzdęcia i IBS, których doświadczyłam, były pierwszymi wskazówkami na temat związku między zdrowiem jelit a autoimmunizacją - co skierowało mnie na ścieżkę leczenia jelit poprzez zmianę diety i inne interwencje dotyczące stylu życia. Będziesz musiał znaleźć własne przyczyny, ale identyfikacja wrażliwości pokarmowej, radzenie sobie z niedoborami składników odżywczych, usuwanie toksyn, wspieranie zdrowia nadnerczy, testowanie w kierunku infekcji i leczenie nieszczelnego jelita to najczęstsze obszary, które należy wziąć pod uwagę. 

A jak sobie radzicie w Hashimoto? Chętnie poznam Wasze historie sukcesu - podzielcie się nami w komentarzach poniżej! 

Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto



0 Comments

CZY NADNERCZA SABOTUJĄ TWOJĄ TARCZYCĘ?

7/17/2020

0 Comments

 
Picture
CZY NADNERCZA SABOTUJĄ TWOJĄ TARCZYCĘ? 

Osoby z Hashimoto często uważają, że wszystkie objawy, które u nich występują są uzależnione od tarczycy. Utrata włosów? Tarczyca! Nadwaga? TARCZYCA? Zmęczenie? Też tarczyca!

Leczenie niedoczynności tarczycy bez jednoczesnego uwzględnienia zaburzeń funkcji osi podwzgórze – przysadka - nadnercza prowadzi często do braku poprawy, pomimo stosowania hormonów tarczycy. Początkowo pacjenci mogą się nawet poczuć lepiej, ale stopniowo stan ich się pogarsza i w konsekwencji znajdują się tam, gdzie byli przed rozpoczęciem leczenia. Pacjenci ci zgłoszą się znowu do lekarza i po przeprowadzeniu badań laboratoryjnych okaże się, że są one w normie.

Wiele objawów niedoczynności tarczycy jest zamaskowanych objawami mało reaktywnych nadnerczy, które najczęściej nie zostaje wykryte, ponieważ lekarze nie sprawdzają rutynowo czynności nadnerczy u chorych z Hashimoto.

W tym artykule dowiesz się
  • Co to są nadnercza?
  • Co powoduje zaburzenia czynności nadnerczy?
  • Objawy zaburzeń czynności nadnerczy
  • Jak przetestować czynność nadnerczy?
  • Podejście Root Cause do regeneracji nadnerczy

Co to są nadnercza?

Nadnercza to dwa małe gruczoły, znajdujące się w górnej części każdej nerki, które uwalniają hormony, takie jak kortyzol i adrenalina. Są to „hormony stresu”, które wpływają na wiele ważnych funkcji w całym ciele. Pomagają  w tolerancji stresu, łagodzą stany zapalne, regulują poziom cukru we krwi, wpływają na tkankę tłuszczową  kontrolują poziom potasu i sodu (wpływając na poziom cukru we krwi), a także wpływają między innymi na popęd seksualny i przeciwdziałają starzeniu się organizmu.

Być może słyszałeś, że hormon stresu, kortyzol, jest „zły”. Jest to określenie mylące - podczas gdy wysoki poziom kortyzolu jest problematyczny, tym, co może być równie lub bardziej problematyczne, jest niski poziom kortyzolu, szczególnie jeśli chodzi o chorobę autoimmunologiczną i zmęczenie.

Kortyzol jest hormonem niezbędnym do życia - bez niego nie moglibyśmy żyć. Jest także ważnym hormonem przeciwzapalnym.

Co powoduje zmęczenie nadnerczy?

W większości przypadków zmęczenia nadnerczy problemy zwykle wynikają z zaburzeń komunikacji w obrębie osi podwzgórze-przysadka-nadnercza, zwanej inaczej osią HPA. Oś HPA opisuje interaktywną pętlę sprzężenia zwrotnego, która zachodzi między tymi trzema gruczołami dokrewnymi.

Podwzgórze jest jak CEO produkcji hormonów w naszym ciele. Skanuje wiadomości z naszego środowiska i innych gruczołów dokrewnych, a także sprawdza ogólny stan hormonalny organizmu, zanim przekaże zamówienie większej ilości hormonów przysadce mózgowej. Przysadka mózgowa działa następnie jako kierownik projektu i zrzesza poszczególnych pracowników (takich jak tarczyca, nadnercza i gonady), aby wykonywać swoje zadania. Przysadka zapewni również pracownikom odpowiednie zasoby do wykonywania swoich zadań, zarządzając wzrostem (i naprawą) oraz równowagą (elektrolity / woda).

Oś HPA działa w odpowiedzi na dwa rodzaje stresu: stres natychmiastowy i stres przewlekły.

Zobaczmy, jak różnią się odpowiedzi na każdy z tych rodzajów stresu. W przypadkach bezpośredniego stresu podwzgórze wyczuwa stres i uruchamia kaskadę hormonów, która prowadzi do aktywacji naszej reakcji walki lub ucieczki. W ramach tej odpowiedzi nadnercza wypompowują dodatkowe hormony, a nasze ciała przechodzą ze stanu odprężenia, trawienia i leczenia do stanu przetrwania.

Energia naszego ciała jest przenoszona z czynności, które nie są niezbędne do przetrwania, takich jak porost pięknych włosów, metabolizowanie składników odżywczych w energię, wytwarzanie hormonów oraz trawienie i regeneracja, a zamiast tego skupianie zasobów na zaspokojeniu ogromnego, wywołanego stresem zapotrzebowania na kortyzol i adrenalinę.

Następnie, gdy uciekniemy od groźnego niedźwiedzia lub zejdziemy z drogi nadjeżdżającemu samochodowi, zapotrzebowanie na hormony w stanach nagłych zmniejsza się, a uwaga ponownie skupia się na reakcji przywspółczulnej, skupionej na uzdrawianiu i regeneracji.

W przypadkach chronicznego stresu, niekończąca się obecność stresujących, ale nie zagrażających życiu sytuacji, może prowadzić do ciągłej aktywacji reakcji na stres. Aby zaspokoić zapotrzebowanie na kortyzol, twoje ciało zmniejszy produkcję innych hormonów normalnie wytwarzanych przez nadnercza, takich jak progesteron, DHEA i testosteron.

W końcu, przy utrzymującym się chronicznym stresie, oś HPA zostaje przytłoczona i odczulona na zwykłą pętlę sprzężenia zwrotnego i przestaje wysyłać wiadomości do nadnerczy, aby produkować więcej lub mniej hormonów, bez względu na to, co się dzieje.

Ponadto u osoby może zabraknąć składników odżywczych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania nadnerczy. Jedną z najczęstszych przyczyn zmęczenia nadnerczy jest stres, który powoduje intensywne zapotrzebowanie na hormony stresu, takie jak kortyzol i adrenalina. Należy wziąć pod uwagę cztery główne rodzaje stresu:
  • Zaburzenia snu
  • Stres psychiczny / emocjonalny
  • Zaburzenia regulacji metabolizmu / glikemii
  • Przewlekłe zapalenie
  1. Zaburzenia snu: Jednym z najszybszych sposobów wywołania zaburzeń czynności nadnerczy jest pozbawienie snu. W rzeczywistości deprywację snu stosuje się u zwierząt laboratoryjnych w celu stłumienia osi podwzgórze-przysadka i nadnercza (HPA). Niedobór snu może być spowodowany bezsennością, bezdechem sennym i pracą zmianową.
  2. ​ Stres psychiczny: Uczucia takie jak smutek, poczucie winy, strach, niepokój, podniecenie i zażenowanie można zaklasyfikować jako stres. Stres ten opiera się na naszym postrzeganiu, a nie na naturze indywidualnego stresu. Na przykład wystąpienie publiczne może powodować stres psychiczny u osoby z lękiem społecznym, ale inna osoba, która lubi występować publicznie, może postrzegać to jako przyjemność. Sytuacje, które są nowe, nieprzewidywalne i zagrażają ego, lub które wiążą się z utratą kontroli, są postrzegane jako stresujące.
  3. Zaburzenia regulacji cukru: Naukowcy w Polsce stwierdzili, że nawet 50 procent osób z Hashimoto ma upośledzoną tolerancję na węglowodany. Oznacza to, że po spożyciu pokarmów bogatych w węglowodany ich poziom cukru we krwi gwałtownie wzrośnie, powodując znaczne wydzielanie insuliny. Rolą insuliny jest usuwanie cukru z krwi, więc po dużym uwalnianiu insuliny następuje gwałtowny spadek cukru (hipoglikemia). Objawy hipoglikemii są bardzo nieprzyjemne i mogą obejmować drażliwość, omdlenia, zawroty głowy lub drżenie. Hipoglikemia wymaga uwalniania kortyzolu, aby zapewnić podaż glukozy dla mózgu i przeciwdziałać insulinie, co prowadzi do oporności na insulinę. (Mechanizm ten występuje również w cukrzycy typu 2).
  4. Zapalenie: Przewlekłe stany zapalne mogą być spowodowane chorobami stawów, otyłością, toksynami, chorobami przewodu pokarmowego, jak zespół drażliwego jelita, patogenami lub alerganami pokarmowymi. Choroby te sygnalizują wydzielanie kortyzolu o działaniu przeciwzapalnym.
Typowe objawy zaburzeń czynności nadnerczy

Wiele osób z Hashimoto początkowo twierdzi, że czuje się lepiej po zastosowaniu hormonów tarczycy, ale zwykle następuje pogorszenie i powrócą tam, gdzie byli, zanim zaczęli stosowanie leków. W tym momencie prawdopodobnie wrócą do swoich lekarzy i po przeprowadzeniu badań krwi zostaną poinformowani, że wszystko jest normalne. Wiele objawów niedoczynności tarczycy pokrywa się z objawami niedoczynności nadnerczy. Jednak lekarze nie rutynowo sprawdzają czynności nadnerczy u osób z Hashimoto. Objawy nieprawidłowej czynności nadnerczy mogą obejmować:
  • Czucie się "zaszczutym"
  • Uczucie zmęczenia pomimo wystarczającej ilości snu
  • Kłopoty z zasypianiem lub spaniem
  • Problemy z rannym wstawaniem
  • Zależność od kofeiny
  • Chęć na słone pokarmy (nazywane objawem „właśnie zjadłem/am całe opakowanie chipsów”)
  • Chęć na słodycze
  • Trudności w wykonywaniu codziennych czynności
  • Nietolerancja ćwiczeń fizycznych
  • Niskie ciśnienie krwi
  • Uczucie omdlenia / zawrotów głowy podczas szybkiego wstawania
  • Mgła psychiczna lub problemy z koncentracją
  • Naprzemienna biegunka / zaparcie
  • Niski poziom cukru we krwi
  • Zmniejszony popęd płciowy
  • Zmniejszona zdolność radzenia sobie ze stresem
  • Dłuższy czas gojenia ran
  • Lekka depresja
  • Mniej radości z życia
  • Gorsze samopoczucie po niezjedzeniu posiłku na czas
  • Zwiększony PMS
  • Zmniejszona zdolność do podejmowania decyzji
  • Zmniejszona produktywność
  • Zaburzenia pamięci … Czy któreś z tych objawów są Wam znane?

Testowanie pod kątem nadnerczy

Oprócz objawów (powyżej), możesz określić, czy masz zaburzenia czynności nadnerczy, korzystając z poniższych ocen.

Test na drażliwość

Drażliwość i poczucie przytłoczenia są dwoma głównymi objawami zaburzeń czynności nadnerczy. Moim najlepszym testem do określenia problemów nadnerczy jest bycie porywczym lub nerwowym, czucie się przytłoczonym lub kiedy inni ludzie mnie denerwują.

​Test ciśnienia krwi

Osoby ze zmęczeniem nadnerczy często mają niskie ciśnienie krwi i / lub spadek ciśnienia krwi po wstaniu z pozycji leżącej lub siedzącej (niedociśnienie ortostatyczne). Jeśli twoje ciśnienie krwi jest niższe niż 120/80 mmHg, może to oznaczać, że masz zmęczenie nadnerczy lub jesteś odwodniony.

Test na zwężenie źrenic 

Osoby z upośledzoną funkcją nadnerczy mają często trudności z kurczeniem się źrenic. Zwykle nasze źrenice rozszerzają się (powiększają) w ciemności i kurczą się (stają się mniejsze) pod wpływem światła.  

Objawami zaburzeń czynności nadnerczy mogą być też nadwrażliwość na światło, trudności widzenia w jasnym świetle, konieczność noszenia okularów przeciwsłonecznych przez większość dni lub, jak to nazywam, czuć się jak  wampir w świetle dziennym!

Niestabilna temperatura ciała

Niskie i niestabilne poranne temperatury mogą sugerować niewydolność nadnerczy, jakkolwiek czysta niedoczynność tarczycy zwykle powoduje, że temperatura ciała jest niska, ale stabilna.

Test zjedzenia całego opakowania chipsów 

Czy kiedykolwiek zjadłeś/aś (lub chciałeś/aś zjeść) całe opakowanie chipsów za jednym razem? Nie jesteś sam! Głód soli jest kardynalnym objawem problemów z nadnerczami. W przypadku problemów z nadnerczami możemy odczuwać silny apetyt na słone potrawy, takie jak krakersy, chipsy, precle i oliwki.

Testowanie hormonów

Dostępne badania poziomu hormonów nadnerczy w ślinie są przeprowadzane głownie przez profesjonalistów medycyny funkcjonalnej i integracyjnej. Testy śliny nadnerczy pozwalają określić naszą aktualną funkcję nadnerczy.

Przy normalnie funkcjonujących nadnerczach najwięcej kortyzolu powinno być wydzielane z rana i następnie jego poziom spada w ciągu dnia i osiąga najniższą wartość bezpośrednio przed położeniem się do łóżka. Takie cykliczne wydzielanie kortyzolu, z największym jego poziomem z rana, daje nam poranny zastrzyk kortyzolu, który pomaga wstać z łóżka, i być gotowym aby podołać trudnościom całego dnia. Z kolei niskie wydzielanie kortyzolu przed snem pomaga nam zrelaksować się i zasnąć.

Niektóre osoby z dysfunkcją nadnerczy mają odwrotny cykl wydzielania kortyzolu - nie mogą wstać rano i przetrwać do wczesnego popołudnia, czują się trochę lepiej przez kilka godzin między 14:00 a 20:00, a następnie łapią "drugi oddech" przed snem. Osoby te często mają odwrócony rytm wydzielania kortyzolu, w którym nadnercza wytwarzają bardzo mało kortyzolu rano i zbyt dużo wieczorem, co powoduje, że są czujni i śpiący w niewłaściwym czasie. 

Inne osoby mogą mieć nienormalnie niskie odczyty kortyzolu przez cały dzień. Powoduje to, że budzą się zmęczone i zmęczenie to trwa cały dzień - byłam tam i nie jest to zabawne. Ten niski poziom kortyzolu powoduje, że stany zapalne w organizmie nie są kontrolowane, nie sprzyja to gojeniu się ran i powoduje uczucie zmęczenia i senności przez większą część dnia.

Aby określić funkcję nadnerczy, polecam test Adrenal Stress Profile test by ZRT.
(Dostępny wyłącznie w USA).

Konwencjonalne podejście do zmęczenia nadnerczy

Temat nadnerczy jest źródłem niezgody pomiędzy konwencjonalnymi lekarzami a lekarzami praktykującymi medycynę naturalną. Lekarze zajmujący się medycyną konwencjonalną rozpoznają tylko chorobę Addisona jako niewydolność nadnerczy, natomiast nie uznają "zmęczenia nadnerczy" jako diagnozy medycznej.

Kiedy mój niekonwencjonalny lekarz po raz pierwszy zasugerował, żebym poddała się testom na zmęczenie nadnerczy, „googowałam” ten termin i znalazłam „renomowane źródło”, które podawało, że zmęczenie nadnerczy jest zaburzeniem wymyślonym i taka diagnoza nie istnieje.

Jako sceptyczny farmaceuta zrezygnowałam z testowania nadnerczy - właśnie weszłam w świat medycyny alternatywnej i odezwały się obawy, że osoby zajmujące się medycyną niekonwencjonalną będą chciały mnie wykorzystać i odebrać pieniądze, nie zdając sobie sprawy, że po prostu próbują pomóc. Ale potem doszłam do punktu, że byłam wyczerpana i rozdrażniona, pomimo przyjmowania leków na tarczycę i stosowania diety bezglutenowej.

Zaczęłam rozmawiać z moim farmaceutą, o objawach, których doświadczałam, i to on zasugerował, żebym zbadała moje nadnercza. Dr Black od wielu lat specjalizował się w hormonach i powiedział mi, że interwencje związane ze zmęczeniem nadnerczy rzeczywiście działały dobrze u wielu jego pacjentów.

W końcu do mnie to dotarło: może dlatego, że usłyszałam to od innego farmaceuty, a może dlatego, że nie miał żadnych zestawów testów nadnerczy, które mógłby sprzedać, więc postanowiłam spróbować.

Rzeczywiście, miałam zaawansowany stan zmęczenia nadnerczy, a zalecane leczenie zmęczenia nadnerczy pomogło mi poczuć się znacznie lepiej! Teraz polecam test śliny nadnerczy wszystkim osobom z Hashimoto i stwierdziłam, że 90 procent moich klientów (którzy wykonują test) ma pewien stopień zmęczenia nadnerczy.

Więc zaufaj mi, zmęczenie nadnerczy istnieje!

Podejście root cause do zmęczenia nadnerczy

​Istnieje sześć głównych filarów mojego protokołu do uzdrowienia nadnerczy:

  • Odpoczynek
  • Zrównoważenie poziomu cukru we krwi
  • Walka ze stresem  
  • Zmniejszenie stanu zapalnego
  • Uzupełnienie składników odżywczych 
  • Budowanie odporności dzięki suplementom 


1. Odpoczynek  

Sen działa jak przycisk do resetowania nadnerczy. Najszybszym sposobem na uzyskanie zmęczenia nadnerczy jest pozbawienie osoby snu, natomiast najlepszym sposobem aby pozbyć się zmęczenia nadnerczy jest sen. Uważa się, że w czasie snu, przy udziale hormonu wzrostu dochodzi do regeneracji, a także samoregulacji osi podwzgórze- przysadka- nadnercza.

Ważne jest aby co noc spać conajmniej siedem godzin i kłaść się do łóżka przed 10 wieczorem. Jeśli jest to możliwe to zalecam spanie 10-12 godzin na dobę przez jeden miesiąc (jak podaję w moich protokołach regeneracji skoncentrowanych na nadnerczach).

Jednak w prawdziwym świecie wiem, że nie każdy z nas jest w stanie dobrze spać każdej nocy, nie mówiąc już o spaniu przez 10-12 godzin. Niezależnie od tego, czy nasze dzieci budzą nas co dwie godziny, czy też pracujemy w nietypowych godzinach, uzyskanie 8 godzin spokojnego snu każdej nocy może wydawać się poza zasięgiem wielu z nas. W takich przypadkach zalecam aby skupić się w tych 10–12 godzinach na połączeniu snu z relaksem (np. ciepłą relaksującą kąpiel z solą Epsom), no i  starać się uzyskać jak najwięcej snu. 

2. Stabilizacja poziomu cukru we krwi

Stabilizacja poziomu cukru we krwi poprzez właściwą dietę jest kluczowym krokiem w przezwyciężaniu zmęczenia nadnerczy i chorób tarczycy. Równoważenie poziomu cukru we krwi może spowodować zauważalną poprawę każdego dnia. Staraj się przede wszystkim jeść więcej tłuszczów i białek oraz mniej słodkich i skrobiowych węglowodanów. Podczas spożywania pokarmów bogatych w węglowodany poziom cukru we krwi rośnie zbyt szybko i szybko spada, powodując objawy takie jak nerwowość, zawroty głowy, lęk i zmęczenie. Te wahania poziomu cukru we krwi mogą osłabić nadnercza i spowodować wzrost przeciwciał tarczycowych. 

3. Zmniejszenie stresu

Najważniejsza strategia walki ze zmęczeniem nadnerczy chociaż nie obejmuje diety, suplementów, leków ani testów, jest najtrudniejsza do wdrożenia. Ta strategia to… redukcja stresu. Zmniejszenie stresu było wezwaniem jakie musiałam podjąć. Miałam tylko dwa ustawienia: „GO” i „SLEEP”. Nie wiedziałam, jak się zrelaksować i wyłączyć, i poczuć zapach róż.

Tak więc wymyśliłam listę strategii, które pomogą mi przenieść moje ciało w stan relaksu, trawienia i gojenia. Mam nadzieję, że wiele osób może  znaleźć je jako skuteczne lub też będzie chciało wprowadzić własną listę. Wiele z tych elementów może być naprawdę trudnych do wdrożenia, szczególnie dla tych z nas, którzy mają obowiązki, takie jak praca, dzieci lub opieka nad starszymi.

Jednak w jakiś sposób MUSISZ zaplanować czas dla siebie. Często oczekujemy, że nasi lekarze nas uleczą, ale uzdrowienie pochodzi z nas samych. Nikt inny nie zrobi tego za nas.

Strategie zmniejszające stres:

Postaraj się wyeliminować, uprościć, przekazać, zautomatyzować. Mając mniej zobowiązań, szczególnie wieczorami, możesz pójść spać wcześniej… i nie czuj się z tego powodu winnym.

Jeśli czujesz się przytłoczony, zastanów się nad obszarami swojego życia, nad którymi możesz popracować. Na przykład, czy jesteś bombardowany przez dodatkowe obowiązki w domu? Jeśli tak, wypowiedz się i sprawdź, czy możesz przekazać niektóre swoje zadania innym.

Zmień sposób myślenia. Pozytywne myślenie i praktykowanie medytacji może wprowadzić twoje ciało w tryb „odpoczynku, trawienia i leczenia”. Zasadniczo pozytywne myśli i relaksacja mogą wysyłać wiadomości do twojego ciała, aby promować uzdrowienie. Nawet krótka przerwa na wykonanie ćwiczeń oddechowych może prowadzić do zwiększenia poczucia spokoju. Jedną z moich ulubionych technik jogicznego oddychania jest ćwiczenie 4-7-8, w którym wdychasz licząc do 4, wstrzymujesz oddech licząc do 7, a następnie wydychasz licząc do 8.

Pozytywne myśli mogą również przybierać formę afirmacji, które można powtarzać przez cały dzień. Niektóre stwierdzenia, które uważam za najbardziej pomocne, to:
  • "Kocham siebie."
  • „Jestem potężna”.
  • „Uzdrawiam”.
  • „Jestem kochana”
  • „Świat jest bezpiecznym i pięknym miejscem.”
  • "Jestem piękna."

Polecam także praktykowanie mindfulness jako sposobu na zmniejszenie stresu. Oznacza to pauzowanie i bycie naprawdę obecnym w danej chwili; poświęcenie czasu na zauważenie piękna, życzliwości i dobrych rzeczy, które nas otaczają. A jeśli na początku tego nie widzisz, spróbuj spojrzeć nieco uważniej - możesz być zaskoczony, gdy nagle uświadomisz sobie piękno drzew lub uprzejmość obcych. 🙂

Uważaj na to, czego słuchasz. We współczesnym świecie jesteśmy ciągle bombardowani toksynami… i nie chodzi mi tylko o pestycydy i zanieczyszczenia. Kanały informacyjne wyzwalają naszą reakcję "walcz lub uciekaj", uwalniając adrenalinę, aby trzymać nas przyklejonymi do telewizora, czekając na najnowsze aktualizacje, algorytmy mediów społecznościowych są skonfigurowane, abyśmy nie przerywali oglądania i prowadzili poszukiwania na kanałach. Musimy pozostawać w kontakcie, abyśmy mogli być informowani na bieżąco.

Zalecam eliminowanie negatywnych wiadomości, programów, mediów społecznościowych itp, i skupianie się tylko na potrzebnych informacjach.

Sugeruję również włączenie w zamian więcej dźwięków leczących. Wybierz słuchanie uzdrawiającej muzyki na co dzień, czy to będzie muzyka klasyczna, instrumentalna, gospel, cokolwiek wolisz.
Oto kilka moich ulubionych. (Lubię słuchać muzyki na YouTube, Pandora lub Spotify!): Medycyna dla ludzi Enya Kołysanki (działają zarówno dla niemowląt, jak i dla dorosłych! :-)) Muzyka „Flow state”

Niedawno odkryłam także formę uzdrawiającej muzyki o nazwie Wholetones.. Ta uzdrawiająca muzyka wykorzystuje określone częstotliwości, aby ułatwić regenerujący sen i stworzyć poczucie spokoju. Mój synek często płakał jadąc w samochodzie. Podczas gry kołysanki trochę pomogły, to natychmiast się uspokajał  i zaczął spać z muzyką Wholetones! Nie wiem, czy to przypadek, ale od tamtej pory przechowuję tę płytę CD w moim odtwarzaczu samochodowym!

Porządek i przewidywalność to twoi przyjaciele. Zaplanuj swoje życie najlepiej jak możesz. Zorganizuj się i utrzymuj porządek w swojej przestrzeni. Zaplanuj czas na sprzątanie domu i nadrobienie zaległości w życiu.

Recepta na śmiech. Wiadomo, że śmiech zwiększa poziom oksytocyny. Porozmawiaj z partnerem lub zadzwoń do przyjaciela - ale tylko wtedy, gdy daje ci to energię. Czy jesteś ekstrawertykiem czy introwertą? Czy kontakty towarzyskie dają ci energię, czy odbierają energię? W niektórych przypadkach odpowiedź zależy od osoby i sytuacji. Jeśli czerpiesz energię z kontaktów towarzyskich, wiedz, że więzi z przyjaciółmi i dzielenie się śmiechem mogą zwiększyć oksytocynę i pomóc przeciwdziałać negatywnym skutkom naszego hormonu stresu, kortyzolu! Nawet jeśli jesteś introwertykiem, istnieją inne sposoby na śmiech, na przykład oglądanie śmiesznego filmu, serialu lub komedii stand-up, czytanie lub słuchanie śmiesznej książki. Pamiętaj śmiech jest dobry dla zdrowia! 

Zacznij pisać dziennik. Zrób listę tego, co sprawia, że ​​czujesz się lepiej, a co gorzej, i pamiętaj o tych rzeczach. Skoncentruj się na robieniu rzeczy, które sprawiają, że czujesz się dobrze, a mniej rzeczy, które sprawiają, że czujesz się gorzej. Możesz także użyć swojego dziennika, aby rozpocząć codzienne zapisywanie za co jesteś wdzięczny. Często w okresach wzmożonego stresu, zwłaszcza gdy nie czujemy się dobrze lub czujemy, że nie mamy nad sobą kontroli, może być trudno zapamiętać dobre rzeczy z naszego życia. Rozpoczynanie każdego ranka od zapisania trzech rzeczy, za które jesteś wdzięczny, może pomóc zmienić cały dzień! 
​
4. Zmniejszyć stan zapalny.

Wrażliwość na pokarmy jest częstym źródłem stanu zapalnego w organizmie. Gluten, nabiał i soja to najczęściej reaktywne pokarmy w Hashimoto, a ich wyeliminowanie pomoże zlikwidować stany zapalne w organizmie. Diety eliminacyjne i testy na wrażliwość pokarmową mogą pomóc w określeniu dodatkowych pokarmów, które należy wyeliminować z diety. Przewlekłe infekcje są również częstym źródłem stanów zapalnych w organizmie. Typowe infekcje obejmują H. pylori, Blastocystis hominis i Candida, ale istnieje wiele innych potencjalnych infekcji, które mogą być również przyczyną pierwotną.

5. Uzupełnij składniki odżywcze

​Łaknienie soli i uczucie odwodnienia, które pojawia się przy zmęczeniu nadnerczy, to sposób, w jaki nasz organizm daje nam znać, że potrzebujemy więcej soli. Zamiast sięgać po przetworzoną żywność lub toksyczną dla tarczycy sól jodowaną diecie, używanie soli morskiej może pomóc jeżeli masz zawroty głowy kiedy wstajesz rano z łóżka lub po gorącej kąpieli lub masz inne objawy zmęczenia nadnerczy.

Polecam używanie różowej lub szarej soli morskiej i robienie sobie codziennie rano słonego napoju z dodatkiem soli, i popijanie go przez cały dzień. Domowe buliony kostne z dużą ilością soli morskiej to również świetny i smaczny sposób na nawodnienie.

6. Buduj odporność dzięki suplementom

Chociaż suplementy często muszą być dostosowywane indywidualnie dla ludzi w zależności od ich poziomu dysfunkcji nadnerczy (co należy określić za pomocą testów), odkryłam, że większość osób z Hashimoto czuje się lepiej, gdy stosują ABC suplementów nadnerczy.

ABC to: adaptogeny nadnerczy, witaminy z grupy B i witamina C.

Adaptogenic herbs Zioła adaptogenne to wszelkie naturalne produkty ziołowe, które wspomagają zdolność organizmu do radzenia sobie ze stresorami. Aby być uznanym za adaptogen, zioło musi posiadać kilka cech. Po pierwsze, zioło musi być nietoksyczne dla pacjenta w normalnych dawkach. Po drugie, zioło powinno pomóc całemu organizmowi radzić sobie ze stresem. Wreszcie, zioło powinno pomóc organizmowi wrócić do „normalności”, niezależnie od tego, jak stres wpływa obecnie na funkcjonowanie osoby. Innymi słowy, zioło adaptogenne musi być w stanie zarówno złagodzić nadaktywne systemy, jak i wzmocnić niedoczynne układy w ciele. Uważa się, że adaptogeny normalizują oś podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA).

Zioła adaptogenne obejmują: Ashwagandha, astragalus, grzyb reishi, dang shen, eleuthero, żeń-szeń, jiaogulan, lukrecja, maca, schizandra, spikenard i suma. Oto przykłady ziół, które mogą zwiększać odporność organizmu na stres i były pomocne w łagodzeniu dysfunkcji nadnerczy, gdy są stosowane w połączeniu z witaminami i minerałami. Osobiście uwielbiam używać adaptogenów. Zawsze żartuję, że adaptogeny znacznie ułatwiają tolerowanie innych ludzi w moim życiu. 🙂

Od 2012 roku biorę i wyłączam adaptogeny nadnerczy. Lubię używać ich więcej podczas wakacji i okresów stresu i naprawdę pomagają mi zachować równowagę. Powstrzymałam je od ich brania podczas ciąży, a powrót do nich jest jedną z rzeczy, na które nie mogłam się doczekać, z wyjątkiem oczywiście przybycia mojego maleństwa. 🙂

Witamina C i Witaminy z grupy B wyczerpują się podczas zwiększonej produkcji kortyzolu.

Szczególnie niedobór kwasu pantotenowego i biotyny (witamin z rodziny „B”) wiąże się ze zmniejszeniem czynności nadnerczy u zwierząt i ludzi. Witamina C jest ważnym przeciwutleniaczem, który pomaga wspierać nadnercza, mitochondria, produkcję kolagenu i zwalczać infekcje wirusowe Epstein-Barr, a także wiele innych potencjalnych wirusów. Chociaż niektórzy mogą chcieć otrzymywać te suplementy z pożywienia, to z powodu problemów jelitowych osoby z Hashimoto mają zwykle upośledzoną zdolność do ekstrakcji witamin i minerałów z pożywienia.

Suplement wspomagający leczenie nadnerczy

Stworzyłam suplement  Rootcology Adrenal Support, aby użyć kombinacji ABC, którą polecam do równoważenia nadnerczy: Adaptogenów, Witamin z B i Witaminy C. Dodałam Ashwagandha do mieszanki, ponieważ ashwagandha ma poparte badaniami korzyści dla zdrowia tarczycy. Pamiętaj, że ashwagandha jest rośliną psiankowatą, więc jeśli masz wrażliwość na psiankowate, możesz być wrażliwy na ashwagandha. (Jednak niektórzy ludzie mogą być wrażliwi tylko na niektóre psiankowate).

Do tej mieszanki dodałam również lukrecję. Lukrecja była jednym z ziół, które najbardziej pomogły mi w przezwyciężeniu zmęczenia. Wyciąg z korzenia lukrecji zapobiega rozpadowi kortyzolu na nieaktywny kortyzon. Może być pomocny dla osób z niskim kortyzolem i niskim ciśnieniem krwi. Należy pamiętać, że nie powinien być używany przez osoby z zatrzymaniem wody lub wysokim ciśnieniem krwi.

​Generalnie zalecam używanie ABC przez długi czas, ponieważ życie jest nieuchronnie pełne stresu. Jeśli nie możesz kupić suplementów marki Rootcology w swoim kraju lub masz wysokie ciśnienie krwi, poniższa formuła jest porównywalna do Rootcology Adrenal Support, ale zawiera trochę inne składniki.

 Alternatywna mieszanka ABC

Daily Stress Formula–  Daily Stress Formula– Ta mieszanka adaptogennych ziół, witamin, minerałów i aminokwasów została stworzona, aby wspierać nadnercza. Formuła synergistycznie wspomaga odprężenie psychiczne, jednocześnie przeciwdziałając metabolicznym efektom okazjonalnego stresu.

Dodatkowe składniki odżywcze  o działaniu wspomagającym.

W niektórych przypadkach możesz skorzystać z dodatkowych witamin z grupy B i witaminy C, a także magnezu, aby wesprzeć nadnercza.

B Complex Plus–  Witaminy z grupy B odgrywają ważną rolę w metabolizmie komórek, czynności tarczycy i nadnerczy. Wyczerpują się w stresujących sytuacjach, które często poprzedzają rozwój choroby autoimmunologicznej. Cztery szczególnie ważne witaminy z grupy B to: kwas pantotenowy (B5), tiamina lub benfotiamina (B1), biotyna (B7) i kobalamina (B12). To wyjątkowe połączenie witamin z grupy B, w tym witamin B1, B2, B3, B5, B6, B12, biotyny i kwasu foliowego (jak Metafolin L-5-MTHF) powinno być pomocne dla większości osób o niskim poziomie energii. Witaminy z grupy B są witaminami rozpuszczalnymi w wodzie i nie odkładają się w organizmie, więc ryzyko toksyczności prawie nie istnieje.

BenfoMax– BenfoMax– Tiamina to jedna z witamin z grupy B, znana jako B1. Wspomaga funkcje kontroli cukru we krwi, nadnercza i może zwiększyć nasz poziom energii. Odgrywa również ważną rolę w przekształcaniu węglowodanów w energię i wspomaga w trawienia białek i tłuszczów. Tiamina jest niezbędna do prawidłowego uwalniania kwasu solnego w żołądku, który jest potrzebny do prawidłowego trawienia białek. (Większość osób z Hashimoto ma mało kwasu żołądkowego lub nie ma go wcale). Najnowsze badania sugerują, że u osób z chorobami autoimmunologicznymi i związanymi z nimi problemami złego wchłaniania może występować łagodny niedobór. Jeśli zmagasz się ze zmęczeniem, niskim poziomem kwasu żołądkowego, nietolerancją węglowodanów, niskim ciśnieniem krwi i zmęczeniem nadnerczy możesz skorzystać nawet z 600 mg tiaminy dziennie.

Vitamin C–- Witamina C jest niezbędna do wspomagania funkcji nadnerczy. Zalecam dawki od 500 mg do 3000 mg dziennie, w zależności od tolerancji. Moim ulubionym sposobem na uzyskanie witaminy C jest stosowanie mieszanki elektrolitów firmy Rootcology, Rootcology’s Electrolyte Blend, ponieważ dla funkcji nadnerczy ważne jest, aby zachować nawodnienie i równowagę elektrolitów. (Pomaga to również wzmocnić odpowiedź immunologiczną organizmu).

Magnesium Citrate– Rootcology_Magnesium_Citrate Cytrynian Magnezu - ponieważ magnez jest wyczerpany w wyniku stresu i często trudno go uzyskać z pożywienia. Większość ludzi odniesie korzyści z długotrwałej suplementacji. Doskonale nadaje się również do promowania relaksu.


Zaawansowane strategie

Podczas gdy wiele przypadków dysfunkcji nadnerczy jest spowodowanych obecnym stresem, a usunięcie lub zmodyfikowanie sposobu, w jaki reagujemy na te stresory, może pomóc w przezwyciężeniu dysfunkcji nadnerczy, w niektórych przypadkach mogą być potrzebne dodatkowe interwencje, aby poradzić sobie z przeszłym traumatycznym stresem, a także chronicznie zmienionym uwalnianiem hormony nadnerczy.

Traumatyczny stres

Stres pourazowy może prowadzić do przewlekłej dysfunkcji nadnerczy. Różne rodzaje urazów i nadużyć są powiązane z chorobami autoimmunologicznymi i nieprawidłowościami hormonów tarczycy. Wielu moich klientów doświadczyło poważnych traum, takich jak utrata ukochanej osoby i / lub bycie w związku, w którym istniała przemoc, przed zachorowaniem na Hashimoto. Niektórzy z nas doświadczyli również traumy z dzieciństwa, która może nadać ton zmienionym wzorcom hormonalnym w wieku dorosłym. Rozwiązanie stresu traumatycznego wymaga zwykle terapii celowanej (preferuję neurofeedback i EMDR) i jest nieco poza zakresem tego artykułu, więc dopóki nie będę miała okazji napisać artykułu na ten temat, poświęciłam temu tematowi cały rozdział w moja książka: "Hashimoto. Jak w 90 dni pozbyć się objawów i odzyskać zdrowie"

Uzupełnianie hormonów nadnerczy 

W zależności od wyników badań laboratoryjnych i stopnia niewydolności kory nadnerczy można stosować różne hormony i substancje wspomagające nadnercza. Chociaż większość tych hormonów jest dostępna bez recepty w sklepach ze zdrową żywnością, z pewnością nie są one obojętne i należy je stosować pod nadzorem wyszkolonego profesjonalisty z zachowaniem szczególnej ostrożności. Nie każdy będzie potrzebował wszystkich tych suplementów. Twój lekarz może stosować pregnenolon, DHEA, 7-Keto, gruczoły nadnerczy, a w niektórych przypadkach hydrokortyzon, aby przywrócić równowagę nadnerczom.

Podsumowanie

Nadnercza to dwa małe gruczoły, które uwalniają bardzo ważne „hormony stresu”, które mają wpływ na wiele funkcji organizmu, w tym na tolerancję stresu, stany zapalne, poziom cukru we krwi i tkankę tłuszczową. Kiedy organizm jest pod ciągłym stresem, nadnercza w końcu zostają przeciążone i odczulone, co powoduje dysfunkcję nadnerczy. Wspomaganie nadnerczy jest jedną z pierwszych rzeczy, które polecam wszystkim moim pacjentom, ponieważ dysfunkcja nadnerczy prawie zawsze towarzyszy Hashimoto. Może powodować wiele objawów, które często postrzegamy jako wynik choroby tarczycy, takich jak zmęczenie, uczucie przytłoczenia, problemy z koncentracją i zmniejszoną zdolność radzenia sobie ze stresem.

Poprzez zastosowanie naszych zaleceń, takich jak więcej odpoczynku, zrównoważenie poziomu cukru we krwi, zmniejszanie stresu i stanów zapalnych, uzupełnianie składników odżywczych i budowanie odporności za pomocą suplementów (takich jak ABC w Rootcology's Adrenal Support), możemy pomóc zmniejszyć wpływ stresu na nadnercza… i zmniejszyć lub wyeliminować wiele z tych objawów!

 Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto
References
  1. Cadegiani F, Kater C. Adrenal fatigue does not exist: a systematic review. BMC Endocr Disord. 2016;16(1). doi:10.1186/s12902-016-0128-4.
  2. Cook SB. Current Controversy: Does Adrenal Fatigue Exist?. Natural Medicine Journal. 2017;9(10).
  3. Cortisol Imbalance Can Cause Different Issues – DUTCH Test. Dutchtest.com. 2018. https://dutchtest.com/2016/08/23/cortisol-imbalance-can-cause-different-issues/. Accessed February 25, 2018.
  4. Kauw D, Repping-Wuts H, Noordzij A, Stikkelbroeck N, Hermus A, Faber M. The Contribution of Online Peer-to-Peer Communication Among Patients With Adrenal Disease to Patient-Centered Care. Journal of Medical Internet Research. 2015;17(3):e54. doi:10.2196/jmir.3869.
  5. Harvard Health Publishing. Understanding the stress response. Harvard Health Publishing. https://www.health.harvard.edu/staying-healthy/understanding-the-stress-response. Published March 2011. Updated March 18, 2016. Accessed February 25, 2018.
  6. National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases. Adrenal Insufficiency & Addison’s Disease | NIDDK. NIH. https://www.niddk.nih.gov/health-information/endocrine-diseases/adrenal-insufficiency-addisons-disease. Published May 2014. Accessed February 25, 2018.
  7. Wang X, Ping F, Qi C, Xiao X. Delayed diagnosis with autoimmune polyglandular syndrome type 2 causing acute adrenal crisis. Medicine (Baltimore). 2016; 95(42):e5062. doi:10.1097/md.0000000000005062.
  8. Blahd W. Adrenal Fatigue: Is It Real?. WebMD Reference. https://www.webmd.com/a-to-z-guides/adrenal-fatigue-is-it-real#1. Published January 23, 2017. Accessed February 25, 2018.
  9. Endocrine Society. The Myth of Adrenal Fatigue. Hormone Health Network. https://www.hormone.org/hormones-and-health/myth-vs-fact/adrenal-fatigue. Accessed February 25, 2018.
  10. Wilson J. Clinical perspective on stress, cortisol and adrenal fatigue. Adv Integr Med. 2014;1(2):93-96. doi:10.1016/j.aimed.2014.05.002.
Note: Originally published in September 2013, this article has been revised and updated for accuracy and thoroughness.



0 Comments

HISTORIA SUKCESU STEPHANIE: REMISJA HASHIMOTO ZAKOŃCZONA ODSTAWIENIEM LEKÓW

6/25/2020

0 Comments

 
Picture









HISTORIA SUKCESU STEPHANIE. REMISJA HASHIMOTO ZAKOŃCZONA ODSTAWIENIEM LEKÓW

Z prawdziwą przyjemnością dzielę się historią Stephanie, “wojowniczką” o swoje zdrowie i wspaniałą kobietę, która zawdzięcza głównie sobie, że obecnie jej trzy choroby autoimmunologiczne są w remisji: Hashimoto, łuszczyca i choroba Sjogrena. W porozumieniu z endokrynologiem odstawiła lekarstwa od tarczycy. Mam nadzieję, że historia Stephanie zainspiruje innych do osiągnięcia własnego sukcesu!

 Coś musiało się zmienić

Stephanie, z zawodu terapeutka zawodowa, jest energiczną młodą kobietą. Na Hashimoto została zdiagnozowana w 2007 roku, dwa lata po tym jak pojawiło się  u niej szereg objawów, które nie mogła przypisać konkretnej chorobie.

Rok po urodzeniu syna czuła się ciągle zmęczona, miała zmienne nastroje i nie mogła się zmieścić w przedciążowe ubrania. Następnie zaczęły wypadać jej włosy i chociaż zwykle optymistyczna i pogodna, czuła, że traci kontrolę. Podobnie jak wielu z nas, starała się przekonać siebie, że wszystkie jej objawy są wynikiem nowych obowiązków i przepracowania. W końcu doszło do tego, że jednego dnia nie mogła się podnieść z łóżka z powodu silnych bólów stóp i kostek!

Diagnoza

Był to czas kiedy sobie uświadomiła, że musi coś zrobić ze swoją chorobą. Badania pokazały, że TSH było w granicach 5.2 i lekarz przepisał jej Lewotyroksynę, a także otrzymała skierowanie do specjalisty. Endokrynolog zdiagnozował u niej Hashimoto i poinformował ją, że nic nie można zrobić aby zahamować autoimmunologiczny atak na tarczycę… a jej organizm będzie atakował tarczycę do czasu aż nic z niej nie pozostanie… i że będzie musiała brać hormony tarczycy do końca życia.

Progresja do nowych chorób autoimmunologicznych…

Jako zdyscyplinowana pacjenta, Stephanie podążała za radą lekarza i po zastosowaniu leków zaczęła czuć się lepiej, ale jej zdrowie nie powróciło do stanu przed chorobą.

Kiedy jednego razu spożywała w pracy lunch, poczuła suchość w jamie ustnej, połykanie pokarmu sprawiało trudności i myślała, że się udławi. Dwa tygodnie później pojawiły się zapalenie spojówek i jęczmień w jednym oku. Bóle w stawach jeszcze się nasiliły i miała też obrzęki stawów.

Wiedziała, że coś jest nie tak i kiedy zrobiła więcej badań, okazało się, że oprócz Hashimoto ma jeszcze dodatkowo łuszczycę i zespół Sjogrena.

Była zdewastowana. Nie mogła zrozumieć tego, że nagle zdrowa kobieta, jaką była, została w krótkim okresie 2 lat, zdiagnozowana z trzema chorobami autoimmunologicznymi. Ponadto żadne choroby autoimmunologiczne nie występowały wśród jej członków rodziny. Nie mogła zrozumieć dlaczego właśnie jej się to przytrafiło.

Poszukiwania źródłowej przyczyny

Kiedy dowiedziała się o nowych chorobach umówiła się na wizytę w klinice zajmującej się zespołem Sjogrena i znalazła się w grupie wspomagania tej choroby. Na jednym ze spotkań z innymi osobami z chorobami autoimmunologicznymi, natknęła się na artykuł, który zmienił jej życie. Artykuł był napisany przez znanego eksperta chorób autoimmunologicznych, dr Alessio Fasano, na temat powiązań chorób autoimmunologicznych i funkcji przewodu pokarmowego!

Była zdeterminowana odzyskać zdrowie i zdecydowała się na zmiany. Była już zmęczona uzyskiwaniem  nowych diagnoz i tym, że ciągle była chora!!! W lipcu 2010 zdecydowała, że przejdzie na dietę bezglutenową. Po zmianie diety bóle stawów powoli zaczęły ustępować, a także ustąpiła suchość w jamie ustnej i w oczach.

Trzy miesiące po usunięciu glutenu z diety Stephanie czuła się znacznie lepiej, ale zdecydowała się pójść na wcześniej umówioną konsultację ze specjalistą z kliniki zajmującej się zespołem Sjogrena. Po wykonaniu szczegółowych badań (oprócz wykonanie innych testów, pobrano też 25 fiolek krwi do analizy). Szczegółowe badania nie potwierdziły u niej ani Hashimoto ani zespołu Sjogrena!

Powiedziano jej także, że nie musi kontynuować diety bezglutenowei, ponieważ badania nie wykryły u niej celiakii. Stephanie jednak zdawała sobie sprawę, że lepiej zna swój organizm od leczących ją lekarzy! A dowodem tego są ostatnie wyniki testów.

Stephanie kontynuowała przyjmowanie lekarstw od tarczycy i dietę bezglutenową. Z powodu chwilowego braku Levoxylu w aptekach była zmuszona przyjmować Synthroid. Jeden miesiąc po zmianie leków, zdiagnozowano u niej zapalenie dróg moczowych (a także powróciły niektóre objawy zespołu Sjogrena) i obrzęki stawów. Podejrzewała, że najprawdopodobniej w trakcie produkcji Synthroidu doszło do kontaminacji glutenem. Zmieniła lek na Tirosint. Jest to też lek zawierający hormon T4, ale nie zawiera glutenu ani laktozy. Zmiana ta spowodowała, że pojawiające się objawy ustąpiły.

Synthroid, który jest lekiem najczęściej przypisywanym w Hashimoto w Stanach Zjednoczonych, może być  wyzwalaczem i u niektórych pogarszać przebieg choroby. Należy pamiętać, że czasami lek, który przyjmujemy w celu wyleczenia niedoczynności tarczycy, może zawierać w sobie czynnik wyzwalający!

Następne kroki

Chociaż Hashimoto u Stephanie było w remisji to ciągle przyjmowała leki aby utrzymywać TSH w normie. Zastanawiała się jednak co może jeszcze zrobić aby poczuć się lepiej.

Kiedy znalazła moją książkę (Jak Znaleźć i Wyeliminować Żródłową Przyczynę Choroby),  a także blog i książkę Daneille Walker, w jesieni 2014 roku, wiedza w nich zawarta pomogła jej wyznaczyć drogę do dalszego postępowania. Daniele Walker jest autorką i fotografem. Napisała też książkę Against all Grain.

Przeczytanie mojej książki dało jej do zrozumienia, że występuje u niej zmęczenie nadnerczy, które często towarzyszy Hashimioto. Zauważyła też, że intensywne ćwiczenia fizyczne powodowały, że czuła się gorzej (ponieważ przyczyniały się jeszcze do większego wyczerpania nadnerczy). Dlatego też zmieniła swoje ćwiczenia na mniej intensywne.

Zdała sobie też sprawę, że musi też wziąć pod uwagę inne pokarmowe czynniki wyzwalające, które blokują progres choroby. W grudniu 2014 roku postanowiła, że wyeliminuje z diety również soję, produkty mleczne, kofeinę, alkohol i w 95% inne zboża. Ograniczyła również cukier, w szczególności fruktozę.

Wyeliminowanie produktów mlecznych było dużym faktorem w zdrowieniu. Chociaż nie mogła schudnąć przez 9 lat, to po wyeliminowaniu produktów mlecznych udało się jej stracić 20 funtów w krótkim czasie i waga utrzymuje się w normie. 

Stephanie przyznaje, że bardzo pomogła jej moja książka, a najbardziej rozdział na temat produktów do pielęgnacji ciała. “ Myślałam, że wszystko robię dobrze. Jadłam produkty organiczne, ale nie zdawałam sobie sprawy, że poprzez skórę dostarczałam toksyny.” Do końca stycznia zamieniła  produkty do pielęgnacji ciała i produkty czyszczące na bardziej bezpieczne.
 
Znalazła także nowego endokrynologa, który okazał dużo zrozumienia i starał się być partnerem w leczeniu. Stephanie nawet pożyczyła mu moją książkę!

Odstawienie leków…

Interwencje, które zastosowała pozwoliły jej zmniejszyć znacznie dawkę leków. Nawet się nie spodziewała, że interwencje te będą miały taki szybki efekt. Spowodowało to, że nawet kilka razy znalazła się na pogotowiu z powodu palpitacji serca. Przyczyną palpitacji było to, że jej własna tarczyca rozpoczęła produkcję hormonów i pojawiły się objawy nadczynności.

Historia Stephanie podkreśla konieczność monitorowania czynności tarczycy w czasie kiedy wprowadzamy zmiany stylu życia. Czasami poprawa następuje powoli i stopniowo, ale w niektórych przypadkach może być gwałtowna. Dlatego też należy monitorować poziom hormonów i TSH aby zapobiec wystąpieniu objawów nadczynności, tak jak to wystąpiło w przypadku Stephanie.

W 2007 roku, zaraz po zdiagnozowaniu Hashimoto Stephanie przyjmowała preparat T4 w dawce 50 mcg dziennie. Kiedy rozmawiałyśmy w kwietniu 2015 obniżyła dawkę do 13 mcg dziennie i pod okiem endokrynologa przygotowywała się do całkowitego odstawienia leków. Pod koniec kwietnia przysłała mi wiadomość, że leki hormonalne już odstawiła.

 Porady Stephanie dla innych osób z Hashimoto

“Nigdy nie przestawaj wierzyć w swoją siłę woli i swoje możliwości. Hashimoto nie ustąpi w ciągu jednego dnia. Aby nastąpiły zmiany potrzeba czasu. Twój organizm musi dostosować się do zmian jakie wprowadzisz i powoli unormować. Jeżeli włożysz w to swoją wolę i masz poparcie (rodziny, przyjaciół, a także stron internetowych, takich jak dr Wentz blog i jej książki); niemożliwe staje się możliwe”.

“Uwierz w siebie. Na początek wyznacz sobie małe cele. Pojawią się przeszkody, a także złe dni kiedy będziesz zniechęcona i będziesz miała ochotę zejść z obranej drogi. Wtedy zatrzymaj się na chwilę i zastanów się, co jest ważniejsze. Krótkie chwile przyjemności czy zdrowie na długie lata?”

“Decyzja należy do Ciebie. To ty kontrolujesz co włożysz do buzi i co zastosujesz na Twoje ciało. Pamiętaj, że to może być klucz, który otworzy drzwi do wyleczenia.”

“Kontynuuj poszukiwania. Osoby, które przyjmują lekarstwa, i u których utrzymują się uporczywe objawy niedoczynności tarczycy czy inne objawy dysfunkcji układu immunologicznego, powinny przyjrzeć się bliżej temu co przyjmują, począwszy od lekarstw, które stosują, kosmetyków, które nakładają na skórę i pokarmów, które jedzą. W końcu znajdziesz to czego szukasz, tylko nie zaprzestawaj poszukiwań.”

“Poznaj siebie. Jeżeli nie czujesz się dobrze to nie dowierzaj lekarzowi jeżeli powie, że badania są w normie i nic ci nie dolega. Sama wiesz kiedy czujesz się dobrze. Liczby wyników badań laboratoryjnych, które powodują, że czujesz się dobrze, mogę być inne dla Ciebie niż innych.”

“Uwierz w rezultaty. Nawet teraz, niektórzy lekarze kwestionują moją dietę. Uważają, że nie jest to dieta dla mnie dobra, chociaż ja wiem, co jej zawdzięczam. Najtrudniej jest pozostać przy tym co robisz, szczególnie jeżeli eksperci to kwestionują. Ale rezultaty mówią same za siebie. Moje bóle stawów ustąpiły, czuję, że mam kontrolę nad swoim zdrowiem, czuję, że żyję. Unormowałam wagę. Świetnie się czuję. Dla mnie jest to wystarczający dowód, niezależnie od tego co myślą lekarze.

“ Zrób plan działania dla siebie i dostosuj aktywność fizyczną do swoich możliwości nawet jeżeli nawet Twoi znajomi trenują do maratonu. Może się okazać, że dla Ciebie będzie korzystny spacer, zamiast biegów. Poczujemy się lepiej jeżeli będziemy koncentrowali się na sobie, a nie porównywali się do innych.”

 "Wspomagajmy siebie nawzajem właśnie poprzez dzielenie się swoją historią, a także słuchanie innych".

Izabella Wentz, PharmD: Jestem bardzo wdzięczna Stephanie, że podzieliła się swoją historią. Jestem też z niej dumna, że wzięła kontrolę nad swoim zdrowiem i kontynuowała poszukiwania dotąd, aż poczuła się lepiej. Bardzo się też cieszę, że moja książka pomogła jej na drodze do osiągnięcia celu.

Mam nadzieję, że jej historia pomoże również Wam. 

Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto

​
0 Comments

ZASTOSOWANIE S. BOULARDII W HASHIMOTO

6/8/2020

0 Comments

 
Picture











ZASTOSOWANIE S. BOULARDII W HASHIMOTO

S. boulardii należy do pożytecznych drożdży (znanych też jako drożdże probiotyczne), które są często zalecane osobom przyjmującym antybiotyki. Zastosowanie antybiotyków prowadzi nie tylko do pozbycia się bakterii chorobotwórczych, ale giną również nasze "dobre" bakterie. Uważa się, że ten konkretny probiotyk jest najbardziej skuteczny w przywracaniu równowago bakteryjnej po kuracji antybiotykami, ponieważ w przeciwieństwie do większości probiotyków, które są pochodzenia bakteryjnego, S. boulardii należy do drożdży i jest odporny na większość antybiotyków. Oznacza to, że antybiotyk zniszczy chorobotwórcze bakterie, ale nie S. boulardii.

S. boulardii jest również znanym lekiem, który jest stosowany w biegunkach podróżnika. Jako ktoś, kto miał w przeszłości zespół jelita drażliwego i poważnie podchodzi do zdrowia jelit, zaczęłam używać S. boulardii profilaktycznie, za każdym razem, gdy podróżuję. Zaczęłam też podawać je mężowi po tym jak zatrucie pokarmowe, jednego roku, zrujnowało nasze wakacje na Dominikanie. Podczas gdy oboje spożywaliśmy te same posiłki, mój mąż zachorował, a ja nie, i uważam, że to S. boulardii mnie ochronił.

To także wspaniały sposób aby zwiększyć odporność. Zeszłej jesieni zauważyłam, że mój syn "łapie"różne infekcje, ilekroć zabierałem go do miejsc publicznych, takich jak plac z dyniami, sklepy zoologiczne i tym podobne. Kiedy wykonałam testy jelitowe dla obojga z nas, odkryłam, że mamy niski poziom wydzielniczego IgA. (To właściwie jedna z najczęstszych nieprawidłowości, jakie widzę u osób z Hashimoto). Testowanie przeze mnie około 300 osób przy użyciu testu GI-MAP w latach 2017-2019, wykazało, że 49 procent z nich miało niski poziom wydzielniczego IgA.) Wydzielnicze IgA jest znane jako pierwsza linia obrony układu oddechowego i przewodu pokarmowego i może zapobiegać przyleganiu pasożytów, bakterii, wirusów i innych patogenów do błony śluzowej dróg oddechowych i jelit.

Wykazano, że S. boulardii zwiększa wydzielanie IgA, więc zaczęłam ponownie stosować S. Boulardii, a także włączyłam ten probiotyk dla mojego syna (S. boulardii jest bardzo bezpieczny, nawet dla niemowląt w wieku 2 miesięcy - kapsułki można otworzyć i zawartość dodać do mleka lub purée). W krótkim czasie zauważyłam, że oboje wydajemy się bardziej odporni na choroby. Biorąc pod uwagę powyższe fakty S. boulardii stał się jednym z moich ulubionych suplementów. W szczególności uważam, że jest pomocny we wspieraniu organizmu w zwalczaniu różnorodnych infekcji - i w przeciwieństwie do wielu probiotyków, ogólnie uważa się, że jest bezpieczny w SIBO (przerost bakteryjny jelita cienkiego), infekcji która może być obecna u nawet 50 procent osób z niedoczynnością tarczycy.

W tym artykule dowiesz się:
  • Co to jest S. boulardii
  • Jakie są korzyści ze stosowania S. boulardii
  • Jak S. boulardii może pomóc w Hashimoto
  • Wskazówki dotyczące suplementacji S. boulardii

Co to jest S. boulardii?

Saccharomyces boulardii, lub S. boulardii, często nazywany probiotykiem, ale w rzeczywistości są to przyjazne drożdże, które przyjmuje się w postaci suplementów. Suplement ten jest już stosowany od ponad 50 lat, początkowo w profilaktyce i leczeniu biegunki zakaźnej (1, 2). Co ciekawe, S. boulardii był tradycyjnie stosowany jako składnik mieszanki ziołowej przez setki, jeśli nie tysiące lat, na długo zanim naukowcy byli w stanie zidentyfikować i sklasyfikować bakterie lub drożdże.

Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego mikrobiologa, który jako pierwszy odkrył S. boulardii. Historia przedstawia się mniej więcej tak: W latach dwudziestych Henri Boulard był w Indonezji, gdzie zauważyl, że w leczeniu biegunki związanej z cholerą stosowano herbatę ziołową. Boulard odkrył, że herbata, która zawierała skórę mangostanu i liczi, zawdzięcza swoje lecznicze właściwości obecności S. boulardii. Po powrocie do Francji Boulard opatentował swoje odkrycie. Oficjalne badania i publikacje dotyczące tego szczepu drożdży rozpoczęły się w latach 40. i 50. XX wieku.

Obecnie wiemy, że S. boulardii przemieszczając się w układzie trawiennym pomaga oczyścić jelita i poprawia równowagę mikrobiologiczną, ale nie osiedla, ani namnaża się w jelitach. Jego działalność polega na usunięciu z organizmu bakterii chorobotwórczych i oportunistycznych, drożdży i pasożytów. Innymi słowy, S. boulardii pomaga stworzyć środowisko lecznicze w jelitach poprzez to, że opuszczając nasz organizm zabiera ze sobą patogeny. Pomaga to zapobiegać nowym infekcjom i ponownym zakażeniom.

Wykazano, że S. boulardii podnosi poziom (secretory IgA (3), immunoglobulinę (przeciwciało), które odgrywa kluczową rolę w funkcji immunologicznej błon śluzowych organizmu i pomaga zapewnić barierę ochronną. Jak wspomniano wcześniej, wydzielnicze IgA lub SIgA jest znane jako pierwsza linia obrony układu oddechowego i przewodu pokarmowego i ma za zadanie zapobiegać przyleganiu wirusów, bakterii, pasożytów i innych patogenów do błony śluzowej dróg oddechowych i jelit. Liczne badania wykazały korzystne działanie S. boulardii w różnych infekcjach, a także w nowotworach i problemach z jelitami.

Odkryłam, że około 50 procent osób z Hashimoto ma zwykle niski poziom secretory IgA (SIgA). Może to być częściowo spowodowane czynnikami genetycznymi, infekcjami, lub stylem życia (stres i brak snu).

Zastosowanie S. boulardii

Większość badań nad S. boulardii, na przestrzeni lat, dotyczyła korzystnych efektów w leczeniu biegunki. Probiotyk ten jest skuteczny w leczeniu biegunki wywołanej przez czynniki chorobotwórcze (bakterie, wirusy, grzyby), biegunki podróżnika, biegunki związanej z HIV, biegunki związaną ze stosowaniem antybiotyków, a także w leczeniu zakażeń Clostridium difficile i innych infekcjach.

Powodem, dla którego S. boulardii działa tak dobrze na biegunkę, jest to, że stymuluje uwalnianie immunoglobulin (przeciwciał) i przekaźników (takich jak cytokiny), a także przyśpiesza dojrzewanie komórek odpornościowych. Ponieważ S. boulardii wiąże się z bakteriami chorobotwórczymi, może neutralizować toksyny i eliminować czynniki chorobotwórcze, które przylegają do ścian układu trawiennego. Zasadniczo uspokaja nadreaktywną odpowiedź immunologiczną w układzie trawiennym.

W badaniach przeprowadzonych przez Heike i Bischoffa, które to przeanalizowały dostępne materiały dotyczące skuteczności stosowania S. boulardii w leczeniu biegunki zakaźnej, autorzy zauważyli, że S. boulardii nie tylko wiąże bakterie chorobotwórcze, ale także zmniejsza nadmierną odpowiedź układu immunologicznego poprzez zakłócanie sygnałów odpowiedzialnych za kaskadę, prowadzącą do rozwoju infekcji.

Powoduje to zmniejszony potencjał patogenów do przylegania do jelit, chroni jelitową warstwę nabłonka i zmniejsza utratę płynów, wywołaną biegunką. Literatura naukowa pokazuje, że zastosowanie S. boulardii, w przypadkach ostrej biegunki, jest korzystne, i może być stosowane nawet u dzieci. S. boulardii zalecane jest wraz z antybiotykami w celu zapobiegania dysbiozie i zaburzeniom równowagi bakteryjnej, które tak często wynikają ze stosowania antybiotyków.

Ponadto S. boulardii działa korzystnie na jelita, zmniejszając stany zapalne w układzie trawiennym i pomagając w wyleczeniu nieszczelnego jelita.

Ze względu na immunologiczne i ochronne właściwości S. boulardii, w nowszych badaniach, analizowano ten suplement pod kątem skuteczności w innych schorzeniach, takich jak:
  • Pasożyty, takie jak Blastocystis hominis
  • Zespół jelita drażliwego (IBS)
  • Choroba zapalna jelit (IBD)
  • SIBO (przerost bakteryjny jelita cienkiego)
  • Borelioza
  • Zakażenia Candida (drożdże)
  • Infekcje dróg moczowych
  • H. pylori 

​Interesujące w tej liście jest to, że wymienione powyżej choroby są częstymi wyzwalaczami czy też występują jako współistniejące diagnozy u osób z Hashimoto.

W jaki sposób S. boulardii pomaga w Hashimoto?

Chociaż nie ma żadnych aktualnych badań poświęconych wpływowi S. boulardii na zdrowie osób z Hashimoto lub na zdrowie tarczycy, to jeżeli przyjrzymy się czynnikom wyzwalającym Hashimoto, to okaże się, że S. boulardii może pomóc w wyeliminowaniu niektórych czynników, leżących u podstaw autoimmunologicznego zapalenia tarczycy.

Zdrowie jelit

Poprawa zdrowia jelit i zwalczanie infekcji są kluczowymi elementami postępowania, umożliwiającymi remisję Hashimoto - i jak wspomniano powyżej, S. boulardii może pomóc w obu tych przypadkach. Hipokratesowi przypisuje się pogląd, że „wszystkie choroby zaczynają się w jelitach”, co nie jest wyjątkiem w Hashimoto. Według dr. Fasano, Hashimoto i wszystkie stany autoimmunologiczne wymagają trzech czynników - predyspozycji genetycznej, wyzwalacza środowiskowego (takiego jak toksyczność metali ciężkich lub infekcja) i nieszczelnego jelita (przepuszczalność jelit) - aby zaistnieć. Nazywa się to trójnożnym stołkiem autoimmunizacji. Nieszczelne jelita występują, gdy połączenia między komórkami nabłonkowymi (komórkami wyściełającymi jelito cienkie) stają się nieszczelne. To powoduje, że cząsteczki białka mogą przenikać przez uszkodzoną barierę jelitową i prowadzić do reakcji immunologicznej. Wykazano, że S. boulardii przywraca i wzmacnia te połączenia, co pomaga wyleczyć nieszczelne jelita.

W jednym badaniu, w którym zbadano wpływ S. boulardii na komórki pobrane z okrężnicy osób z chorobą zapalną jelit (IBD), stwierdzono, że S. boulardii chroni komórki nabłonkowe (tkanka powierzchniowa) i poprawia adhezję komórek, co prowadzi do wzmocnienia bariery jelitowej. 
 
Infekcje

Ponieważ S. boulardii zwiększa ilość SIgA, może pomóc w obronie przed przewlekłymi infekcjami, w tym Blastocystis hominis, H. pylori, Candida, SIBO, Giardia i innymi infekcjami, które są częstą przyczyną pierwotną w Hashimoto.
  • Blastocystis hominis jest najczęstszym pasożytem, ​​z którym spotkałam się u osób z Hashimoto, i który można powiązać z objawami przewlekłej pokrzywki i IBS. Najnowsze badanie 20 osób z Hashimoto wykazały, że wyeliminowanie Blastocystis hominis może zmniejszyć przeciwciała TSH i TPO i spowodować remisję Hashimoto. Zaobserwowałam już tę zależność w 2013 roku i jestem podekscytowana, że w końcu przeprowadzono badania naukowe, które potwierdziły moje wyniki kliniczne! Naukowcy zastosowali lek Alinia, który również polecam. Jednak w ostatnich latach zaczęłam rozpoczynać leczenie od zastosowania S. boulardii. W jednym badaniu dotyczącym Blastocystis hominis u dzieci S. boulardii uzyskał wynik podobny do leku przeciwpasożytniczego, jakim jest metronidazol i odwrócił objawy u 94,4% osób z badanej grupy, w ciągu jednego miesiąca.
  • H. pylori to kolejna bakteryjna infekcja żołądka, która może wywołać zapalenie tarczycy Hashimoto. (Z mojego doświadczenia klinicznego, korzystając z wycofanego obecnie testu jelitowego 401H od BioHealth, dowiedziałam się, że ponad 80 procent moich klientów miało tę infekcję). Klinicznie często spotykałam się z tym, że wyleczenie H. Pylori prowadziło do zmniejszenia ilości przeciwciał przeciwko  tarczycy!) H Pylori może prowadzić do obniżenia poziomu kwasu żołądkowego, niedoboru składników odżywczych, stanów zapalnych i nieszczelności jelit. Wykazano, że S. boulardii, mimo że nie jest  antybiotykiem ukierunkowanym na patogen, poprawia skuteczność leczenia H. pylori, łagodzi objawy (takie jak biegunka i nudności) oraz zapobiega dysbiozie (8). 
  • Trzecim zakażeniem jelit, które może być czynnikiem wywołującym Hashimoto, jest przerost Candida, a S. boulardii może również wspomagać walkę z tą infekcją. Pamiętajmy, że S. boulardii należy do drożdży probiotycznych, więc ma sens, że mogą one pomagać w wyeliminowaniu patogennych szczepów drożdży, jakimi są Candida i w ten sposób utrzymywać równowagę w jelicie. Badania potwierdzają, że S. boulardii hamuje adhezję Candida w jelitach, a także zmniejsza tworzenie się biofilmu (9). (Biofilmy są rozumiane jako ochronne bariery otaczające patogeny, chroniące je przed uszkodzeniem). Zapobieganie tworzeniu się biofilmów przez patogeny lub postępowanie, które pomaga rozkładać biofilmy, jest ważnym elementem terapeutycznym stosowanym przez medycynę funkcjonalną.
  • SIBO (przerost bakteryjny jelita cienkiego) jest chorobą jelit, która występuje u wielu osób z Hashimoto. W SIBO bakterie i drożdże z jelita grubego migrują do jelita cienkiego, które w normalnych warunkach zawiera minimalne ilości bakterii, w porównaniu do jelita grubego. Ten przerost bakterii powoduje fermentację pożywienia i prowadzi, między innymi, do wystąpienia gazu, wzdęć, zaparć lub biegunki i stanowi podstawową przyczyną IBS (zespół jelita drażliwego). W takim przypadku zastosowanie probiotyków może zwiększyć liczbę bakterii żyjących w niewłaściwym miejscu i pogorszyć sytuację. S. boulardii jest wyjątkiem od tej reguły, poza tym jest ogólnie dobrze tolerowany i pomocny w SIBO (prawdopodobnie dlatego, że S. boulardii nie przykleja się do jelit, a zamiast tego przechodzi przez jelita zabierając ze sobą patogeny). W badaniu oceniającym zastosowanie S. boulardii w połączeniu z antybiotykiem metronidazolem w leczeniu objawów żołądkowo-jelitowych pacjentów z SIBO, jednej grupie podawano tylko antybiotyk, inna grupa otrzymywała jedynie S. boulardii, podczas gdy trzeciej grupie podano kombinację obu. Po 2 miesiącach leczenia SIBO wyeliminowano u 55 procent osób w grupie stosującej metronidazol i S. boulardii, 33 procent z grupy stosującej tylko S. boulardii i 25 procent z grupy tylko metronidazolu. W grupie osób, które stosowały S. boulardii z metronidazolem i samo S. boulardii zmniejszyły się objawy, takie jak biegunka, ból brzucha i gazy /wzdęcia, ale objawy te w grupie metronidazolu pozostały niezmienione. Autorzy doszli do wniosku, że leczenie metronidazolem jest częściowo skuteczne w leczeniu SIBO, ale zastosowanie S. boulardii zarówno w monoterapii lub w skojarzeniu z metronidazolem poprawia wyniki żołądkowo-jelitowe, co jest spowodowane związaniem bakterii chorobotwórczych i oczyszczeniem jelita.
  • Toksyczne pleśnie są kolejnym potencjalnym czynnikiem wyzwalającym Hashimoto. Jeśli przebywasz w środowisku, które zawiera pleśń, jest całkiem możliwe, że pleśń zagościła w twoim ciele, w tym w jelitach i zatokach. Oprócz usunięcia źródła pleśni najprawdopodobniej będziesz potrzebować dodatkowych interwencji, aby usunąć je z organizmu. Obecność pleśni w zatokach i jelitach może prowadzić do przepuszczalności jelit (nieszczelne jelita) i stać się przyczyną chorób autoimmunologicznych. Nie spotkałam się z żadnymi badaniami na ten temat, ale doniesienia o poprawie po zastosowaniu S, boulardii mówią same za siebie. Po zastosowaniu S. boulardii dochodzi do ustąpienia objawów i zmniejszenia markerów pleśni.
  • Zakażenia układu moczowego (ang.UTI) są dość powszechne i dotyczą od 50 do 60 procent wszystkich kobiet. Osiemdziesiąt procent infekcji jest wywoływanych przez E. coli, choć inne szczepy mogą być również odpowiedzialne za infekcję. Wielu moich czytelników z Hashimoto zgłaszało częste infekcje dróg moczowych i jest możliwe, że brak równowagi flory jelitowej i przepuszczalność jelit (nieszczelne jelita), ułatwiają bakteriom przemieszczanie się poprzez barierę jelitową, co może być przyczyną UTI u osób z Hashimoto. Naukowcy w jednym badaniu z udziałem 24 dzieci starali się ocenić wpływ doustnego spożycia S. boulardii na liczbę kolonii E. coli w okrężnicy. Handlową kapsułkę lub proszek zawierający 5 miliardów jednostek tworzących kolonie (CFU) S. boulardii podawano raz dziennie, przez pięć dni. Liczba kolonii E. coli w próbkach kału zmniejszyła się o ponad 98 procent między początkiem a końcem leczenia, co doprowadziło naukowców do stwierdzenia, że ​​S. boulardii może być skutecznym lekiem w UTI.
  • Borelioza, choroba przenoszona przez kleszcze, wiąże się z koinfekcją o nazwie Borrelia burgdorferi, może być czynnikiem wywołującym Hashimoto. Ponieważ infekcje te wpływają na zdrowie jelit i często są leczone dużymi dawkami antybiotyków, dodanie korzystnych probiotyków jest niezbędne, aby pomóc przywrócić przyjazną florę jelitową, zapobiec przerostowi Candida i usunąć infekcję z przewodu pokarmowego.
Zaburzenia czynności nadnerczy

Podczas szkolenia z medycyny funkcjonalnej dowiedziałam się o trzech ważnych organach, które są odpowiedzialne za powstanie chronicznych chorób: wątroba, nadnercza i jelito. Przeglądając wywiady zdrowotne moich klientów, stwierdziłam, że dla większości z nich rozwój chorób przewlekłych zwykle przebiega według dość przewidywalnego wzoru. Najpierw osoba przechodzi intensywny okres stresu… (utrata ukochanej osoby; duże zmiany w życiu, na przykład urodzenie dziecka, przeprowadzka lub ukończenie szkoły), po czym pojawiają się niespecyficzne objawy jelitowe (refluks, zaparcia, wzdęcia, zespół jelita drażliwego, biegunka), a następnie pojawienie się pierwszych objawów zalegania wątroby (trądzik, nasilenie alergii).

Moje badania doprowadziły mnie do przekonania, że stres wyczerpuje poziom wydzielniczego IgA, a także kwasu żołądkowego i różnych składników odżywczych, zwłaszcza witaminy C i magnezu). Niekorzystne zmiany jakie zachodzą, zwiększają naszą podatność na czynniki chorobotwórcze w jelitach, które normalnie byłyby uważane za „samoograniczające się” i po prostu by „przeszły” przez nasz system, ale w przypadku braku czynników ochronnych, znajdują sprzyjające warunki do rozmnażania się i wywołują infekcję jelit. Prowadzi to do tego, że jelito, jedna z głównych dróg eliminacji organizmu, nie radzi sobie i nadmiernie obciąża wątrobę. Dlatego tak ważna jest detoksykacja wątroby, o czym piszę obszernie w mojej książce; "Hashimoto. Jak w 90 dni pozbyć się objawów i odzyskać zdrowie".

Mój drugi protokół koncentruje się na przywróceniu zdrowia po reakcji na stres, tak aby można było unormować poziom wydzielniczego IgA i wspomóc organizm w zwalczaniu infekcji. Uważam, że odpowiedni poziom wydzielniczego IgA, nawet u osób z przewlekłymi infekcjami jelit, które często znajduję u osób z Hashimoto, kończą się przechodzeniem infekcji, tak jak w przypadku „zdrowej” osoby. Zaburzenia snu, stres, brak równowagi cukru we krwi i przewlekłe stan zapalny w organizmie przyczyniają się do zmęczenia nadnerczy, które często występuje w Hashimoto. Czynnikami odpowiedzialnymi za przewlekły stan zapalny w przewodzie pokarmowym są; czynniki podrażniające jelito, infekcje, pasożyty i nietolerancje pokarmowe. Istnieją różne sposoby wspierania zdrowia nadnerczy: niektóre z nich obejmują stosowanie technik redukcji stresu, zdrowy sen, oddychanie, usuwanie zapalnych pokarmów, dodawanie hormonów i sterydów (takich jak DHEA, pregnenolon, progesteron i hydrokortyzon), stosowanie adaptogenów, uzupełnianie witamin / minerałów i inne. 

Doświadczeni praktycy medycyny funkcjonalnej stwierdzili, że protokół nadnerczy jest często potrzebny jako pierwszy krok aby wesprzeć zdrowie jelit i przywrócić poziom wydzielniczego IgA (SIgA). Pomoże to w zwalczaniu infekcji i zapobiegnie jej nawrotom.

Ponadto, odkryłam, że dodanie S. boulardii może prowadzić do lepszych wyników w przezwyciężaniu infekcji jelitowych, bez potrzeby stosowania sterydów nadnerczowych.

Jak uzupełnić S. Boulardii

Jako suplement doustny S. boulardii jest bardzo dobrze tolerowany, a potencjalne skutki uboczne ze strony układu pokarmowego są niezwykle rzadkie. Należy jednak pamiętać, że nie wszystkie probiotyki są sobie równe. Wiele popularnych marek, które można znaleźć w sklepie ze zdrową żywnością lub w aptece, ma niskie stężenie bakterii probiotycznych. Takie stężenia nie wystarczą, aby przywrócić równowagę jelit w chorobach autoimmunologicznych. Inne wersje należy przechowywać w lodówce. Nie wiem jak u Was, ale ja często ZAPOMINAM brać suplementy, które trzymam w lodówce! Dlatego chciałam włączyć stabilną termicznie wersję S. boulardii do mojej linii suplementów Rootcology (link do kupienia dostępny wyłącznie w USA). Ten szczep nie wymaga przechowywania w lodówce i podczas przechodzenia przez przewód pokarmowy, wytrzymuje wysoką kwasowość, działanie żółci i ciepła. Zawsze zalecam rozpoczęcie od małej dawki 1-2 kapsułek dziennie. Stare powiedzenie farmaceutów brzmi:“start low and go slow!”. „zacznij od niskiej dawki i powoli ją zwiększaj" . Jeśli wystąpią objawy "obumierania", takie jak bóle głowy, zmęczenie, dolegliwości żołądkowo-jelitowe, ból mięśni lub objawy grypopodobne, możesz zmniejszyć dawkę do ½ kapsułki dziennie, a nawet do ½ kapsułki co drugi dzień.

Zalecam zwiększenie dawki o 1 kapsułkę co 3-7 dni.

Poniżej podaję sugerowane dawki S.Boulardii, które były stosowane w badaniach klinicznych, o których piszę w tym artykule:  Należy pamiętać, że siła probiotyku jest czasami wyrażana w aktywnej liczbie drobnoustrojów lub jednostek tworzących kolonie (CFU) w kapsułkach, a czasami w miligramach (mg). Często zalecam liczbę kapsułek, kiedy polecam określone produkty. W suplementach Rootcology jedna kapsułka zawiera 500 mg S. boulardii, co odpowiada około 10 miliardom CFU. 

  • Blastocystis hominis: 250 mg, dwa razy dziennie przez 15 dni, zastosowano w badaniu, w którym brały udział dzieci (co przekładałoby się na 5 miliardów CFU lub 1/2 kapsułki dwa razy dziennie, jeśli stosuje się kapsułkę Rootcology. Jednakże, moim dorosłym klientom, ogólnie polecam jedną kapsułkę Rootcology dwa razy dziennie przez 60 dni, aby zapewnić leczenie, pokrywające dwa cykle życia pasożyta.)
  • H. pylori: 100-1000 mg dziennie przez okres 1-4 tygodni (Jedna dawka to ⅕ kapsułki, do 2 kapsułek Rootcology.)
  • SIBO: 200 mg, 2 razy dziennie przez okres dwóch tygodni, a następnie dwa tygodnie przerwy, po czym wznawiamy kurację przez następne dwa tygodnie w dawce 200 mg, dwa razy dziennie (To byłoby około ⅖ kapsułki Rootkologia na dawkę).
  • Zakażenia układu moczowego: 5 miliardów CFU (jedna dawka odpowiadałaby połowie kapsułki Rootcology), przyjmowana raz dziennie przez 5 dni 
​
Osobiście stosuję do 8 kapsułek S. Boulardii Rootcology dziennie, a ta wyższa dawka może być wymagana do skutecznego usuwania patogenów i przywracania zdrowia jelit. S. boulardii można przyjmować przez 3 miesiące, do 2 lat.

​W ramach protokołu usuwania pleśni z organizmu używałam S. boulardii w dawce 5–15 miliardów CFU, 2-4 razy dziennie (do 8 kapsułek Rootcology dziennie), przez 60 dni. Przerwa pomiędzy zastosowaniem S. boulardii i leków od tarczycy powinna wynosić od 30-60 minut, te same zalecenia czasowe są rekomendowane przy stosowaniu S. boulardii i ziół o działaniu przeciwdrożdżowym, przeciwpasożytniczym lub przeciwbakteryjnym. Jak wspomniałam wcześniej, S boulardii można również przyjmować razem z innymi probiotykami (wyjątek stanowi SIBO). Lactobacillus i probiotyki na bazie zarodników mogą być szczególnie korzystne i tolerowane w przypadku Hashimoto kiedy są stosowane wraz ze spożywaniem fermentowanej żywności (kiszona  kapusta i inne kiszone warzywa).

Niektórzy z was mogą zastanawiać się nad używaniem S. boulardii u dzieci. Jak już wspominałam wcześniej, używałam ten probiotyk dla swojego dwuletniego synka. S. boulardii jest bardzo bezpieczny i może być stosowany u niemowląt w wieku zaledwie dwóch miesięcy. Rekomendowany jest również u dzieci przyjmujących antybiotyki. Zalecana dawka dla dzieci wynosi 250 mg, 1-2 razy dziennie (sprawdź rekomendowane dawkę na opakowaniu, w zależności do firmy produkującej). Jeśli używasz marki Rootcology, byłaby to połowa kapsułki, 1-2 razy dziennie, kapsułkę należy otworzyć i jej 1/2 zawartości wysypać do mleka, musu jabłkowego lub dodać do puree. Florastor Kids to marka, która jest specjalnie przeznaczona dla dzieci, ale należy wspomnieć, że zawiera dużo fruktozy i trochę laktozy.

Środki ostrożności

W przeciwieństwie do innych suplementów, jeśli przy stosowaniu S. boulardii wystąpi łagodny problem ze strony układu trawiennego, może to oznaczać, że probiotyk dobrze wykonuje swoją pracę! Częściowo dzieje się tak dlatego, że S. boulardii może powodować reakcję „wymierania”. Kiedy patogeny w układzie trawiennym giną lub są przemieszczane, mogą uwalniać toksyny, gdy są usuwane przez układ trawienny. Te „toksyny” mogą powodować objawy, takie jak bóle głowy, zmęczenie, dolegliwości żołądkowo-jelitowe, ból mięśni lub objawy grypopodobne, które zwykle mogą trwać od trzech do siedmiu dni. Jeśli tak się stanie, być może będziesz musiał obniżyć, a następnie stopniowo powracać do zaleconej dawki.

Zwykle S. boulardii przechodzi przez jelita, jednocześnie zabierając ze sobą patogeny. Znam tylko jeden przypadek, w którym S. boulardii skolonizował jelito grube, ale wydaje się to rzadkim zjawiskiem. Ponadto w niektórych przypadkach choroby Crohna S. boulardii może reagować krzyżowo z przeciwciałami skierowanymi przeciwko Saccharomyces cerevisiae (inny rodzaj drożdży). Wreszcie stosowanie musi być ostrożne u osób z alergią na drożdże. Chociaż są to rzadkie przypadki, ale warto o nich pamiętać. Dlatego ważne jest, aby przed rozpoczęciem leczenia S. boulardii skonsultować się z profesjonalistą w celu uzyskania spersonalizowanej opieki, aby upewnić się, że jest ona odpowiednia dla Twoich potrzeb.

Podsumowanie

Nie bez powodu S. boulardii jest jednym z moich ulubionych suplementów: jest ogólnie bezpieczny i skuteczny w leczeniu wielu głównych przyczyn i objawów Hashimoto, takich jak dysbioza indukowana antybiotykami, zaburzenia czynności nadnerczy i niektóre infekcje jelit. Jeśli masz do czynienia z problemami trawiennymi, szukasz sposobów na poprawę zdrowia nadnerczy lub jeśli chcesz ogólnie wzmocnić swój układ immunologiczny, możesz skorzystać z dodania S. boulardii do swojej codziennej rutyny. Czy próbowałeś S. boulardii? Bardzo chciałbym usłyszeć twoje obserwacje!

Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto

References
  1. Stier H, Bischoff SC. Saccharomyces boulardii CNCM I-745 influences the gut-associated immune system. MMW Fortschr Med. 2017;159 (Suppl 5):1-6. doi: 10.1007/s15006-017-9802-3.
  2. Feizizadeh S, Salehi-Abargouei A, Akbari V. Efficacy and safety of Saccharomyces boulardii for acute diarrhea. Pediatrics. 2014;134(1):e176-91. doi: 10.1542/peds.2013-3950.
  3. Rodrigues AC, Cara DC, Fretez SH, Cunha FQ, Vieira EC, Nicoli JR, Vieira LQ. Saccharomyces boulardii stimulates sIgA production and the phagocytic system of gnotobiotic mice. J Appl Microbiol. 2000; 89(3):404-14.
  4. Terciolo C, Dobric A, Ouaissi M, Siret C, Breuzard G, Silvy F, Marchiori B, Germain S, Bonier R, Hama A, Owens R, Lombardo D, Rigot V, Andre F. Saccharomyces boulardii CNCM I-745 restores intestinal barrier integrity by regulation of Ecadherin recycling. J Crohns Colitis. 2017;11(8):999-1010. doi: 10.1093/ecco-jcc/jjx030.
  5. Terciolo C, Dapoigny M, Andre F. Beneficial effects of Saccharomyces boulardii CNCM I-745 on clinical disorders associated with intestinal barrier disruption. Clin Exp Gastroenterol. 2019;12:67-82. doi: 10.2147/CEG.S181590.
  6. Szajewska H, Kolodziej M. Systematic review with meta-analysis: Saccharomyces boulardii in the prevention of antibiotic-associated diarrhea. Aliment Pharmacol Ther. 2015;42(7):793-801. doi: 10.1111/apt.13344.
  7. Dinleyici EC, Eren M, Dogan N, Reyhanioglu S, Yargic ZA, Vandenplas Y. Clinical efficacy of Saccharomyces boulardii or metronidazole in symptomatic children with Blastocystis hominis infection. Parasitol Res. 2011;108(3):541-5. doi: 10.1007/s00436-010-2095-4.
  8. Szajewska H, Horvath A, Kolodziej M. Systematic review with meta-analysis: Saccharomyces boulardii supplementation and eradication of Helicobacter pylori infection. Ailment Pharmacol Ther. 2015;41(12):1237-45. doi: 10.1111/apt.13214.
  9. Krasowska A, Murzyn A, Dyjankiewicz A, Lukaszewicz M, Dziadkowic D. The antagonistic effect of Saccharomyces boulardii on Candida albicans filamentation, adhesion and biofilm formation. FEMS Yeast Res. 2009;9(8):1312-21. doi: 10.1111/j.1567-1364.
  10. Akil I, Yilmaz O, Kurutepe S, Degerli K, Kavukcu S. Influence of oral intake of Saccharomyces boulardii on Escherichia coli in enteric flora. Pediatr Nephrol. 2006 Jun;21(6):807-10.
  11. Kollaritsch H, Holst H, Grobara P, Wiedermann G. Prophylaxe der Reisediarrhöe mit Saccharomyces boulardii. Ergebnisse einer plazebokontrollierten Doppelblindstudie [Prevention of traveler’s diarrhea with Saccharomyces boulardii. Results of a placebo controlled double-blind study]. Fortschr Med. 1993;111(9):152‐156.
  12. García-Collinot G, Madrigal-Santillán EO, Martínez-Bencomo MA, et al. Effectiveness of Saccharomyces boulardii and Metronidazole for Small Intestinal Bacterial Overgrowth in Systemic Sclerosis. Dig Dis Sci. 2020;65(4):1134‐1143. doi:10.1007/s10620-019-05830-0.
  13. García-Collinot G, Madrigal-Santillán EO, Martínez-Bencomo MA, et al. Effectiveness of Saccharomyces boulardii and Metronidazole for Small Intestinal Bacterial Overgrowth in Systemic Sclerosis. Dig Dis Sci. 2020;65(4):1134‐1143. doi:10.1007/s10620-019-05830-0
  14. El-Zawawy HT, Farag, HF, Tolba MM, Abdalsamea HA. Improving Hashimoto’s thyroiditis by eradicating Blastocystis hominis: Relation to IL-17. SAGE Journals. doi.org/10.1177/2042018820907013





0 Comments
<<Previous

    Kategorie

    All
    Alergie Pokarmowe
    Anemia
    B12
    Biotyna
    Choroba Refluksowa
    Ciaza
    Cukier
    Dieta
    Ebv
    Gluten
    Hashimoto
    Hipoglikemia
    H.pylori
    Infekcje
    Jod
    Mleko
    Niedobór żelaza
    Niedobór żelaza
    Niepokój
    Omega-3
    Poziom Cukru
    Przeciwciała
    Przepuszczalne Jelito
    Refluks
    Selen
    Subkliniczna Niedoczynności
    Substancjie Wolotwórcze
    T3
    Tsh
    Utrata Włosów
    Witamina D
    Yersinia Enterocolitica

Powered by Create your own unique website with customizable templates.
Photos used under Creative Commons from Iqbal Osman1, UC Davis Arboretum & Public Garden, i_am_shaozhi, mynameisharsha, Iqbal Osman1, Helga Weber, outcast104, tr0tt3r, foodswings, TheDeliciousLife, valdemar.fishmen, Hey Paul Studios, nerissa's ring, kleuske, Rod Senna, Infomastern, Verano y mil tormentas., lkslp, rhwalker22, rmrcrjr, [Bellie], torbakhopper, greggavedon.com, USDAgov, orangefan_2011, Hey Paul Studios, ☮Katrina☮, www.bluewaikiki.com, avlxyz