5 ETAPÓW HASHIMOTO
Zapalenie tarczycy Hashimoto to choroba autoimmunologiczna, w której nasz układ odpornościowy rozpoznaje tarczycę jako obcego najeźdźcę i zaczyna ją atakować, co ostatecznie prowadzi do zniszczenia tarczycy. Kiedy ten proces niszczenia trwa wystarczająco długo, osoba traci zdolność do wytwarzania hormonów tarczycy.
Oprócz niszczenia tarczycy, w niektórych przypadkach dochodzi również do powstania innych chorób autoimmunologicznych.
Niedoczynność tarczycy Hashimoto zwykle nie jest wykrywana, dopóki nie dojdzie do znacznego uszkodzenia tarczycy.
W tym artykule omówię kolejne etapy Hashimoto, a także odpowiem na pytania:
Jak zdiagnozować Hashimoto?
Od chwili zapoczątkowania ataku immunologicznego na tarczycę do ostatecznego rozpoznania choroby, w którym to doszło już do znacznego uszkodzenia tarczycy, mija średnio 10 lat.
Dzieje się tak, ponieważ lekarze medycyny konwencjonalnej testują tylko poziom TSH, ale ten marker nie będzie podwyższony do etapu 4. Istnieją lepsze testy – także objęte ubezpieczeniem – które mogą ujawnić chorobę tarczycy już dekadę przed powstaniem zmian TSH.
Gdybyśmy mogli wykryć ten stan wcześniej, można by zapobiec uszkodzeniom (nie wspominając o dekadzie objawów)! Najbardziej przydatne testy do diagnozowania Hashimoto to poziom przeciwciał tarczycowych (przeciwciała TPO i TG) oraz USG tarczycy.
Ponadto niezrównoważony układ odpornościowy może atakować różne części ciała, prowadząc do rozwoju innych chorób autoimmunologicznych.
W świecie medycyny konwencjonalnej nie ma aktualnych zaleceń ani wytycznych dotyczących powstrzymania ataku układu odpornościowego na tarczycę i leczenie koncentruje się raczej na przywróceniu prawidłowego poziomu hormonów tarczycy.
W przypadku, gdy dana osoba ma Hashimoto, i u której wyniki laboratoryjne nadal mieszczą się w normalnych granicach, większość konwencjonalnych lekarzy powie: „Nie mogę teraz nic dla ciebie zrobić, ale skontaktuj się ze mną, gdy twoja tarczyca się wypali. W tym momencie można będzie zastosować leki".
Podawanie leków od tarczycy osobie z niedoborem hormonów tarczycy jest niezwykle ważne i może uratować życie, ale nie pomoże w zapobieganiu progresji choroby autoimmunologicznej.
To tak, jakby wlewać więcej wody do dziurawego wiadra, bez zatykania wycieku!
Leki są oczywiście bardzo ważne, jeśli ktoś ma niski poziom hormonów tarczycy. Jednak wyeliminują tylko objawy niedoczynności – a nie przyczyną chorób autoimmunologicznych.
Etapy Hashimoto
W artykule z 2014 roku Wiersinga i współpracownicy zidentyfikowali 5 etapów Hashimoto.
Etap 1: Predyspozycja genetyczna
W początkowej fazie osoby predysponowane genetycznie jeszcze nie chorują, ponieważ nie zostały wyeksponowane na działanie czynników wyzwalających. Badania laboratoryjne TSH, T3/T4, przeciwciała i wygląd gruczołu tarczycowego są w normie. Podsumowując: u osób tych występują właściwe geny, ale choroba się jeszcze nie zaczęła.
Alternatywnie można to nazwać etapem 0, ponieważ w tym momencie nie ma objawów choroby.
Jeśli masz chorobę tarczycy, może to być etap, w którym znajdują się obecnie twoi krewni i dzieci lub, jeśli masz członka rodziny z chorobą tarczycy to właśnie Ty, możesz być na tym etapie.
Ten etap to najlepszy czas aby zastanowić się nad profilaktyką.
Etap 2: Infiltracja komórek immunologicznych w tarczycy
Hashimoto charakteryzuje się nadmiarem limfocytów (białych krwinek) w tarczycy. W niewielkich ilościach te komórki odpornościowe odgrywają ważną rolę oczyszczającą, ale gdy jest ich zbyt wiele w narządzie, oznacza to kłopoty. Uważa się, że początkowo komórki odpornościowe mogą być tam z dobrymi intencjami – aby oczyścić martwe i chore komórki tarczycy – ale w pewnym momencie zaczynają atakować również zdrowe tkanki.
W tym wczesnym stadium Hashimoto, zwykle występuje podwyższony poziom przeciwciał. U ponad 90% pojawią się przeciwciała anty –TPO, a u 80% będą to przeciwciała anty –Tg.
Zdarza się też, że choroba przebiega bez obecności przeciwciał, ale biopsja tarczycy czy badanie USG wykaże zmiany charakterystyczne dla Hashimoto.
Ten etap może trwać przez dziesięciolecia, zanim nastąpi wystarczające uszkodzenie i zanim będzie można wykryć zmianę poziomu hormonów tarczycy w badaniu krwi — jednak na tym etapie poziomy TSH, wolnego T3 i wolnego T4 będą normalne.
Nawet na tym etapie osoby mogą odczuwać takie objawy, jak lęk, zmęczenie, poronienie/niepłodność, wahania nastroju, nadwaga lub utrata masy ciała, ponieważ organizm ciężko walczy o utrzymanie normalnego poziomu hormonów tarczycy. Nasz organizm stara się utrzymać właściwy poziom hormonów i odbywa się to kosztem innych funkcji naszego organizmu.
Dodatkowo na tym etapie zawsze dochodzi do upośledzenia funkcji ściany jelita.
Niestety, na tym etapie Hashimoto większość pacjentów nie jest diagnozowana przez medycynę konwencjonalną. W przypadkach kiedy są zdiagnozowani, zwykle mówi się im, aby czekali i patrzyli, a nawet mogą zostać skierowani do psychiatry i leczeni lekami przeciwdepresyjnymi na „objawy zaburzenia nastroju”. 🙁
Jest to idealny czas, aby wprowadzić interwencje związane ze stylem życia i zidentyfikować pierwotne przyczyny, aby zapobiec postępowi choroby i uszkodzeniu tarczycy, ponieważ stan zapalny w twoim ciele dopiero się rozpoczął.
W ogólnym zarysie osoba będzie musiała zidentyfikować swoje wyzwalacze i wzmocnić swoje ciało. Czynniki, które należy wziąć pod uwagę to:
Wiele osób obniżyło swoje przeciwciała i pozbyło się objawów na tym etapie, po prostu przechodząc na dietę bezglutenową, ale niektórzy mogą potrzebować więcej interwencji.
Czy możesz mieć Hashimoto bez wykrywalnych przeciwciał?
Tak, jest to znane jako seronegatywne autoimmunologiczne zapalenie tarczycy.
80-90 procent osób z Hashimoto będzie miało przeciwciała TPO, przeciwciała TG lub jedne i drugie.
Jednak niektórzy nigdy nie uzyskają pozytywnego wyniku testu na przeciwciała przeciw tarczycy, a mimo to mogą mieć pełnoobjawowy przebieg Hashimoto. W przypadku Hashimoto z ujemnym wynikiem surowicy, osoba nadal będzie miała hipoechogeniczny obraz tarczycy w badaniu ultrasonograficznym. Osoby te będą również miały przeciwciała przeciwtarczycowe, ale nie będą miały mierzalnych krążących przeciwciał tarczycowych.
Rotondi i współpracownicy ustalili, że seronegatywne autoimmunologiczne zapalenie tarczycy jest mniej agresywną postacią Hashimoto, ale mimo to osoba może nadal rozwijać niedoczynność tarczycy, a nawet przejść do innych chorób autoimmunologicznych, które mogą, ale nie muszą mieć odpowiednich dodatnich markerów przeciwciał we krwi (takich jak seronegatywny reumatoidalny artretyzm).
Osoby, które nie mają przeciwciał przeciwko tarczycy, prawdopodobnie będą miały mniejszy gruczoł tarczycycowy i rzadziej będą mieć wole w porównaniu z osobami z obecnością przeciwciał. Hashimoto z brakiem przeciwciał w surowicy powinno być traktowane tak samo, jak Hashimoto z dodatnim wynikiem na obecność przeciwciał, oczywiście z wyjątkiem śledzenia przeciwciał tarczycowych.
W przypadku Hashimoto seropozytywnego przeciwciała przeciwtarczycowe mogą być używane jako marker do określenia, czy zmniejsza się proces autoimmunologiczny.
Etap 3: Subkliniczna niedoczynność tarczycy
Następny etap Hashimoto nazywany jest postacią subkliniczną niedoczynności tarczycy.
W tym etapie TSH może być nieznacznie podwyższone (3-10 mU/L), natomiast poziom T3 i T4 jest w normie. Tarczyca ciagle jest zdolna do kompensowania niedoborów i produkuje wystarczającą ilość hormonów, ale pojawia sie wiele objawów niedoczynności tarczycy. Przeciwciała przeciwko tarczycy są zwykle wyższe niż w drugim etapie, ponieważ zwiększa się proces zapalny w tarczycy. U niektórych badania laboratoryjne nie wykażą obecności przeciwciał.
W świecie medycyny konwencjonalnej nie ma jednoznacznego stanowiska co do czasu rozpoczęcia leczenia. Niektórzy zalecają “czekać i nic nie robić”, ale jeżeli niczego nie zrobimy to choroba będzie się nadal rozwijać, objawy się zaostrzą i nieuchronnie doprowadzi to powstania jawnej niedocznności tarczycy. Niektórzy uważają, że w tym okresie zastosowanie niskiej dawki hormonów może okazać się pomocne.
Niektóre osoby były w stanie odwrócić swój stan na tym etapie bez stosowania leków, ale badania wykazały, że dodanie małej dawki hormonów tarczycy w celu obniżenia poziomu TSH na tym etapie powoduje zmniejszenie przeciwciał przeciw tarczycy i może mieć korzystny wpływ na objawy.
Chociaż rozumiem, że niektórzy mogą zastanawiać się nad zastosowaniem leków i woleliby leczyć się w naturalny sposób, jako farmaceuta, pacjent z Hashimoto zachęcam do odpowiedniego zastosowania leków. W przeciwieństwie do innych leków, które działają jak sztuczne przekaźniki chemiczne, blokując lub aktywując szlaki w naszym ciele, leki na tarczycę mają taką samą strukturę chemiczną jak nasze wewnętrznie wytwarzane hormony tarczycy, a większość objawów związanych z lekami od tarczycy jest zwykle spowodowana niewłaściwym dawkowaniem.
Tak więc ja, wraz z większością postępowych, integracyjnych i funkcjonalnych lekarzy medycyny, często zalecam leczenie hormonami tarczycy na tym etapie (niektórzy nawet opowiadają się za leczeniem lekami tarczycy na etapie 2).
W niektórych przypadkach, gdy atak autoimmunologiczny jest zrównoważony, osoba może być w stanie naturalnie odstawić leki tarczycy, pod nadzorem lekarza.
Interwencje związane ze stylem życia i podejście do pierwotnej przyczyny są również kluczowe na tym etapie, aby poczuć się lepiej, zapobiec dalszym uszkodzeniom a nawet uzyskać remisję!
Etap 4: Jawna niedoczynność tarczycy
Na tym etapie tarczyca nie jest zdolna już kompensować niedoboru hormonów i pojawia nie jawna niedoczynność.
Osoba będzie miała podwyższone TSH, z niskimi poziomami wolnego T3 i wolnego T4. Przeciwciała tarczycy mogą być nawet wyższe niż w poprzednich stadiach. Jest to najczęstszy etap, w którym dana osoba jest diagnozowana, ponieważ na tym etapie pojawią się liczne objawy niedoczynności tarczycy.
Jest to również etap, w którym dana osoba będzie wymagać leczenia hormonalnego, aby zapobiec poważnym konsekwencjom zdrowotnym. Nawet najzagorzalsi konwencjonalni lekarze prawie zawsze zalecają na tym etapie rozpoczęcie leczenia.
W tym etapie często zalecam LDN, aby zapobiec progresji autoimmunizacji.
Etap 5: Progresja do innych zaburzeń autoimmunologicznych
Osoby z Hashimoto mają większe ryzyko rozwoju innej choroby autoimmunologicznej, takiej jak celiakia, łuszczyca, choroba Sjogrena, reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń, stwardnienie rozsiane i wiele innych…
Jest to progresja odpowiedzi autoimmunologicznej — gdy układ odpornościowy jest nadal niezrównoważony, może znaleźć dodatkowe gruczoły i tkanki ciała do zaatakowania, takie jak jelito cienkie w celiakii, ślina i gruczoły łzowe w chorobie Sjogrena oraz stawy w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów.
Na tym etapie dana osoba będzie prawdopodobnie leczona lekami od tarczycy, więc jeśli otrzymuje idealne leczenie, wartości TSH, wolnego T3 i wolnego T4 powinny być w dobrym zakresie. Niestety, samo przyjmowanie leków czy usunięcie tarczycy nie powstrzyma postępu choroby.
Jeśli dana osoba nie jest dobrze kontrolowana za pomocą leków, ma powiększoną tarczycę, niekontrolowane przeciwciała, chorobę Gravesa-Basedowa, guzki tarczycy lub rak tarczycy lub nie jest w stanie uzyskać zbilansowanego poziomu hormonów tarczycy, ponieważ zmieniają się one z powodu nadczynności/niedoczynności tarczycy, niektórzy lekarze mogą zalecić chirurgiczne usunięcie tarczycy.
Usunięcie tarczycy wyeliminuje przeciwciała przeciwtarczycowe, ale niestety nie zatrzyma progresji choroby autoimmunologicznej.
Ponadto osoby, którym usunięto gruczoły tarczycy (lub które przeszły leczenie radioaktywnym jodem) mogą cierpieć z powodu niepożądanych reakcji w wyniku tych procedur i będą musiały przyjmować leki na tarczycę do końca życia.
Aby odwrócić proces autoimmunologiczny polecam fundamentalne podejście do Hashimoto, jak również wiele zaawansowanych protokołów na tym etapie, w tym LDN, dietę eliminacyjną i leczenie infekcji. Dopóki tarczyca nie zostanie całkowicie zniszczona, usunięta chirurgicznie lub leczona jodem, wciąż istnieje nadzieja na przywrócenie funkcji dzięki zaawansowanym protokołom, takim jak np. laseroterapia. W zależności od stopnia zaawansowania innych chorób autoimmunologicznych, dana osoba może potrzebować dodatkowych terapii specyficznych dla narządów, które wykraczają poza zakres tego artykułu (takich jak specjalistyczne ćwiczenia, leki i terapia światłem całego ciała w przypadku stwardnienia rozsianego).
Należy tutaj zauważyć, że choroby autoimmunologiczne nie zawsze zaczynają się od Hashimoto.
Uważa się, że pierwszym narządem, który staje się podatny na uszkodzenia autoimmunologiczne, jest „najsłabsze ogniwo”, które determinowane jest przez predyspozycje genetyczne czy też atakowany jest uszkodzony (osłabiony) narząd. Hashimoto jest najczęstszą chorobą autoimmunologiczną, ale tarczyca nie zawsze jest „najsłabszym ogniwem” dla każdego. Osoba może zacząć od innej choroby autoimmunologicznej, takiej jak celiakia, a następnie przejść do Hashimoto.
Zapalenie tarczycy Hashimoto to choroba autoimmunologiczna, w której nasz układ odpornościowy rozpoznaje tarczycę jako obcego najeźdźcę i zaczyna ją atakować, co ostatecznie prowadzi do zniszczenia tarczycy. Kiedy ten proces niszczenia trwa wystarczająco długo, osoba traci zdolność do wytwarzania hormonów tarczycy.
Oprócz niszczenia tarczycy, w niektórych przypadkach dochodzi również do powstania innych chorób autoimmunologicznych.
Niedoczynność tarczycy Hashimoto zwykle nie jest wykrywana, dopóki nie dojdzie do znacznego uszkodzenia tarczycy.
W tym artykule omówię kolejne etapy Hashimoto, a także odpowiem na pytania:
- Jak zdiagnozować Hashimoto?
- 5 etapów Hashimoto
- Jak odwrócić przebieg Hashimoto?
Jak zdiagnozować Hashimoto?
Od chwili zapoczątkowania ataku immunologicznego na tarczycę do ostatecznego rozpoznania choroby, w którym to doszło już do znacznego uszkodzenia tarczycy, mija średnio 10 lat.
Dzieje się tak, ponieważ lekarze medycyny konwencjonalnej testują tylko poziom TSH, ale ten marker nie będzie podwyższony do etapu 4. Istnieją lepsze testy – także objęte ubezpieczeniem – które mogą ujawnić chorobę tarczycy już dekadę przed powstaniem zmian TSH.
Gdybyśmy mogli wykryć ten stan wcześniej, można by zapobiec uszkodzeniom (nie wspominając o dekadzie objawów)! Najbardziej przydatne testy do diagnozowania Hashimoto to poziom przeciwciał tarczycowych (przeciwciała TPO i TG) oraz USG tarczycy.
Ponadto niezrównoważony układ odpornościowy może atakować różne części ciała, prowadząc do rozwoju innych chorób autoimmunologicznych.
W świecie medycyny konwencjonalnej nie ma aktualnych zaleceń ani wytycznych dotyczących powstrzymania ataku układu odpornościowego na tarczycę i leczenie koncentruje się raczej na przywróceniu prawidłowego poziomu hormonów tarczycy.
W przypadku, gdy dana osoba ma Hashimoto, i u której wyniki laboratoryjne nadal mieszczą się w normalnych granicach, większość konwencjonalnych lekarzy powie: „Nie mogę teraz nic dla ciebie zrobić, ale skontaktuj się ze mną, gdy twoja tarczyca się wypali. W tym momencie można będzie zastosować leki".
Podawanie leków od tarczycy osobie z niedoborem hormonów tarczycy jest niezwykle ważne i może uratować życie, ale nie pomoże w zapobieganiu progresji choroby autoimmunologicznej.
To tak, jakby wlewać więcej wody do dziurawego wiadra, bez zatykania wycieku!
Leki są oczywiście bardzo ważne, jeśli ktoś ma niski poziom hormonów tarczycy. Jednak wyeliminują tylko objawy niedoczynności – a nie przyczyną chorób autoimmunologicznych.
Etapy Hashimoto
W artykule z 2014 roku Wiersinga i współpracownicy zidentyfikowali 5 etapów Hashimoto.
Etap 1: Predyspozycja genetyczna
W początkowej fazie osoby predysponowane genetycznie jeszcze nie chorują, ponieważ nie zostały wyeksponowane na działanie czynników wyzwalających. Badania laboratoryjne TSH, T3/T4, przeciwciała i wygląd gruczołu tarczycowego są w normie. Podsumowując: u osób tych występują właściwe geny, ale choroba się jeszcze nie zaczęła.
Alternatywnie można to nazwać etapem 0, ponieważ w tym momencie nie ma objawów choroby.
Jeśli masz chorobę tarczycy, może to być etap, w którym znajdują się obecnie twoi krewni i dzieci lub, jeśli masz członka rodziny z chorobą tarczycy to właśnie Ty, możesz być na tym etapie.
Ten etap to najlepszy czas aby zastanowić się nad profilaktyką.
Etap 2: Infiltracja komórek immunologicznych w tarczycy
Hashimoto charakteryzuje się nadmiarem limfocytów (białych krwinek) w tarczycy. W niewielkich ilościach te komórki odpornościowe odgrywają ważną rolę oczyszczającą, ale gdy jest ich zbyt wiele w narządzie, oznacza to kłopoty. Uważa się, że początkowo komórki odpornościowe mogą być tam z dobrymi intencjami – aby oczyścić martwe i chore komórki tarczycy – ale w pewnym momencie zaczynają atakować również zdrowe tkanki.
W tym wczesnym stadium Hashimoto, zwykle występuje podwyższony poziom przeciwciał. U ponad 90% pojawią się przeciwciała anty –TPO, a u 80% będą to przeciwciała anty –Tg.
Zdarza się też, że choroba przebiega bez obecności przeciwciał, ale biopsja tarczycy czy badanie USG wykaże zmiany charakterystyczne dla Hashimoto.
Ten etap może trwać przez dziesięciolecia, zanim nastąpi wystarczające uszkodzenie i zanim będzie można wykryć zmianę poziomu hormonów tarczycy w badaniu krwi — jednak na tym etapie poziomy TSH, wolnego T3 i wolnego T4 będą normalne.
Nawet na tym etapie osoby mogą odczuwać takie objawy, jak lęk, zmęczenie, poronienie/niepłodność, wahania nastroju, nadwaga lub utrata masy ciała, ponieważ organizm ciężko walczy o utrzymanie normalnego poziomu hormonów tarczycy. Nasz organizm stara się utrzymać właściwy poziom hormonów i odbywa się to kosztem innych funkcji naszego organizmu.
Dodatkowo na tym etapie zawsze dochodzi do upośledzenia funkcji ściany jelita.
Niestety, na tym etapie Hashimoto większość pacjentów nie jest diagnozowana przez medycynę konwencjonalną. W przypadkach kiedy są zdiagnozowani, zwykle mówi się im, aby czekali i patrzyli, a nawet mogą zostać skierowani do psychiatry i leczeni lekami przeciwdepresyjnymi na „objawy zaburzenia nastroju”. 🙁
Jest to idealny czas, aby wprowadzić interwencje związane ze stylem życia i zidentyfikować pierwotne przyczyny, aby zapobiec postępowi choroby i uszkodzeniu tarczycy, ponieważ stan zapalny w twoim ciele dopiero się rozpoczął.
W ogólnym zarysie osoba będzie musiała zidentyfikować swoje wyzwalacze i wzmocnić swoje ciało. Czynniki, które należy wziąć pod uwagę to:
- Wrażliwość pokarmowa
- Niedobór składników odżywczych
- Przepuszczalność jelitowa
- Toksyny
- Dysfunkcja nadnerczy
- Przewlekłe infekcje
Wiele osób obniżyło swoje przeciwciała i pozbyło się objawów na tym etapie, po prostu przechodząc na dietę bezglutenową, ale niektórzy mogą potrzebować więcej interwencji.
Czy możesz mieć Hashimoto bez wykrywalnych przeciwciał?
Tak, jest to znane jako seronegatywne autoimmunologiczne zapalenie tarczycy.
80-90 procent osób z Hashimoto będzie miało przeciwciała TPO, przeciwciała TG lub jedne i drugie.
Jednak niektórzy nigdy nie uzyskają pozytywnego wyniku testu na przeciwciała przeciw tarczycy, a mimo to mogą mieć pełnoobjawowy przebieg Hashimoto. W przypadku Hashimoto z ujemnym wynikiem surowicy, osoba nadal będzie miała hipoechogeniczny obraz tarczycy w badaniu ultrasonograficznym. Osoby te będą również miały przeciwciała przeciwtarczycowe, ale nie będą miały mierzalnych krążących przeciwciał tarczycowych.
Rotondi i współpracownicy ustalili, że seronegatywne autoimmunologiczne zapalenie tarczycy jest mniej agresywną postacią Hashimoto, ale mimo to osoba może nadal rozwijać niedoczynność tarczycy, a nawet przejść do innych chorób autoimmunologicznych, które mogą, ale nie muszą mieć odpowiednich dodatnich markerów przeciwciał we krwi (takich jak seronegatywny reumatoidalny artretyzm).
Osoby, które nie mają przeciwciał przeciwko tarczycy, prawdopodobnie będą miały mniejszy gruczoł tarczycycowy i rzadziej będą mieć wole w porównaniu z osobami z obecnością przeciwciał. Hashimoto z brakiem przeciwciał w surowicy powinno być traktowane tak samo, jak Hashimoto z dodatnim wynikiem na obecność przeciwciał, oczywiście z wyjątkiem śledzenia przeciwciał tarczycowych.
W przypadku Hashimoto seropozytywnego przeciwciała przeciwtarczycowe mogą być używane jako marker do określenia, czy zmniejsza się proces autoimmunologiczny.
Etap 3: Subkliniczna niedoczynność tarczycy
Następny etap Hashimoto nazywany jest postacią subkliniczną niedoczynności tarczycy.
W tym etapie TSH może być nieznacznie podwyższone (3-10 mU/L), natomiast poziom T3 i T4 jest w normie. Tarczyca ciagle jest zdolna do kompensowania niedoborów i produkuje wystarczającą ilość hormonów, ale pojawia sie wiele objawów niedoczynności tarczycy. Przeciwciała przeciwko tarczycy są zwykle wyższe niż w drugim etapie, ponieważ zwiększa się proces zapalny w tarczycy. U niektórych badania laboratoryjne nie wykażą obecności przeciwciał.
W świecie medycyny konwencjonalnej nie ma jednoznacznego stanowiska co do czasu rozpoczęcia leczenia. Niektórzy zalecają “czekać i nic nie robić”, ale jeżeli niczego nie zrobimy to choroba będzie się nadal rozwijać, objawy się zaostrzą i nieuchronnie doprowadzi to powstania jawnej niedocznności tarczycy. Niektórzy uważają, że w tym okresie zastosowanie niskiej dawki hormonów może okazać się pomocne.
Niektóre osoby były w stanie odwrócić swój stan na tym etapie bez stosowania leków, ale badania wykazały, że dodanie małej dawki hormonów tarczycy w celu obniżenia poziomu TSH na tym etapie powoduje zmniejszenie przeciwciał przeciw tarczycy i może mieć korzystny wpływ na objawy.
Chociaż rozumiem, że niektórzy mogą zastanawiać się nad zastosowaniem leków i woleliby leczyć się w naturalny sposób, jako farmaceuta, pacjent z Hashimoto zachęcam do odpowiedniego zastosowania leków. W przeciwieństwie do innych leków, które działają jak sztuczne przekaźniki chemiczne, blokując lub aktywując szlaki w naszym ciele, leki na tarczycę mają taką samą strukturę chemiczną jak nasze wewnętrznie wytwarzane hormony tarczycy, a większość objawów związanych z lekami od tarczycy jest zwykle spowodowana niewłaściwym dawkowaniem.
Tak więc ja, wraz z większością postępowych, integracyjnych i funkcjonalnych lekarzy medycyny, często zalecam leczenie hormonami tarczycy na tym etapie (niektórzy nawet opowiadają się za leczeniem lekami tarczycy na etapie 2).
W niektórych przypadkach, gdy atak autoimmunologiczny jest zrównoważony, osoba może być w stanie naturalnie odstawić leki tarczycy, pod nadzorem lekarza.
Interwencje związane ze stylem życia i podejście do pierwotnej przyczyny są również kluczowe na tym etapie, aby poczuć się lepiej, zapobiec dalszym uszkodzeniom a nawet uzyskać remisję!
Etap 4: Jawna niedoczynność tarczycy
Na tym etapie tarczyca nie jest zdolna już kompensować niedoboru hormonów i pojawia nie jawna niedoczynność.
Osoba będzie miała podwyższone TSH, z niskimi poziomami wolnego T3 i wolnego T4. Przeciwciała tarczycy mogą być nawet wyższe niż w poprzednich stadiach. Jest to najczęstszy etap, w którym dana osoba jest diagnozowana, ponieważ na tym etapie pojawią się liczne objawy niedoczynności tarczycy.
Jest to również etap, w którym dana osoba będzie wymagać leczenia hormonalnego, aby zapobiec poważnym konsekwencjom zdrowotnym. Nawet najzagorzalsi konwencjonalni lekarze prawie zawsze zalecają na tym etapie rozpoczęcie leczenia.
W tym etapie często zalecam LDN, aby zapobiec progresji autoimmunizacji.
Etap 5: Progresja do innych zaburzeń autoimmunologicznych
Osoby z Hashimoto mają większe ryzyko rozwoju innej choroby autoimmunologicznej, takiej jak celiakia, łuszczyca, choroba Sjogrena, reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń, stwardnienie rozsiane i wiele innych…
Jest to progresja odpowiedzi autoimmunologicznej — gdy układ odpornościowy jest nadal niezrównoważony, może znaleźć dodatkowe gruczoły i tkanki ciała do zaatakowania, takie jak jelito cienkie w celiakii, ślina i gruczoły łzowe w chorobie Sjogrena oraz stawy w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów.
Na tym etapie dana osoba będzie prawdopodobnie leczona lekami od tarczycy, więc jeśli otrzymuje idealne leczenie, wartości TSH, wolnego T3 i wolnego T4 powinny być w dobrym zakresie. Niestety, samo przyjmowanie leków czy usunięcie tarczycy nie powstrzyma postępu choroby.
Jeśli dana osoba nie jest dobrze kontrolowana za pomocą leków, ma powiększoną tarczycę, niekontrolowane przeciwciała, chorobę Gravesa-Basedowa, guzki tarczycy lub rak tarczycy lub nie jest w stanie uzyskać zbilansowanego poziomu hormonów tarczycy, ponieważ zmieniają się one z powodu nadczynności/niedoczynności tarczycy, niektórzy lekarze mogą zalecić chirurgiczne usunięcie tarczycy.
Usunięcie tarczycy wyeliminuje przeciwciała przeciwtarczycowe, ale niestety nie zatrzyma progresji choroby autoimmunologicznej.
Ponadto osoby, którym usunięto gruczoły tarczycy (lub które przeszły leczenie radioaktywnym jodem) mogą cierpieć z powodu niepożądanych reakcji w wyniku tych procedur i będą musiały przyjmować leki na tarczycę do końca życia.
Aby odwrócić proces autoimmunologiczny polecam fundamentalne podejście do Hashimoto, jak również wiele zaawansowanych protokołów na tym etapie, w tym LDN, dietę eliminacyjną i leczenie infekcji. Dopóki tarczyca nie zostanie całkowicie zniszczona, usunięta chirurgicznie lub leczona jodem, wciąż istnieje nadzieja na przywrócenie funkcji dzięki zaawansowanym protokołom, takim jak np. laseroterapia. W zależności od stopnia zaawansowania innych chorób autoimmunologicznych, dana osoba może potrzebować dodatkowych terapii specyficznych dla narządów, które wykraczają poza zakres tego artykułu (takich jak specjalistyczne ćwiczenia, leki i terapia światłem całego ciała w przypadku stwardnienia rozsianego).
Należy tutaj zauważyć, że choroby autoimmunologiczne nie zawsze zaczynają się od Hashimoto.
Uważa się, że pierwszym narządem, który staje się podatny na uszkodzenia autoimmunologiczne, jest „najsłabsze ogniwo”, które determinowane jest przez predyspozycje genetyczne czy też atakowany jest uszkodzony (osłabiony) narząd. Hashimoto jest najczęstszą chorobą autoimmunologiczną, ale tarczyca nie zawsze jest „najsłabszym ogniwem” dla każdego. Osoba może zacząć od innej choroby autoimmunologicznej, takiej jak celiakia, a następnie przejść do Hashimoto.
