TIAMINA A ZMĘCZENIE W HASHIMOTO
Czy tiamina jest tym brakujacym ogniwem, który jest odpowiedzialny za zmęczenie w Hashimoto, a także stresuje nadnercza i zmniejsza poziom kwasu żołądkowego?
Czasami już nic nie pomaga!
Możemy przestrzegać najlepszej diety, brać właściwe suplementy i nic nam nie pomaga, chociaż robimy wszystko żeby poczuć się lepiej, jakkolwiek w wielu przypadkach jesteśmy tylko krok od poprawy.
Zmęczenie jest częstym objawem w niedoczynności tarczycy, towarzyszy też “zmęczeniu nadnerczy”, nietolerancjom pokarmowym i niedoborom różnych składników pokarmowych. Zdarza się często, że chociaż osoby z Hashimoto zaczną przyjmować lekarstwa ciągłe zmęczenie nie ustępuje. W miarę czasu niektórzy uzyskają poprawę po zastosowaniu właściwej diety, jak dieta Paleo czy dieta autoimmunologiczna Paleo. Inni będą próbować różnych leczniczych diet, ale oczekiwana poprawa nie nastąpi i tutaj indywidualność biochemiczna, medycyna funkcjonalna i dieta włączają się do gry.
Tiamina a zmęczenie w Hashimoto
Najnowsze informacje na temat tiaminy i zmęczenia w niedoczynności tarczycy znalazłam w bazie danych publikacji naukowych PubMed. Przedtem już spotkałam się z informacjami na temat tiaminy, ale zawsze cieszy mnie to kiedy w medycznej literaturze mówi się na temat niedoborów w Hashimoto.
Dr Antoni Costantini i pielęgniarka Maria Immacolata Pala przedstawili hipotezę, w której uważają, że przewlekłe zmęczenie, towarzyszące chorobom przebiegającym z procesem zapalnym i chorobom autoimmunologicznym, może wynikać z umiarkowanego niedoboru tiaminy. W swoich badaniach wykazali, że stosowanie tiaminy pomogło wyeliminować zmęczenie u osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita (jest to choroba autoimmunologiczna, która dotyczy przewodu pokarmowego). Autorzy tej hipotezy przeprowadzili też badania u trzech kobiet z Hashimoto, u których pomimo zastosowania leczenia farmakologicznego przewlekłe zmęczenie nie ustępowało.
Dwie osoby otrzymywały doustną dawkę tiaminy (600mg) na dzień, natomiast trzeciej osobie podano tiaminę w zastrzyku w dawce 100 mg co cztery dni. Osoby te zostały poddane szeregowi pytań służących do oceny ich zmęczenia przed i 20 dni po zastosowaniu tiaminy. Wszystkie trzy kobiety zaobserwowały u siebie poprawę, a u dwóch przewlekłe zmęczenie odeszło całkowicie!
Kobieta, która brała tiaminę w zastrzykach uzyskała poprawę w ciągu 6 godzin od podania leku, a u osób przyjmujacych lek doustnie poprawa nastąpiła po 3-5 dniach.
Co jest też interesujące, żadna z kobiet biorących udział w badaniach, nie wykazała niedoboru tiaminy w standardowych badaniach laboratoryjnych.
Co to jest tiamina?
Tiamina należy do grupy witamin B i jest też znana pod nazwą witaminy B1. Głównym jej zadaniem jest zamiana węglowodanów w energię, a także jest niezbędna do przyswajania protein i tłuszczów. Tiamina bierze również udział w uwalnianiu kwasu solnego w żołądku, który jest potrzebny do trawienia białek. Osobom z Hashimoto często towarzyszy brak albo niski poziom kwasu żołądkowego.
Rekomendowana dzienna dawka tiaminy wynosi tylko 1.1 mg dla kobiet powyżej 19. roku życia i może być niewystarczająca dla osób na diecie bezzbożowej i dla osób z upośledzonym wchłanianiem składników pokarmowych.
Do pokarmów, które zawierają tiaminę zaliczamy: fortyfikowane tiaminą pokarmy zbożowe, wątroba wołowa i świńska, suche mleko, jajka, groszek i rośliny strączkowate, nasiona i orzechy. Większość tych pokarmów jest wykluczona w diecie autoimmunologiczne Paleo, a ograniczona w diecie Paleo.
Co więcej, poziom tej witaminy obniża stres, który często wyprzedza powstanie choroby autoimmunologicznej.
Nawet kiedy spożywamy posiłki bogate w składniki pokarmowe, z różnych powodów, możemy mieć niedobory cennych składników pokarmowych.
Jakkolwiek jestem zwolenniczką aby wszystkie składniki pokarmowe otrzymywać ze spożywanego jedzenia, nie zawsze jest to realne, zwłaszca u osób z nietolerancjami pokarmowymi i problemami z trawieniem.
JAK CZĘSTO WYSTĘPUJE NIEDOBÓR TIAMINY?
