Selen, żelazo, witamina A, witamina E, witaminy z grupy B, potas, jod i cynk są niezbędne do prawidłowej funkcji tarczycy. Inne substancje, chociaż niezwiązane bezpośrednio z funkcją tarczycy, są potrzebne do utrzymania prawidłowej funkcji układu immunologicznego, wątroby i nadnerczy.
Większość osób z Hashimoto ma niski poziom witaminy B12, antyoksydantów, selenu, witaminy E i glutationu, a także cynku i ferrytyny (proteiny odpowiedzialnej za magazynowanie żelaza).
Witamin B12
Niski poziom witaminy B12 prowadzi do anemii, niewłaściwego ukształtowania kosmków jelitowych i upośledzonego wchłaniania. Witamina B12 w naszej diecie pochodzi z produktów zwierzęcych. Do prawidłowej jej absorpcji niezbędny jest kwas solny i enzym proteaza.
Dostępne badania laboratoryjne mierzą poziom witaminy B12, ale okazuje się, że obecne normy są za niskie i naukowcy wykazali, że tym „niskim- normalnym” normom towarzyszą problemy neurologiczne, takie jak zaburzenia równowagi, zaburzenia pamięci, depresja, mania, zmęczenie i psychozy.
Niski poziom kwasów żołądkowych, występujący często w Hashimoto, odpowiedzialny jest za jej deficyt. Jedzenie chleba i innych produktów fortyfikowanych kwasem foliowym maskuje objawy niedoboru witaminy B12 w badaniach laboratoryjnych.
Dobrym źródłem witaminy B12 są produkty pochodzenia zwierzęcego, do których należą: ryby, mięso, drób, jajka i produkty mleczne. Witamina B12 nie występuje w produktach żywnościowych pochodzenia roślinnego, dlatego też wegetarianie, a szczególnie weganie, mają duże ryzyko niedoboru.
Używanie suplementów witaminy B12 jest jedyną opcją na uzupełnienie niedoborów dla wegetarian, a także zalecane jest u osób z niskim poziomem kwasów żołądkowych, dopóki niedobory nie zostaną uzupełnione.
Preparaty witaminy B12 mogą być dostępne pod postacią tabletek doustnych, podjęzykowych, w postaci płynu i zastrzyków. Osobiście preferuję postać podjęzykową, która jest szczególnie polecana u osób z zaburzeniami wchłaniania.
Podjęzykowe dawki witaminy B12 powinny wynosić od 1mg (1000 mcg) do 3mg (3000 mcg). Stosujemy je dziennie przez 10 dni, następnie raz w tygodniu przez 4 tygodnie, a później kontynuujemy dawkę raz w miesiącu.
Większość osób z Hashimoto ma niski poziom witaminy B12, antyoksydantów, selenu, witaminy E i glutationu, a także cynku i ferrytyny (proteiny odpowiedzialnej za magazynowanie żelaza).
Witamin B12
Niski poziom witaminy B12 prowadzi do anemii, niewłaściwego ukształtowania kosmków jelitowych i upośledzonego wchłaniania. Witamina B12 w naszej diecie pochodzi z produktów zwierzęcych. Do prawidłowej jej absorpcji niezbędny jest kwas solny i enzym proteaza.
Dostępne badania laboratoryjne mierzą poziom witaminy B12, ale okazuje się, że obecne normy są za niskie i naukowcy wykazali, że tym „niskim- normalnym” normom towarzyszą problemy neurologiczne, takie jak zaburzenia równowagi, zaburzenia pamięci, depresja, mania, zmęczenie i psychozy.
Niski poziom kwasów żołądkowych, występujący często w Hashimoto, odpowiedzialny jest za jej deficyt. Jedzenie chleba i innych produktów fortyfikowanych kwasem foliowym maskuje objawy niedoboru witaminy B12 w badaniach laboratoryjnych.
Dobrym źródłem witaminy B12 są produkty pochodzenia zwierzęcego, do których należą: ryby, mięso, drób, jajka i produkty mleczne. Witamina B12 nie występuje w produktach żywnościowych pochodzenia roślinnego, dlatego też wegetarianie, a szczególnie weganie, mają duże ryzyko niedoboru.
Używanie suplementów witaminy B12 jest jedyną opcją na uzupełnienie niedoborów dla wegetarian, a także zalecane jest u osób z niskim poziomem kwasów żołądkowych, dopóki niedobory nie zostaną uzupełnione.
Preparaty witaminy B12 mogą być dostępne pod postacią tabletek doustnych, podjęzykowych, w postaci płynu i zastrzyków. Osobiście preferuję postać podjęzykową, która jest szczególnie polecana u osób z zaburzeniami wchłaniania.
Podjęzykowe dawki witaminy B12 powinny wynosić od 1mg (1000 mcg) do 3mg (3000 mcg). Stosujemy je dziennie przez 10 dni, następnie raz w tygodniu przez 4 tygodnie, a później kontynuujemy dawkę raz w miesiącu.