Odwrócenie stanu
Kiedy zdiagnozowano u mnie Hashimoto, część mnie poczuła ulgę. Czułam, że znalazłam odpowiedź na moje wieloletnie objawy i być może leki na tarczycę pomogłyby mi znów poczuć się normalnie. Ale inna część mnie była zdezorientowana: jeśli mój układ odpornościowy nie był w równowadze i powodował problemy z tarczycą, dlaczego nie spróbować go zrównoważyć ? Wydawało się to bardzo oczywiste.
Dodatkowo, podczas gdy moja waga, poziom energii i lęk uległy poprawie, gdy zacząłem przyjmować leki tarczycowe, miałam również wiele innych objawów, które nie były „związane z tarczycą” per se i nie reagowały na leczenie tarczycy, takie jak refluks żołądkowy, zespół drażliwego jelita, ból stawów i zmęczenie.
Wiedziałam, że nie mogę zmienić moich genów, ale być może gdybym znalazła i zidentyfikowała wyzwalacze, byłbym w stanie zapobiec postępowi choroby.
Szukałam więc sposobów na odwrócenie autoimmunizacji i natrafiłam na słowo, które stało się moim celem…
Remisja
Remisję definiuje się jako „stan braku aktywnej choroby u pacjentów z chorobą przewlekłą, z możliwością powrotu choroby”. Chociaż przejście w remisję nie było tym samym, co znalezienie „lekarstwa”, pomyślałam, że będzie to bardziej realistyczny cel.
Remisja jest wtedy, gdy dana osoba zajęła się podstawowymi wyzwalaczami i je wyeliminowała. Osoba ta będzie miała zdrowe jelita i nadnercza, zostanie oczyszczona z toksyn, będzie miała odpowiedni poziom makro- i mikroelementów i prawdopodobnie zauważy znaczny spadek przeciwciał przeciwko tarczycy.
Celem jest uzyskanie poziomu przeciwciał <35 IU/ml. (Niektórzy byli w stanie zmniejszyć ich do 0 IU/ml!)
Chociaż nie ma lekarstwa na Hashimoto, możemy wprowadzić go w remisję, eliminując podstawowe wyzwalacze i przeciwciała tarczycy — a w wielu przypadkach możemy zregenerować i wyleczyć tkankę tarczycy za pomocą innowacyjnych, eksperymentalnych terapii.
Podsumowanie
Niektórzy endokrynolodzy uważają, że diagnoza Hashimoto wyłącznie na podstawie obecności przeciwciał przeciwtarczycowych (które mogą być obecne w 10-20% populacji) jest niewłaściwe, jeśli osoba ta ma „normalne” TSH i nie ma objawów niedoczynności tarczycy.
Jednak badanie z 2013 r. wykazało, że osoby z przeciwciałami przeciwko tarczycy mają podobne cechy strukturalne i wzorce przepływu krwi w badaniach ultrasonograficznych, jak osoby z Hashimoto, które rozwinęły jawną niedoczynność tarczycy. Tak więc zmiany w tarczycy mogą rozpocząć się na długo przed pojawieniem się objawów zaburzeń równowagi hormonalnej.
Uważam, że ludzie powinni być badani pod kątem Hashimoto za pomocą testów na przeciwciała i/lub USG. To wczesne wykrycie procesu autoimmunologicznego pomoże zapobiec niezliczonym nieprzyjemnym objawom, a także postępowi destrukcji tarczycy.
O ile możliwe jest zregenerowanie tkanki tarczycy i powrót do normalnego funkcjonowania tarczycy (nawet przy normalizacji wyglądu tkanki tarczycy w USG), to oczywiście o wiele łatwiej jest zapobiegać uszkodzeniom niż je naprawiać!
Szukając własnych wyzwalaczy — którymi często są nadwrażliwość pokarmowa, niedobory składników odżywczych, toksyny, stres lub infekcje — i łagodząc zdrowie jelit, często można stłumić chorobę w zarodku, zanim osiągnie ona bardziej zaawansowany etap. Widziałam wiele osób, które odwracały swoje przeciwciała we wczesnych stadiach za pomocą prostych zmian, takich jak przejście na dietę bezglutenową!
Moja książka „Hashimoto. Jak w 90 dni pozbyć się objawów i odzyskać zdrowie” pomoże Ci rozwiązać problemy towarzyszące Hashimoto, niezależnie od etapu, na którym się znajdujesz — nawet po usunięciu tarczycy! Przedstawiam w nim sprawdzone leczenie, które pomogło wyleczyć tysiące osób, a wielu innym poczuło się lepiej, jednocześnie odwracając uszkodzenia autoimmunologiczne leżące u podstaw choroby.
Chciałbym usłyszeć Twoją historię! Na jakim etapie zdiagnozowano u Ciebie Hashimoto?
Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto
