5 ETAPÓW HASHIMOTO
Najlepiej gdyby można było rozpoznać Hashimoto jeszcze przed pojawieniem się niedoczynności. W rozwoju Hashimoto można wyróżnić 5 etapów i oznacza to, że na każdym z tych etapów można przeprowadzić interwencje, które zapobiegają rozwojowi niedoczynności tarczycy. Poniżej przedstawiam etapy Hashimoto.
1.Predyspozycja genetyczna
W początkowej fazie osoby predysponowane genetycznie nie chorują, ponieważ nie zostały wyeksponowane na działanie czynników wyzwalajacych. Badania laboratoryjne TSH, T3/T4, przeciwciała i wygląd gruczołu tarczycowego są w normie. Podsumowując: u osób tych występują właściwe geny, ale choroba się jeszcze nie zaczęła.
2. Nacieki limfocytarne w tarczycy (Infiltracja komórek tarczycy)
W Hashimoto występują nacieki limocytów (białych ciałek krwi) w tarczycy. W małych ilościach, komórki te odgrywają ważną rolę oczyszczającą, ale zbyt duża liczba oznacza kłopoty. Obecność małej ilości komórek limfatycznych w tarczycy spełnia rolę oczyszczajacą, ale ich nadmiar oznacza duży problem dla tarczycy. Uważa się, że komórki te pojawiają się w tarczycy w dobrej intencji aby usunąć obumarłe i chore komórki, ale w pewnym momencie zaczynają atakować zdrowe tkanki tarczycy.
W tym wczesnym stadium Hashimoto, zwykle występuje podwyższony poziom przeciwciał. U ponad 90% pojawią się przeciwciała anty –TPO, a u 80% będą to przeciwciała anty –Tg. Zdarza się też, że choroba przebiega bez obecności przeciwciał, ale biopsja tarczycy czy badanie usg wykaże zmiany charakterystyczne dla Hashimoto.
Etap ten może trwać dziesiątki lat i dopóki tarczyca nie zostanie na tyle uszkodzona aby wystąpiły zmiany w poziomie hormonów, TSH, T3/T4 będą w normie.
Chociaż nie ma zmian w badaniach krwi to mogą się już pojawić pierwsze objawy, takie jak niepokój, zmęczenie, zmiany nastroju, problemy z wagą i wiele innych. Nasz organizm stara sie utrzymać właściwy poziom hormonów i odbywa się to kosztem innych funkcji naszego organizmu.
Dodatkowo zawsze pojawiają się problemy z przewodem pokarmowym.
Jest to idealny okres aby wprowadzić zmiany trybu życia i wyeliminować czynniki wyzwalajace, aby zapobiec progresji choroby.
3. Subkliniczna niedoczynność tarczycy
Następny etap Hashimoto nazywany jest postacią subkliniczną niedoczynności tarczycy.
W tym etapie TSH może być nieznacznie podwyższone (3-10), natomiast poziom T3 i T4 jest w normie. Tarczyca ciagle jest zdolna do kompensowania niedoborów i produkuje wystarczającą ilość hormonów, ale pojawia sie wiele objawów niedoczynności tarczycy. Przeciwciała przeciwko tarczycy sa zwykle wyższe niż w drugim etapie, ponieważ zwiększa sie proces zapalny w tarczycy. U niektórych badania laboratoryjne nie wykażą obecności przeciwciał.
W świecie medycyny konwencjonalnej nie ma jednoznacznego stanowiska co do czasu rozpoczęcia leczenia. Niektórzy zalecają “czekać i nic nie robić”, ale jeżeli niczego nie zrobimy to choroba będzie się nadal rozwijać, objawy się zaostrzą i nieuchronnie doprowadzi to powstania jawnej niedocznności tarczycy. Niektórzy uważają, że w tym okresie zastosowanie niskiej dawki hormonów może okazać się pomocne.
4. Pełnoobjawowa niedoczynność tarczycy
Na tym etapie choroby tarczyca zaczyna być niewydolna. Tarczyca zostaje zniszczona do tego stopnia, że nie jest już zdolna do wytwarzania hormonów.
Poziom TSH będzie podwyższony, obniży się wolne T3 i wolne T4. Poziom przeciwciał jeszcze bardziej się podwyższy, ale nie zawsze jest to regułą. Jest to okres, w którym najczęściej dochodzi do rozpoznania choroby. Jest to też okres, w którym chorzy wymagają leczenia hormonalnego aby zapobiec poważnym konsekwencjom zdrowotnym.
Na tym etapie nawet nabardziej zagorzali przeciwnicy zalecają leczenie lekami hormonalnymi.
5. Progresja choroby i powstanie innych chorób autoimmunologicznych
Osoby z Hashimoto maja większe ryzyko zachorowania na inne choroby autoimmunologiczne. Należą do nich celiakia, psoriasis, reumatoidalne zapalenia stawow, lupus, stwardnienie rozsiane i wiele innych.
Rozregulowany układ immunologiczny znajdzie inne tkanki organizmu aby je zaatakować. Może to być jelito cienkie w celiakii albo stawy w reumatoidalnym zapaleniu stawów. Na tym etapie choroby osoby będą leczone hormonami tarczycy i ich wyniki badań laboratoryjnych się unormują: TSH, wolne T3/ T4.
Niefortunnie jednak nie wpłynie to na zastopowanie progresji choroby autoimmunologicznej.
W niektórych przypadkach, takich jak: niewłaściwe leczenie, powiększenie tarczycy, bardzo podwyższone przeciwciała, choroba Gravesa-Basedowa, guzki tarczycy, rak tarczycy, albo kiedy występują trudności w zbalansowaniu hormonów i pojawienie się naprzemiennych objawów nadczynności i niedoczynności, lekarze rekomendują chirugiczne usunięcie tarczycy.
Usunięcie tarczycy wyeliminuje przeciwciała, ale nie zatrzyma procesu autoimmunoloigcznego.
U tych osób po usunięciu tarczycy pojawi się, na przykład, reumatoidalne zapalenie stawów albo inna choroba autoimmunologiczna.
Istnieje sposób aby odwrócić przebieg choroby autoimmunologicznej, zredukować albo wyeliminować objawy, a także zapobiec powstaniu inych chorób autoimmunologicznych.
Dopóki tarczyca nie została całkowicie zniszczona, usunięta chiriugicznie lub leczona RAI jest jeszcze szansa na odzyskanie jej funkcji poprzez zastosowanie odpowiedniego protokołu. Oczywiście jest łatwiej zapobiec uszkodzeniu tkanki niż zregeneorwać uszkodzoną tarczycę, dlatego też najlepszym okresem do wprowadzenia diety i innych zmian trybu życia jest 2 albo 3 etap choroby.
Po więcej informacji odwiedzaj Tarczyca Hashimoto