Na studiach farmacji uczyłam się, że niedobór tiaminy jest rzadkością i występuje głównie u alkoholików. Do innych znanych przyczyn zaliczamy chorobę Crohna, zaburzenia wchłaniania (prawdopodobnie dotyczy on wielu osób z Hashimoto i innymi chorobami autoimmunologicznymi), anoreksję, a także występuje u osób na dializach.
Niektóre lekarstwa, np. Digoxin (stosowany w chorobach serca), leki moczopędne, głównie Furosemid, a także lekarstwa stosowane w zapobieganiu drgawek (Dilantin) mogą powodować niedobór tiaminy.
Uważa się, że niedobór tiaminy w krajach rozwiniętych spotyka się rzadko i zawdzięczamy to fortyfikacji tą witaminą produktów zbożowych, takich jak chleb, płatki zbożowe. Dlatego też osoby na diecie bezzbożowej mają większe ryzyko niedoboru tej witaminy.
Znaczący niedobór tiaminy jest nazywany chorobą Beri-beri i charakteryzuje się zaburzeniami czynności centralnego układu nerwowego, jak zmęczenie, oczopląs, zaburzenia pamięci i koncentracji, a także depresja. Do innych objawów należą: przyśpieszona akcja serca, obrzęki kończyn górnych i dolnych, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, jak utrata łaknienia, nudności, wymioty, biegunki, bóle brzucha.
Istnieje wiele wiadomości na temat substancji powodujących raka i w przyszłości postaram się napisać artykuł na ten temat. Jakkolwiek tiamina w dawkach rekomendowanych jest bardzo bezpieczna, to nie jest polecana dla osób z zaawansowaną chorobą nowotworową.
Dzieje się tak dlatego, że komórki rakowe mogą wykorzystywać thiaminę na potrzeby własnego wzrostu i romnażania. Tiamina jest niezbędna do replikacji komórek i dlatego osoby, które mają jednocześnie chorobę nowotworową i niedobór tiaminy powinny współpracować ze specjalistą w tej dziedzinie. Okazuje się też, że mega dawki mogą zahamować wzrost nowotworu (5) i mogą być pomocne w leczeniu raka!
Chociaż u osób z Hashimto przeważnie nie występuje znaczący niedobór tiaminy to umiarkowany jej brak jest odpowiedzialny za przewlekłe zmęczenie, rozdrażnienie, niepokój, depresję i problemy z trawieniem węglowodanów. Przewlekły niedobór tiaminy powoduje zaburzenia w metabolizmie węglowodanów i odkładanie się kwasu pirogronowego, odpowiedzialnego za występujące objawy. Osoby z dietą niskowęglowadonową mają mniejsze ryzyko odkładania kwasu pirogronowego i jedynym objawem może być u nich zmęczenie.
Badania standardowe wykryją wyłącznie duży niedobór tiaminy.
Jeżeli występuje u ciebie przewlekłe zmęczenie, niski poziom kwasu żołądkowego, nietolerancja węglowodanów, niskie ciśnienie, możesz mieć niedobór tiaminy.
Moje doświadczenia z tiaminą
Zmiana diety i suplementy bardzo mi pomogły, ale po pewnym czasie znowu poczułam się gorzej. W tym czasie pracowałam na cały etat jako farmaceutka na bezpieczeństem leków, a w każdej wolnej chwili prowadziłam badania i zajmowałam się pisaniem książki; jednym słowem byłam przepracowana. Po zastosowaniu diety Paleo poczułam się 90% lepiej, ale ciągle miałam problem z nadnerczami, miałam niski poziom energii i niskie ciśnienie krwi.
Zdecydowałam się na wykonanie drogich testów laboratoryjnych. Określały one za pomocą nowatorskiej, unikalnej technologii, niedobory czynników pokarmowych, których nie wychwytywały tradycyjne metody Spectracell testy, o których wspominam w mojej książce).
Dotychczas wykonałam już wiele badań, które uwzględniały niedobory składników pokarmowych, takich jak: glutamina, cynk i witaminy z grupy B i dlatego wszystkie inne wyniki mnie nie zaskoczyły, oprócz jednego: miałam niski poziom tiaminy!
Kilka dni po zastosowaniu tiaminy moja energia zaczęła powracać, ciśnienie krwi powróciło do normy i mogłam zredukować dawkę Betainy z Pepsyną, które pomagały mi z trawieniem białek. Suplement, który zażywałam jest bardzo dobrze przyswajalny (o nazwie Ultra Benfotiamine). Stosowałam cztery kapsułki dziennie przez jeden miesiąc, a następnie zredukowałam dawkę do 1 kapsułki dziennie. W tym czasie też pracowałam nad poprawą trawienia, przyswajania i włączyłam do diety wątróbkę.
Tiamina należy do witamin rozpuszczalnych w wodzie i jej nadmiar nie odkłada się w organizmie.
Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto
